Τι Σημαίνει να Εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά

18, 19. Με ποια λόγια μάς παροτρύνει η Γραφή να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά, αλλά ποιες εσφαλμένες αντιλήψεις έχουν μερικοί ως προς αυτό;

¹⁸ Ο Λόγος του Θεού μάς παροτρύνει: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση.

Παροιμίες 3:5,

Αυτά είναι όμορφα λόγια διαβεβαίωσης. Ασφαλώς, κανένας σε όλο το σύμπαν δεν είναι πιο αξιόπιστος από τον αγαπητό ουράνιο Πατέρα μας. Εντούτοις, είναι ευκολότερο να διαβάζουμε αυτά τα λόγια στις Παροιμίες παρά να τα εφαρμόζουμε.

¹⁹ Πολλοί έχουν εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με το τι σημαίνει να εμπιστεύεται κάποιος στον Ιεχωβά. Μερικοί θεωρούν αυτή την εμπιστοσύνη απλώς ένα συναίσθημα, κάποιου είδους ευδαιμονία που θα πρέπει να ξεπηδάει αυθόρμητα από την καρδιά. Άλλοι φαίνεται να πιστεύουν πως το να εμπιστευόμαστε στον Θεό σημαίνει ότι μπορούμε να αναμένουμε από αυτόν να μας προφυλάσσει από κάθε δυσκολία, να λύνει το κάθε μας πρόβλημα, να κάνει όλες τις καθημερινές προκλήσεις να εξελίσσονται όπως ακριβώς ελπίζουμε εμείς—και μάλιστα αμέσως! Εντούτοις, τέτοιες αντιλήψεις είναι αβάσιμες. Η εμπιστοσύνη είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό συναίσθημα, και δεν είναι εξωπραγματική. Στους ενηλίκους, η εμπιστοσύνη περιλαμβάνει τη λήψη συνειδητών αποφάσεων που είναι απόρροια προσεκτικής σκέψης.

20, 21. Τι περιλαμβάνεται στο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά; Δείξτε το με παράδειγμα.

²⁰ Προσέξτε και πάλι τι λέει το εδάφιο Παροιμίες 3:5. Αντιδιαστέλλει το να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με το να στηριζόμαστε στη δική μας κατανόηση, υποδηλώνοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δύο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις της κατανόησής μας; Όχι, διότι ο Ιεχωβά, ο οποίος μας έδωσε αυτές τις δυνάμεις, αναμένει από εμάς να τις χρησιμοποιούμε για να τον υπηρετούμε. (Ρωμαίους 12:1) Αλλά σε τι στηριζόμαστε ή από τι εξαρτόμαστε; Αν ο τρόπος σκέψης μας δεν εναρμονίζεται με του Ιεχωβά, δεχόμαστε τη σοφία του ως απείρως ανώτερη από τη δική μας; (Ησαΐας 55:8, 9) Το να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά σημαίνει να αφήνουμε τον τρόπο σκέψης του να καθοδηγεί το δικό μας.

²¹ Παραδείγματος χάρη: Σκεφτείτε κάποιο παιδάκι που κάθεται στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, με τους γονείς του στα μπροστινά καθίσματα. Ο πατέρας του είναι στο τιμόνι. Όταν ανακύπτουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού—κάποιο ερώτημα σχετικά με την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν ή ίσως ένα πρόβλημα με τον καιρό ή με την κατάσταση του δρόμου—πώς αντιδράει ένα υπάκουο παιδί που δείχνει εμπιστοσύνη; Μήπως φωνάζει δίνοντας οδηγίες από το πίσω κάθισμα, λέγοντας στον πατέρα του πώς να οδηγήσει το αυτοκίνητο; Μήπως αμφισβητεί τις αποφάσεις των γονέων του ή αντιστέκεται όταν εκείνοι του υπενθυμίζουν ότι πρέπει να παραμένει δεμένο με τη ζώνη ασφαλείας στο κάθισμά του; Όχι, φυσιολογικά εμπιστεύεται στους γονείς του σε ό,τι αφορά το χειρισμό τέτοιων ζητημάτων, μολονότι αυτοί είναι ατελείς. Στο πρόσωπο του Ιεχωβά, εμείς έχουμε έναν τέλειο Πατέρα. Άραγε, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ανεπιφύλακτα σε αυτόν, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις;​—Ησαΐας 30:21.