Ο Λόγος του Θεού Διαμένει για Πάντα
«Ο λόγος . . . του Θεού μας θα παραμείνει στον αιώνα».—ΗΣΑΪΑΣ 40:8.
1. (α) Τι σημαίνει εδώ η φράση «ο λόγος . . . του Θεού μας»; (β) Πώς συγκρίνονται οι υποσχέσεις των ανθρώπων με το λόγο του Θεού;
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ έχουν την τάση να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στις υποσχέσεις διακεκριμένων αντρών και γυναικών. Ανεξάρτητα όμως από το πόσο επιθυμητές μπορεί να φαίνονται τέτοιες υποσχέσεις σε ανθρώπους που λαχταρούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους στη ζωή, αυτές μοιάζουν με λουλούδια που μαραίνονται αν συγκριθούν με το λόγο του Θεού μας. (Ψαλμός 146:3, 4) Πριν από 2.700 και πλέον χρόνια, ο Ιεχωβά Θεός ενέπνευσε τον προφήτη Ησαΐα να γράψει: «Κάθε σάρκα είναι χλωρό χορτάρι, και όλη η στοργική τους καλοσύνη είναι σαν το άνθος του αγρού. . . . Το χλωρό χορτάρι ξεράθηκε, το άνθος μαράθηκε· ο λόγος όμως του Θεού μας θα παραμείνει στον αιώνα». (Ησαΐας 40:6, 8) Ποιος είναι αυτός ο «λόγος» που διαμένει; Είναι οι δηλώσεις του Θεού σχετικά με το σκοπό του. Σήμερα, έχουμε αυτόν το “λόγο” σε γραπτή μορφή στην Αγία Γραφή.—1 Πέτρου 1:24, 25.
2. Ενάντια σε ποια στάση και ενέργειες εκπλήρωσε ο Ιεχωβά το λόγο του σχετικά με τα αρχαία βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα;
2 Οι άνθρωποι που ζούσαν στις ημέρες του αρχαίου Ισραήλ διαπίστωσαν προσωπικά πόσο αληθινό ήταν εκείνο το οποίο κατέγραψε ο Ησαΐας. Μέσω των προφητών του, ο Ιεχωβά προείπε ότι, εξαιτίας χονδροειδούς έλλειψης πίστης προς αυτόν, πρώτα το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ και κατόπιν το δίφυλο βασίλειο του Ιούδα θα οδηγούνταν στην εξορία. (Ιερεμίας 20:4· Αμώς 5:2, 27) Αν και εκείνοι δίωξαν, μάλιστα σκότωσαν, προφήτες του Ιεχωβά, έκαψαν ένα ρόλο που περιείχε το προειδοποιητικό άγγελμα του Θεού και στράφηκαν στην Αίγυπτο για στρατιωτική βοήθεια ώστε να αποτρέψουν την εκπλήρωσή του, ο λόγος του Ιεχωβά δεν απέτυχε. (Ιερεμίας 36:1, 2, 21-24· 37:5-10· Λουκάς 13:34) Επιπλέον, η υπόσχεση του Θεού να αποκαταστήσει ένα μετανοημένο Ιουδαϊκό υπόλοιπο στη γη τους είχε αξιοσημείωτη εκπλήρωση.—Ησαΐας, κεφάλαιο 35.
3. (α) Ποιες υποσχέσεις που καταγράφηκαν από τον Ησαΐα μάς ενδιαφέρουν ιδιαίτερα; (β) Γιατί είστε πεπεισμένοι ότι αυτά θα εκπληρωθούν πραγματικά;
3 Χρησιμοποιώντας τον Ησαΐα, ο Ιεχωβά προείπε επίσης την εγκαθίδρυση μιας δίκαιης διακυβέρνησης η οποία θα ασκούνταν στην ανθρωπότητα μέσω του Μεσσία, την απελευθέρωση από την αμαρτία και το θάνατο, καθώς και τη μεταμόρφωση της γης σε παράδεισο. (Ησαΐας 9:6, 7· 11:1-9· 25:6-8· 35:5-7· 65:17-25) Θα εκπληρωθούν και αυτά επίσης; Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία! «Ο Θεός . . . δεν μπορεί να πει ψέματα». Αυτός έκανε διευθετήσεις προκειμένου να καταγραφεί ο προφητικός του λόγος προς όφελός μας και φρόντισε να διατηρηθεί.—Τίτο 1:2· Ρωμαίους 15:4.
