Κύρια Σημεία της Βίβλου Παροιμίαι 1:1–31:31

Να Φοβάστε τον Ιεχωβά και θα Είστε Ευτυχισμένοι

«Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]». (9:10) Με τι ωραίο τρόπο δείχνεται αυτό στο βιβλίο των Παροιμιών! Αυτό το βιβλίο της Αγίας Γραφής, που συμπληρώθηκε το 716 π.Χ. περίπου, μας βοηθάει να επιδεικνύουμε σοφία, εφαρμόζοντας σωστά τη γνώση. Λάβετε υπόψη σας αυτά τα σοφά αποφθέγματα και θα είστε ευτυχισμένοι.

Ακούτε τη Σοφία

Διαβάστε Παροιμίαι 1:1–2:22. ‘Ο φόβος του Ιεχωβά’ είναι το κύριο χαρακτηριστικό της γνώσης. Αν δεχόμαστε διαπαιδαγώγηση, δεν θα ενωθούμε με αμαρτωλούς στην αδικοπραγία. Σ’ εκείνους που τον φοβούνται, ο Ιεχωβά δίνει σοφία η οποία τους προστατεύει απ’ αυτούς που αδικοπραγούν.

◆ 1:7—Τι είναι ο «φόβος Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]»;

Είναι το δέος, ο μεγάλος σεβασμός και ο υγιής φόβος μήπως τον δυσαρεστήσουμε επειδή εκτιμούμε τη στοργική καλοσύνη και την αγαθοσύνη του. ‘Φόβος του Ιεχωβά’ σημαίνει να αναγνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο Υπέρτατος Κριτής και ο Παντοδύναμος, και έχει το δικαίωμα και τη δύναμη να τιμωρήσει ή και να θανατώσει εκείνους που τον παρακούν. Σημαίνει επίσης να υπηρετούμε τον Θεό πιστά, με το να εμπιστευόμαστε σ’ αυτόν ολοκληρωτικά, και να μισούμε ό,τι είναι κακό στα μάτια του.—Ψαλμός 2:11· 115:11· Παροιμίαι 8:13.

◆ 2:7—Τι είναι ακεραιότητα;

Οι εβραϊκοί όροι που σχετίζονται με τη λέξη ακεραιότητα έχουν την αρχική σημασία αυτού που είναι «ακέραιο» ή «πλήρες». Αυτοί οι όροι συχνά σημαίνουν ηθική υγεία και ευθύτητα. Οι ‘περιπατούντες εν ακεραιότητι’ είναι ακλόνητα αφοσιωμένοι στον Ιεχωβά. Αυτός είναι μια προστατευτική «ασπίς» για τέτοιους «ευθείς», επειδή αυτοί επιδεικνύουν αληθινή σοφία και συμμορφώνονται με τους δίκαιους κανόνες του.

Δίδαγμα για Μας: Αν φοβόμαστε τον Ιεχωβά, θα δεχόμαστε τη διαπαιδαγώγηση που προμηθεύει μέσω του Λόγου και της οργάνωσής του. Η αποτυχία να ενεργήσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο θα μας κατάτασσε στους «άφρονες», στους ασεβείς αμαρτωλούς. Γι’ αυτόν το λόγο, ας δεχόμαστε τη στοργική διαπαιδαγώγησή του.—Παροιμίαι 1:7· Εβραίους 12:6.

Εκτιμάτε Ιδιαίτερα τη Σοφία

Διαβάστε Παροιμίαι 3:1–4:27. Για να έχετε καλή κατανόηση, ‘ελπίζετε [εμπιστευτείτε (ΜΝΚ)] επί Κύριον εξ όλης σας της καρδίας’. Εκείνοι που τρέφουν υψηλή εκτίμηση για τη σοφία, απολαμβάνουν ευτυχία. Η οδός τους είναι σαν φως που λάμπει ολοένα και περισσότερο, αλλά χρειάζεται να φυλάττουν την καρδιά.

