Ρωτάτε Εσείς Καθημερινά: «Πού Είναι ο Ιεχωβά;»

1, 2. (α) Ποια ήταν η πνευματική κατάσταση των Ιουδαίων την εποχή του Ιερεμία; (β) Τι έπρεπε να κάνουν οι Ιουδαίοι για την κατάστασή τους;

ΤΑ ΜΑΤΙΑ του Ιερεμία είχαν γεμίσει δάκρυα. Τον στενοχωρούσε και η τρέχουσα κατάσταση του λαού του και αυτά που ο Θεός τον είχε προστάξει να προείπει για το μέλλον τους. Ευχόταν να ήταν το κεφάλι του νερά και τα μάτια του πηγή για να μπορεί να κλαίει ασταμάτητα. Είχε λόγο να θλίβεται για την κατάσταση του έθνους. (Ιερ. 9:1-3· διαβάστε Ιερεμίας 8:20, 21) Οι Ιουδαίοι απέρριπταν συνεχώς το θεϊκό νόμο και δεν υπάκουαν στη φωνή του Ιεχωβά, γι’ αυτό επρόκειτο να έρθει συμφορά.​—Ιερ. 6:19· 9:13.

² Ωστόσο, οι κάτοικοι του Ιούδα, οι οποίοι αρέσκονταν στις συνεχείς διαβεβαιώσεις των θρησκευτικών τους ηγετών ότι όλα πήγαιναν καλά, δεν ενδιαφέρονταν αληθινά για το πώς έβλεπε ο Ιεχωβά τη διαγωγή τους. (Ιερ. 5:31· 6:14) Έμοιαζαν με ασθενείς που ψάχνουν έναν γιατρό ο οποίος θα τους καθησυχάσει αλλά θα αγνοήσει τα σοβαρά συμπτώματα. Αν εσείς είχατε αρρωστήσει βαριά, δεν θα επιθυμούσατε ακριβή διάγνωση ώστε να λάβετε την αναγκαία περίθαλψη εγκαίρως; Έτσι και οι Ιουδαίοι των ημερών του Ιερεμία έπρεπε να επιζητήσουν μια ειλικρινή αξιολόγηση της πνευματικής τους κατάστασης. Όφειλαν να ρωτήσουν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;»​—Ιερ. 2:6, 8.

 3. (α) Τι χρειαζόταν να κάνουν οι Ιουδαίοι για να απαντήσουν στην ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» (β) Ποιος ήταν ένας τρόπος για να εκζητήσουν οι Ιουδαίοι τον Ιεχωβά;

³ Για τους Ιουδαίους, το ότι έπρεπε να ρωτούν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» σήμαινε ότι χρειαζόταν να εκζητούν τη θεϊκή καθοδηγία στις αποφάσεις τους, μεγάλες και μικρές. Οι Ιουδαίοι τότε δεν το έκαναν αυτό. Αλλά μετά την ερήμωση της Ιερουσαλήμ και την επιστροφή τους από τη Βαβυλώνα, επρόκειτο να “εκζητήσουν τον Ιεχωβά” και να “τον αναζητήσουν”. Ενεργώντας έτσι, θα είχαν τη δυνατότητα να τον βρουν και να γνωρίσουν τις οδούς του. (Διαβάστε Ιερεμίας 29:13, 14) Πώς θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό; Ένας τρόπος ήταν να πλησιάσουν τον Θεό με ειλικρινή προσευχή, ζητώντας την κατεύθυνσή του. Τέτοια στάση είχε ο Βασιλιάς Δαβίδ, ο οποίος παρακάλεσε τον Θεό: «Μάθε μου τις οδούς σου, Ιεχωβά· δίδαξέ με τους δρόμους σου». (Ψαλμ. 25:4) Προσέξτε την πρόσκληση που απηύθυνε μέσω του Ιερεμία Αυτός που ακούει προσευχή κατά το δέκατο έτος του Βασιλιά Σεδεκία. «Κάλεσέ με και θα σου απαντήσω, και πρόθυμα θα σου πω μεγάλα και ακατανόητα πράγματα τα οποία δεν έχεις γνωρίσει». (Ιερ. 33:3) Αν ο βασιλιάς και το ανυπότακτο έθνος επικαλούνταν τον Θεό, Εκείνος θα αποκάλυπτε πράγματα «ακατανόητα» για αυτούς, όπως η ερήμωση της Ιερουσαλήμ και η αποκατάστασή της έπειτα από 70 χρόνια.

