Υπομονή—Γιατί Είναι Τόσο Σπάνια;

Ο ΕΜΙΛΙΟ ήταν περίπου 60 χρονών.a Είχε έρθει στο Οάχου για ένα θλιβερό καθήκον—να κηδέψει τον ενήλικο γιο του. Ενώ περπατούσε σε έναν ήσυχο ανηφορικό δρόμο και μιλούσε με μερικούς φίλους, ο Εμίλιο τρόμαξε από ένα αυτοκίνητο που έκανε με φόρα όπισθεν βγαίνοντας από το χώρο στάθμευσης κάποιου σπιτιού. Το αυτοκίνητο παραλίγο να τον χτυπήσει, και ο Εμίλιο, θυμωμένος και ανυπόμονος, έβαλε τις φωνές στον οδηγό και χτύπησε το χέρι του στο αυτοκίνητο. Ακολούθησε φιλονικία. Φαίνεται ότι ο οδηγός έσπρωξε τον Εμίλιο, ο οποίος έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του στο πεζοδρόμιο. Σε λίγες μέρες, ο Εμίλιο πέθανε εξαιτίας του τραύματος που είχε υποστεί στο κεφάλι. Τι θλιβερό αποτέλεσμα!

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η υπομονή είναι σπάνια ιδιότητα. Ολοένα και περισσότεροι οδηγοί αυτοκινήτων πηγαίνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Άλλοι «κολλάνε»—πηγαίνουν πολύ κοντά—σε αυτοκίνητα που προχωρούν σύμφωνα με το όριο ταχύτητας. Άλλοι πάλι ελίσσονται από λωρίδα σε λωρίδα επειδή δεν αντέχουν να βρίσκονται πίσω από κάποιο άλλο όχημα. Στο σπίτι, τα μέλη της οικογένειας ίσως επιτρέπουν να εκδηλωθούν ξεσπάσματα οργής και γίνονται βίαια. Ακόμη και μερικοί Χριστιανοί μπορεί να αναστατώνονται υπερβολικά από τις αδυναμίες ή τα λάθη των πνευματικών αδελφών τους.

Γιατί είναι τόσο σπάνια η υπομονή; Ήταν ανέκαθεν έτσι τα πράγματα; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να είναι κάποιος υπομονετικός στις μέρες μας;

Παραδείγματα Ανυπομονησίας

Η Αγία Γραφή μιλάει για μια γυναίκα η οποία δεν περίμενε να συνεννοηθεί με το σύζυγό της προτού πάρει μια κρίσιμη απόφαση. Το όνομά της ήταν Εύα. Προτρέχοντας από τον Αδάμ, ίσως εν μέρει λόγω ανυπομονησίας, έφαγε τον απαγορευμένο καρπό. (Γένεσις 3:1-6) Τι θα λεχθεί για το σύζυγό της; Πιθανώς και αυτός να έδειξε ανυπομονησία ακολουθώντας την Εύα στην αμαρτία χωρίς πρώτα να πλησιάσει τον ουράνιο Πατέρα του, τον Ιεχωβά, για να λάβει βοήθεια ή κατεύθυνση. Η απληστία τους, πιθανώς σε συνδυασμό με την ανυπομονησία που οδήγησε στην αμαρτία, είχε ολέθριες συνέπειες για όλους εμάς. Από αυτούς λάβαμε επίσης ως κληρονομιά την τάση να διαπράττουμε αμαρτίες, στις οποίες περιλαμβάνονται η υπεροψία και η ανυπομονησία.—Ρωμαίους 5:12.