◆ 4:18—Πώς γίνεται πιο φωτεινή ‘η οδός των δικαίων’;

Το φως του ήλιου γίνεται ολοένα και πιο λαμπρό, από το χάραμα μέχρι να ‘γίνει τελεία η ημέρα’. Παρόμοια, καθώς περνάει ο καιρός, το πνευματικό φως γίνεται ολοένα και πιο λαμπρό για το λαό του Ιεχωβά. Και καθώς πλησιάζουμε πιο κοντά στα γεγονότα, γίνεται πιο σαφής η κατανόηση που έχουμε για την επεξεργασία των σκοπών του Ιεχωβά. Κατανοούμε καλύτερα θείες προφητείες καθώς το άγιο πνεύμα του Θεού τις ρίχνει φως, και καθώς εκπληρώνονται στα παγκόσμια γεγονότα ή στις εμπειρίες του λαού του Ιεχωβά. Γι’ αυτό η οδός τους είναι «ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον».

Δίδαγμα για Μας: Το να επιδεικνύουμε αληθινή σοφία και το να συμμορφωνόμαστε με τις θείες εντολές θα μας περιφρουρεί από την επιδίωξη μιας ανόητης πορείας που ίσως οδηγήσει σε πρόωρο θάνατο. Για παράδειγμα, αυτοί που αγνοούν τις εντολές του Ιεχωβά για τη σεξουαλική ανηθικότητα μπορεί να προσβληθούν από αφροδίσια νοσήματα που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε πρόωρο θάνατο. Έτσι, ας ενεργούμε σε αρμονία με τις απαιτήσεις του Θεού, επειδή τότε, η σοφία θα είναι «δένδρον ζωής» για μας.—Παροιμίαι 3:18.

Τρόποι για να Επιδεικνύουμε Σοφία

Διαβάστε Παροιμίαι 5:1–9:18. Είναι εκδήλωση σοφίας να αποφεύγει κάποιος την ανηθικότητα και να ‘ευφραίνεται με τη γυναίκα της νεότητάς του’. Αναφέρονται εφτά πράγματα που βδελύσσεται ο Ιεχωβά, και δίνονται προειδοποιήσεις για να μην παρασυρθεί κάποιος από μια πόρνη. Η προσωποποιημένη σοφία είναι ο ‘αρχιεργάτης’ του Θεού. Και «αρχή σοφίας φόβος Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]».

◆ 6:1-5—Είναι αυτή η συμβουλή αντίθετη με το πνεύμα της γενναιοδωρίας;

Αυτή η παροιμία δεν αποθαρρύνει τη γενναιοδωρία, αν και συμβουλεύει να μην αναμειγνύεται κάποιος στις εμπορικές συναλλαγές άλλων, ειδικά αγνώστων. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να βοηθούν τον αδελφό τους που είχε πτωχεύσει. (Λευιτικόν 25:35-38) Αλλά μερικοί αναμείχτηκαν σε ριψοκίνδυνες εμπορικές επιχειρήσεις που υπόσχονταν μεγάλα κέρδη και απόκτησαν οικονομική υποστήριξη με το να πείσουν άλλους να ‘εγγυηθούν’ γι’ αυτούς και να αναλάβουν την υποχρέωση να πληρώσουν τους πιστωτές τους αν χρειαζόταν. Αν, ίσως τα παχιά λόγια κάποιου, έφεραν ένα άτομο σε μια τέτοια δύσκολη θέση, η σοφή συμβουλή ήταν να ελευθερωθεί απ’ αυτή τη θέση χωρίς καθυστέρηση.—Παροιμίαι 11:15.

◆ 8:22-31—Είναι αυτή απλώς μια περιγραφή της σοφίας;

Όχι, επειδή η σοφία ήταν ανέκαθεν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αιώνιου Θεού. (Ιώβ 12:13) Όμως εδώ, λέγεται ότι η σοφία ‘γεννήθηκε’ και ήταν ‘πλησίον αυτού [του Ιεχωβά] δημιουργούσα [ως αρχιεργάτης (ΜΝΚ)]’ στη διάρκεια της δημιουργίας της γης. Το να προσδιορίσουμε την προσωποποιημένη σοφία ως τον Γιο του Θεού ταιριάζει με το γεγονός ότι σ’ αυτόν «είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως».—Κολοσσαείς 1:15, 16· 2:3.

