Ένα Βιβλίο που Μπορείτε να Εμπιστευτείτε—Μέρος 2ο
Η Ασσυρία στη Βιβλική Ιστορία
Αυτό είναι το δεύτερο από μια σειρά εφτά άρθρων σε διαδοχικά τεύχη του «Ξύπνα!» τα οποία ασχολούνται με τις εφτά παγκόσμιες δυνάμεις της Βιβλικής ιστορίας. Σκοπός είναι να αποδείξουμε πως η Αγία Γραφή είναι αξιόπιστη και θεόπνευστη και πως το άγγελμά της παρέχει την ελπίδα ότι θα τερματιστούν τα δεινά που προκαλούνται όταν ο άνθρωπος εξουσιάζει με σκληρότητα το συνάνθρωπό του.
ΚΑΙ μόνο στο άκουσμα του ονόματος της Ασσυρίας, οι αρχαίοι κάτοικοι της Μέσης Ανατολής πιθανότατα ένιωθαν να παγώνει το αίμα τους. Σύμφωνα με το Γραφικό βιβλίο του Ιωνά, όταν αυτός ο προφήτης έλαβε θεϊκό διορισμό να κηρύξει ένα άγγελμα κρίσης στην ασσυριακή πρωτεύουσα, τη Νινευή, διέφυγε προς την αντίθετη κατεύθυνση! (Ιωνάς 1:1-3) Ίσως το έκανε αυτό επειδή εκείνη την εποχή οι Ασσύριοι ήταν φόβος και τρόμος.
Αξιόπιστη Ιστορία
Ο Βιβλικός προφήτης Ναούμ αποκάλεσε τη Νινευή «φωλιά των λιονταριών» και «πόλη της αιματοχυσίας», και πρόσθεσε: «Η λεία δεν φεύγει! Υπάρχει ο ήχος του μαστιγίου και ο ήχος από το κροτάλισμα του τροχού, και το ορμητικό άλογο και το άρμα που αναπηδάει. Ο αναβάτης πάνω στο άλογο, και η φλόγα του σπαθιού, και η αστραπή του δόρατος, και το πλήθος των σκοτωμένων, και ο μεγάλος σωρός των πτωμάτων· και δεν υπάρχει τέλος στα νεκρά σώματα. Σκοντάφτουν ανάμεσα στα νεκρά τους σώματα». (Ναούμ 2:11· 3:1-3) Επιβεβαιώνει η ιστορία τη Βιβλική περιγραφή της αρχαίας Ασσυρίας;
Το βιβλίο Φως από το Αρχαίο Παρελθόν (Light From the Ancient Past) χαρακτηρίζει την Ασσυρία «αμείλικτη πολεμική μηχανή η οποία σκόρπιζε εσκεμμένα τη φρίκη στοχεύοντας στην τρομοκράτηση των εχθρών της». Προσέξτε πώς καυχήθηκε ο Ασσύριος Βασιλιάς Ασσουρνασιρπάλ Β΄ για τη μεταχείριση που επιφύλαξε σε κάποιους οι οποίοι του εναντιώθηκαν:
«Έχτισα μια στήλη απέναντι από την πύλη της πόλης του και έγδαρα όλους τους αρχηγούς που είχαν στασιάσει και κάλυψα τη στήλη με το δέρμα τους. Μερικούς τους έκλεισα μέσα στη στήλη, άλλους τους ανασκολόπισα σε πασσάλους πάνω στη στήλη, . . . και έκοψα τα άκρα των αξιωματούχων, των βασιλικών αξιωματούχων που είχαν στασιάσει. . . . Πολλούς αιχμαλώτους από ανάμεσά τους τούς έκαψα στην πυρά και πολλούς τους πήρα ζωντανούς». Όταν οι αρχαιολόγοι έκαναν ανασκαφές στα ασσυριακά ανάκτορα, ανακάλυψαν τοίχους διακοσμημένους με απεικονίσεις της ειδεχθούς μεταχείρισης την οποία υφίσταντο οι αιχμάλωτοι.
Το 740 Π.Κ.Χ., η Ασσυρία κατέκτησε τη Σαμάρεια, την πρωτεύουσα του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ, και οδήγησε το λαό της στην εξορία. Οχτώ χρόνια αργότερα, η Ασσυρία εισέβαλε στον Ιούδα.a (2 Βασιλέων 18:13) Ο Ασσύριος Βασιλιάς Σενναχειρείμ απαίτησε από τον Ιουδαίο Βασιλιά Εζεκία ως φόρο υποτελείας 30 τάλαντα χρυσάφι και 300 τάλαντα ασήμι. Η Βιβλική αφήγηση δηλώνει ότι αυτός ο φόρος υποτελείας καταβλήθηκε. Μολαταύτα, ο Σενναχειρείμ επέμενε και στην άνευ όρων παράδοση της Ιερουσαλήμ, της πρωτεύουσας του Ιούδα.—2 Βασιλέων 18:9-17, 28-31.
