πλεονεξίαν· και από προφήτου έως ιερέως [οι οποίοι θα έπρεπε να περιφρουρούν τις ηθικές και πνευματικές αξίες] πας τις πράττει ψεύδος».—Ιερεμίας 6:10, 13.

 8. Πώς παραπλανούσαν το λαό οι ιερείς και οι προφήτες;

⁸ Αυτοί βέβαια έβαζαν το λαό να κάνει θυσίες. Εκτελούσαν τα τυπικά της αληθινής λατρείας, αλλά δεν την είχαν θέσει στην καρδιά τους. Το τελετουργικό μέρος είχε μεγαλύτερη σημασία γι’ αυτούς απ’ ό,τι η ορθή διαγωγή. Παράλληλα, οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες αποκοίμιζαν το έθνος με μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας, λέγοντας «Ειρήνη, ειρήνη» τη στιγμή που δεν υπήρχε ειρήνη. (Ιερεμίας 6:14· 8:11) Ναι, εξαπατούσαν το λαό γιατί τους έκαναν να πιστεύουν ότι βρίσκονταν σε ειρήνη με τον Θεό. Νόμιζαν ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να ανησυχούν, επειδή ήταν ο σωσμένος λαός του Ιεχωβά και είχαν την άγια πόλη και το ναό της. Αλλά έβλεπε και ο Ιεχωβά έτσι την κατάσταση;

 9. Ποια προειδοποίηση έδωσε ο Ιερεμίας αναφορικά με το ναό σ’ αυτούς που πρόσφεραν λατρεία εκεί;

⁹ Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιερεμία να σταθεί στην πύλη του ναού, σε ένα σημείο που θα τον έβλεπε όλος ο κόσμος, και να επιδώσει το άγγελμά Του σε όσους θα έμπαιναν στο ναό για να προσφέρουν λατρεία. Έπρεπε να τους πει: «Μη πεποίθατε εις λόγους ψευδείς, λέγοντες, Ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου είναι ούτος . . . δεν θέλετε ωφεληθή». Οι Ιουδαίοι με το να καυχιούνται για το ναό τους, περπατούσαν με βάση την όψη και όχι με βάση την πίστη. Είχαν ήδη λησμονήσει τα προειδοποιητικά λόγια του Ιεχωβά: «Ο ουρανός είναι θρόνος μου και η γη υποπόδιον των ποδών μου· ποίος είναι ο οίκος, τον οποίον ηθέλετε οικοδομήσει δι’ εμέ;» Ο Ιεχωβά, ο Υπέρτατος Κυρίαρχος αυτού του αχανούς σύμπαντος, σίγουρα δεν περιοριζόταν στα όρια του ναού τους, όσο μεγαλοπρεπής κι αν ήταν αυτός!—Ιερεμίας 7:1-8· Ησαΐας 66:1.

10, 11. Ποια ήταν η πνευματική κατάσταση του έθνους που κατάγγειλε ο Ιερεμίας και είναι καθόλου καλύτερη η κατάσταση στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο; (2 Τιμόθεον 3:5)

¹⁰ Ο Ιερεμίας συνέχισε να τους επιπλήττει δημόσια με δηκτικά λόγια: «Κλέπτετε, φονεύετε και μοιχεύετε και ομνύετε ψευδώς και θυμιάζετε εις τον Βάαλ και περιπατείτε οπίσω άλλων θεών, τους οποίους δεν γνωρίζετε . . . και λέγετε, Ηλευθερώθημεν, δια να [ενώ (ΜΝΚ)] κάμνητε πάντα ταύτα τα βδελύγματα;» Οι Ιουδαίοι νόμιζαν ότι επειδή ήταν ‘ο εκλεκτός λαός’ του Θεού, εκείνος θα ανεχόταν κάθε είδος διαγωγής, όσον καιρό αυτοί θα έφερναν τις θυσίες τους στο ναό. Ωστόσο, αν τον έβλεπαν σαν έναν συναισθηματικό πατέρα που παραχαϊδεύει το κακομαθημένο μοναχοπαίδι του, θα συνειδητοποιούσαν με οδυνηρό τρόπο ότι ήταν γελασμένοι.—Ιερεμίας 7:9, 10· Έξοδος 19:5, 6.