Περίπου 2.500 χρόνια αφότου αμάρτησαν οι πρώτοι γονείς μας, ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι Ισραηλίτες, επέδειξαν βαθιά, επίμονη έλλειψη πίστης, καθώς και έλλειψη υπομονής. Μολονότι ο Ιεχωβά μόλις τους είχε διασώσει θαυματουργικά από τη δουλεία στην Αίγυπτο, εκείνοι γρήγορα ‘λησμόνησαν τα έργα του’ και ‘δεν περίμεναν τη βουλή του’. (Ψαλμός 106:7-14) Επανειλημμένα, υπέπεσαν σε σοβαρή αδικοπραγία επειδή δεν ήταν υπομονετικοί. Έφτιαξαν ένα χρυσό μοσχάρι και το λάτρεψαν· γόγγυσαν για την υλική προμήθεια του μάννα που τους παρείχε ο Ιεχωβά· και πολλοί από αυτούς στασίασαν μάλιστα εναντίον του θεϊκά διορισμένου εκπροσώπου του Ιεχωβά, του Μωυσή. Πράγματι, η έλλειψη υπομονής που επέδειξαν τους οδήγησε σε θλίψη και καταστροφή.

Ο πρώτος ανθρώπινος βασιλιάς του Ισραήλ, ο Σαούλ, έχασε την ευκαιρία να είναι βασιλικοί του διάδοχοι οι γιοι του. Γιατί; Επειδή δεν περίμενε τον προφήτη Σαμουήλ, ο οποίος επρόκειτο να προσφέρει θυσία στον Ιεχωβά. Ο φόβος του ανθρώπου έκανε τον Σαούλ να προτρέξει από τον Σαμουήλ όσον αφορά την προσφορά της θυσίας. Φανταστείτε πώς πρέπει να ένιωσε όταν εμφανίστηκε ο Σαμουήλ αμέσως μόλις ολοκλήρωσε ο Σαούλ την τελετή! Μακάρι να περίμενε λίγα λεπτά ακόμη!—1 Σαμουήλ 13:6-14.

Μακάρι να περίμενε η Εύα τον Αδάμ αντί να πάρει απερίσκεπτα τον καρπό! Μακάρι να είχαν θυμηθεί να περιμένουν οι Ισραηλίτες για τη συμβουλή του Ιεχωβά! Πραγματικά, η υπομονή μπορεί να είχε συμβάλει στο να γλιτώσουν τόσο αυτοί όσο και εμείς από πολλή θλίψη και πόνο.

Αιτίες της Ανυπομονησίας

Η Αγία Γραφή μάς βοηθάει να κατανοήσουμε μια κύρια αιτία για την οποία υπάρχει ανυπομονησία σήμερα. Το 3ο κεφάλαιο της Δεύτερης Επιστολής προς τον Τιμόθεο περιγράφει τη γενιά μας λέγοντας ότι ζει σε ‘κρίσιμους καιρούς, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους’. Αναφέρει ότι οι άνθρωποι «θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι . . . χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα». (Εδάφια 2, 3) Μια τέτοια άπληστη και εγωκεντρική στάση επηρεάζει την καρδιά και τη διάνοια πολλών ανθρώπων, καθιστώντας δύσκολο για όλους, ακόμη και για τους αληθινούς Χριστιανούς, το να κάνουν υπομονή. Όταν βλέπουμε τους κοσμικούς ανθρώπους να οδηγούν πολύ γρήγορα ή να προσπερνούν άλλους στις ουρές ή να εκτοξεύουν προσβολές εναντίον μας, η υπομονή μας μπορεί να δοκιμάζεται σε υπερβολικό βαθμό. Μπορεί να μπαίνουμε στον πειρασμό να τους μιμηθούμε ή να τους ανταποδώσουμε, κατεβαίνοντας έτσι στο δικό τους επίπεδο που χαρακτηρίζεται από ιδιοτελή υπερηφάνεια.

Μερικές φορές, τα δικά μας εσφαλμένα συμπεράσματα είναι αυτά που μας κάνουν να χάνουμε την υπομονή. Παρατηρήστε πώς περιέγραψε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο βιαστικό, εσφαλμένο τρόπο σκέψης και στη συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από ανυπομονησία και θυμό: «Καλήτερος ο μακρόθυμος [υπομονετικός, ΜΝΚ] παρά τον υψηλόφρονα. Μη σπεύδε εν τω πνεύματί σου να θυμόνης· διότι ο θυμός αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων». (Εκκλησιαστής 7:8, 9) Αν διαθέσουμε χρόνο για να αποκτήσουμε πλήρη, ακριβή εικόνα της κατάστασης προτού προβούμε σε ενέργειες, πιθανότατα θα δείξουμε στους άλλους περισσότερη κατανόηση, συμπόνια και υπομονή. Από την άλλη μεριά, ένα υψηλόφρον, εγωκεντρικό πνεύμα μπορεί να μας κάνει να είμαστε άτομα στενών αντιλήψεων, ανυπόμονα και εχθρικά, όπως οι γογγυστές, σκληροτράχηλοι Ισραηλίτες που τυραννούσαν τον Μωυσή.—Αριθμοί 20:2-5, 10.