4. Παρότι τα πρωτότυπα χειρόγραφα της Αγίας Γραφής δεν έχουν διαφυλαχτεί, πώς αληθεύει ότι ο λόγος του Θεού είναι «ζωντανός»;
4 Ο Ιεχωβά δεν διαφύλαξε τα πρωτότυπα χειρόγραφα στα οποία έγραψαν οι αρχαίοι γραμματείς του εκείνες τις προφητείες. Ωστόσο, ο «λόγος» του, ο δηλωμένος σκοπός του, έχει αποδειχτεί ζωντανός λόγος. Αυτός ο σκοπός προχωρεί ακάθεκτος, και καθώς το κάνει αυτό οι εσωτερικές σκέψεις και τα κίνητρα των ανθρώπων των οποίων τη ζωή αγγίζει γίνονται έκδηλα. (Εβραίους 4:12) Επιπλέον, το ιστορικό υπόμνημα δείχνει ότι η διαφύλαξη και η μετάφραση αυτών καθαυτών των θεόπνευστων Γραφών είναι αποτέλεσμα θεϊκής πρόνοιας.
Όταν Προσπάθησαν να τον Καταπνίξουν
5. (α) Ποια προσπάθεια έκανε ένας Σύριος βασιλιάς για να καταστρέψει τις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές; (β) Γιατί απέτυχε;
5 Σε πολλές περιπτώσεις, διάφοροι ηγεμόνες προσπάθησαν να καταστρέψουν τα θεόπνευστα συγγράμματα. Το 168 Π.Κ.Χ., ο Σύριος Βασιλιάς Αντίοχος ο Επιφανής (ο οποίος απεικονίζεται στη σελίδα 10) ανήγειρε ένα θυσιαστήριο προς τιμή του Δία στο ναό που ήταν αφιερωμένος στον Ιεχωβά. Επίσης, έψαξε να βρει “τα βιβλία του Νόμου”, τα έκαψε και διακήρυξε ότι οποιοσδήποτε κατείχε αυτές τις Γραφές θα θανατωνόταν. Όσα αντίτυπα και αν έκαψε στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία, δεν μπόρεσε να καταπνίξει ολότελα τις Γραφές. Οι παροικίες των Ιουδαίων εκείνη την εποχή ήταν διασκορπισμένες σε πολλές χώρες και κάθε συναγωγή είχε τη δική της συλλογή από ρόλους.—Παράβαλε Πράξεις 13:14, 15.
6. (α) Ποια έντονη προσπάθεια καταβλήθηκε για να καταστραφούν οι Γραφές τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί; (β) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
6 Το 303 Κ.Χ., ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός διέταξε παρόμοια να κατεδαφιστούν οι χώροι συνάθροισης των Χριστιανών και να “αφανιστούν οι Γραφές τους με φωτιά”. Αυτή η καταστροφή συνεχίστηκε επί μία δεκαετία. Αν και ο διωγμός ήταν τρομερός, ο Διοκλητιανός δεν κατάφερε να εξαλείψει τη Χριστιανοσύνη, ούτε ο Θεός επέτρεψε να καταστραφούν από τα όργανα του αυτοκράτορα όλα τα αντίτυπα έστω και ενός τμήματος του θεόπνευστου Λόγου Του. Αλλά με την αντίδρασή τους στη διανομή και στο κήρυγμα του Λόγου του Θεού, οι εναντιούμενοι έδειξαν τι υπήρχε στην καρδιά τους. Προσδιορίστηκαν ως άνθρωποι που ήταν τυφλωμένοι από τον Σατανά και εκτελούσαν το θέλημά του.—Ιωάννης 8:44· 1 Ιωάννη 3:10-12.
