-
«Θα τους Δώσω Ενοποιημένη Καρδιά»Η Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!
-
-
γη του Ισραήλ», είπε ο Ιεχωβά στους εξορίστους. (Ιεζ. 11:17) Αυτή ήταν μια αξιοσημείωτη υπόσχεση επειδή οι Βαβυλώνιοι, που χλεύαζαν τον αιχμάλωτο λαό του Θεού, ασφαλώς δεν τους έδωσαν ποτέ την παραμικρή ελπίδα ότι θα επέστρεφαν στην αγαπημένη τους πατρίδα. (Ησ. 14:4, 17) Επίσης, αν μετά την επιστροφή τους οι Ιουδαίοι παρέμεναν πιστοί, η γη θα ήταν εύφορη και παραγωγική, πράγμα που θα τους επέτρεπε να συντηρούν τον εαυτό τους και να ασχολούνται με ωφέλιμες εργασίες. Ο εξευτελισμός και η αθλιότητα της πείνας θα ανήκαν πλέον στο παρελθόν.—Διαβάστε Ιεζεκιήλ 36:30.
17. Τι θα συνέβαινε και πάλι όσον αφορά τις θυσίες προς τον Ιεχωβά;
17 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 3. Θα ξανάρχιζαν οι προσφορές δώρων στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, οι θυσίες και οι προσφορές υπό τον Νόμο αποτελούσαν ουσιώδες κομμάτι της αγνής λατρείας. Αν οι εξόριστοι που θα επαναπατρίζονταν παρέμεναν υπάκουοι και πνευματικά καθαροί, ο Ιεχωβά θα δεχόταν τις προσφορές τους. Ως αποτέλεσμα, ο λαός θα μπορούσε να εξιλεώνεται για τις αμαρτίες του και να παραμένει κοντά στον Θεό του. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Θα με υπηρετήσει σε αυτή τη χώρα ολόκληρος ο οίκος του Ισραήλ, όλοι τους. Εκεί θα ευαρεστηθώ με αυτούς, και θα ζητήσω τις συνεισφορές σας και τους πρώτους καρπούς από τις προσφορές σας, όλα τα άγια πράγματά σας». (Ιεζ. 20:40) Η αγνή λατρεία επρόκειτο πραγματικά να αποκατασταθεί, φέρνοντας ευλογίες στον λαό του Θεού.
18. Πώς θα ποίμαινε ο Ιεχωβά τον λαό του;
18 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 4. Απομάκρυνση των κακών ποιμένων. Ένας βασικός λόγος για τον οποίο ο λαός του Θεού πήρε τόσο κακό δρόμο ήταν η επιρροή διεφθαρμένων ανθρώπων οι οποίοι ασκούσαν την ηγεσία. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να το αλλάξει αυτό. Αναφερόμενος σε τέτοιους κακούς ποιμένες, έδωσε την εξής υπόσχεση: «Θα τους διώξω από τη θέση τους ώστε να μη βόσκουν τα πρόβατά μου . . . Θα σώσω τα πρόβατά μου από το στόμα τους». Από την άλλη πλευρά, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον πιστό λαό του: «Θα φροντίσω τα πρόβατά μου». (Ιεζ. 34:10, 12) Πώς θα το έκανε αυτό; Θα χρησιμοποιούσε πιστούς, όσιους άντρες ως ποιμένες.
19. Τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά αναφορικά με την ενότητα;
19 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 5. Ενότητα μεταξύ των λάτρεων του Ιεχωβά. Φανταστείτε πόσο οδυνηρό θα ήταν για τους πιστούς λάτρεις να βλέπουν τη διχόνοια που υπήρχε ανάμεσα στον λαό του Θεού πριν από την εξορία. Υπό την επιρροή ψευδοπροφητών και διεφθαρμένων ποιμένων, ο λαός στασίασε ενάντια στους πιστούς προφήτες που εκπροσωπούσαν τον Ιεχωβά. Μάλιστα, διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενες φατρίες. Επομένως, ένα από τα πιο ελκυστικά χαρακτηριστικά της αποκατάστασης ήταν η εξής υπόσχεση που δόθηκε μέσω του Ιεζεκιήλ: «Θα τους δώσω ενοποιημένη καρδιά και θα βάλω νέο πνεύμα μέσα τους». (Ιεζ. 11:19) Όσο οι επαναπατρισμένοι Ιουδαίοι θα παρέμεναν σε ενότητα με τον Ιεχωβά Θεό και μεταξύ τους, κανένας αντίπαλος δεν θα μπορούσε να τους νικήσει. Ως έθνος, θα μπορούσαν και πάλι να φέρνουν δόξα στον Ιεχωβά αντί για μομφή και ατίμωση.
20, 21. Πώς εκπληρώθηκαν οι υποσχέσεις του Θεού στην περίπτωση των επαναπατρισμένων εξορίστων;
20 Εκπληρώθηκαν αυτές οι πέντε υποσχέσεις στους Ιουδαίους που επέστρεψαν από την εξορία; Ας θυμηθούμε τα λόγια του πιστού Ιησού του Ναυή: «Ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλες τις καλές υποσχέσεις που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι εκπληρώθηκαν για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτές δεν απέτυχε». (Ιησ. Ναυή 23:14) Αυτό συνέβη στις ημέρες του Ιησού του Ναυή, και αυτό θα συνέβαινε οπωσδήποτε στις ημέρες των εξορίστων που επέστρεφαν στην πατρίδα τους.
21 Οι Ιουδαίοι εγκατέλειψαν την ειδωλολατρία και τις άλλες απεχθείς συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας που τους είχαν αποξενώσει από τον Ιεχωβά. Παρότι κάτι τέτοιο φάνταζε απίθανο, εγκαταστάθηκαν ξανά στην πατρίδα τους, και εκεί καλλιεργούσαν τη γη και απολάμβαναν παραγωγική ζωή. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν ήταν να αποκαταστήσουν το θυσιαστήριο του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και να κάνουν αποδεκτές προσφορές εκεί. (Έσδρ. 3:2-6) Ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε με εξαιρετικούς πνευματικούς ποιμένες, όπως ήταν ο πιστός ιερέας και αντιγραφέας Έσδρας, οι κυβερνήτες Νεεμίας και Ζοροβάβελ, ο αρχιερέας Ιησούς και οι θαρραλέοι προφήτες Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας. Όσο ο λαός ανταποκρινόταν στην πνευματική κατεύθυνση και καθοδηγία, απολάμβανε ενότητα που όμοιά της δεν είχε γευτεί για πάρα πολύ καιρό.—Ησ. 61:1-4· διαβάστε Ιερεμίας 3:15.
22. Πώς γνωρίζουμε ότι η αρχική εκπλήρωση των προφητειών αποκατάστασης ήταν απλώς μια πρόγευση για κάτι μεγαλύτερο;
22 Αναντίρρητα, η αρχική εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά για αποκατάσταση ήταν ενθαρρυντική! Αλλά εκείνη η εκπλήρωση ήταν στην πραγματικότητα απλώς μια πρόγευση για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Πώς το γνωρίζουμε; Θυμηθείτε ότι οι υποσχέσεις δόθηκαν υπό όρους. Ο Ιεχωβά θα τις εκπλήρωνε μόνο εφόσον ο λαός παρέμενε υπάκουος και δεκτικός. Με τον καιρό, οι Ιουδαίοι έγιναν και πάλι ανυπάκουοι και στασιαστικοί. Αλλά όπως είχε επισημάνει ο Ιησούς του Ναυή, ο λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντοτε αληθινός. Επομένως, οι υποσχέσεις επρόκειτο να έχουν μια μεγαλύτερη και πιο διαρκή εκπλήρωση. Ας δούμε πώς συνέβη αυτό.