Στη Νινευή, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια αφήγηση των ίδιων γεγονότων στα χρονικά του Σενναχειρείμ. Στο κείμενο, το οποίο είναι χαραγμένο σε εξαγωνικό πήλινο πρίσμα, ο Ασσύριος βασιλιάς καυχήθηκε: «Όσο για τον Εζεκία τον Ιουδαίο, ο οποίος δεν υποτάχθηκε στο ζυγό μου, 46 από τις ισχυρές του πόλεις, τα περιτειχισμένα φρούρια και τα αναρίθμητα μικρά χωριά που βρίσκονταν στα περίχωρά τους τα πολιόρκησα και (τα) κατέλαβα . . . Αυτόν [τον Εζεκία] τον φυλάκισα στην Ιερουσαλήμ, στη βασιλική του κατοικία, όπως ένα πουλί μέσα στο κλουβί». Κατόπιν, ο Σενναχειρείμ ισχυρίζεται ότι ο Εζεκίας τού έστειλε «30 τάλαντα χρυσό, 800 τάλαντα ασήμι, πολύτιμους λίθους, . . . (και) κάθε είδους πολύτιμους θησαυρούς», υπερβάλλοντας ως προς τον αριθμό των ταλάντων ασημιού που έλαβε.
Προσέξτε, όμως, ότι ο Σενναχειρείμ δεν ισχυρίζεται πως κατέκτησε την Ιερουσαλήμ. Μάλιστα δεν αναφέρει τίποτα για τη συντριπτική ήττα που υπέστη ο στρατός του μέσω θεϊκής παρέμβασης. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ένας άγγελος του Θεού θανάτωσε 185.000 Ασσύριους στρατιώτες σε μία νύχτα. (2 Βασιλέων 19:35, 36) Ο λόγιος Τζακ Φίνεγκαν λέει: «Δεδομένης, όμως, της γενικής τάσης καυχησιολογίας που διαπνέει τις επιγραφές των Ασσύριων βασιλιάδων, δεν θα αναμέναμε να καταγράψει ο Σενναχειρείμ μια τέτοια ήττα».
Αξιόπιστες Προφητείες
Εκατό περίπου χρόνια πριν από την πτώση της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, ο Ησαΐας δήλωσε ότι ο Ιεχωβά Θεός θα ζητούσε λογαριασμό από εκείνους τους υπερήφανους κατακτητές για τη θρασύτητα που έδειξαν στο λαό του. «Θα ζητήσω λογαριασμό για τους καρπούς της θρασύτατης καρδιάς του βασιλιά της Ασσυρίας και για την αλαζονεία των επηρμένων ματιών του», είπε ο Ιεχωβά. (Ησαΐας 10:12) Επιπρόσθετα, ο Ναούμ ο προφήτης του Θεού προείπε ότι η Νινευή θα λεηλατούνταν, οι πύλες της θα ανοίγονταν στους εχθρούς της και οι φρουροί της θα έφευγαν μακριά. (Ναούμ 2:8, 9· 3:7, 13, 17, 19) Ο Βιβλικός προφήτης Σοφονίας έγραψε ότι η πόλη θα γινόταν “αγριότοπος”.—Σοφονίας 2:13-15.
Εκείνες οι προφητείες περί καταστροφής εκπληρώθηκαν το 632 Π.Κ.Χ. Τότε η Νινευή αλώθηκε από τις συνασπισμένες δυνάμεις των Βαβυλωνίων και των Μήδων, πράγμα που οδήγησε την Ασσυριακή Αυτοκρατορία σε άδοξο τέλος. Ένα βαβυλωνιακό χρονικό εκείνου του γεγονότος δηλώνει ότι οι κατακτητές «πήραν αναρίθμητα λάφυρα από την πόλη και το ναό» και μετέτρεψαν τη Νινευή «σε σωρό ερειπίων». Σήμερα, η τοποθεσία όπου άλλοτε βρισκόταν η Νινευή είναι όντως ένας “αγριότοπος” που ορίζεται από μερικούς γήλοφους με ερείπια στην ανατολική όχθη του ποταμού Τίγρη, απέναντι από τη Μοσούλη του Ιράκ.