¹¹ Η λατρεία που απόδιδε ο Ιούδας είχε πέσει τόσο χαμηλά στα μάτια του Ιεχωβά που ο ίδιος μπορούσε να κάνει την εξής αποστομωτική ερώτηση: «Σπήλαιον ληστών έγεινεν ενώπιόν σας ο οίκος ούτος, εφ’ ον εκλήθη το όνομά μου;» Σχεδόν 700 χρόνια αργότερα η κατάσταση δεν είχε καλυτερέψει, αφού ο Ιησούς, προφήτης μεγαλύτερος του Ιερεμία, χρησιμοποίησε αυτά ακριβώς τα λόγια για να αποδοκιμάσει την εκμετάλλευση και την εμπορικοποίηση που γίνονταν, αυτήν τη φορά στον ανοικοδομημένο ναό. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο δεν είναι καλύτερη.—Ιερεμίας 7:11· Ματθαίος 16:14· Μάρκος 11:15-17.

Αγνοούνται οι Φρουροί, Προλέγεται η Καταστροφή

12. Πώς φέρθηκαν οι Ιουδαίοι στους προφήτες που τους έστειλε ο Ιεχωβά;

¹² Ασφαλώς ο Ιερεμίας δεν ήταν ο πρώτος προφήτης που χρησιμοποίησε ο Θεός για να προειδοποιήσει τον Ισραήλ και τον Ιούδα για τη λανθασμένη πορεία που είχαν πάρει. Στα προηγούμενα εκατό και πλέον χρόνια, είχε στείλει ως φρουρούς για να προειδοποιήσουν το έθνος τούς προφήτες Ησαΐα, Μιχαία, Ωσηέ και Ωδήδ. (Ησαΐας 1:1· Μιχαίας 1:1· Ωσηέ 1:1· 2 Χρονικών 28:6-9) Πώς είχε αντιδράσει η πλειονότητα; «Κατέστησα σκοπούς [φρουρούς (ΜΝΚ)] εφ’ υμάς, λέγων, Ακούσατε τον ήχον της σάλπιγγος. Αλλ’ είπον, Δεν θέλομεν ακούσει». (Ιερεμίας 6:17· 7:13, 25, 26) Αρνήθηκαν να δώσουν προσοχή στον Ιερεμία. Αντί να τον προσέξουν, τον δίωξαν και προσπάθησαν να τον κάνουν να σωπάσει. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά αποφάσισε ότι θα πλήρωναν για την αλαζονεία τους και την απιστία τους.—Ιερεμίας 20:1, 2· 26:8, 11· 37:15· 38:6.

13. Ποια ήταν η βάση της κρίσης του Θεού για το έθνος;

¹³ Ο Ιεχωβά αντέδρασε όταν το έθνος απόρριψε τους αγγελιοφόρους του, σαλπίζοντας προσκλητήριο, σαν να λέγαμε, στα έθνη της γης, λέγοντας: «Άκουε, γη· ιδού, εγώ θέλω φέρει κακόν [συμφορά (ΜΝΚ)] επί τον λαόν τούτον, τον καρπόν των διαλογισμών αυτών, διότι δεν επρόσεξαν εις τους λόγους μου και εις τον νόμον μου, αλλ’ απέρριψαν αυτόν». Γιατί θα ερχόταν συμφορά στο έθνος; Επειδή έκαναν εσφαλμένες πράξεις που τις βάσιζαν στους εσφαλμένους διαλογισμούς τους. Απόρριψαν τα λόγια και το Νόμο του Ιεχωβά και ακολούθησαν τις δικές τους ιδιοτελείς, σαρκικές τάσεις.—Ιερεμίας 6:18, 19· Ησαΐας 55:8, 9· 59:7.

14. Μέχρι ποιου ακραίου σημείου είχε φτάσει η ψεύτικη λατρεία τους; (Παράβαλε 2 Χρονικών 33:1-9.)