4, 5. Με ποιους άλλους τρόπους θα μπορούσε ο λαός του Θεού να εκζητήσει τον Ιεχωβά;

⁴ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι Ιουδαίοι να εκζητήσουν τον Ιεχωβά ήταν να ερευνήσουν την ιστορία και να εξετάσουν την πολιτεία του με το λαό του. Αυτό θα τους θύμιζε τι είχε φέρει την επιδοκιμασία του Θεού και τι είχε επισύρει την οργή του. Είχαν στη διάθεσή τους τα συγγράμματα του Μωυσή και αρκετά θεόπνευστα ιστορικά αρχεία, καθώς και τα χρονικά των βασιλιάδων του Ισραήλ και του Ιούδα. Στοχαζόμενοι γύρω από αυτά και δίνοντας προσοχή στους αληθινούς προφήτες του Θεού, θα μπορούσαν να βρουν την απάντηση στην ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;»

⁵ Ένας τρίτος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι Ιουδαίοι να εκζητήσουν τον Ιεχωβά ήταν να διδαχτούν από εμπειρίες δικές τους και άλλων. Όχι ότι θα έπρεπε να μάθουν τα πάντα με πειραματισμούς, αλλά θα μπορούσαν να ωφεληθούν εξετάζοντας τις προηγούμενες ενέργειές τους και την άποψη του Ιεχωβά για αυτές. Αν ήταν παρατηρητικοί, θα κατανοούσαν πώς έβλεπε ο Θεός τη διαγωγή τους.​—Παρ. 17:10.

 6. Ποια ενθάρρυνση μπορείτε να πάρετε από το παράδειγμα του Ιώβ;

⁶ Ας έρθουμε όμως τώρα στην εποχή μας. Ρωτάτε εσείς τακτικά: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» όταν παίρνετε αποφάσεις και επιλέγετε πώς θα ενεργήσετε; Μερικοί ίσως αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι όσο θα έπρεπε επιμελείς σε αυτό. Αν κατά κάποιον τρόπο αληθεύει το ίδιο και για εσάς, μην αποκαρδιώνεστε. Ακόμη και ο πιστός πατριάρχης Ιώβ χρειάστηκε να προσπαθήσει σκληρά σε αυτόν τον τομέα. Όταν βρέθηκε υπό πίεση, προσήλωσε την προσοχή του στον εαυτό του. Χρειάστηκε να του υπενθυμίσει ο Ελιού την κοινή τάση των ανθρώπων: «Κανείς δεν είπε: “Πού είναι ο Θεός, ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μου;”» (Ιώβ 35:10) Ο Ελιού τον πρότρεψε: «Δώσε προσοχή στα θαυμαστά έργα του Θεού». (Ιώβ 37:14) Ο Ιώβ έπρεπε να παρατηρήσει τα δυναμικά έργα του Ιεχωβά στη δημιουργία γύρω του καθώς και στην πολιτεία του Θεού με τους ανθρώπους. Τελικά, κατανόησε τις οδούς του Ιεχωβά εκ πείρας. Αφού υπέμεινε την οδυνηρή δοκιμασία του και είδε πώς χειρίστηκε ο Ιεχωβά το ζήτημα, είπε: «Μίλησα, λοιπόν, αλλά δεν κατανοούσα πράγματα υπερβολικά θαυμαστά για εμένα, τα οποία δεν γνωρίζω. Από λόγια άλλων έχω ακούσει για εσένα, αλλά τώρα σε βλέπουν τα ίδια μου τα μάτια».​—Ιώβ 42:3, 5.

 7. Τι θα εξετάσουμε κατόπιν, σύμφωνα με την απεικόνιση στη σελίδα 116;

⁷ Όσον αφορά τον ίδιο τον Ιερεμία, εκείνος συνέχισε να εκζητεί τον Ιεχωβά και κατάφερνε να τον βρίσκει. Ανόμοια με τους συμπατριώτες του, στις δεκαετίες της πιστής του υπηρεσίας ρωτούσε συνεχώς: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Σε αυτό το κεφάλαιο, θα δούμε από το παράδειγμα του Ιερεμία πώς μπορούμε να εκζητούμε τον Ιεχωβά και να τον βρίσκουμε μέσω προσευχής, μελέτης και προσωπικών εμπειριών.​—1 Χρον. 28:9.