«Θα Ευαρεστηθώ με Εσάς»
23, 24. Πότε και πώς άρχισε “ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”;
23 Ως σπουδαστές της Γραφής, γνωρίζουμε ότι αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων εισήλθε στη φάση της τελικής παρακμής του, στις τελευταίες ημέρες του, το 1914. Για τους υπηρέτες του Ιεχωβά όμως αυτή δεν είναι μια περίοδος θλιβερής παρακμής. Στην πραγματικότητα, η Αγία Γραφή δείχνει ότι το 1914 ξεκίνησε μια συναρπαστική περίοδος—“ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”. (Πράξ. 3:21) Πώς το ξέρουμε αυτό; Σκεφτείτε: Τι συνέβη στον ουρανό το 1914; Ο Ιησούς Χριστός ενθρονίστηκε ως ο Μεσσιανικός Βασιλιάς! Πώς αποτέλεσε αυτό το γεγονός αποκατάσταση; Θυμηθείτε ότι ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί στον βασιλιά Δαβίδ ότι η βασιλεία στην οικογενειακή του γραμμή θα διαρκούσε για πάντα. (1 Χρον. 17:11-14) Αυτή η βασιλεία διακόπηκε το 607 Π.Κ.Χ. όταν οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και τερμάτισαν τη διακυβέρνηση των Δαβιδικών βασιλιάδων.
24 Ως «ο Γιος του ανθρώπου», ο Ιησούς ήταν απόγονος του Δαβίδ και επομένως ο νόμιμος κληρονόμος της Δαβιδικής βασιλείας. (Ματθ. 1:1· 16:13-16· Λουκ. 1:32, 33) Όταν το 1914 ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιησού τον ουράνιο θρόνο, άρχισε “ο καιρός της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων”! Είχε πλέον ανοίξει ο δρόμος για να χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά εκείνον τον τέλειο Βασιλιά ώστε να συνεχίσει το έργο αποκατάστασης.
25, 26. (α) Πότε τελείωσε η μακρόχρονη εξορία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, και πώς το γνωρίζουμε; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Γιατί το 1919;») (β) Ποιες προφητείες άρχισαν να εκπληρώνονται από το 1919 και έπειτα;
25 Μία από τις πρώτες ενέργειες του Χριστού ως Βασιλιά ήταν να συνοδεύσει τον Πατέρα του στην επιθεώρηση της διευθέτησης για αγνή λατρεία στη γη. (Μαλ. 3:1-5) Όπως είχε προείπει ο Ιησούς στην παραβολή του για το σιτάρι και τα ζιζάνια, για πολύ καιρό ήταν αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς το σιτάρι από τα ζιζάνια, τους γνήσιους χρισμένους Χριστιανούς από τους κίβδηλους.b Αλλά η εποχή του θερισμού ήρθε το 1914, και η διάκριση ήταν σαφής. Τις δεκαετίες που προηγήθηκαν του 1914, οι πιστοί Σπουδαστές της Γραφής εξέθεταν τις χονδροειδείς πλάνες του Χριστιανικού κόσμου και άρχισαν να αποχωρίζονται από εκείνη τη διεφθαρμένη οργάνωση. Είχε έρθει ο καιρός να τους αποκαταστήσει ο Ιεχωβά πλήρως. Έτσι λοιπόν, στις αρχές του 1919, λίγα μόνο χρόνια αφότου ξεκίνησε η «εποχή του θερισμού», ο λαός του Θεού ελευθερώθηκε εντελώς από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. (Ματθ. 13:30) Η εξορία είχε τελειώσει!
26 Οι προφητείες του Ιεζεκιήλ περί αποκατάστασης άρχισαν να εκπληρώνονται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι είχε δει ο λαός του Θεού στην αρχαιότητα. Ας δούμε τώρα πώς οι πέντε υποσχέσεις που εξετάσαμε παραπάνω είχαν και μεγαλύτερη εκπλήρωση.