¹⁴ Και τι γινόταν στον Ιούδα που προκάλεσε την οργή του Ιεχωβά; Πρόσφεραν ψωμάκια ως θυσία στη «βασίλισσαν του ουρανού». Έκαναν σκόπιμα σπονδές σε άλλους θεούς για να προκαλέσουν την αγανάκτηση του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά ρωτάει: «Εμένα εξοργίζουν; . . . Δεν βλάπτουν μάλλον τον εαυτό τους για δική τους καταισχύνη;» (Ιερεμίας 7:18, 19, New International Version [Νέα Διεθνής Μετάφραση]) Εκτός απ’ αυτά, έκαναν κι άλλες βλάσφημες και κακές πράξεις που ήταν ακόμα πιο ποταπές—τοποθέτησαν αηδιαστικά είδωλα στον οίκο που έφερε το όνομα του Ιεχωβά. Έχτισαν θυσιαστήρια έξω από την Ιερουσαλήμ, στην κοιλάδα του Εννόμ «δια να καίωσι τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών εν πυρί». Τι θα πλήρωναν για την τόση καταφρόνηση που έδειξαν προς την αληθινή λατρεία;—Ιερεμίας 7:30, 31.

Ο Ιούδας Πληρώνει

15. Ποια ήταν τα άσχημα νέα που είχε ο Ιερεμίας για τον Ιούδα;

¹⁵ Το 632 π.Χ. περίπου, η Ασσυρία ήταν υποδουλωμένη στους Χαλδαίους και τους Μήδους και η Αίγυπτος δεν ήταν παρά μια ασήμαντη δύναμη στα νότια του Ιούδα. Τον Ιούδα τον απειλούσε σοβαρά η εισβολή που θα γινόταν από το βορρά. Άρα λοιπόν, ο Ιερεμίας είχε να πει άσχημα νέα στους συμπατριώτες του, τους Ιουδαίους! «Ιδού, λαός έρχεται από της γης του βορρά, . . . είναι σκληροί και ανίλεοι· . . . παρατεταγμένοι ως άνδρες εις πόλεμον εναντίον σου, θυγάτηρ της Σιών». Η ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη εκείνου του καιρού ήταν η Βαβυλώνα. Αυτή θα ήταν το όργανο που θα χρησιμοποιούσε ο Θεός για να τιμωρήσει τον άπιστο Ιούδα.—Ιερεμίας 6:22, 23· 25:8, 9.

16. Γιατί δεν είχε κανένα νόημα να μεσολαβήσει ο Ιερεμίας υπέρ του έθνους;

¹⁶ Θα είχε κανένα νόημα να προσπαθήσει ο Ιερεμίας να μεσολαβήσει υπέρ των συμπατριωτών του; Μήπως θα μπορούσε να γίνει ίσως κάποιος συμβιβασμός στο ζήτημα της αληθινής λατρείας; Μήπως γινόταν να δεχτεί ο Ιεχωβά ημίμετρα και να συγχωρήσει το λαό του; Η θέση του Ιεχωβά ήταν σαφέστατη. Πρόσταξε τον Ιερεμία σε τρεις το λιγότερο περιπτώσεις: «Μη προσεύχου υπέρ του λαού τούτου . . . διότι δεν θέλω σου εισακούσει». Στην παράλληλη εκπλήρωση, αυτή η ζοφερή προειδοποίηση δεν προμηνύει τίποτα καλό για το λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο.—Ιερεμίας 7:16· 11:14· 14:11.

17, 18. Πώς τελικά εκτελέστηκε η κρίση του Θεού εναντίον του Ιούδα;

¹⁷ Πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον Ιούδα; Ακριβώς όπως είχε προείπει ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία. Όταν βασίλευε ο Βασιλιάς Ιωακείμ, το έθνος του Ιούδα έγινε υποτελές στην ισχυρή Βαβυλώνα. Μετά από τρία χρόνια ο Ιωακείμ επαναστάτησε. Αυτή η ανόητη ενέργεια είχε σαν αποτέλεσμα να υποστεί το έθνος ακόμα μεγαλύτερες ταπεινώσεις από τους Βαβυλώνιους, οι οποίοι πολιόρκησαν την πόλη της Ιερουσαλήμ. Όταν έγινε αυτό, ο Ιωακείμ είχε ήδη πεθάνει και τον είχε διαδεχθεί ο γιος του Ιωαχείν. Η βαβυλωνιακή πολιορκία γονάτισε τον Ιούδα, και ο Ιωαχείν, όλη η βασιλική οικογένεια και η αφρόκρεμα της ιουδαϊκής κοινωνίας εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα.—2 Βασιλέων 24:5-17.