Δίδαγμα για Μας: Με το να αναφέρει τις ‘ειρηνικές θυσίες’ και τις ‘ευχές’ της, η ανήθικη γυναίκα του κεφαλαίου Παροιμίαι 7 ίσως υπονοούσε ότι αυτή δεν στερούνταν πνευματικότητας. Οι ειρηνικές θυσίες αποτελούνταν από κρέας, αλεύρι, λάδι και κρασί. (Λευιτικόν 19:5, 6· 22:21· Αριθμοί 15:8-10) Έτσι, αυτή έδειχνε ότι υπήρχε αφθονία φαγητού και ποτού στο σπίτι της, και ότι ο ‘ενδεής φρενών νέος’ θα περνούσε ευχάριστα εκεί. Αυτό είναι ένα τυπικό παράδειγμα του πώς ένα άτομο με λανθασμένα κίνητρα οδηγείται στην ανηθικότητα. Πόσο σπουδαίο είναι, λοιπόν, να προσέξουμε αυτή την προειδοποίηση και να αποφύγουμε να διαπράξουμε τέτοια αμαρτία εναντίον του Θεού!—Γένεσις 39:7-12.

Αντιθέσεις που Διεγείρουν Σκέψεις

Διαβάστε Παροιμίαι 10:1–15:33. Οι παροιμίες του Σολομώντα γενικά αρχίζουν με ρητά που παρουσιάζουν αντιθέσεις. Τονίζεται «ο φόβος του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]».—10:27· 14:26, 27· 15:16, 33.

◆ 10:25—Γιατί γίνεται μνεία ενός ‘ανεμοστρόβιλου’;

Επειδή οι ασεβείς δεν έχουν θεμέλιο δίκαιων αρχών, μοιάζουν με ασταθή κτίρια που καταρρέουν στις βίαιες θύελλες. Αλλά οι δίκαιοι είναι σταθεροί επειδή ο τρόπος σκέψης τους βασίζεται στερεά στις θείες αρχές. Όπως ένα οικοδόμημα που έχει καλό θεμέλιο, αυτοί δεν υποχωρούν κάτω από πίεση.—Ματθαίος 7:24-27.

◆ 11:22—Πώς θα μπορούσε μια γυναίκα να μοιάζει με κρίκο για τη μύτη στη μουσούδα ενός χοίρου;

Ο χρυσός κρίκος που έμπαινε στη μια πλευρά της μύτης ή στο χώρισμα ανάμεσα στα ρουθούνια υποδηλούσε ότι το άτομο που τον φορούσε ήταν καλλιεργημένο. Αλλά οι Ισραηλίτες θεωρούσαν το χοίρο ακάθαρτο και σιχαμερό ζώο. Έτσι μια ωραία, αλλά ανόητη γυναίκα μοιάζει με χρυσό κρίκο για τη μύτη που βρίσκεται, αν και δεν ταιριάζει, στη μουσούδα ενός χοίρου.

◆ 14:14—Πώς ικανοποιείται ένας διεφθαρμένος;

«Ο διεφθαρμένος την καρδίαν [ο άπιστος στην καρδιά (ΜΝΚ)]» ικανοποιείται με τον υλιστικό τρόπο της ζωής του. (Ψαλμός 144:11-15α) Το να κάνει ό,τι είναι ορθό στα μάτια του Θεού δεν έχει καμιά αξία γι’ αυτόν, και δεν σκέφτεται ότι πρέπει να αποδώσει λογαριασμό στον Ιεχωβά. (1 Πέτρου 4:3-5) Αλλά «ο αγαθός άνθρωπος» απορρίπτει τις συνήθειες των άπιστων ατόμων και ικανοποιείται «αφ’ εαυτού [με τα αποτελέσματα των σχέσεών του (ΜΝΚ)]». Κρατά τα πνευματικά συμφέροντα πρώτα, προσκολλάται στους κανόνες του Θεού, έχει τη μέγιστη δυνατή χαρά να Τον υπηρετεί και ικανοποιείται με τις θείες ευλογίες.—Ψαλμός 144:15β.

