ΦΩΛΙΑ

Το μέρος που ετοιμάζει ένα πουλί ή ζώο για να μεγαλώσει τα μικρά του. Επίσης, κατάλυμα, κρησφύγετο, ή βολική, άνετη, γεμάτη θαλπωρή κατοικία.—Παρ 27:8· Ησ 10:14· 16:2.

Οι φωλιές των πουλιών διαφέρουν πολύ ως προς την τοποθεσία, το μέγεθος και την κατασκευή τους, αλλά ο κάθε τύπος φωλιάς ταιριάζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στη συγκεκριμένη χρήση για την οποία σχεδιάστηκε. Οι διάφορες ποικιλίες πουλιών κατασκευάζουν τις φωλιές τους σε διαφορετικά μέρη—μπορεί αυτές να βρίσκονται στο χώμα ή στην άμμο (λέγεται ότι και τα φίδια έχουν “φωλιές” στο έδαφος ή ανάμεσα στα βράχια· Ησ 34:15), σε θυσάνους χόρτου, σε θάμνους, σε βράχια, σε δέντρα, σε κουφάλες δέντρων, σε παράκτιους γκρεμούς, σε βουνά, σε σχισμές κτιρίων, μπορεί ακόμη και να αιωρούνται πάνω από το νερό ανάμεσα σε καλάμια. Μεταξύ άλλων, ως οικοδομικά υλικά χρησιμοποιούνται κλαδάκια, φύλλα, φύκια, μαλλί, βαμβάκι, άχυρα, χόρτα, βρύα, κομμάτια από το τρίχωμα ζώων, πούπουλα, χνούδι φυτών, αλογότριχες, πανιά και άλλα. Γενικά, οι φωλιές παρέχουν προστασία από τα αρπακτικά, στέγη σε περίπτωση καταιγίδας και μόνωση από τη ζέστη και το κρύο.

Για να εντυπώσει στον Ιώβ τη σοφία του ως Δημιουργού, ο Ιεχωβά αναφέρθηκε στον αετό, ο οποίος «χτίζει ψηλά τη φωλιά του, ώστε σε απόκρημνο βράχο κατοικεί και διανυκτερεύει πάνω στο δόντι απόκρημνου βράχου και σε απρόσιτο τόπο». (Ιωβ 39:27, 28) Και για να περιγράψει τη στοργική φροντίδα του Θεού προς τον Ισραήλ, ο Μωυσής μίλησε για τον αετό που «ξεσηκώνει τη φωλιά του», προφανώς αναφερόμενος στον τρόπο με τον οποίο ο αετός παρακινεί το μικρό του να πέσει στον αέρα—ενίοτε δε και το σπρώχνει—για να το μάθει να πετάει. Παρόμοια, ο Ιεχωβά έβγαλε τον Ισραήλ από την Αίγυπτο ως έθνος. Φρόντισε με τρυφερότητα το νεαρό έθνος καθ’ όλη τη διάρκεια της οδοιπορίας στην έρημο και της εγκατάστασης στην Υποσχεμένη Γη, ακριβώς όπως ο αετός προσέχει και φροντίζει τα μικρά του όταν μαθαίνουν να πετούν.—Δευ 32:11· βλέπε ΑΕΤΟΣ.

Το αγριοπερίστερο χτίζει και αυτό τη φωλιά του ψηλά σε βραχώδη μέρη. Τα τεράστια βράχια στην περιοχή της Νεκράς Θαλάσσης έχουν πολλές σχισμές και σπηλιές κατάλληλες για τις φωλιές του. Ο Ιερεμίας ίσως είχε κατά νου αυτές τις απομονωμένες φωλιές όταν εξήγγειλε κρίση εναντίον του Μωάβ, ο οποίος κατοικούσε σε αυτή την περιοχή: «Αφήστε τις πόλεις και κατοικήστε στους απόκρημνους βράχους, κάτοικοι του Μωάβ, και να γίνετε σαν το περιστέρι που φτιάχνει τη φωλιά του κοντά στο στόμιο του κοιλώματος».—Ιερ 48:28· παράβαλε με τα λόγια του Βαλαάμ στο εδάφιο Αρ 24:21.

Το πυκνό φύλλωμα των δυνατών κέδρων του Λιβάνου αποτελούσε εξαίρετο μέρος για τις φωλιές άλλων πουλιών, εφόσον παρείχε άφθονο χώρο για στέγη και κρυψώνα όλη τη χρονιά. Ο ψαλμωδός το ανέφερε αυτό ως παράδειγμα των θαυμαστών προμηθειών που κάνει ο Θεός για την ευημερία των πλασμάτων του.—Ψλ 104:16, 17.