7. (α) Ποιες προσπάθειες έγιναν για να καταπνιγεί η εξάπλωση της Βιβλικής γνώσης στη δυτική Ευρώπη; (β) Τι επιτελέστηκε όσον αφορά τη μετάφραση και την έκδοση της Αγίας Γραφής;
7 Οι προσπάθειες για να καταπνιγεί η εξάπλωση της Βιβλικής γνώσης πήραν και άλλες μορφές. Όταν η λατινική πέθανε ως γλώσσα της καθημερινής ζωής, εκείνοι οι οποίοι εναντιώθηκαν ενεργά στη μετάφραση της Αγίας Γραφής στις γλώσσες που χρησιμοποιούσε ο κοινός λαός δεν ήταν ειδωλολάτρες ηγεμόνες αλλά καθ’ ομολογία Χριστιανοί—ο Πάπας Γρηγόριος Ζ΄ (1073-1085) και ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ (1198-1216). Σε μια προσπάθεια που αποσκοπούσε στη συντριβή των διαφωνιών εναντίον της εξουσίας της εκκλησίας, η Ρωμαιοκαθολική Σύνοδος που διεξάχθηκε στην Τουλούζη της Γαλλίας το 1229 αποφάσισε ότι ένας λαϊκός δεν μπορούσε να κατέχει βιβλία της Αγίας Γραφής στην κοινή γλώσσα. Η Ιερά Εξέταση χρησιμοποιήθηκε με μαχητικό τρόπο για να εφαρμοστεί η απόφαση. Εντούτοις, ύστερα από 400 χρόνια Ιεράς Εξέτασης, εκείνοι που αγαπούσαν το Λόγο του Θεού είχαν μεταφράσει ολόκληρη την Αγία Γραφή και είχαν θέσει σε κυκλοφορία τυπωμένες εκδόσεις της σε 20 περίπου γλώσσες, χωρίς να υπολογίζονται διάφορες επιπρόσθετες διάλεκτοι, καθώς και μεγάλα τμήματά της σε άλλες 16 γλώσσες.
8. Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, τι συνέβαινε σε σχέση με τη μετάφραση της Αγίας Γραφής και τη διανομή της στη Ρωσία;
8 Δεν ήταν μόνο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία εκείνη που προσπάθησε να κρατήσει την Αγία Γραφή μακριά από τον κοινό λαό. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Πάβσκι, ένας καθηγητής στη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης, μετέφρασε το Ευαγγέλιο του Ματθαίου από την κοινή ελληνική στη ρωσική. Και άλλα βιβλία των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών μεταφράστηκαν επίσης στη ρωσική, την έκδοση των οποίων επιμελήθηκε ο Πάβσκι. Αυτά διανεμήθηκαν ευρέως μέχρις ότου, εξαιτίας εκκλησιαστικών ελιγμών, πείστηκε ο τσάρος το 1826 να θέσει τη Ρωσική Βιβλική Εταιρία υπό την επίβλεψη της «Ιεράς Συνόδου» της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία κατάφερε τότε να καταπνίξει τη λειτουργία της. Αργότερα, ο Πάβσκι μετέφρασε τις Εβραϊκές Γραφές από την εβραϊκή στη ρωσική. Τον ίδιο καιρό περίπου, ο Μακάριος, ένας αρχιμανδρίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μετέφρασε και αυτός τις Εβραϊκές Γραφές από την εβραϊκή στη ρωσική. Και οι δύο τιμωρήθηκαν για τις προσπάθειές τους και οι μεταφράσεις τους τέθηκαν στα αρχεία της εκκλησίας. Η εκκλησία ήταν αποφασισμένη να διατηρήσει την Αγία Γραφή στην παλαιά σλαβονική γλώσσα, την οποία εκείνη την εποχή δεν διάβαζε ούτε καταλάβαινε ο κοινός λαός. Μόνο όταν οι προσπάθειες των ανθρώπων να αποκτήσουν Βιβλική γνώση δεν μπορούσαν πλέον να καταπνιγούν ανέλαβε η «Ιερά Σύνοδος» το 1856 να κάνει τη δική της συνοδική μετάφραση, ακολουθώντας κατευθυντήριες γραμμές ειδικά διαμορφωμένες ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εκφράσεις που θα χρησιμοποιούνταν θα συμφωνούσαν με τις απόψεις της εκκλησίας. Έτσι, σε σχέση με τη διάδοση του Λόγου του Θεού, γινόταν έκδηλη μια διάσταση ανάμεσα στην εξωτερική εμφάνιση που είχαν οι θρησκευτικοί ηγέτες και στο πνεύμα τους, όπως αποκαλυπτόταν από τα λόγια και τις ενέργειές τους.—2 Θεσσαλονικείς 2:3, 4.