¹⁸ Τι έγινε ο ιερός ναός και όλα τα πολύτιμα άγια του σκεύη; Σίγουρα δεν έπαιξαν το ρόλο φυλαχτού για τον Ιούδα. Ο Ναβουχοδονόσορ «εξήγαγεν εκείθεν πάντας τους θησαυρούς του οίκου του Κυρίου και τους θησαυρούς του οίκου του βασιλέως, και κατέκοψε πάντα τα σκεύη τα χρυσά, τα οποία έκαμε Σολομών ο βασιλεύς του Ισραήλ εν τω ναώ του Κυρίου». (2 Βασιλέων 24:13) Τελικά, και ο Σεδεκίας, ο βασιλιάς που διόρισε η Βαβυλώνα για να κυβερνά αυτούς που είχαν απομείνει στην Ιερουσαλήμ, επαναστάτησε εναντίον των επικυριάρχων του. Μ’ αυτό εξαντλήθηκε η ανοχή που έδειχνε ο Ναβουχοδονόσορ. Η πόλη της Ιερουσαλήμ πολιορκήθηκε ξανά και το 607 π.Χ. έπεσε στα χέρια του Ναβουχοδονόσορ και καταστράφηκε ολοσχερώς.—Ιερεμίας 34:1, 21, 22· 52:5-11.

19, 20. Τι αντίθεση υπήρχε ανάμεσα στη στάση που διακρατούσε ο Ιούδας και σ’ αυτήν του Ιερεμία αναφορικά με την προειπωμένη συμφορά και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;

¹⁹ Τι πανωλεθρία για ‘το εκλεκτό έθνος’! Αλλά πόσο περίτρανα δικαιώθηκαν οι κρίσεις που διακήρυττε ο Ιερεμίας. Ενώ οι Ιουδαίοι ζούσαν με ψευδαισθήσεις, πιστεύοντας ότι δεν ήταν δυνατόν να πάθουν τίποτα, «ο προάγγελος συμφοράς», ο Ιερεμίας, ήταν στην ουσία ρεαλιστής και όχι ηττοπαθής φαντασιόπληκτος. (Ιερεμίας 38:4· παρατηρήστε ότι η λέξη «κακόν [συμφορά (ΜΝΚ)]» εμφανίζεται 64 φορές στο βιβλίο του Ιερεμία.) Πόσο ακριβείς αποδείχτηκαν οι κρίσεις του Ιεχωβά: «Θέλεις . . . ειπεί προς αυτούς, Τούτο είναι το έθνος, το οποίον δεν ακούει την φωνήν Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] του Θεού αυτού ουδέ δέχεται παιδείαν· η αλήθεια εξέλιπε και εχάθη από του στόματος αυτών. Και θέλω παύσει από των πόλεων του Ιούδα και από των οδών της Ιερουσαλήμ την φωνήν της χαράς και την φωνήν της ευφροσύνης, . . . διότι η γη θέλει κατασταθή έρημος»!—Ιερεμίας 7:28, 34.

²⁰ Μ’ αυτόν τον τραγικό τρόπο, οι υπερήφανοι, αυτάρεσκοι Ιουδαίοι αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν πως οι επικλήσεις που έκαναν προς τον Θεό και το γεγονός ότι είχαν μια ειδική σχέση μ’ αυτόν δεν τους εξασφάλιζε σωτηρία. Όπως δήλωνε η προφητεία: «Επροσμείναμεν ειρήνην, αλλ’ ουδέν αγαθόν· καιρόν θεραπείας, αλλ’ ιδού, ταραχή. Παρήλθεν ο θερισμός, ετελείωσε το θέρος, και ημείς δεν εσώθημεν». (Ιερεμίας 8:15, 20) Τώρα ο Ιούδας πλήρωνε τις αμαρτίες του. Αλλά ο ατρόμητος προφήτης Ιερεμίας προστατεύτηκε όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας του και μπόρεσε να φέρει σε πέρας το διορισμό του. Τις τελευταίες μέρες του τις πέρασε στην εξορία, όχι στη Βαβυλώνα μαζί με το ντροπιασμένο έθνος, αλλά στην Αίγυπτο. Εξήντα πέντε και πλέον χρόνια διακήρυττε άφοβα και πιστά τις κρίσεις του Θεού.