Υπό το Νόμο, οι Ισραηλίτες απαγορευόταν να πάρουν τα αβγά ή τα πουλάκια από τη φωλιά και ταυτόχρονα να σκοτώσουν τη μητέρα. Αυτό απέτρεπε τη σκληρή πράξη της πλήρους εξάλειψης της οικογένειας διά μιας. Έπρεπε να αφήσουν ζωντανή τη μητέρα για να παραγάγει και άλλους νεοσσούς.—Δευ 22:6, 7.

“Τα Πουλιά Έχουν Τόπους να Κουρνιάσουν”. Ορισμένες μεταφράσεις αποδίδουν τη λέξη κατασκήνωσις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου ως «φωλιά». Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η λέξη αναφέρεται στον “τόπο ανάπαυσης ή κουρνιάσματος” όπου διανυκτερεύουν τα πουλιά, και όχι στη φωλιά όπου επωάζουν αβγά ή μεγαλώνουν τα μικρά τους. Όταν ένας από τους γραμματείς είπε στον Ιησού: «Δάσκαλε, θα σε ακολουθήσω οπουδήποτε πρόκειται να πας», ο Ιησούς απάντησε: «Οι αλεπούδες έχουν φωλιές και τα πουλιά του ουρανού έχουν τόπους να κουρνιάσουν, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Ματ 8:19, 20· Λου 9:57, 58) Εδώ ο Ιησούς τόνισε ότι ο άνθρωπος αυτός, για να γίνει ακόλουθός του, έπρεπε να εγκαταλείψει την ιδέα ότι θα απολάμβανε τις συνήθεις ανέσεις και ευκολίες, και όφειλε να εμπιστεύεται πλήρως στον Ιεχωβά. Αυτή η αρχή αντανακλάται στην υποδειγματική προσευχή την οποία δίδαξε στους μαθητές του: «Δώσε μας σήμερα το ψωμί μας για αυτή την ημέρα», καθώς επίσης στη δήλωσή του: «Έτσι λοιπόν, να είστε σίγουροι ότι όποιος από εσάς δεν αποχαιρετάει όλα τα υπάρχοντά του δεν μπορεί να είναι μαθητής μου».—Ματ 6:11· Λου 14:33.

Μεταφορική Χρήση. Στα αγγέλματα κρίσης εναντίον του Εδώμ, ο Θεός χρησιμοποίησε τη φωλιά που χτίζει ο αετός σε μεγάλα ύψη ως σύμβολο της κατά γράμμα τοποθεσίας όπου βρισκόταν ο Εδώμ, ψηλά πάνω στα βουνά, καθώς και της υπεροψίας και της αυθάδειάς του.—Ιερ 49:15-18· Αβδ 1-4· παράβαλε με τη διακήρυξη του Θεού εναντίον της Βαβυλώνας στα εδάφια Αββ 1:6· 2:6-11.

Προφητεύοντας εναντίον της Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας αναφέρθηκε στα ψηλά δέντρα του Λιβάνου και στην αξία που είχε το ξύλο των κέδρων του, το οποίο χρησιμοποιούσαν κυρίως οι βασιλιάδες και οι πλούσιοι στην κατασκευή των σπιτιών τους. Το ανάκτορο του βασιλιά του Ιούδα και τα κυβερνητικά κτίρια της Ιερουσαλήμ είχαν κατασκευαστεί κυρίως από κέδρο. Γι’ αυτό, ο Ιερεμίας αποκάλεσε τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ άτομα “που κατοικούν στον Λίβανο, που φωλιάζουν στους κέδρους”. Αλλά από αυτή την εξυψωμένη θέση, επρόκειτο να υποβιβαστούν.—Ιερ 22:6, 23.

“Διαμέρισμα”. Στο εδάφιο Γένεση 6:14, η εβραϊκή λέξη κιννίμ («φωλιές») έχει μεταφραστεί «δωμάτια» (KJ, RS, ΒΑΜ), «καμπίνες» (AT) και «διαμερίσματα» (ΜΝΚ). Φαίνεται ότι επρόκειτο για σχετικά μικρά διαμερίσματα μέσα στην κιβωτό που κατασκεύασε ο Νώε τα οποία, παρόμοια με τις φωλιές των πουλιών, παρείχαν προστασία και στέγη στη διάρκεια μιας κρίσιμης περιόδου, όταν άνθρωποι και ζώα δεν είχαν κατά τα άλλα κανέναν τρόπο να προφυλαχτούν.