Τέτοια έπρεπε να είναι η νηστεία την οποία εγώ διαλέγω, μια ημέρα κατά την οποία να ταλαιπωρεί ο χωματένιος άνθρωπος την ψυχή του; Να γέρνει το κεφάλι του όπως το βούρλο και να στρώνει για κρεβάτι του σάκο και στάχτη; Αυτό αποκαλείς νηστεία και ημέρα ευπρόσδεκτη στον Ιεχωβά;»—Ησαΐας 58:3-5.

Προσπαθώντας να συγκαλύψουν τη συμπεριφορά τους, επιδίδονται σε φανταχτερές εκδηλώσεις πένθους—με το να “γέρνουν το κεφάλι τους όπως το βούρλο” και να κάθονται με σάκο και στάχτη—για να δείξουν ότι μετανοούν για τις αμαρτίες τους. Τι αξία έχουν όλα αυτά αν εξακολουθούν να στασιάζουν; Δεν εκδηλώνουν καθόλου θεοσεβή λύπη και μετάνοια, πράγματα που θα έπρεπε να συνοδεύουν τις ειλικρινείς νηστείες.