21. Ποια περαιτέρω ερωτήματα θα μας απασχολήσουν;

²¹ Αλλά τώρα θέλουμε να μάθουμε ποια εφαρμογή έχει στις μέρες μας η ζωή και η διακονία του Ιερεμία. Ποιος είναι το αντίστοιχο του Ιερεμία σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα; Και ποιο το αντίστοιχο του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ; Και ποιο είναι το ανάλογο της απειλής που ερχόταν από το βορρά; Τα επόμενα άρθρα μας θα εξετάσουν αυτά τα ερωτήματα.

Θυμάστε;

◻ Πώς αντέδρασε ο Ιερεμίας όταν έλαβε την αποστολή του και ποια ήταν η απάντηση του Ιεχωβά;

◻ Γιατί μας ενδιαφέρουν τα γεγονότα των ημερών του Ιερεμία;

◻ Ποια θρησκευτική κατάσταση κατάγγειλε ο Ιερεμίας και σε τι έθεταν την εμπιστοσύνη τους οι Ιουδαίοι;

◻ Ποια ήταν η κατάληξη για την Ιερουσαλήμ και τον Ιούδα;

Αποκαλύπτεται ότι ο Λεγόμενος Χριστιανικός Κόσμος Είναι Αυτός που Προωθεί την Ψεύτικη Λατρεία

«Τούτο είναι το έθνος, το οποίον δεν ακούει την φωνήν Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] του Θεού αυτού ουδέ δέχεται παιδείαν».—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 7:28.

 1, 2. Πώς ενέργησε ο Ιερεμίας σε σχέση με το θεόδοτο διορισμό του;

«ΜΕΣΑ του έκαιγε η φλόγα της αληθινής πίστης· μια ακατανίκητη δύναμη τον ωθούσε να πει την αλήθεια, να επιπλήξει, αλλά και να αντέξει». Μ’ αυτά τα λόγια περιγράφουν το ρόλο που έπαιξε ο Ιερεμίας δυο εβραιολόγοι. Αν και ο διορισμός που του έδωσε ο Θεός ήταν φοβερός, εκείνος ήξερε ότι έπρεπε να εκπληρώσει την ευθύνη που είχε απέναντι στο έθνος του Ιούδα. Όπως το έθεσε ο ίδιος: «Ο λόγος του Κυρίου [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] έγεινεν εις εμέ προς ονειδισμόν και προς χλευασμόν όλην την ημέραν. Και είπα, Δεν θέλω αναφέρει περί αυτού ουδέ θέλω λαλήσει πλέον εν τω ονόματι αυτού». Ναι, οι πιέσεις και ο διωγμός έγιναν κάτι το σχεδόν ανυπόφορο γι’ αυτόν. Αλλά μήπως κατάθεσε τα όπλα;—Ιερεμίας 20:8, 9α.

² Ο Ιερεμίας συνέχισε: «Ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινόνων εμαυτόν και δεν ηδυνάμην πλέον». (Ιερεμίας 20:9β) Ο Ιερεμίας δεν κοίταξε πώς να αποφύγει να εκτελέσει την αποστολή του, που ήταν να εξαγγείλει τις κρίσεις του Θεού στον Ιούδα.—Ιερεμίας 6:10, 11.