Διαφύλαξη του Λόγου από τη Διαφθορά
9. Πώς έδειξαν μερικοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής την αγάπη τους για το Λόγο του Θεού;
9 Μεταξύ εκείνων που μετέφρασαν και αντέγραψαν τις Γραφές υπήρχαν άνθρωποι που αγαπούσαν αληθινά το Λόγο του Θεού και κατέβαλλαν ειλικρινείς προσπάθειες προκειμένου να τον καταστήσουν διαθέσιμο σε όλους. Ο Γουίλιαμ Τίντεϊλ υπέστη μαρτυρικό θάνατο (το 1536) λόγω των όσων έκανε ώστε να καταστήσει την Αγία Γραφή διαθέσιμη στην αγγλική. Ο Φρανσίσκο δε Ενσίνας φυλακίστηκε από την Καθολική Ιερά Εξέταση (μετά το 1544) επειδή μετέφρασε και εξέδωσε τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές στην ισπανική. Με κίνδυνο της ζωής του, ο Ρόμπερτ Μόρισον (από το 1807 μέχρι το 1818) μετέφρασε την Αγία Γραφή στην κινεζική.
10. Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι υπήρξαν μεταφραστές οι οποίοι υποκινούνταν από άλλες επιρροές και όχι από την αγάπη για το Λόγο του Θεού;
10 Μερικές φορές, όμως, άλλοι παράγοντες επηρέαζαν το έργο των αντιγραφέων και των μεταφραστών και όχι η αγάπη για το Λόγο του Θεού. Εξετάστε τέσσερα παραδείγματα: (1) Οι Σαμαρείτες οικοδόμησαν ένα ναό στο Όρος Γαριζίν ο οποίος ανταγωνιζόταν το ναό της Ιερουσαλήμ. Για να υποστηριχτεί αυτή η ενέργεια, έγινε μια παρεμβολή στη Σαμαρειτική Πεντάτευχο στο εδάφιο Έξοδος 20:17. Προστέθηκε μια εντολή, σαν να ήταν μέρος του Δεκαλόγου, η οποία έλεγε ότι έπρεπε να οικοδομηθεί ένα πέτρινο θυσιαστήριο στο Όρος Γαριζίν και να προσφέρονται θυσίες εκεί. (2) Εκείνος που μετέφρασε πρώτος το βιβλίο του Δανιήλ για τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα ελευθερίασε στις αποδόσεις του. Εισήγαγε δηλώσεις που νόμιζε ότι θα εξηγούσαν ή θα εμπλούτιζαν τα όσα αναφέρονταν στο εβραϊκό κείμενο. Παρέλειψε λεπτομέρειες που θεωρούσε ότι δεν θα ήταν αποδεκτές από τους αναγνώστες. Όταν μετέφρασε την προφητεία σχετικά με τον καιρό της εμφάνισης του Μεσσία, η οποία βρίσκεται στα εδάφια Δανιήλ 9:24-27, παραποίησε την αναφερόμενη χρονική περίοδο και πρόσθεσε, άλλαξε και μετέθεσε λέξεις, προφανώς με σκοπό να κάνει την προφητεία να φαίνεται ότι υποστηρίζει τον αγώνα των Μακκαβαίων. (3) Τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., σε μια λατινική πραγματεία, ένας υπερβολικά ζηλωτής υπέρμαχος του δόγματος της Τριάδας προφανώς συμπεριέλαβε τα λόγια: «Εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις έν εισί» σαν να αποτελούσαν αυτά παράθεση από το εδάφιο 1 Ιωάννη 5:7. Αργότερα αυτή η περικοπή ενσωματώθηκε στο κείμενο κάποιου λατινικού χειρογράφου της Αγίας Γραφής. (4) Ο Λουδοβίκος ΙΓ΄ (1610-1643), στη Γαλλία, εξουσιοδότησε τον Ζακ Κορμπέν να μεταφράσει την Αγία Γραφή στη γαλλική προκειμένου να εξουδετερωθούν οι προσπάθειες των Προτεσταντών. Με αυτόν το σκοπό υπόψη, ο Κορμπέν συμπεριέλαβε στο κείμενο μερικές παρεμβολές, περιλαμβανομένης και της αναφοράς στην «άγια θυσία της Θείας Λειτουργίας» στο εδάφιο Πράξεις 13:2.