 8. Υπό ποιες συνθήκες πλησίαζε ο Ιερεμίας τον Θεό με προσευχή;

⁸ Τα χρόνια που υπηρετούσε ως εκπρόσωπος του Θεού στο έθνος του Ιούδα, ο Ιερεμίας εκζητούσε τον Ιεχωβά μέσω εγκάρδιων προσευχών. Στρεφόταν στον Θεό για υποστήριξη όταν έπρεπε να διακηρύξει αντιδημοφιλή αγγέλματα, όταν ένιωθε ανήμπορος να συνεχίσει και όταν απορούσε γιατί συνέβαιναν ορισμένα πράγματα. Ο Θεός τού απαντούσε και τον κατηύθυνε ως προς το πώς να συνεχίσει. Αναλογιστείτε μερικά παραδείγματα.

 9. (α) Πώς εκφράστηκε ο προφήτης στα εδάφια Ιερεμίας 15:15, 16, και πώς απάντησε ο Ιεχωβά; (β) Γιατί πιστεύετε ότι είναι σημαντικό να εκφράζετε τα αισθήματά σας με προσευχή;

⁹ Κάποτε που του ανατέθηκε να διακηρύξει ένα καταδικαστικό άγγελμα, ο Ιερεμίας ένιωσε πως όλοι τον καταριούνταν. Ζήτησε, λοιπόν, από τον Ιεχωβά να τον θυμηθεί. Εξετάστε την προσευχή του, όπως καταγράφεται στα εδάφια Ιερεμίας 15:15, 16, στην οποία λέει πώς ένιωσε με τη θεϊκή απάντηση. (Διαβάστε) Σε εκείνη την προσευχή, ο Ιερεμίας εξέφρασε την οδύνη του. Εντούτοις, όταν βρήκε τα λόγια του Θεού και τα έβαλε μεταφορικά στο στόμα του, αισθάνθηκε μεγάλη χαρά! Ο Ιεχωβά τον βοήθησε να εκτιμήσει το προνόμιο που είχε να φέρει το θεϊκό όνομα και να διακηρύξει ένα θεϊκό άγγελμα. Ο Ιερεμίας διέκρινε σαφώς πού ήταν ο Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα. Ποιο δίδαγμα παίρνουμε εμείς;

10. Πώς απάντησε ο Θεός όταν ο προφήτης είπε ότι δεν θα μιλούσε πια στο όνομά Του;

¹⁰ Σε μια άλλη περίπτωση, όταν τον χτύπησε ο ιερέας Πασχώρ, ο γιος του Ιμμήρ, ο Ιερεμίας είπε ότι δεν θα μιλούσε πια στο όνομα του Ιεχωβά. Πώς απάντησε ο Θεός στην προσευχή του; (Διαβάστε Ιερεμίας 20:8, 9) Η Γραφή δεν μας λέει ότι ο Θεός απάντησε μιλώντας του από τον ουρανό. Αλλά ο Λόγος Του έγινε σαν φωτιά που έκαιγε, κλεισμένη μέσα στα κόκαλα του Ιερεμία, και εκείνος ένιωσε πως του ήταν αδύνατον να μην τον διακηρύξει. Ανοίγοντας την καρδιά του στον Θεό και αφήνοντας τον εαυτό του να υποκινηθεί από όσα ήξερε για το θέλημά Του, απέκτησε το κίνητρο να κάνει ό,τι ήθελε Εκείνος.

11, 12. Πώς απαντήθηκε το ερώτημα του Ιερεμία για τη φαινομενική επιτυχία των πονηρών;

¹¹ Καθώς ο Ιερεμίας έβλεπε τους πονηρούς να πετυχαίνουν, γεννήθηκε μέσα του ένα βασανιστικό ερώτημα. (Διαβάστε Ιερεμίας 12:1, 3) Μολονότι δεν αμφισβήτησε καθόλου τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, ζήτησε απάντηση στο «παράπονό» του. Η αμεσότητα με την οποία εκφράστηκε φανέρωνε σαφώς ισχυρό δεσμό με τον Θεό, πολύ παρόμοιο με αυτόν που έχει ένα παιδί με τον αγαπημένο του πατέρα. Ο Ιερεμίας απλώς δεν καταλάβαινε γιατί πολλοί Ιουδαίοι ευημερούσαν παρότι ήταν πονηροί. Πήρε ικανοποιητική απάντηση; Ο Ιεχωβά τον διαβεβαίωσε ότι θα ξερίζωνε τους πονηρούς. (Ιερ. 12:14) Καθώς ο Ιερεμίας έβλεπε την έκβαση των ζητημάτων για τα οποία είχε προσευχηθεί, η πεποίθησή του στη θεϊκή δικαιοσύνη πιθανότατα ισχυροποιούνταν. Ασφαλώς, αυτό θα τον έκανε να στρέφεται ακόμη πιο πολύ στον Θεό με προσευχή, ανοίγοντας την καρδιά του στον Πατέρα του.