◆ 15:23—Πώς μπορούμε να έχουμε χαρά «δια την απόκρισιν του στόματός» μας;

Αυτό μπορεί να συμβεί αν η συμβουλή μας γίνει δεκτή και φέρει καλά αποτελέσματα. Αλλά για να βοηθήσουμε κάποιον, πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά, να σταθμίσουμε τους παράγοντες που συντελούν στο πρόβλημά του και να βασίσουμε τη συμβουλή μας στην Αγία Γραφή. Ένας τέτοιος «λόγος εν καιρώ, πόσον καλός είναι»!

Δίδαγμα για Μας: «Ο άφρων» αποκρίνεται οργισμένα σε μια προσβολή ή «όνειδος» «ευθύς [την ίδια μέρα (ΜΝΚ)]». Αλλά «ο φρόνιμος»—ένα συνετό άτομο—προσεύχεται για το πνεύμα του Ιεχωβά έτσι ώστε να ασκήσει εγκράτεια και να ακολουθήσει το Λόγο Του. (Παροιμίαι 12:16) Όταν το κάνουμε αυτό, μπορούμε να αποφύγουμε περαιτέρω φιλονικία που θα μπορούσε να καταλήξει σε συναισθηματική ή φυσική βλάβη στον εαυτό μας ή σε άλλους.

Παροιμίες με Παραλληλισμούς

Διαβάστε Παροιμίαι 16:1–24:34. Αυτά τα σοφά αποφθέγματα του Σολομώντα δίνουν καθοδηγία κυρίως μέσω παράλληλων σκέψεων. Και πάλι τονίζεται ο «φόβος του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]».—16:6· 19:23· 22:4· 23:17· 24:21.

◆ 17:19—Πού βρίσκεται το λάθος στο να έχει κάποιος μια ψηλή πύλη;

Εκείνοι που δεν είχαν χαμηλές πόρτες στα σπίτια και στις αυλές τους κινδύνευαν να ληστευθούν από έφιππους άντρες. Αυτή η παροιμία θα μπορούσε επίσης να υπαινίσσεται ότι το στόμα είναι σαν μια πύλη που υψώνεται με αλαζονική ομιλία και κομπασμό. Τέτοια ομιλία υποκινεί προστριβή και τελικά οδηγεί σε καταστροφή.

◆ 19:17—Γιατί το να βοηθάς τον φτωχό [ταπεινό (ΜΝΚ)] μοιάζει με το να δανείζεις στον Ιεχωβά;

Οι ταπεινοί ανήκουν στον Θεό, και ό,τι κάνουμε σ’ αυτούς υπολογίζεται σαν να το κάνουμε σ’ αυτόν. (Παροιμίαι 14:31) Αν η αγάπη και η γενναιοδωρία μάς παρακινεί να δείχνουμε εύνοια στον ταπεινό ή να δίνουμε δώρα στον φτωχό, χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση απ’ αυτούς, ο Ιεχωβά θεωρεί τέτοιες προσφορές σαν δάνεια σ’ αυτόν και τα ξεπληρώνει με εύνοια και ευλογίες.—Λουκάς 14:12-14.

◆ 20:1—Πώς το κρασί είναι «χλευαστής»;

Το κρασί μπορεί να κάνει έναν που εντρυφά υπερβολικά σ’ αυτό να ενεργήσει με ένα γελοίο και θορυβώδη τρόπο. Αφού το πολύ πιοτό φέρνει τέτοια κακά αποτελέσματα, οι χριστιανοί πρέπει να το αποφεύγουν.—1 Τιμόθεον 3:2, 3, 8· 1 Κορινθίους 6:9, 10· Παροιμίαι 23:20, 21.

