Για οτιδήποτε εκτός από αυτά, γιε μου, άκου την προειδοποίηση: Το να κάνει κάποιος πολλά βιβλία δεν έχει τέλος και η πολλή αφοσίωση σε αυτά είναι κουραστική για τη σάρκα».—Εκκλησιαστής 12:11, 12.

14. (α) Σε τι είδους βιβλία δεν είναι ωφέλιμο να δείχνουμε «πολλή αφοσίωση»; (β) Σε ποια συγγράμματα πρέπει να στρέφουμε πρωτίστως το ενδιαφέρον μας, και γιατί;

¹⁴ Γιατί, όμως, είπε τα παραπάνω ο Σολομών για τα βιβλία; Σε σύγκριση με το Λόγο του Ιεχωβά, οι ατέλειωτοι τόμοι αυτού του κόσμου περιέχουν απλώς ανθρώπινη λογίκευση. Μεγάλο μέρος αυτής της σκέψης αντιπροσωπεύει τη διάνοια του Σατανά του Διαβόλου. (2 Κορινθίους 4:4) Επομένως, «η πολλή αφοσίωση» σε τέτοια κοσμική ύλη προσφέρει λίγα διαρκή οφέλη. Στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της μπορεί να είναι πνευματικά επιζήμιο. Σαν τον Σολομώντα, ας στοχαζόμαστε τα όσα λέει ο Λόγος του Θεού για τη ζωή. Αυτό θα ενισχύσει την πίστη μας και θα μας φέρει πιο κοντά στον Ιεχωβά. Το να δίνουμε υπερβολική προσοχή σε άλλα βιβλία ή πηγές διδασκαλίας μπορεί να μας εξαντλήσει. Ιδιαίτερα όταν τέτοια συγγράμματα είναι προϊόν κοσμικής λογίκευσης που συγκρούεται με τη θεϊκή σοφία, τότε είναι επιβλαβή και καταστροφικά για την πίστη στον Θεό και στους σκοπούς του. Γι’ αυτό, λοιπόν, ας θυμόμαστε ότι τα πιο ωφέλιμα συγγράμματα των ημερών του Σολομώντα και των δικών μας είναι εκείνα που αντανακλούν τη σοφία του “ενός ποιμένα”, του Ιεχωβά Θεού. Εκείνος έχει προμηθεύσει τα 66 βιβλία των Αγίων Γραφών, και σε αυτά πρέπει να δίνουμε τη μέγιστη προσοχή. Η Αγία Γραφή και τα υποβοηθητικά έντυπα του “πιστού δούλου” μάς παρέχουν τη δυνατότητα να αποκτούμε «τη γνώση του Θεού».—Παροιμίες 2:1-6.