ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

Το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα.

Προκειμένου να στοχαστεί σωστά ένα άτομο, χρειάζεται να είναι απερίσπαστο, μόνο με τις σκέψεις του, όπως θα λέγαμε. Ο Ισαάκ, για παράδειγμα, περπατούσε έξω μόνος του το σούρουπο για να κάνει στοχασμούς, πιθανόν γύρω από τον επικείμενο γάμο του με τη Ρεβέκκα. (Γε 24:63) Ο ψαλμωδός έκανε στοχασμούς για τη μεγαλοσύνη του Μεγαλειώδους Δημιουργού του μέσα στην ησυχία που του πρόσφεραν οι νυχτερινές φυλακές. (Ψλ 63:6) Οι στοχασμοί της καρδιάς θα πρέπει να επικεντρώνονται σε ωφέλιμα πράγματα, στη λαμπρότητα και στις ενέργειες του Ιεχωβά, σε πράγματα που τον ευαρεστούν (Ψλ 19:14· 49:3· 77:12· 143:5· Φλπ 4:8), και όχι στις επινοήσεις των πονηρών.—Παρ 24:1, 2.

Αν κάποιος επιδίδεται σε ωφέλιμο στοχασμό, δεν θα έχει την τάση να δίνει ανόητες απαντήσεις. Θα συλλογίζεται προσεκτικά και με σοβαρότητα αυτά τα σπουδαία ζητήματα και, ως αποτέλεσμα, οι απαντήσεις του θα προέρχονται από την καρδιά και δεν θα μετανιώνει αργότερα για αυτές.—Παρ 15:28.

Όταν ο Ιησούς του Ναυή διορίστηκε επίσκοπος του έθνους του Ισραήλ, έλαβε την οδηγία να φτιάξει ένα αντίγραφο του νόμου του Ιεχωβά, και του ειπώθηκε (όπως αποδίδεται σε πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής) να «στοχάζεται» αυτά τα πράγματα ημέρα και νύχτα. (Ιη 1:8· AS, KJ, JB, RS) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται εδώ “στοχάζομαι” είναι η λέξη χαγάχ. Βασικά σημαίνει «βγάζω άναρθρους ήχους» και αποδίδεται “βογκώ από θλίψη”, “βρυχιέμαι”, «γρούζω» και “μουρμουρίζω”. (Ησ 16:7· 31:4· 38:14· 59:3) Η λέξη χαγάχ σημαίνει επίσης “μιλώ χαμηλόφωνα” και “στοχάζομαι”. (Ψλ 35:28· Παρ 15:28) Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει ορθά την εβραϊκή λέξη χαγάχ, που εμφανίζεται στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 1:8, «πρέπει να διαβάζεις χαμηλόφωνα». (Βλέπε επίσης Ψλ 1:2.) Η χαμηλόφωνη ανάγνωση θα εντύπωνε πιο ανεξίτηλα στη διάνοια κάποιου την ύλη γύρω από την οποία έκανε στοχασμούς. Το Εβραϊκό και Χαλδαϊκό Λεξικό του Γεσένιου ([Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon] μετάφραση [στην αγγλική] Σ. Τρετζέλις, 1901, σ. 215) λέει για τη λέξη χαγάχ: «Η ακριβής σημασία της είναι μονολογώ, ψιθυριστά και χαμηλόφωνα, όπως κάνουν συχνά εκείνοι που βρίσκονται σε βαθιά περισυλλογή».—Παράβαλε Ψλ 35:28· 37:30· 71:24· Ησ 8:19· 33:18.

Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο ότι θα έπρεπε να συλλογίζεται ή να στοχάζεται τη διαγωγή, τη διακονία και τη διδασκαλία του. Ως επίσκοπος, ο Τιμόθεος θα έπρεπε να προσέχει ιδιαιτέρως να διδάσκει την ορθή διδασκαλία και να ζει υποδειγματική ζωή.—1Τι 4:15.

Εσφαλμένοι Στοχασμοί. Όταν οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης συνελήφθησαν από το διοικητή του ναού, και οι Ιουδαίοι άρχοντες τους απείλησαν και τους παρήγγειλαν να μη διδάσκουν πλέον με βάση το όνομα του Ιησού, αυτοί επέστρεψαν στους άλλους μαθητές. Εκείνοι οι μαθητές προσευχήθηκαν στον Θεό, παραθέτοντας τα προφητικά λόγια του Δαβίδ: «“Γιατί ήρθαν τα έθνη σε αναβρασμό και οι λαοί στοχάστηκαν κενά πράγματα;” . . . Διότι, πράγματι, ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μαζί με εθνικούς και με λαούς του Ισραήλ συγκεντρώθηκαν σε αυτή την πόλη εναντίον του αγίου υπηρέτη σου του Ιησού, τον οποίο έχρισες, για να κάνουν αυτά που το χέρι και η βουλή σου είχαν προορίσει να γίνουν».—Πρ 4:1-3, 18, 21, 23-28.

Όπως φαίνεται από τα συμφραζόμενα, τα «κενά πράγματα» για τα οποία γίνεται λόγος εδώ δεν είναι ό,τι αναζητούν συνήθως οι άνθρωποι στη ζωή, αλλά πράγματα κενά από καθετί καλό—στην πραγματικότητα το να σκέφτεται κάποιος, να μιλάει και να προσπαθεί να πολεμήσει εναντίον του Ιεχωβά και των υπηρετών του—εντελώς μάταια πράγματα.—Πρ 4:25.

Ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε για όσους τον μισούσαν και επιζητούσαν το θάνατό του: «Απάτες μουρμουρίζουν [τύπος της λέξης χαγάχ] όλη την ημέρα». (Ψλ 38:12) Αυτοί οι στοχασμοί δεν ήταν απλώς φευγαλέες σκέψεις. Ήταν βαθιά ριζωμένοι στην καρδιά, έκλιναν προς την κατεύθυνση αυτής της πονηρής επιδίωξης. Ο Παροιμιαστής λέει για τους ανθρώπους αυτού του είδους: «Η καρδιά τους στοχάζεται τη λεηλασία, και προβλήματα είναι αυτά που λένε τα χείλη τους».—Παρ 24:2.

Ο Ιησούς είπε σε αυτούς που τον μισούσαν: «Γιατί διαλογίζεστε αυτά τα πράγματα μέσα στις καρδιές σας;» (Μαρ 2:8) Για όλους εκείνους που “κατέπνιγαν την αλήθεια με άδικο τρόπο”, ο απόστολος Παύλος λέει: «Έγιναν άμυαλοι στους διαλογισμούς τους και η ασύνετη καρδιά τους έγινε σκοτεινή». Τέτοιοι στοχασμοί αποδεικνύονται ολέθριοι για όσους επιδίδονται σε αυτούς.—Ρω 1:18, 21.