Μια άλλη αιτία για την αυξανόμενη έλλειψη υπομονής που επιδεικνύει αυτός ο κόσμος είναι η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, που απορρέει από το γεγονός ότι είναι αποξενωμένος από τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ εκφράστηκε ως εξής σχετικά με την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να ελπίζει στον Ιεχωβά: «Συ, ω ψυχή μου, επί τον Θεόν αναπαύου, διότι εξ αυτού κρέμαται η ελπίς μου». (Ψαλμός 62:5) Πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Ιεχωβά έχουν μια περιορισμένη, απογοητευτική άποψη, και γι’ αυτό προσπαθούν να πιαστούν από οποιαδήποτε απόλαυση ή κέρδος μπορούν προτού φύγει η ζωή τους. Όπως και ο πνευματικός πατέρας τους, ο Σατανάς ο Διάβολος, συνήθως δεν ενδιαφέρονται για το πώς μπορεί να βλάψουν οι πράξεις τους τούς άλλους.—Ιωάννης 8:44· 1 Ιωάννη 5:19.

Δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι η υπομονή είναι τόσο σπάνια σήμερα. Αυτό το πονηρό, ιδιοτελές σύστημα πραγμάτων, που έχει ως θεό του τον Σατανά, καθώς και οι αμαρτωλές τάσεις της ξεπεσμένης σάρκας μας καθιστούν δύσκολο για όλους, ακόμη και για ειλικρινείς ανθρώπους, το να είναι υπομονετικοί. Ωστόσο, η Αγία Γραφή μάς προτρέπει να ‘κάνουμε υπομονή’, ιδιαίτερα σε σχέση με την εκπλήρωση των σκοπών του Θεού. (Ιακώβου 5:8) Γιατί είναι τόσο πολύτιμη η υπομονή; Ποιες ανταμοιβές μπορεί να μας φέρει;

Υπομονή—Γιατί Είναι Τόσο Πολύτιμη

«Υπηρετούν και αυτοί που απλώς στέκονται και περιμένουν». Αυτά τα λόγια τα είπε ο Άγγλος ποιητής Τζον Μίλτον πριν από τριακόσια και πλέον χρόνια στο σονέτο του με τίτλο «Για την Τύφλωσή Του». Στους πρώτους στίχους του ποιήματος, εξέφραζε την απογοήτευση και την ανησυχία του για το γεγονός ότι αισθανόταν ανήμπορος να υπηρετεί τον Θεό πλήρως λόγω του ότι έμεινε τυφλός στα 40 του. Όμως, όπως φαίνεται από τον τελευταίο στίχο του ποιήματος, ο οποίος παρατέθηκε πιο πάνω, έφτασε στο σημείο να αντιληφτεί ότι μπορεί κάποιος να λατρεύει τον Θεό υπομένοντας καρτερικά τη θλίψη και αναζητώντας ήρεμα κατάλληλες ευκαιρίες για υπηρεσία. Ο Μίλτον διέκρινε την αξία τού να στηρίζεται κανείς υπομονετικά στον Θεό.