Η καταστροφή της Ασσυρίας συνέβαλε στην εκπλήρωση μιας ακόμα Βιβλικής προφητείας. Νωρίτερα, το 740 Π.Κ.Χ., η Ασσυρία οδήγησε το δεκάφυλο βασίλειο στην εξορία. Περίπου τον καιρό που συνέβη αυτό, ο προφήτης του Θεού Ησαΐας προείπε ότι ο Ιεχωβά επρόκειτο να “συντρίψει τον Ασσύριο”, να “τον ποδοπατήσει” και να επαναφέρει τον Ισραήλ στην πατρίδα του. Ο Ησαΐας έγραψε: «Το υπόλοιπο του λαού του που θα απομείνει από την Ασσυρία . . . [ο Θεός] θα [το] συνάξει». Αυτό ακριβώς έγινε—περίπου διακόσια χρόνια αργότερα!—Ησαΐας 11:11, 12· 14:25.
Μια Υπόσχεση που Μπορείτε να Εμπιστευτείτε
Πολύ πριν από την πτώση της Νινευή, ενόσω οι βασιλιάδες της εξακολουθούσαν να σπέρνουν τον τρόμο στις καρδιές των εχθρών τους, ο Ησαΐας προείπε την έλευση ενός πολύ διαφορετικού άρχοντα όταν έγραψε: «Παιδί γεννήθηκε σε εμάς, γιος δόθηκε σε εμάς· και η αρχοντική διακυβέρνηση θα είναι στον ώμο του. Και το όνομά του θα κληθεί . . . Άρχοντας Ειρήνης. Στην αφθονία της αρχοντικής διακυβέρνησης και στην ειρήνη δεν θα υπάρχει τέλος, πάνω στο θρόνο του Δαβίδ και πάνω στη βασιλεία του, για να την εδραιώσει και να τη στηρίξει με κρίση και με δικαιοσύνη, από τώρα μέχρι και στον αιώνα. Ο ζήλος του Ιεχωβά των στρατευμάτων θα το κάνει αυτό».—Ησαΐας 9:6, 7.
Η διακυβέρνηση του “Άρχοντα Ειρήνης”, του Ιησού Χριστού, θα καλύψει ολόκληρη τη γη. Τα εδάφια Ψαλμός 72:7, 8 λένε: «Στις ημέρες του θα βλαστάνει ο δίκαιος, καθώς και αφθονία ειρήνης μέχρι που να μην υπάρχει η σελήνη. Και θα έχει υπηκόους από θάλασσα σε θάλασσα και από τον Ποταμό [Ευφράτη] ως τα πέρατα της γης».
Μέσω αυτού του ισχυρού “Άρχοντα Ειρήνης”, ο Ιεχωβά Θεός θα εκπληρώσει την υπόσχεση των εδαφίων Ψαλμός 46:8, 9: «Ελάτε, δείτε τις ενέργειες του Ιεχωβά, πώς έκανε καταπληκτικά γεγονότα στη γη. Καταπαύει τους πολέμους ως την άκρη της γης. Συντρίβει το τόξο και κομματιάζει το δόρυ· καίει τις άμαξες στη φωτιά».
Ως προοίμιο της εκπλήρωσης αυτής της Βιβλικής προφητείας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν ένα πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης το οποίο διδάσκει στους ανθρώπους τις οδούς της ειρήνης, όπως έκανε και ο Ιησούς. Πράγματι, ο Θεός και όχι κάποιος άνθρωπος θα εκπληρώσει τη Βιβλική προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 2:4: «Θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο». Σε αντίθεση με αυτό, ο κόσμος και οι κυβερνήτες του σήμερα δαπανούν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο για στρατιωτικούς σκοπούς!
Η ακρίβεια της Αγίας Γραφής όσον αφορά την ιστορία και τις προφητείες την τοποθετεί σε θέση την οποία δεν αξίζει κανένα άλλο βιβλίο, καταδεικνύοντας σε όσους αναζητούν ειλικρινά την αλήθεια ότι πρόκειται όντως για ένα βιβλίο άξιο της εμπιστοσύνης μας. Στο επόμενο άρθρο αυτής της σειράς, θα ασχοληθούμε με την αρχαία Βαβυλώνα, την πρωτεύουσα της τρίτης μεγάλης αυτοκρατορίας της Βιβλικής ιστορίας.
a Μετά τη βασιλεία του Σολομώντα, το 12φυλο έθνος του Ισραήλ διασπάστηκε. Ο Ιούδας και ο Βενιαμίν συγκρότησαν το νότιο βασίλειο, ενώ οι υπόλοιπες δέκα φυλές το βόρειο. Η Ιερουσαλήμ ήταν πρωτεύουσα του νότιου βασιλείου και η Σαμάρεια του βόρειου.