Η Γέννηση του Ιησού—Πώς Φέρνει Ειρήνη

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ για «ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης» δεν ήταν η μόνη προφητεία που συνδεόταν με τη γέννηση του Ιησού. Εκτός από όσα ανήγγειλαν οι άγγελοι στους κατάπληκτους ποιμένες, ουράνιοι αγγελιοφόροι είχαν μεταδώσει στη Μαρία και στο σύζυγό της, τον Ιωσήφ, θεόπνευστες διακηρύξεις σχετικά με τον νεογέννητο Ιησού. Μια εξέταση αυτών των αγγελμάτων θα μας δώσει τη δυνατότητα να διευρύνουμε την αντίληψή μας για τη γέννηση του Ιησού και να κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα της αγγελικής υπόσχεσης για ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους.

Η Μαρία, πριν από τη γέννηση του Ιησού και προτού καν μείνει έγκυος, δέχτηκε την επίσκεψη ενός αγγέλου τον οποίο η Αγία Γραφή ονομάζει Γαβριήλ. Αυτός τη χαιρέτησε ως εξής: «Χαίρε, εσύ η εξαιρετικά ευνοημένη· ο Ιεχωβά είναι μαζί σου». Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η Μαρία αναστατώθηκε πολύ από αυτό και ίσως να φοβήθηκε λίγο. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτός ο χαιρετισμός;

Ο Γαβριήλ εξήγησε: «Δες! θα συλλάβεις στην κοιλιά σου και θα γεννήσεις γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού. Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου· και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του». Η Μαρία ρώτησε πώς θα συνέβαινε αυτό, εφόσον η ίδια, μια παρθένα, δεν είχε σχέσεις με άντρα. Ο Γαβριήλ απάντησε ότι η σύλληψη του παιδιού θα γινόταν μέσω του αγίου πνεύματος του Θεού. Δεν επρόκειτο για συνηθισμένο παιδί.—Λουκάς 1:28-35.

Προειπωμένος Βασιλιάς

Τα λόγια του Γαβριήλ πρέπει να βοήθησαν τη Μαρία να διακρίνει ότι ο γιος τον οποίο θα γεννούσε ήταν το θέμα αρχαίων προφητειών. Η αποκάλυψη για το ότι ο Ιεχωβά θα έδινε στο γιο της Μαρίας «το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του» θα έφερνε στο νου της—και στο νου οποιουδήποτε Ιουδαίου ήταν εξοικειωμένος με τις Γραφές—την υπόσχεση που είχε δώσει ο Θεός στον Βασιλιά Δαβίδ του Ισραήλ.

Μέσω του προφήτη Νάθαν, ο Ιεχωβά είχε πει στον Δαβίδ: «Ο οίκος σου και η βασιλεία σου θα είναι σταθερά στον αιώνα ενώπιόν σου· ο θρόνος σου θα εδραιωθεί στον αιώνα». (2 Σαμουήλ 7:4, 16) Ο Ιεχωβά δήλωσε σχετικά με τον Δαβίδ: «Θα στερεώσω το σπέρμα του για πάντα και το θρόνο του όπως είναι οι ημέρες του ουρανού. Το σπέρμα του θα παραμένει στον αιώνα και ο θρόνος του σαν τον ήλιο ενώπιόν μου». (Ψαλμός 89:20, 29, 35, 36) Δεν αποτελούσε σύμπτωση, λοιπόν, το ότι η Μαρία καταγόταν από τον οίκο του Δαβίδ, όπως και ο Ιωσήφ.

Αυτές δεν ήταν οι μοναδικές προφητείες των Εβραϊκών Γραφών σχετικά με κάποιον βασιλικό γιο του Δαβίδ. Η Μαρία πιθανότατα ήταν επίσης εξοικειωμένη με την προφητεία του Ησαΐα: «Παιδί γεννήθηκε σε εμάς, γιος δόθηκε σε εμάς· και η αρχοντική διακυβέρνηση θα είναι στον ώμο του. Και το όνομά του θα κληθεί Θαυμαστός Σύμβουλος, Κραταιός Θεός, Αιώνιος Πατέρας, Άρχοντας Ειρήνης. Στην αφθονία της αρχοντικής διακυβέρνησης και στην ειρήνη δεν θα υπάρχει τέλος, πάνω στο θρόνο του Δαβίδ και πάνω στη βασιλεία του, για να την εδραιώσει και να τη στηρίξει με κρίση και με δικαιοσύνη, από τώρα μέχρι και στον αιώνα. Ο ζήλος του Ιεχωβά των στρατευμάτων θα το κάνει αυτό».—Ησαΐας 9:6, 7.

Επομένως, αυτά που ανήγγειλε ο Γαβριήλ στη Μαρία δεν αφορούσαν μόνο τη θαυματουργική γέννηση ενός αγοριού. Ο γιος της θα γινόταν βασιλικός κληρονόμος του Βασιλιά Δαβίδ—ο μόνιμος, αιώνιος κληρονόμος μιας Βασιλείας την οποία είχε ορίσει ο Θεός. Οι προφητείες του Γαβριήλ σχετικά με το μελλοντικό ρόλο του Ιησού έχουν μεγάλη σημασία για όλους μας.