◆ 23:27—Πώς είναι μια πόρνη «λάκκος» και «φρέαρ»;

Όπως τα ζώα πιάνονταν σε ‘βαθείς λάκκους’ που ανοίχτηκαν από κυνηγούς, έτσι και οι τακτικοί πελάτες μιας πόρνης παγιδεύονταν στην ανηθικότητα. ‘Η ξένη γυναίκα’ σημαίνει μια πόρνη, επειδή χωρίς αμφιβολία οι περισσότερες πόρνες στον Ισραήλ ήταν ξένες. Είναι δύσκολο να βγάλει κάποιος νερό από ένα «στενόν φρέαρ» επειδή τα πήλινα δοχεία σπάζουν εύκολα στις πλευρές του. Παρόμοια, εκείνοι που έχουν σχέσεις με πόρνες μπορεί να δοκιμάσουν συναισθηματικές και σωματικές συμφορές.—Παροιμίαι 7:21-27.

Δίδαγμα για Μας: «Ο ψευδής μάρτυς» δείχνει ασέβεια στον Θεό και θα μπορούσε να καταδικαστεί σε θάνατο κάτω από το Νόμο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να «απολεσθή» στα χέρια των ανθρώπων ή του Ιεχωβά. (Παροιμίαι 21:28· Δευτερονόμιον 5:20· 19:16-21· παράβαλε Πράξεις 5:1-11.) Αλλά ‘ο άνθρωπος που άκουγε’ (ΜΝΚ) προσεκτικά, μιλούσε μόνο όταν ήταν σίγουρος γι’ αυτό που είχε ακούσει. Η μαρτυρία του έμενε «πάντοτε», αφού δεν την απέρριπταν αργότερα ως ψευδή. Επιπλέον, δεν εκτελούνταν ως ψευδής μάρτυρας. Εκείνοι που καταθέτουν μπροστά σε δικαστικές επιτροπές ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να έχουν ακούσει προσεκτικά ώστε να μπορούν να δώσουν ακριβείς πληροφορίες, επειδή η ανακριβής ή η ψευδής μαρτυρία μπορεί να είναι πνευματικώς καταστροφική.

Υποβοηθητικές Συγκρίσεις

Διαβάστε Παροιμίαι 25:1–29:27. Οι παροιμίες του Σολομώντα που αντιγράφτηκαν από τους ανθρώπους του Βασιλιά Εζεκία διδάσκουν κυρίως με συγκρίσεις. Ανάμεσα στα άλλα πράγματα, ενθαρρύνεται και η εξάρτηση από τον Ιεχωβά.

◆ 26:6—Γιατί γίνεται σύγκριση με το ‘κόψιμο των ποδιών κάποιου’;

Ένα άτομο που κόβει τα πόδια του θα κούτσαινε, όπως ακριβώς ένα άτομο που προσλαμβάνει κάποιον ‘άφρονα’ κάνει ζημιά στα ίδια του τα συμφέροντα, κόβει, σαν να λέγαμε, τα πόδια του. Ένα σχέδιο που ανατίθεται σε έναν άφρονα θα αποτύχει. Γι’ αυτό, πόσο σοφό είναι να «δοκιμάζωνται πρώτον» τα άτομα πριν συσταθούν για εκκλησιαστικές ευθύνες!—1 Τιμόθεον 3:10.

◆ 27:17—Πώς ‘ακονίζεται’ ένα πρόσωπο;

Όπως ένα κομμάτι σίδερο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ακονίσει μια λεπίδα που είναι από το ίδιο μέταλλο, ένα άτομο μπορεί να πετύχει να ακονίσει τη διανοητική και πνευματική κατάσταση κάποιου άλλου. Αν οι απογοητεύσεις και η επαφή με άτομα που δεν ταιριάζουμε μας καταθλίβουν, το γεμάτο κατανόηση βλέμμα ενός ομοπίστου μας και η Γραφική ενθάρρυνση μπορεί να είναι πολύ ενισχυτικά πράγματα. Η λυπημένη μας όψη αλλάζει προς το καλύτερο, και αναζωογονούμαστε με νέα ελπίδα για ανανεωμένη δράση.—Παροιμίαι 13:12.