11. (α) Πώς διέμεινε ο Λόγος του Θεού παρά την ανεντιμότητα μερικών μεταφραστών; (β) Πόσες αποδείξεις που προέρχονται από αρχαία χειρόγραφα υπάρχουν για να πιστοποιείται το τι ανέφερε αρχικά η Αγία Γραφή; (Βλέπε πλαίσιο.)
11 Ο Ιεχωβά δεν εμπόδισε τέτοιες παραποιήσεις του Λόγου Του ούτε άλλαξαν αυτές το σκοπό Του. Τι αποτελέσματα είχε αυτό; Το γεγονός ότι προστέθηκαν αναφορές στο Όρος Γαριζίν δεν κατέστησε τη θρησκεία των Σαμαρειτών το μέσο του Θεού για την ευλογία της ανθρωπότητας. Αντίθετα, απέδειξε ότι, αν και η θρησκεία των Σαμαρειτών ισχυριζόταν ότι πίστευε στην Πεντάτευχο, δεν μπορούσε να αποτελέσει βάση για τη διδασκαλία της αλήθειας. (Ιωάννης 4:20-24) Η διαστρέβλωση της διατύπωσης στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα δεν εμπόδισε τον Μεσσία να έρθει στον καιρό που είχε προειπωθεί μέσω του προφήτη Δανιήλ. Επιπλέον, παρότι η Μετάφραση των Εβδομήκοντα χρησιμοποιούνταν τον πρώτο αιώνα, οι Ιουδαίοι ήταν όπως φαίνεται συνηθισμένοι να ακούν να διαβάζονται οι Γραφές στην εβραϊκή στις συναγωγές τους. Ως αποτέλεσμα, «ο λαός βρισκόταν σε αναμονή» όταν πλησίασε ο καιρός για την εκπλήρωση της προφητείας. (Λουκάς 3:15) Όσο για τις παρεμβολές που έγιναν στο εδάφιο 1 Ιωάννη 5:7 προκειμένου να υποστηριχτεί η Τριάδα, καθώς και στο εδάφιο Πράξεις 13:2 με σκοπό να δικαιολογηθεί η Θεία Λειτουργία, αυτές δεν άλλαξαν την αλήθεια. Αργότερα δε, οι απάτες αποκαλύφτηκαν πλήρως. Το μεγάλο απόθεμα χειρογράφων της Αγίας Γραφής στις πρωτότυπες γλώσσες παρέχει ένα μέσο για έλεγχο της εγκυρότητας οποιασδήποτε μετάφρασης.
12. (α) Ποιες σοβαρές αλλαγές έκαναν μερικοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής; (β) Μέχρι πού έφτασαν αυτές;
12 Άλλες αλλαγές που επιχειρήθηκαν στις Γραφές περιλάμβαναν περισσότερα από την αναδιατύπωση μερικών εδαφίων. Αυτές αποτέλεσαν επίθεση εναντίον της ταυτότητας του ίδιου του αληθινού Θεού. Αυτή καθαυτήν η φύση και η έκταση των αλλαγών απέδειξε σαφώς ότι ασκήθηκε επιρροή από μια πηγή πολύ πιο ισχυρή από οποιονδήποτε άνθρωπο ή ανθρώπινη οργάνωση—ναι, επιρροή από το μεγαλύτερο εχθρό του Ιεχωβά, τον Σατανά τον Διάβολο. Ενδίδοντας σε αυτή την επιρροή, μεταφραστές και αντιγραφείς—μερικοί πρόθυμα, άλλοι διστακτικά—άρχισαν να αφαιρούν το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, από τον εμπνευσμένο Λόγο Του, από τα χιλιάδες σημεία στα οποία εμφανιζόταν. Από πολύ νωρίς, μερικές μεταφράσεις από την εβραϊκή στην ελληνική, στη λατινική, στη γερμανική, στην αγγλική, στην ιταλική και στην ολλανδική, μεταξύ άλλων, παρέλειπαν εντελώς το θεϊκό όνομα ή το διατηρούσαν μόνο σε λίγα σημεία. Αυτό αφαιρέθηκε επίσης από αντίτυπα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών.