Πιθανώς οι περισσότεροι από εμάς να έχουμε καλή όραση, αλλά όλοι έχουμε περιορισμούς που μπορούν να μας προκαλέσουν θυμό ή ανησυχία. Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε υπομονή καθώς και να κάνουμε υπομονή;

Ενθαρρυντικά Παραδείγματα

Η Αγία Γραφή μάς παρέχει πολλά θαυμάσια παραδείγματα υπομονής. Η υπομονή του Ιεχωβά καθιστά δυνατή την αιώνια ζωή για αναρίθμητα εκατομμύρια ανθρώπους. (2 Πέτρου 3:9, 15) Ο Ιησούς, με την καλοσυνάτη πρόσκλησή του να βάλουμε το ζυγό του πάνω μας και ‘να βρούμε αναζωογόνηση για τις ψυχές μας’, αντανακλά τέλεια την εξαίσια υπομονή του Πατέρα του . (Ματθαίος 11:28-30) Το να στοχαζόμαστε τα παραδείγματα του Ιεχωβά και του Ιησού μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πιο υπομονετικοί.

Ένα άτομο που θα έλεγε κανείς ότι είχε πολλούς λόγους να είναι θυμωμένο, εχθρικό ή εκδικητικό ήταν ο γιος του Ιακώβ, ο Ιωσήφ. Οι αδελφοί του τού είχαν φερθεί πολύ άδικα, σχεδιάζοντας το θάνατό του και τελικά πουλώντας τον σε δουλεία. Στην Αίγυπτο, παρά το γεγονός ότι πρόσφερε ευσυνείδητη, όσια υπηρεσία στον Πετεφρή, ο Ιωσήφ κατηγορήθηκε και φυλακίστηκε άδικα. Υπέμεινε καρτερικά όλες τις θλίψεις του, πιθανώς κατανοώντας ότι τέτοιου είδους δοκιμές θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς του Ιεχωβά. (Γένεσις 45:5) Επειδή καλλιέργησε πίστη και ελπίδα στον Ιεχωβά, σε συνδυασμό με την ταπεινοφροσύνη και την κατανόηση, ο Ιωσήφ μπορούσε να κάνει υπομονή ακόμη και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Μια άλλη σημαντική βοήθεια είναι το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, αν είμαστε ευέξαπτοι και έχουμε δηκτική γλώσσα, μπορούμε να προσευχηθούμε για τη βοήθεια του αγίου πνεύματος ώστε να καλλιεργήσουμε τους καρπούς του. Ο στοχασμός γύρω από τον καθένα από αυτούς τους καρπούς, όπως λόγου χάρη τη μακροθυμία και την εγκράτεια, θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε πώς σχετίζονται αυτοί βαθιά με την υπομονή.—Γαλάτες 5:22, 23.

Οι Ανταμοιβές της Υπομονής

Αν είμαστε υπομονετικοί, μπορούμε να αποκομίσουμε πολλά οφέλη. Ο χαρακτήρας μας ισχυροποιείται και προστατευόμαστε από το να προβαίνουμε σε απερίσκεπτες, ανόητες ενέργειες. Ποιοι από εμάς δεν έχουν κάνει επιβλαβή λάθη λόγω του ότι αντιδρούμε πολύ βιαστικά σε δύσκολες ή πιεστικές καταστάσεις; Μπορεί να είπαμε κάποια αγενή κουβέντα ή να συμπεριφερθήκαμε με απρεπή τρόπο. Μπορεί να επιτρέψαμε σε ένα ασήμαντο περιστατικό να εξελιχτεί σε μάχη με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο στην οποία και οι δύο πλευρές επιμένουν να γίνει το δικό τους πάση θυσία. Αφού αισθανθήκαμε μεγάλο θυμό, απογοήτευση και στενοχώρια, μπορεί να σκεφτήκαμε μετανιωμένοι: ‘Μακάρι να περίμενα λίγο ακόμη’. Το να κάνουμε υπομονή μπορεί να μας προστατέψει από κάθε είδους θλίψη. Αυτό και μόνο δίνει στη ζωή μας πολύ περισσότερη ειρήνη, σταθερότητα και ικανοποίηση.—Φιλιππησίους 4:5-7.