¹² Προς το τέλος της βασιλείας του Σεδεκία, ενώ οι Βαβυλώνιοι πολιορκούσαν την Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας είπε για τον Ιεχωβά: «Τα μάτια σου είναι ανοιχτά προς όλες τις οδούς των γιων των ανθρώπων, για να δώσεις στον καθένα σύμφωνα με τις οδούς του και σύμφωνα με τους καρπούς των ενεργειών του». (Ιερ. 32:19) Ο Ιερεμίας μπορούσε να διακρίνει τη θέση του Ιεχωβά στο ζήτημα της δικαιοσύνης, ότι ο Θεός παρατηρεί τι κάνει ο καθένας και ακούει τις ένθερμες προσευχές των υπηρετών του. Με τη σειρά τους, εκείνοι θα έβλεπαν όλο και περισσότερες αποδείξεις για το ότι ο Θεός δίνει «στον καθένα σύμφωνα με τις οδούς του και σύμφωνα με τους καρπούς των ενεργειών του».

13. Γιατί είστε πεπεισμένοι ότι το θέλημα του Θεού θα επιτελεστεί;

¹³ Ίσως εμείς να μη νιώθουμε ότι έχουμε κάποια αμφιβολία για τη δικαιοσύνη του Θεού και τη σοφία με την οποία εκείνος επιτελεί και πρόκειται να επιτελέσει περαιτέρω το θέλημά του. Ωστόσο, ωφελούμαστε αν αναλογιζόμαστε τι πέρασε ο Ιερεμίας και αναφέρουμε στις προσευχές μας τα αισθήματα της καρδιάς μας. Αν εκφραζόμαστε έτσι στον Ιεχωβά, ενισχύεται η πεποίθησή μας σε εκείνον, αναφορικά με το ότι το θέλημά του οπωσδήποτε θα επιτελεστεί. Ακόμη και αν προς το παρόν δεν καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί τα πράγματα γίνονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή γιατί το θέλημα του Θεού εξελίσσεται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό, μπορούμε να του εκφράζουμε με προσευχή την πεποίθησή μας ότι εκείνος έχει τον πλήρη έλεγχο. Το θέλημά του θα γίνει με τον τρόπο και το ρυθμό που εκείνος ξέρει ότι είναι ο καλύτερος. Αυτό είναι εγγυημένο. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να αμφιβάλλουμε. Εμείς θα συνεχίσουμε να ρωτάμε: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» με την έννοια ότι θα επιζητούμε με προσευχή να κατανοούμε το θέλημά του και να βλέπουμε αποδείξεις της επιτέλεσής του.​—Ιώβ 36:5-7, 26.

14. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιερεμίας έκανε έρευνα στην ιστορία του λαού του Θεού;

¹⁴ Σχετικά με την ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», ο Ιερεμίας ήξερε καλά πόσο αναγκαίο ήταν να “έχει γνώση για τον Ιεχωβά”. (Ιερ. 9:24) Ασφαλώς είχε μελετήσει την ιστορία του λαού του Θεού καθώς συνέτασσε τα βιβλία που είναι σήμερα γνωστά ως Πρώτο και Δεύτερο Βασιλέων. Αναφέρθηκε συγκεκριμένα «στο βιβλίο των υποθέσεων του Σολομώντα», «στο βιβλίο των υποθέσεων των ημερών των βασιλιάδων του Ισραήλ» και «στο βιβλίο των υποθέσεων των ημερών των βασιλιάδων του Ιούδα». (1 Βασ. 11:41· 14:19· 15:7) Συνεπώς, είχε κατανοήσει πώς χειρίστηκε ο Ιεχωβά διάφορες καταστάσεις. Μπορούσε να διακρίνει τι Τον ευαρεστούσε και πώς έβλεπε τις αποφάσεις των ανθρώπων. Μπορούσε επίσης να συμβουλεύεται θεόπνευστα συγγράμματα που ήταν διαθέσιμα τότε, όπως του Μωυσή, του Ιησού του Ναυή, του Σαμουήλ, του Δαβίδ και του Σολομώντα. Αναμφίβολα, είχε βαθιά γνώση για τους παλιότερους προφήτες καθώς και για τους συγχρόνους του. Πώς τον ωφέλησε η προσωπική του μελέτη;

15. Πώς μπορεί να ωφελήθηκε ο Ιερεμίας από την έρευνά του για την προφητεία του Ηλία;

