17. Ποια πονηρή διαγωγή καταδικάζει ο Ησαΐας με το πρώτο αλίμονο;

¹⁷ Στο εδάφιο 8, ο Ησαΐας δεν παραθέτει πια λόγια του Ιεχωβά. Καταδικάζοντας μερικά από τα «αγριοστάφυλα» που παρήγαγε ο Ιούδας, εξαγγέλλει προσωπικά το πρώτο από έξι αλίμονο: «Αλίμονο σε αυτούς που ενώνουν σπίτι με σπίτι και σε εκείνους που προσαρτούν αγρό σε αγρό ώσπου να μην υπάρχει πια χώρος, και έτσι εσείς κατοικείτε μόνοι σας στο μέσο της γης!

Ησαΐας 5:8

18, 19. Πώς αγνοούν οι σύγχρονοι του Ησαΐα τους νόμους του Ιεχωβά σχετικά με τις περιουσίες, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα για αυτούς;

¹⁸ Στον αρχαίο Ισραήλ, όλη η γη ουσιαστικά ανήκε στον Ιεχωβά. Κάθε οικογένεια είχε μια θεόδοτη κληρονομιά, την οποία μπορούσε να νοικιάσει ή να δανείσει, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να την πουλήσει «για πάντα». (Λευιτικό 25:23) Αυτός ο νόμος απέτρεπε τις καταχρήσεις, όπως τη δημιουργία μονοπωλίων ακίνητης περιουσίας. Επίσης, προστάτευε τις οικογένειες από το να βυθιστούν σε απόλυτη φτώχεια. Ωστόσο, μερικά άτομα στον Ιούδα εκδήλωναν απληστία και παραβίαζαν τους νόμους του Θεού σχετικά με τις περιουσίες. Ο Μιχαίας έγραψε: «Επιθύμησαν αγρούς και τους άρπαξαν· και σπίτια, και τα πήραν· και διέπραξαν απάτη σε βάρος ακμαίου άντρα και του σπιτικού του, σε βάρος ανθρώπου και της κληρονομικής του ιδιοκτησίας». (Μιχαίας 2:2) Αλλά το εδάφιο Παροιμίες 20:21 προειδοποιεί: «Μια κληρονομιά αποκτάται με απληστία στην αρχή, αλλά το μέλλον της δεν θα είναι ευλογημένο».