Ο Σύγχρονος Ιερεμίας

 3. Ποια στάση επέδειξαν ο Ιησούς και οι μαθητές αναφορικά με το διορισμό τους;

³ Σαν τον Ιερεμία, ο Χριστός Ιησούς και οι πρώτοι Χριστιανοί μαθητές διακήρυξαν άφοβα το αντιδημοφιλές άγγελμα της Βασιλείας του Θεού στους Ιουδαίους και στα έθνη. Μολονότι ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είχαν ήδη φυλακιστεί επειδή κήρυτταν, απάντησαν θαρραλέα στους θρησκευτικούς τους κατήγορους: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους». Με διαταγή των θρησκευτικών αρχών μαστιγώθηκαν για την αφοβιά τους. Πώς αντέδρασαν οι απόστολοι; «Πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν».—Πράξεις 5:29, 40-42· Ματθαίος 23:13-33.

 4. Ποιοι ακολουθούν το παράδειγμα του Ιερεμία τον 20ό αιώνα και πώς το κάνουν αυτό;

⁴ Άρα λοιπόν, οι πρώτοι χρισμένοι Χριστιανοί ενέργησαν σαν τον Ιερεμία. Αν και αντιμετώπισαν τρομερές δυσχέρειες και πείσμονες θρησκευτικούς εχθρούς, αυτοί εξάγγειλαν τις κρίσεις του Θεού. Ποιοι έχουν ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα; Ποιοι έχουν εξαγγείλει δημόσια και από σπίτι σε σπίτι τις κρίσεις του Θεού γι’ αυτό το σύστημα πραγμάτων και ιδιαίτερα για το αντίστοιχο της Ιερουσαλήμ, το λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο; Οι ιστορικές αποδείξεις που συσσωρεύονται εδώ και πάνω από 68 χρόνια δείχνουν ότι η σύγχρονη τάξη του Ιερεμία είναι η μικρή, αλλά θαρραλέα ομάδα των χρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά. Σ’ αυτούς, από το 1935, έχει προστεθεί και προσφέρει τη βοήθειά του ο αυξανόμενος ‘πολύς όχλος’ εκατομμυρίων πρόθυμων συντρόφων που είναι γνωστοί και ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. Όλοι μαζί με μια φωνή φέρνουν σε πέρας ένα ρόλο σαν του Ιερεμία, καταγγέλλοντας την ψεύτικη θρησκεία ως παγίδα και απάτη.—Αποκάλυψις 7:9, 10· 14:1-5.

Ο Λεγόμενος Χριστιανικός Κόσμος—Γιατί Είναι το Σύγχρονο Παράλληλο της Ιερουσαλήμ;

 5. Με ποιους τρόπους ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος είναι σαν την αρχαία Ιερουσαλήμ;

⁵ ‘Αλλά’, μπορεί κάποιος να ρωτήσει, ‘από πού διαπιστώνουμε ότι υπάρχει παράλληλο μεταξύ της αρχαίας Ιερουσαλήμ και του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου;’ Από την παρόμοια στάση και κατάσταση που επικρατεί στον υπερήφανο Χριστιανικό κόσμο σήμερα. Θέτουν την εμπιστοσύνη τους στις ‘άγιες πόλεις’ τους και στους τόπους λατρείας τους, όπως λόγου χάρη στη Ρώμη, στην Ιερουσαλήμ, στο Καντέρμπουρυ, στη Φατίμα, στη Γουαδαλούπη και στη Σαραγόσα, για να αναφέρουμε λίγες μόνο. Τους αρέσει να εκθειάζουν τις μητροπόλεις τους, τις βασιλικές τους, τους ναούς τους και τις εκκλησίες τους, να καυχιούνται για τη μακραίωνη ύπαρξη αυτών των οικοδομημάτων και για την αρχιτεκτονική τους, λες και τους χαρίζουν αυτά κάποια ειδική υπόσταση ενώπιον του Θεού. Λένε μάλιστα ότι τα θρησκευτικά τους οικοδομήματα τα έχτισαν ‘προς δόξα Θεού’. Πόσα όμως απ’ αυτά τα οικοδομήματα φέρουν πράγματι το όνομα του Ιεχωβά Θεού; Αντίθετα, ακούμε και ξανακούμε ποιοι αρχιτέκτονες έκαναν τα σχέδιά τους, ποιοι καλλιτέχνες και γλύπτες τα φιλοτέχνησαν, ποιοι πλούσιοι έκαναν δωρεές γι’ αυτά ή σε ποιους «αγίους» είναι αφιερωμένα. Όσο μάταιο ήταν για τον Ιούδα να θέτει την εμπιστοσύνη του στον άγιο ναό του, άλλο τόσο είναι μάταιο για το λεγόμενο Χριστιανικό κόσμο να θέτει την εμπιστοσύνη του στην μακραίωνη ύπαρξή του και στην παράδοσή του.—Ιερεμίας 7:4.