¹⁵ Ο Ιερεμίας κατέγραψε την αφήγηση σχετικά με την Ιεζάβελ, την ασεβή σύζυγο του Βασιλιά Αχαάβ της Σαμάρειας. Η αφήγησή του περιλάμβανε τη διακήρυξη του Ηλία ότι οι σκύλοι θα έτρωγαν την Ιεζάβελ στο χωράφι της Ιεζραέλ. (1 Βασ. 21:23) Σε αρμονία με αυτό, γνωρίζετε τι συνέβη στην Ιεζάβελ 18 χρόνια αργότερα: την έριξαν από το παράθυρο, την ποδοπάτησε το άλογο του Ιηού και την έφαγαν οι σκύλοι. (2 Βασ. 9:31-37) Η έρευνα που έκανε ο Ιερεμίας για την προφητεία του Ηλία και την εκπλήρωσή της, ακόμη και στις λεπτομέρειές της, πρέπει να ενίσχυσε την πίστη του στο λόγο του Θεού. Πράγματι, ο Ιερεμίας ενέμενε στο προφητικό του έργο χάρη στην πίστη του, την οποία είχε εποικοδομήσει μέσω μελέτης των προγενέστερων πράξεων του Ιεχωβά.

16, 17. Γιατί πιστεύετε ότι μπόρεσε ο Ιερεμίας να εμμείνει στο έργο προειδοποίησης των πονηρών βασιλιάδων της εποχής του;

¹⁶ Ας εξετάσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Τι πιστεύετε ότι ικάνωσε τον Ιερεμία να συνεχίσει να προειδοποιεί πονηρούς βασιλιάδες όπως ο Ιωακείμ και ο Σεδεκίας παρά το διωγμό; Ένας κύριος παράγοντας ήταν το ότι ο Ιεχωβά τον έκανε «οχυρωμένη πόλη και σιδερένιο στύλο και χάλκινα τείχη» προς τους βασιλιάδες του Ιούδα. (Ιερ. 1:18, 19) Αλλά ας μην παραβλέπουμε και την εκτεταμένη έρευνα που είχε κάνει ο Ιερεμίας για τους προηγούμενους βασιλιάδες του Ιούδα και του Ισραήλ. Είχε καταγράψει το γεγονός ότι ο Μανασσής είχε χτίσει «θυσιαστήρια για όλο το στράτευμα των ουρανών σε δύο αυλές του οίκου του Ιεχωβά», είχε θυσιάσει τον ίδιο του το γιο μέσα στη φωτιά και είχε χύσει πάρα πολύ αθώο αίμα. (2 Βασ. 21:1-7, 16· διαβάστε Ιερεμίας 15:4) Εντούτοις, ο Ιερεμίας πρέπει να ήξερε πως, όταν ο Μανασσής ταπείνωσε τον εαυτό του και προσευχήθηκε επανειλημμένα στον Ιεχωβά, «Εκείνος δέχτηκε να ακούσει την ικεσία του» και τον αποκατέστησε στη θέση του.​—Διαβάστε 2 Χρονικών 33:12, 13.

¹⁷ Ο Ιερεμίας δεν ανέφερε στα συγγράμματά του ότι ο Ιεχωβά έδειξε έλεος στον Μανασσή. Αλλά ο Μανασσής πέθανε μόλις 15 περίπου χρόνια προτού ξεκινήσει ο Ιερεμίας την προφητική του σταδιοδρομία. Επομένως, ο προφήτης πρέπει να είχε ακούσει τι συνέβη όταν ο βασιλιάς μετανόησε για την πρότερη ασέβειά του. Η έρευνα γύρω από την απαίσια διαγωγή του Μανασσή και το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να βοήθησε τον Ιερεμία να αντιληφθεί ότι άξιζε τον κόπο να προτρέπει βασιλιάδες όπως ο Σεδεκίας να εκζητήσουν το έλεος και τη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά. Ακόμη και ένας βασιλιάς διαβόητος για ειδωλολατρία και αιματοχυσία μπορούσε να μετανοήσει και να λάβει συγχώρηση. Αν ήσασταν εσείς στη θέση του Ιερεμία, θα σας είχε ενθαρρύνει η ιστορία του Μανασσή, δίνοντάς σας λόγους για να εμμείνετε στο έργο σας κατά τη διακυβέρνηση άλλων κακών βασιλιάδων;

18. Τι μπορεί να διδάχτηκε ο Ιερεμίας από το παράδειγμα του Ουριγία, και γιατί απαντάτε έτσι;