13. Γιατί δεν κατέληξε στο να σβηστεί το όνομα του Θεού από την ανθρώπινη μνήμη η εκτεταμένη προσπάθεια που έγινε για να αλλοιωθεί η Αγία Γραφή;
13 Εντούτοις, αυτό το ένδοξο όνομα δεν σβήστηκε από την ανθρώπινη μνήμη. Διάφορες μεταφράσεις των Εβραϊκών Γραφών στην ισπανική, στην πορτογαλική, στη γερμανική, στην αγγλική, στη γαλλική, καθώς και πολλές άλλες, περιλάμβαναν με εντιμότητα το προσωπικό όνομα του Θεού. Το 16ο αιώνα, το προσωπικό όνομα του Θεού είχε αρχίσει επίσης να εμφανίζεται και πάλι σε διάφορες εβραϊκές μεταφράσεις των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών· το 18ο αιώνα, στη γερμανική· το 19ο αιώνα, στην κροατική και στην αγγλική. Μολονότι οι άνθρωποι μπορεί να προσπαθούν να παραγκωνίσουν το όνομα του Θεού, όταν έρθει «η ημέρα του Ιεχωβά», τότε όπως δηλώνει ο Θεός “τα έθνη θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά”. Αυτός ο δηλωμένος σκοπός του Θεού δεν θα αποτύχει.—2 Πέτρου 3:10· Ιεζεκιήλ 38:23· Ησαΐας 11:9· 55:11.
Το Άγγελμα Φτάνει σε Όλη την Υδρόγειο
14. (α) Μέχρι τον 20ό αιώνα, σε πόσες γλώσσες της Ευρώπης είχε τυπωθεί η Αγία Γραφή, και με ποιο αποτέλεσμα; (β) Μέχρι το τέλος του 1914, σε πόσες γλώσσες της Αφρικής ήταν διαθέσιμη η Αγία Γραφή;
14 Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, η Αγία Γραφή τυπωνόταν ήδη σε 94 γλώσσες της Ευρώπης. Επέστησε την προσοχή των μελετητών της Γραφής σε εκείνο το μέρος του κόσμου στα γεγονότα που θα συγκλόνιζαν τον κόσμο κατά το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914, όπως και συνέβη! (Λουκάς 21:24) Προτού τελειώσει το έτος 1914, το οποίο άφησε εποχή, η Αγία Γραφή, είτε ολόκληρη είτε μερικά βιβλία της, κυκλοφορούσε σε 157 γλώσσες της Αφρικής, εκτός από τις ευρέως χρησιμοποιούμενες γλώσσες: την αγγλική, τη γαλλική και την πορτογαλική. Έτσι τέθηκε το θεμέλιο για να διδαχτούν πνευματικά απελευθερωτικές Βιβλικές αλήθειες σε ταπεινά άτομα από πολλές φυλές και εθνότητες που ζούσαν εκεί.
15. Καθώς άρχιζαν οι τελευταίες ημέρες, σε ποια έκταση ήταν διαθέσιμη η Αγία Γραφή στις γλώσσες των ανθρώπων που ζούσαν στην Αμερική;
15 Καθώς ο κόσμος εισερχόταν στις προειπωμένες τελευταίες ημέρες, η Αγία Γραφή ήταν ευρέως διαθέσιμη στην Αμερική. Μετανάστες από την Ευρώπη την είχαν φέρει μαζί τους στις πολλές και διάφορες γλώσσες που μιλούσαν. Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης βρισκόταν σε εξέλιξη, με δημόσιες διαλέξεις και εντατική διανομή Βιβλικών εντύπων που εξέδιδαν οι Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Επιπλέον, η εκτύπωση της Αγίας Γραφής ήδη γινόταν από Βιβλικές εταιρίες σε 57 ακόμη γλώσσες ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των αυτόχθονων κατοίκων του Δυτικού Ημισφαιρίου.