◆ 28:5—Τι περιλαμβάνουν «τα πάντα»;

Εκείνοι που κάνουν κακό είναι τυφλοί από μια πνευματική έννοια. (Παροιμίαι 4:14-17· 2 Κορινθίους 4:4) Αυτοί δεν «θέλουσι νοήσει κρίσιν» δηλαδή, τι είναι ορθό σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού. Έτσι, δεν μπορούν να κρίνουν σωστά τα ζητήματα και να πάρουν κατάλληλες αποφάσεις. Αλλά «οι ζητούντες τον Κύριον [Ιεχωβά (ΜΝΚ)]» με προσευχή και μελέτη του Λόγου του «θέλουσι νοήσει τα πάντα» όσα χρειάζονται για να τον υπηρετούν με ευπρόσδεκτο τρόπο.—Εφεσίους 5:15-17.

◆ 29:8—Πώς «καταφλέγουσι την πόλιν» αυτοί που ‘μιλούν κομπαστικά’ (ΜΝΚ);

Οι κομπαστές που δεν σέβονται την εξουσία μιλούν παράτολμα. Μ’ αυτόν τον τρόπο υποδαυλίζουν τις έριδες και ρίχνουν λάδι στη φωτιά τόσο πολύ, που παίρνουν φωτιά οι κάτοικοι μιας ολόκληρης πόλης. Αλλά τα σοφά άτομα «αποστρέφουσι την οργήν», μιλώντας ήπια και λογικά, σβήνοντας τις φλόγες του θυμού και προωθώντας την ειρήνη.—Παροιμίαι 15:1.

Δίδαγμα για Μας: Αν είμαστε υπεροπτικοί, η υπερηφάνεια θα μας οδηγήσει στην ταπείνωση. (Παροιμίαι 29:23) Ένας υπερήφανος είναι πιθανόν να γίνει θρασύς, και αυτό μπορεί να του φέρει καταισχύνη, πτώση και αφανισμό. (Παροιμίαι 11:2· 16:18· 18:12) Ίσως ο Θεός φροντίσει να ταπεινωθεί ένα υπερήφανο άτομο, να πέσει χαμηλά κατά κάποιο τρόπο, ίσως μέχρι του σημείου της καταστροφής. Ένας τέτοιος άνθρωπος λαχταρά δόξα, αλλά οι άνθρωποι αποστρέφονται την πορεία της ζωής του. Εντούτοις, ‘ο ταπεινόφρων απολαμβάνει [τελικά] τιμήν [δόξα (ΜΝΚ)]’.

‘Βαρυσήμαντο Άγγελμα’

Διαβάστε Παροιμίαι 30:1–31:31. Ο «χρησμός [το βαρυσήμαντο άγγελμα (ΜΝΚ)]» του Αγούρ αναγνωρίζει ότι «πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος». Παρατίθενται επίσης πράγματα που είναι πολύ θαυμαστά για να κατανοηθούν, και άλλα. (30:1-33) ‘Το βαρυσήμαντο άγγελμα’ που έλαβε ο Λεμουήλ από τη μητέρα του προειδοποιεί ότι η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών μπορεί να διαστρέψει την κρίση, παροτρύνει κάποιον να κρίνει δίκαια και περιγράφει μια καλή σύζυγο.—31:1-31.