Όταν ο Ιωσήφ έμαθε ότι η μέλλουσα σύζυγός του περίμενε παιδί, αποφάσισε να διαλύσει τον αρραβώνα τους. Γνώριζε ότι το παιδί δεν ήταν δικό του επειδή αυτός και η μνηστή του δεν είχαν ποτέ σεξουαλικές σχέσεις. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο πρέπει να ήταν για τον Ιωσήφ να πιστέψει την εξήγηση της Μαρίας σχετικά με την εγκυμοσύνη της. Η αφήγηση του Ευαγγελίου αναφέρει: «Του εμφανίστηκε άγγελος του Ιεχωβά σε όνειρο, λέγοντας: “Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη φοβηθείς να πάρεις στο σπίτι τη Μαρία τη σύζυγό σου, γιατί αυτό που έχει γεννηθεί μέσα σε αυτήν είναι μέσω αγίου πνεύματος. Αυτή θα γεννήσει γιο, και πρέπει να καλέσεις το όνομά του Ιησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους”».—Ματθαίος 1:20, 21.

Η Γραφή δεν αναφέρει σε ποιο βαθμό κατανόησε ο Ιωσήφ πώς το παιδί θα “έσωζε το λαό του από τις αμαρτίες τους”. Ωστόσο, αυτό το άγγελμα αρκούσε για να βεβαιωθεί ο Ιωσήφ ότι η μέλλουσα μητέρα ήταν αθώα από κάθε αδικοπραγία. Αυτός ενήργησε σύμφωνα με την κατεύθυνση του αγγέλου και πήρε τη Μαρία στο σπίτι του, πράξη που ισοδυναμούσε με γάμο.

Χάρη σε πληροφορίες που βρίσκονται σε άλλα σημεία των Γραφών, μπορούμε να κατανοήσουμε τι εννοούσε ο άγγελος. Στις αρχές της ανθρώπινης ιστορίας, ένας στασιαστικός άγγελος αμφισβήτησε την κυριαρχία του Ιεχωβά. Οι Εβραϊκές Γραφές δείχνουν πως αυτός ο στασιαστής ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι ο τρόπος διακυβέρνησης του Θεού ήταν άδικος και ότι κανένας άνθρωπος δεν θα διακρατούσε την ακεραιότητά του στον Ιεχωβά υπό δοκιμασία. (Γένεση 3:2-5· Ιώβ 1:6-12) Ο Αδάμ δεν διακράτησε την ακεραιότητά του. Ως αποτέλεσμα της αμαρτίας του, όλοι οι άνθρωποι κληρονομούν την αμαρτία, και η συνέπεια αυτής της αμαρτίας είναι ο θάνατος. (Ρωμαίους 5:12· 6:23) Ο Ιησούς, όμως, γεννήθηκε αναμάρτητος επειδή η σύλληψή του δεν έγινε μέσω ανθρώπινου πατέρα. Παραδίδοντας πρόθυμα την τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως λύτρο το οποίο αντιστοιχούσε ακριβώς σε αυτό που έχασε ο Αδάμ, ο Ιησούς ήταν σε θέση να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους και να τους προσφέρει την προοπτική της αιώνιας ζωής.—1 Τιμόθεο 2:3-6· Τίτο 3:6, 7· 1 Ιωάννη 2:25.

Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς έδωσε μια πρόγευση του τι θα σήμαινε η απομάκρυνση των συνεπειών της αμαρτίας. Απάλλαξε ανθρώπους από κάθε είδους ασθένεια και μάλιστα επανέφερε νεκρούς στη ζωή. (Ματθαίος 4:23· Ιωάννης 11:1-44) Αυτά τα θαύματα ήταν σκιά όσων θα κάνει στο μέλλον. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή [μου] και θα βγουν».—Ιωάννης 5:28, 29.

Εκείνη η υπόσχεση περί μελλοντικής ανάστασης εξηγεί γιατί η γέννηση—και ακόμη περισσότερο ο θάνατος—του Ιησού έχουν ύψιστη σπουδαιότητα για εμάς. Ο Θεός έστειλε τον Γιο του στον κόσμο «για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού» λέει το εδάφιο Ιωάννης 3:17. Αυτά τα υπέροχα νέα μάς θυμίζουν την εξαγγελία που έγινε στους ποιμένες οι οποίοι πρόσεχαν τα ποίμνιά τους τη νύχτα της γέννησης του Ιησού.

«Καλά Νέα για μια Μεγάλη Χαρά»

Η ανθρωπότητα άκουσε όντως «καλά νέα για μια μεγάλη χαρά» όταν οι άγγελοι ανήγγειλαν τη γέννηση ενός “Σωτήρα, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος”. (Λουκάς 2:10, 11) Αυτό το παιδί επρόκειτο να είναι ο Μεσσίας, ο μεγάλος Προφήτης και Άρχοντας τον οποίο ανέμενε επί μακρόν ο λαός του Θεού. (Δευτερονόμιο 18:18· Μιχαίας 5:2) Η ζωή του και ο θάνατός του στη γη θα έπαιζαν κεντρικό ρόλο στη δικαίωση της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά, γι’ αυτό οι άγγελοι μπορούσαν να πουν: «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη».—Λουκάς 2:14.