16, 17. (α) Σε ποια έκταση είχε γίνει διαθέσιμη η Αγία Γραφή όταν έφτασε ο καιρός για το παγγήινο κήρυγμα; (β) Πώς έχει αποδειχτεί πραγματικά ότι η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο που διαμένει και ασκεί μεγάλη επιρροή;
16 Όταν έφτασε ο καιρός για το παγγήινο κήρυγμα των καλών νέων προτού «έρθει το τέλος», η Αγία Γραφή δεν ήταν κάτι το καινούριο στην Ασία και στα νησιά του Ειρηνικού. (Ματθαίος 24:14) Ήδη κυκλοφορούσε σε 232 γλώσσες που μιλιούνται αποκλειστικά σε αυτό το μέρος της υδρογείου. Μερικές Άγιες Γραφές ήταν ολόκληρες· πολλές ήταν μεταφράσεις των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών· άλλες ήταν ένα και μόνο βιβλίο των Ιερών Γραφών.
17 Είναι σαφές ότι η Αγία Γραφή δεν διέμενε ως ένα απλό μουσειακό έκθεμα. Από όλα τα βιβλία που υπήρχαν, ήταν το ευρύτερα μεταφρασμένο βιβλίο και αυτό που είχε τη μεγαλύτερη διανομή. Σε αρμονία με αυτή την απόδειξη θεϊκής εύνοιας, τα όσα ήταν καταγραμμένα σε αυτό το βιβλίο εκπληρώνονταν. Οι διδασκαλίες του και το πνεύμα που υπήρχε πίσω από αυτό ασκούσαν επίσης διαρκή επίδραση στη ζωή ανθρώπων σε πολλές χώρες. (1 Πέτρου 1:24, 25) Αλλά επρόκειτο να συμβούν και άλλα—πολύ περισσότερα.
Θυμάστε;
◻ Ποιος είναι «ο λόγος . . . του Θεού μας», ο οποίος διαμένει για πάντα;
◻ Ποιες προσπάθειες έχουν γίνει για να καταπνιγεί η Αγία Γραφή, και με ποια αποτελέσματα;
◻ Πώς έχει διαφυλαχτεί η ακεραιότητα της Αγίας Γραφής;
◻ Πώς έχει αποδειχτεί ζωντανός λόγος οι δηλώσεις του Θεού σχετικά με το σκοπό του;
[Πλαίσιο στη σελίδα 12]
Γνωρίζουμε Πραγματικά τι Ανέφερε Αρχικά η Αγία Γραφή;
Περίπου 6.000 χειρόγραφα στην εβραϊκή επιβεβαιώνουν τα περιεχόμενα των Εβραϊκών Γραφών. Μερικά από αυτά ανάγονται στην προχριστιανική εποχή. Τουλάχιστον 19 διασωθέντα χειρόγραφα ολόκληρων των Εβραϊκών Γραφών χρονολογούνται στην περίοδο πριν από την εφεύρεση της τυπογραφίας με κινητά στοιχεία. Επιπλέον, από εκείνη την ίδια περίοδο υπάρχουν μεταφράσεις που έγιναν σε 28 άλλες γλώσσες.
Όσο για τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, έχουν καταχωρηθεί σε καταλόγους περίπου 5.000 χειρόγραφα στην κοινή ελληνική. Ένα από αυτά υπολογίζεται ότι χρονολογείται πριν από το 125 Κ.Χ., δηλαδή μόλις λίγα χρόνια μετά τον καιρό της αρχικής συγγραφής. Επίσης, μερικά αποσπάσματα θεωρείται ότι χρονολογούνται αρκετά νωρίτερα. Για 22 από τα 27 θεόπνευστα βιβλία, υπάρχουν 10 έως 19 πλήρη μεγαλογράμματα χειρόγραφα. Ο μικρότερος αριθμός ολοκληρωμένων μεγαλογράμματων χειρογράφων για οποιοδήποτε από τα βιβλία αυτού του μέρους της Αγίας Γραφής είναι τρία—για την Αποκάλυψη. Ένα χειρόγραφο ολόκληρων των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών ανάγεται στον τέταρτο αιώνα Κ.Χ.
Δεν υπάρχουν άλλα αρχαία συγγράμματα που να επιβεβαιώνονται από τέτοια πληθώρα αρχαίων έγγραφων αποδείξεων.