«Εξάπαντος θα τον Σπλαχνιστώ»

Ο Ιεχωβά είχε ειδική σχέση με τους Ισραηλίτες. «Έγινα στον Ισραήλ Πατέρας· ο δε Εφραΐμ είναι ο πρωτότοκός μου», είπε. (Ιερεμίας 31:9) Ποιος στοργικός πατέρας δεν θα καλοδεχόταν και πάλι το γιο του, αν εκείνος είχε εκδηλώσει γνήσια μεταμέλεια; Παρατηρήστε πώς εκφράζει ο Ιεχωβά τα Πατρικά του αισθήματα για το λαό του.

«Είναι ο Εφραΐμ πολύτιμος γιος για εμένα, ή παιδί που λαβαίνει τρυφερή μεταχείριση; Διότι όσο και αν μίλησα εναντίον του, ασφαλώς θα εξακολουθήσω να τον θυμάμαι». (Εδάφιο 20) Τι τρυφερά λόγια! Όπως ένας σταθερός αλλά στοργικός γονέας, ο Θεός αναγκάστηκε να μιλήσει «εναντίον» των παιδιών του, προειδοποιώντας τους επανειλημμένα για τις αμαρτωλές οδούς τους. Όταν αρνήθηκαν πεισματικά να ακούσουν, επέτρεψε να οδηγηθούν στην εξορία​—ουσιαστικά, αναγκάζοντάς τους να φύγουν. Μολονότι, όμως, χρειάστηκε να τους τιμωρήσει, δεν τους ξέχασε. Δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι τέτοιο. Ο στοργικός πατέρας δεν ξεχνάει τα παιδιά του. Αλλά πώς ένιωσε ο Ιεχωβά βλέποντας την αληθινή μετάνοια των παιδιών του;

«Τα σπλάχνα μου θορυβούν για αυτόν.b Εξάπαντος θα τον σπλαχνιστώ». (Εδάφιο 20) Ο Ιεχωβά ένιωσε έντονη λαχτάρα για τα παιδιά του. Η ειλικρινής τους μετάνοια άγγιξε την καρδιά του, και επιθυμούσε διακαώς να επιστρέψουν σε εκείνον. Όπως ο πατέρας στην παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο, ο Ιεχωβά «ένιωσε ευσπλαχνία» και ήταν πρόθυμος να καλοδεχτεί και πάλι τα παιδιά του.​—Λουκάς 15:20.

«Ο Ιεχωβά με Άφησε να Επιστρέψω!»

Τα εδάφια Ιερεμίας 31:18-20 μας βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα την τρυφερή συμπόνια και το έλεος του Ιεχωβά. Ο Θεός δεν ξεχνάει όσους τον υπηρετούσαν κάποτε. Τι γίνεται αν θέλουν να επιστρέψουν σε αυτόν; Ο Θεός είναι “πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμός 86:5) Δεν θα απορρίψει ποτέ όσους έρχονται σε αυτόν με μετανοημένη καρδιά. (Ψαλμός 51:17) Απεναντίας, τους καλοδέχεται με χαρά.​—Λουκάς 15:22-24.