Ο Ιησούς, τον οποίο η Γραφή αποκαλεί “τελευταίο Αδάμ”, έδειξε ότι ένας άνθρωπος είναι δυνατόν να μείνει πιστός στον Ιεχωβά ακόμη και υπό την πιο σφοδρή δοκιμασία. (1 Κορινθίους 15:45) Απέδειξε έτσι ότι ο Σατανάς είναι πονηρός ψεύτης. Αυτός ήταν λόγος για να υπάρχει χαρά στον ουρανό μεταξύ των πιστών αγγέλων.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στο ερώτημα: «Είναι ρεαλιστικό να ελπίζουμε ότι θα εκπληρωθεί η διακήρυξη την οποία έκαναν οι άγγελοι τη νύχτα της γέννησης του Ιησού;» Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό ναι! Η ειρήνη αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση στην επεξεργασία του θεϊκού σκοπού για τη γη, κάτι που περιλαμβάνει και την αποκατάσταση παραδεισιακών συνθηκών. Όταν αυτό επιτελεστεί παγκόσμια, όλοι οι άνθρωποι θα υποκινούνται από αγάπη και οσιότητα. Ως εκ τούτου, η επιτέλεση του σκοπού του Ιεχωβά συνεπάγεται και την εξάλειψη κάθε αντίστασης στην κυριαρχία του. Αυτά δεν είναι καλά νέα για όσους τάσσονται με τον Σατανά ισχυριζόμενοι ότι οι κανόνες του Ιεχωβά είναι κακοί. Για εκείνους, η επιτέλεση του σκοπού του Ιεχωβά θα σημάνει καταστροφή.—Ψαλμός 37:11· Παροιμίες 2:21, 22.

Παρακαλούμε προσέξτε ότι οι άγγελοι δεν μίλησαν στους ποιμένες για ειρήνη και καλή θέληση προς όλους τους ανθρώπους. Αντίθετα, εξήγγειλαν «ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης», δηλαδή ανάμεσα σε όσους έχουν την επιδοκιμασία του Θεού και απολαμβάνουν την καλή του θέληση. Όσοι δείχνουν γνήσια πίστη στον Ιεχωβά γίνονται πιστοί ακόλουθοι και μιμητές του Ιησού. Τέτοιοι άντρες και γυναίκες είναι πρόθυμοι να εκδηλώνουν γενναιοδωρία και κατανόηση προς τους άλλους, όχι μόνο λίγες μέρες κάθε χρόνο, αλλά κάθε μέρα.

Το Χριστιανικό Πνεύμα—Μπορεί να Υπάρχει Όλο το Χρόνο;

Η δύναμη των καλών νέων που κήρυττε ο Ιησούς έχει αγγίξει τη ζωή αναρίθμητων ανθρώπων. Πολλοί έχουν υιοθετήσει τις Χριστιανικές αρχές σε κάθε τομέα της ζωής τους. Άνθρωποι οι οποίοι κάποτε ήταν κατά βάση εγωκεντρικοί έχουν αρχίσει να ρωτούν τι θα έκανε ο Ιησούς αν βρισκόταν στη δική τους κατάσταση. Μερικοί οι οποίοι είχαν επικεντρώσει τη ζωή τους στα αποκτήματα και στις απολαύσεις έχουν αναγνωρίσει τη σπουδαιότητα των πνευματικών αξιών και της μετάδοσής τους στους συνανθρώπους τους. Οι άνθρωποι που ενεργούν έτσι προσπαθούν να δείχνουν γενναιοδωρία και καλοσύνη όλο το χρόνο. Αυτό δεν θα αναμένατε από τους αληθινούς Χριστιανούς;

Αν όλοι οι ειλικρινείς άνθρωποι αφιέρωναν χρόνο για να εξετάσουν τι βρίσκεται πίσω από το αγγελικό άγγελμα ειρήνης και ενεργούσαν σε αρμονία με αυτές τις σκέψεις, ο κόσμος θα ήταν ασφαλώς διαφορετικός.

Οι προφητείες σχετικά με τη γέννηση του Ιησού βεβαιώνουν όσους έχουν την καλή θέληση του Θεού ότι είναι δυνατόν να απολαύσουν γνήσια ειρήνη για πάντα. Αυτό δεν επιθυμείτε και εσείς; Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η ένδοξη προφητική αναγγελία ειρήνης στην οποία προέβησαν οι άγγελοι κατά τη γέννηση του Ιησού θα εκπληρωθεί οπωσδήποτε. Η ειρήνη, αντί να περιορίζεται σε κενά λόγια την περίοδο των Χριστουγέννων, είναι βέβαιο ότι θα γίνει αιώνια πραγματικότητα.

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Το Χριστιανικό πνεύμα μπορεί και πρέπει να εκδηλώνεται όλο το χρόνο