¹⁸ Στη διάρκεια της προφητικής του σταδιοδρομίας, ο Ιερεμίας ασφαλώς διδασκόταν βλέποντας πώς ενεργούσαν οι σύγχρονοί του σε ορισμένες καταστάσεις. Ένας από αυτούς ήταν ο προφήτης Ουριγίας, ο οποίος προφήτευσε εναντίον της Ιερουσαλήμ και του Ιούδα κατά τη βασιλεία του Ιωακείμ. Ωστόσο, φοβούμενος τον Ιωακείμ, ο Ουριγίας διέφυγε στην Αίγυπτο. Έπειτα, ο βασιλιάς έστειλε άντρες να τον φέρουν πίσω και τον θανάτωσε. (Ιερ. 26:20-23) Πιστεύετε ότι ο Ιερεμίας διδάχτηκε από την εμπειρία του Ουριγία; Το γεγονός ότι συνέχισε να προειδοποιεί τους Ιουδαίους για την επικείμενη συμφορά​—ακόμη και στην περιοχή του ναού—​αποδεικνύει ότι πρέπει να διδάχτηκε. Διατήρησε το θάρρος του, και ο Ιεχωβά δεν τον εγκατέλειψε. Προφανώς, υποκίνησε τον Αχικάμ, το γιο του Σαφάν, να προστατέψει τη ζωή του θαρραλέου Ιερεμία.​—Ιερ. 26:24.

19. Τι μπόρεσε να αντιληφθεί ο Ιερεμίας από το ότι ο Ιεχωβά συνέχισε να στέλνει προφήτες στο λαό Του;

¹⁹ Ο Ιερεμίας διδάχτηκε και από τις εμπειρίες που είχε ο ίδιος καθώς τον χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά για να προειδοποιεί το λαό Του. Το τέταρτο έτος του Βασιλιά Ιωακείμ, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να καταγράψει όλα τα λόγια που είχε πει Εκείνος από τις ημέρες του Ιωσία μέχρι τότε. Γιατί δόθηκε αυτή η θεϊκή οδηγία; Προκειμένου να παρακινηθεί ο καθένας να πάψει να πράττει το κακό και να λάβει συγχώρηση. (Διαβάστε Ιερεμίας 36:1-3) Ο Ιερεμίας, ο οποίος εγειρόταν νωρίς το πρωί για να μεταδίδει τα προειδοποιητικά αγγέλματα του Θεού, παρακαλούσε μάλιστα το λαό να εγκαταλείψει τις απεχθείς του πράξεις. (Ιερ. 44:4) Δεν είναι σαφές ότι πρέπει να αντιλήφθηκε εκ πείρας πως ο Θεός έστελνε τους προφήτες από συμπόνια για το λαό Του; Και δεν θα δημιούργησε αυτό αισθήματα συμπόνιας και στον ίδιο; (2 Χρον. 36:15) Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, γιατί όταν επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, μπορούσε να πει: «Είναι εκδηλώσεις της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά το ότι δεν φτάσαμε στο τέλος μας, επειδή τα ελέη του δεν πρόκειται να τελειώσουν. Αυτά είναι καινούρια κάθε πρωί».​—Θρ. 3:22, 23.

20. Πώς μπορείτε να μιμείστε τον Ιερεμία εκζητώντας τον Ιεχωβά;

²⁰ Ζητάτε εσείς στις καθημερινές σας αποφάσεις να μάθετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, δηλαδή ρωτάτε: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» (Ιερ. 2:6-8) Ανόμοια με τους Ιουδαίους της εποχής του, ο Ιερεμίας απέβλεπε διαρκώς στον Παντοδύναμο για να τον βοηθήσει να διακρίνει ποια πορεία έπρεπε να ακολουθήσει. Το να μιμούμαστε τον Ιερεμία ζητώντας καθημερινά να μάθουμε την άποψη του Ιεχωβά είναι αναμφίβολα η σοφή πορεία για τον καθένα μας όταν παίρνουμε αποφάσεις.