Το να είμαστε υπομονετικοί μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να έχουμε μια ήρεμη, γεμάτη εμπιστοσύνη καρδιά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να απολαμβάνουμε καλύτερη σωματική, συναισθηματική και πνευματική υγεία. (Παροιμίαι 14:30, ΜΝΚ) Ο ανεξέλεγκτος, παράφορος θυμός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή συναισθηματική και σωματική ασθένεια καθώς και θάνατο. Από την άλλη μεριά, με το να είμαστε υπομονετικοί μπορούμε να αποκτήσουμε μια πιο θετική άποψη για τους άλλους, ειδικά για τους πνευματικούς αδελφούς μας και τα μέλη της οικογένειάς μας. Στη συνέχεια, θα τείνουμε να είμαστε περισσότερο στοχαστικοί και υποβοηθητικοί παρά ευερέθιστοι και επικριτικοί. Με τη σειρά τους, οι άλλοι θα μας πλησιάζουν ευκολότερα και με μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

Οι πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία χρειάζεται ιδιαίτερα να κάνουν υπομονή. Κατά καιρούς, τους πλησιάζουν διάφοροι συγχριστιανοί με σοβαρά προβλήματα. Αυτά τα ειλικρινή άτομα μπορεί να είναι σαστισμένα, αναστατωμένα ή καταθλιμμένα, ενώ οι ίδιοι οι πρεσβύτεροι μπορεί να είναι κουρασμένοι ή απορροφημένοι από τα δικά τους προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα. Ωστόσο, πόσο ζωτικό είναι να κάνουν οι πρεσβύτεροι υπομονή σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις! Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να διδάσκουν «με πραότητα» και να «συμπεριφέρονται στο ποίμνιο με τρυφερότητα». (2 Τιμόθεο 2:24, 25· Πράξεις 20:28, 29) Διακυβεύονται πολύτιμες ζωές. Τι ευλογία είναι για την εκκλησία οι καλοσυνάτοι, στοργικοί και υπομονετικοί πρεσβύτεροι!

Οι κεφαλές των οικογενειών πρέπει να συμπεριφέρονται στο σπιτικό τους με υπομονή, κατανόηση και καλοσύνη. Πρέπει επίσης να αναμένουν από όλα τα μέλη της οικογένειάς τους να ασκούν τις ίδιες αυτές ιδιότητες και να τα ενθαρρύνουν προς αυτή την κατεύθυνση. (Ματθαίος 7:12) Αυτό θα συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στο να υπάρχει αγάπη και ειρήνη στο σπίτι.

Το να κάνουν οι Χριστιανοί διάκονοι υπομονή ενώ ενασχολούνται στη διακονία αγρού θα τους βοηθήσει να απολαμβάνουν αυτή την υπηρεσία πληρέστερα. Θα μπορούν να υπομένουν καλύτερα την αδιαφορία και την εναντίωση που τυχόν αντιμετωπίζουν. Οι υπομονετικοί διάκονοι, αντί να διαπληκτίζονται με θυμωμένους οικοδεσπότες, θα μπορούν να απαντούν ήπια ή να φεύγουν ήσυχα, διακρατώντας με αυτόν τον τρόπο την ειρήνη και τη χαρά. (Ματθαίος 10:12, 13) Επιπλέον, όταν οι Χριστιανοί συμπεριφέρονται σε όλους με υπομονή και καλοσύνη, τα προβατοειδή άτομα θα ελκύονται στο άγγελμα της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει σε παγκόσμια κλίμακα τις υπομονετικές προσπάθειες, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες πράοι εκζητητές της αλήθειας συρρέουν στη στοργική εκκλησία του Ιεχωβά κάθε χρόνο.

Πράγματι, το να κάνουμε υπομονή θα μας φέρει υπέροχες ανταμοιβές. Θα αποφύγουμε πολλές ατυχείς καταστάσεις και προβλήματα που δημιουργούνται όταν ενεργούμε βιαστικά ή όταν σπεύδουμε να μιλάμε. Θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι, πιο ήρεμοι και, πιθανότατα, πιο υγιείς. Θα έχουμε μεγαλύτερη χαρά και ειρήνη στη διακονία μας, στην εκκλησία και στο σπίτι. Όμως, πάνω από όλα, θα απολαμβάνουμε πιο στενή σχέση με τον Θεό. Συνεπώς, να περιμένετε τον Ιεχωβά. Να κάνετε υπομονή!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Πόσο υπομονετικοί είστε στην καθημερινή ζωή;