◆ 30:15, 16—Ποια είναι η σημασία αυτών των παραδειγμάτων;

Αυτά επεξηγούν ότι η απληστία είναι ακόρεστη. Οι βδέλλες πίνουν λαίμαργα αίμα, όπως ακριβώς τα άπληστα άτομα απαιτούν πάντοτε περισσότερα χρήματα ή δύναμη. Παρόμοια, ο Άδης ποτέ δεν ικανοποιείται αλλά παραμένει ανοιχτός για να δεχτεί περισσότερα θύματα του θανάτου. Η στείρα μήτρα ‘φωνάζει’ για παιδιά. (Γένεσις 30:1) Η γη που έχει πληγεί από ξηρασία καταπίνει το νερό της βροχής και σύντομα φαίνεται και πάλι διψασμένη. Και η φωτιά, που έχει κατακάψει τα πράγματα που πετάχτηκαν σ’ αυτήν, εξακοντίζει φλόγες οι οποίες καταβροχθίζουν άλλα εύφλεκτα υλικά που βρίσκονται εκεί κοντά. Το ίδιο συμβαίνει και με τα άπληστα άτομα. Αλλά εκείνοι που καθοδηγούνται από τη θεϊκή σοφία δεν σπρώχνονται συνεχώς από μια τέτοια ιδιοτέλεια.

◆ 31:6, 7—Γιατί να δίνουμε κρασί στους «πεπικραμένους την ψυχήν»;

Τα οινοπνευματώδη ποτά και το κρασί είναι ηρεμιστικά. Έτσι, αυτά θα μπορούσαν να δοθούν ‘στον τεθλιμμένο [σ’ αυτόν που πάει να αφανιστεί (ΜΝΚ)]’ (ή να πεθάνει) και στους «πεπικραμένους την ψυχήν» για να αισθάνονται λιγότερο τον πόνο και τις ταλαιπωρίες τους. Η αρχαία συνήθεια να δίνουν στους εγκληματίες κρασί με ναρκωτικό, για να αμβλύνει τους πόνους της εκτέλεσης, ίσως εξηγεί γιατί οι Ρωμαίοι στρατιώτες το πρόσφεραν στον Ιησού Χριστό όταν αυτός ήταν προσηλωμένος στον πάσσαλο. Αυτός αρνήθηκε να πιει τέτοιο κρασί επειδή ήθελε να διατηρήσει πλήρως τις διανοητικές του δυνάμεις εκείνη την κρίσιμη ώρα και να διακρατήσει έτσι ακεραιότητα στον Θεό.—Μάρκος 15:22-24.

◆ 31:15—Ποιες είναι αυτές ‘οι θεράπαινες’;

Εδώ εννοούνται οι οικιακές βοηθοί. Δεν είχαν κανένα λόγο να παραπονιούνται ότι δεν είχαν κάτι να φάνε ή δουλειά να κάνουν. Η εργατική σύζυγος έδινε τροφή στον οίκο της και φρόντιζε επίσης να έχουν αυτές οι γυναίκες και να φάνε κάτι και δουλειά να κάνουν.

Δίδαγμα για Μας: Επειδή είμαστε ατελείς, ίσως ανόητα να ‘ανεβάζουμε τους εαυτούς μας’ κατά καιρούς, προσπαθώντας να αυτοεξυψωθούμε. Αν το κάνουμε αυτό ή αν μιλούμε οργισμένα, πρέπει να ‘βάλουμε το χέρι πάνω στο στόμα’, συγκρατώντας τα πρόσθετα λόγια που θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερο αυτόν που προσβάλαμε. Όπως το γάλα πρέπει να χτυπηθεί για να γίνει βούτυρο και η μύτη χρειάζεται συνήθως να πιεστεί για να αιμορραγήσει, έτσι και όταν οι άνθρωποι κυριεύονται από την οργή τους γίνεται μάχη. (Παροιμίαι 30:32, 33) Σε τέτοιες περιπτώσεις, πόσο σοφό είναι να σωπάσει κάποιος και να αποτρέψει περισσότερη φασαρία!

Πόσα οφέλη μπορούμε να αντλήσουμε από το βιβλίο των Παροιμιών! Είθε να βάλουμε στην καρδιά μας τα σοφά αποφθέγματα που προωθούν ένα φόβο γεμάτο σεβασμό για τον Ιεχωβά. Όταν τα εφαρμόζουμε θα είμαστε σίγουρα ευτυχισμένοι.