21. Τι είδους προσευχή μπορεί να σας βοηθήσει στη διακονία σας, όταν για παράδειγμα κάποιος σας φέρεται σκληρά;

²¹ Μια τέτοια απόφαση δεν είναι απαραίτητο να αφορά ένα σημαντικό ζήτημα ή κάποιο σημείο στροφής στη ζωή σας. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είναι το αν θα βγείτε στη διακονία αγρού την ημέρα που προγραμματίσατε. Ας πούμε ότι σηκώνεστε εκείνο το πρωί και βλέπετε τον ουρανό συννεφιασμένο, πράγμα που δεν σας προδιαθέτει θετικά. Ο τομέας στον οποίο έχετε κανονίσει να πάτε ίσως έχει καλυφτεί επανειλημμένα. Ίσως θυμάστε ότι κάποιοι σας έδιωξαν με προσποιητή ευγένεια ή με απροκάλυπτη αγένεια. Μήπως εκείνη τη στιγμή, στην αρχή της ημέρας, θα μπορούσατε να ρωτήσετε με προσευχή: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Αυτό ίσως σας βοηθήσει να σκεφτείτε πόσο όμορφο είναι το άγγελμα που θα μεταδώσετε και να συναισθανθείτε βαθύτερα ότι είναι θέλημα του Θεού να το διακηρύξετε. Ίσως τότε νιώσετε το λόγο του Ιεχωβά να γίνεται πηγή χαράς και αγαλλίασης για εσάς, όπως έγινε για τον Ιερεμία. (Ιερ. 15:16, 20) Αν αργότερα, ενόσω βρίσκεστε στη διακονία, συναντήσετε κάποιον που φέρεται πολύ σκληρά ή και απειλητικά, μπορείτε και πάλι να εκφράσετε τα αισθήματά σας στον Θεό με προσευχή. Θα το κάνετε αυτό; Μην ξεχνάτε ότι εκείνος είναι σε θέση να σας δώσει άγιο πνεύμα ώστε να αντιδράσετε σωστά, και η επιθυμία που έχετε να μεταδώσετε το άγγελμα του Θεού θα υπερνικήσει τα αρνητικά αισθήματα.​—Λουκ. 12:11, 12.

22. Γιατί μπορεί να παρεμποδιστούν κάποιες προσευχές;

²² Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι κάποιες προσευχές είναι δυνατόν να παρεμποδιστούν ώστε να αποκλειστεί η πρόσβαση στον Θεό. (Διαβάστε Θρήνοι 3:44) Ο Ιεχωβά δεν άκουγε τις προσευχές των στασιαστικών Ιουδαίων επειδή “απομάκρυναν το αφτί τους από εκείνον” και ενέμεναν στην ανομία. (Παρ. 28:9) Το δίδαγμα πρέπει να ήταν σαφές για τον Ιερεμία, όπως πρέπει να είναι και για εμάς: Αν κάποιος δεν ενεργεί σε αρμονία με τις προσευχές του, αυτό θα απογοητεύσει τον Θεό, ο οποίος μπορεί να πάψει να τις ακούει. Ασφαλώς, αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία.

23, 24. (α) Τι είναι ουσιώδες προκειμένου να εξακριβώνουμε το θέλημα του Ιεχωβά; (β) Πώς μπορείτε να αποκομίζετε περισσότερα από την προσωπική σας μελέτη;

²³ Εκτός από το να προσευχόμαστε ειλικρινά για την κατεύθυνση του Ιεχωβά, χρειάζεται να εμμένουμε στην προσωπική μελέτη, βασικό μέσο για να εξακριβώνουμε το θέλημα του Ιεχωβά. Σε αυτόν τον τομέα, διαθέτουμε ένα πλεονέκτημα έναντι του Ιερεμία. Έχουμε ολόκληρη την Αγία Γραφή. Όπως ο Ιερεμίας, ο οποίος έκανε βαθιά έρευνα για να συντάξει τη θεόπνευστη ιστορική του αφήγηση, έτσι και εσείς μπορείτε να περιτρέχετε στις σελίδες του Λόγου του Θεού και να αναζητάτε τη θεϊκή καθοδηγία, ρωτώντας: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Επιζητώντας να μάθετε το θέλημα του Θεού, εμπιστεύεστε σε αυτόν, και τότε θα γίνετε «σαν δέντρο φυτεμένο δίπλα στα νερά, που απλώνει τις ρίζες του δίπλα στο ρυάκι».​—Διαβάστε Ιερεμίας 17:5-8.

²⁴ Καθώς διαβάζετε τις Άγιες Γραφές και κάνετε στοχασμούς, προσπαθήστε να διακρίνετε πώς θέλει ο Ιεχωβά να ενεργείτε σε διάφορες καταστάσεις. Αναζητήστε αρχές που θέλετε να θυμάστε και να εφαρμόζετε στη ζωή σας. Διαβάζοντας ιστορικές αφηγήσεις, θεϊκές εντολές και αρχές, καθώς και σοφές ρήσεις στο Λόγο του Θεού, αναλογιστείτε πώς πρέπει να επηρεάζουν αυτά τις καθημερινές σας αποφάσεις. Απαντώντας στην ερώτησή σας: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», εκείνος μπορεί να σας αποκαλύψει μέσω του γραπτού του Λόγου πώς να χειριστείτε ακόμη και τρομερά δύσκολες καταστάσεις. Ίσως μάλιστα βρείτε στη Γραφή “ακατανόητα πράγματα τα οποία δεν είχατε γνωρίσει” ή δεν είχατε αντιληφθεί από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία!​—Ιερ. 33:3.