 6. Πώς η καταγγελία που έκανε ο Ιησούς για τον ιουδαϊκό κλήρο εφαρμόζεται στον κλήρο του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου;

⁶ Σύμφωνα με τα όσα κατάγγειλε ο Ιερεμίας για τους Ιουδαίους ιερείς και προφήτες, τι μπορεί να λεχθεί σήμερα για τους θρησκευτικούς ηγέτες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου; Με ευθύτητα σαν του Ιερεμία, ο Ιησούς έδωσε την περιγραφή του ιουδαϊκού κλήρου, περιγραφή που ταιριάζει στον κλήρο του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου της εποχής μας: «Κείνα που προστάζουνε . . . δεν τα κρατάνε. . . . Την κάθε τους πράξη την κάνουν για επίδειξη! . . . τους αρέσει να κατέχουνε τις πιο τιμητικές θέσεις στα τραπεζώματα και τα πρώτα στασίδια στις Συναγωγές». (Ματθαίος 23:3-7, ΚΔΛΖ) Πόσο συχνά δεν βλέπουμε εξέχοντες κληρικούς και ιεροκήρυκες να ευλογούν με την παρουσία τους πολιτικές και εθνικιστικές συναντήσεις και συγκεντρώσεις — και να βρίσκονται μαζί με τους πολιτικούς στο επίκεντρο της δημοσιότητας!

 7. (α) Πώς μερικοί κήρυκες παροδηγούν τις μάζες; (β) Ποια πρόκληση αποφεύγει ο κλήρος;

⁷ Σήμερα, στον αιώνα της τηλεόρασης, έχουμε τους ιεροκήρυκες της τηλεόρασης που εκμεταλλεύονται αυτό το μέσο ενημέρωσης με κάθε είδος θεατρινισμού και ψυχολογικών τεχνασμάτων για να ξεγελούν τις μάζες και να αδειάζουν τις τσέπες του ποιμνίου. Πόσο κατάλληλη είναι η καταγγελία του Ιερεμία ακόμη και σήμερα, σχεδόν 2.600 χρόνια αργότερα! «Από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών πας τις εδόθη εις την πλεονεξίαν· και από προφήτου έως ιερέως πας τις πράττει ψεύδος». Παράλληλα, κανένας τους δεν θέλει να δεχτεί την πρόκληση της αληθινής Χριστιανικής διακονίας, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους, από σπίτι σε σπίτι. Μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—η χρισμένη τάξη του Ιερεμία και ‘ο πολύς όχλος’—έχουν δεχτεί αυτήν την ευθύνη.—Ιερεμίας 6:13· Πράξεις 20:20, 21.

Είναι Σωσμένος ο Λεγόμενος Χριστιανικός Κόσμος;

 8. Γιατί ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος πιστεύει ότι δεν μπορεί να του κάνει τίποτα ο Αρμαγεδδών;

⁸ Αυτοί οι ιεροκήρυκες της τηλεόρασης αποκοιμίζουν τον κόσμο με μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας, χρησιμοποιώντας αδιακρίτως συνθήματα και θεολογία που μιλούν για «αναγέννηση» και για το «άπαξ εσώθης, δια παντός εσώθης». Εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε σχεδόν θρησκεία και αίρεση του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου έχουν οδηγηθεί να πιστεύουν ότι είναι «αναγεννημένοι» και «σωσμένοι». Πανευτυχείς πολιτικοί ισχυρίζονται, χωρίς να κοκκινίζουν, το ίδιο πράγμα. Πράγματι, οι ιεροκήρυκες της προτίμησής τους τούς λένε ότι βρίσκονται σε ειρήνη με τον Θεό επειδή είναι «σωσμένοι»—και αυτό παρά τις θρησκευτικές, πολιτικές και εθνικιστικές τους