ΛΙΒΑΝΙ

Προϊόν λιβανοφόρων δέντρων και θάμνων του γένους Βοσβελλία (Boswellia), τα οποία συγγενεύουν με την τερέβινθο, καθώς και με τα δέντρα που παράγουν βάλσαμο και σμύρνα. Αυτά τα δέντρα και οι θάμνοι φύονται σε ορισμένα μέρη της Αφρικής και της Ασίας. Η λέξη του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου (λεβωνάχ ή λεβονάχ) που αποδίδεται «λιβάνι» προέρχεται από μια ρίζα που σημαίνει «είμαι λευκός» και παραπέμπει προφανώς στο γαλακτώδες χρώμα του λιβανιού. Η λέξη λίβανος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου προέρχεται από την εβραϊκή.

Το Άσμα Ασμάτων μιλάει για το «λόφο του λιβανιού» προφανώς με μεταφορική έννοια, αλλά μπορεί και να υποδηλώνει ότι στα βασιλικά πάρκα του Σολομώντα καλλιεργούνταν τέτοια λιβανοφόρα δέντρα. (Ασμ 4:6, 12-16· Εκ 2:5) Το λιβάνι ήταν ένα από τα κυριότερα είδη που μετέφεραν τα καραβάνια των εμπόρων από την Ανατολή, ακολουθώντας τις οδούς των μυρωδικών από τη νότια Αραβία ως τη Γάζα κοντά στη Μεσόγειο και ως τη Δαμασκό. Ορισμένες Βιβλικές αναφορές αφήνουν να εννοηθεί ότι το λιβάνι εισαγόταν με αυτόν τον τρόπο στην Παλαιστίνη από τη Σεβά.—Ησ 60:6· Ιερ 6:20.

Το λιβάνι λαμβάνεται με διαδοχικές εντομές στο φλοιό ή με ξεφλούδισμα του φλοιού ανά διαστήματα. Με αυτόν τον τρόπο ρέει ένας λευκός χυμός (ύστερα από αρκετές εντομές παίρνει κιτρινωπό ή κοκκινωπό χρώμα) ο οποίος σχηματίζει δάκρυα μήκους περίπου 2,5 εκ. Κατά τη συλλογή του, το λιβάνι αποτελείται από αρωματική κομμεορρητίνη υπό τη μορφή μικρών βόλων, ή κόκκων, που έχουν πικρή γεύση και, όταν καίγονται, ευωδιάζουν.—Ασμ 3:6.

Εκτός από τις σχετικές αναφορές στο Άσμα Ασμάτων, το λιβάνι μνημονεύεται συχνά στις Εβραϊκές Γραφές σε σχέση με τη λατρεία. (Παράβαλε 2Κο 2:14-16.) Ήταν συστατικό του αγίου θυμιάματος που χρησιμοποιούνταν στο αγιαστήριο (Εξ 30:34-38), αλλά επίσης χρησιμοποιούνταν πάνω στις προσφορές σιτηρών (Λευ 2:1, 2, 15, 16· 6:15· Ιερ 17:26· 41:4, 5) και πάνω σε κάθε σειρά των ψωμιών της πρόθεσης στο αγιαστήριο (Λευ 24:7). Δεν έπρεπε όμως να περιλαμβάνεται στις προσφορές για αμαρτία (Λευ 5:11) ούτε στην “προσφορά σιτηρών που αφορούσε ζήλια” (Αρ 5:15). Αναμφίβολα, αυτό συνέβαινε επειδή οι εν λόγω προσφορές σχετίζονταν με αμαρτία, ή σφάλμα, και δεν προσφέρονταν ως θυσία αίνου ή ευχαριστίας στον Ιεχωβά.

Αναφέρεται ότι μετά την επιστροφή από τη βαβυλωνιακή εξορία αποθηκεύτηκε λιβάνι στα κτίρια του ανοικοδομημένου ναού. (1Χρ 9:29· Νε 13:5, 9) Οι αστρολόγοι από την Ανατολή που επισκέφτηκαν τον Ιησού όταν ήταν παιδί έφεραν μαζί τους λιβάνι. (Ματ 2:11) Επίσης, το λιβάνι μνημονεύεται ως ένα από τα εμπορεύματα που πουλιούνται στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη πριν από την καταστροφή της. (Απ 18:8-13) Η λέξη λιβανωτός των εδαφίων Αποκάλυψη 8:3, 5, η οποία χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο για το ουράνιο θυμιατήρι, προέρχεται από την ίδια εβραϊκή λέξη από την οποία προέρχεται και η λέξη λίβανος.

Ο προφήτης Ησαΐας γράφει ότι ο Ιεχωβά βλέπει με δυσαρέσκεια και αποδοκιμασία τα δώρα και τη χρήση λιβανιού όταν αυτά προσφέρονται από άτομα που απορρίπτουν το Λόγο του.—Ησ 66:3.