25, 26. Γιατί μπορούν να μας ωφελήσουν οι εμπειρίες;

²⁵ Επιπρόσθετα, μπορείτε να συλλογίζεστε εμπειρίες δικές σας και άλλων. Φερ’ ειπείν, ίσως βλέπετε ότι μερικοί παύουν να στηρίζονται στον Ιεχωβά, όπως συνέβη με τον Ουριγία. (2 Τιμ. 4:10) Μπορείτε να διδαχτείτε από την πορεία τους και να αποφύγετε την ίδια ολέθρια κατάληξη. Να αναλογίζεστε συχνά τη στοργική καλοσύνη που σας έχει δείξει ως τώρα ο Ιεχωβά, ενθυμούμενοι ότι και ο Ιερεμίας εκτιμούσε τα ελέη και τη συμπόνια του Θεού. Όσο απελπιστική και αν είναι η κατάστασή σας, μη σκεφτείτε ότι ο Ύψιστος δεν νοιάζεται για εσάς. Νοιάζεται, όπως νοιαζόταν και για τον Ιερεμία.

²⁶ Καθώς στοχάζεστε το πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά με διάφορα άτομα σήμερα, θα αντιληφθείτε ότι παρέχει καθοδηγία καθημερινά με ποικίλους τρόπους. Η Άκι, μια νεαρή αδελφή από την Ιαπωνία, ένιωθε ανάξια να είναι Χριστιανή. Κάποια μέρα που ήταν στο έργο με τη σύζυγο του επισκόπου περιοχής, εκφράστηκε ως εξής: «Νιώθω ότι ο Ιεχωβά είναι έτοιμος να με εξεμέσει, αλλά προσπαθώ να κρατηθώ από τα χείλη του, ζητώντας του λίγο χρόνο ακόμη». Η αδελφή την κοίταξε κατάματα και είπε: «Ποτέ δεν μου φάνηκες χλιαρή Χριστιανή!» Η Άκι σκέφτηκε ξανά και ξανά αυτά τα καθησυχαστικά λόγια. Άλλωστε, δεν είχε καμιά χειροπιαστή απόδειξη ότι ο Ιεχωβά την είχε θεωρήσει ποτέ χλιαρή. Έτσι λοιπόν, προσευχήθηκε και του είπε: «Στείλε με όπου επιθυμείς. Θα κάνω ό,τι θέλεις». Εκείνον περίπου τον καιρό, επισκέφτηκε μια άλλη χώρα όπου υπήρχε ένας μικρός ιαπωνικός όμιλος, ο οποίος χρειαζόταν κάποιον που να μιλάει τη γλώσσα και να μπορεί να μείνει εκεί για να υπηρετήσει μαζί τους. Η Άκι είχε γεννηθεί σε εκείνη τη χώρα, γι’ αυτό και της ήταν εύκολο να μετακομίσει εκεί για να βοηθήσει. Αλλά πού θα έμενε; Μια αδελφή, της οποίας η κόρη είχε μόλις φύγει από το σπίτι, της πρόσφερε δωμάτιο. «Ήταν σαν να έμπαιναν τα κομμάτια ενός παζλ στη θέση τους. Ο Ιεχωβά μού άνοιγε το δρόμο», συμπέρανε η Άκι.

27. Γιατί πρέπει η ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» να βρίσκεται πίσω από κάθε μας πράξη;

²⁷ Πολλοί αδελφοί και αδελφές μπορούν να αφηγηθούν περιπτώσεις στις οποίες ένιωσαν προσωπικά την καθοδηγία του Θεού, ίσως στην ανάγνωση της Γραφής ή στην προσωπική τους μελέτη. Μπορεί και εσείς να έχετε παρόμοιες εμπειρίες. Αυτές πρέπει να ενισχύουν τη σχέση σας με τον Ιεχωβά και να σας ωθούν να τον πλησιάζετε με προσευχή ακόμη πιο συχνά και ένθερμα. Ας είμαστε βέβαιοι ότι καθώς ρωτάμε καθημερινά: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», εκείνος θα μας δείχνει την οδό του.​—Ησ. 30:21.