27. Πώς καθάρισε ο Θεός τον λαό του από την ειδωλολατρία;
27 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 1. Τέλος στην ειδωλολατρία και στις άλλες απεχθείς θρησκευτικές συνήθειες. Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, οι πιστοί Χριστιανοί άρχισαν να συγκεντρώνονται και να απορρίπτουν συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας. Η λατρεία ενός τριαδικού Θεού, η πίστη στην αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και η δοξασία της κόλασης εγκαταλείφθηκαν ως αντιγραφικές διδασκαλίες με ρίζες στην ψεύτικη θρησκεία. Η χρήση ομοιωμάτων στη λατρεία εκτέθηκε ως κατάφωρη ειδωλολατρία. Σταδιακά, ο λαός του Θεού αντιλήφθηκε επίσης ότι η χρήση του σταυρού στη λατρεία είναι μια μορφή ειδωλολατρίας.—Ιεζ. 14:6.
28. Με ποια έννοια αποκαταστάθηκε ο λαός του Ιεχωβά στη γη του;
28 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 2. Αποκατάσταση στην πνευματική γη του λαού του Θεού. Όταν άφησαν πίσω τους τη Βαβυλωνιακή θρησκεία, οι πιστοί Χριστιανοί βρέθηκαν στη δική τους πνευματική γη, μια ευλογημένη κατάσταση, ή περιβάλλον, όπου δεν θα υπέφεραν ποτέ ξανά από πνευματική πείνα. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 34:13, 14) Όπως θα δούμε αργότερα στο Κεφάλαιο 19, ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει αυτή τη γη με μια άνευ προηγουμένου ροή πνευματικής τροφής.—Ιεζ. 11:17.
29. Πώς έλαβε ώθηση το έργο κηρύγματος το 1919;
29 ΥΠΟΣΧΕΣΗ 3. Θα ξανάρχιζαν οι προσφορές δώρων στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., οι Χριστιανοί διδάχτηκαν ότι όφειλαν να προσφέρουν στον Θεό, όχι κυριολεκτικές θυσίες ζώων, αλλά πολύ πιο πολύτιμα δώρα—τα λόγια με τα οποία αινούσαν τον Ιεχωβά και κήρυτταν σε άλλους για αυτόν. (Εβρ. 13:15) Τους αιώνες της εξορίας, δεν υπήρχε οργανωμένη διευθέτηση για
-
-
Ο Ιεχωβά Τηρεί τις Υποσχέσεις Του—Αρχαίοι ΚαιροίΗ Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!
-
-
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 9Α
Ο Ιεχωβά Τηρεί τις Υποσχέσεις Του—Αρχαίοι Καιροί
1. Λατρεία απαλλαγμένη από ειδωλολατρικές συνήθειες
2. Επιστροφή σε μια εύφορη πατρίδα
3. Αποδεκτές προσφορές στον Ιεχωβά
4. Πιστοί άντρες που θα ασκούν την ηγεσία
5. Ενωμένοι στη λατρεία στον ναό του Θεού
-
-
Γιατί το 1919;Η Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!
-
-
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 9Β
Γιατί το 1919;
Γιατί λέμε ότι ο λαός του Θεού ελευθερώθηκε από τα δεσμά της Βαβυλώνας της Μεγάλης το 1919; Ένας συνδυασμός Βιβλικών προφητειών και ιστορικών γεγονότων μάς βοηθάει να φτάσουμε σε αυτό το συμπέρασμα.
Οι Βιβλικές προφητείες και η ιστορία δείχνουν αδιαμφισβήτητα ότι ο Ιησούς άρχισε να κυβερνάει ως Βασιλιάς στον ουρανό το 1914, σηματοδοτώντας την έναρξη των τελευταίων ημερών του συστήματος του Σατανά εδώ στη γη. Τι έκανε ο Ιησούς όταν έγινε Βασιλιάς; Μήπως ελευθέρωσε αμέσως τους επίγειους υπηρέτες του από τα δεσμά της Βαβυλώνας της Μεγάλης; Μήπως διόρισε τον “πιστό και φρόνιμο δούλο” του το 1914 και άρχισε το μεγάλο έργο του θερισμού;—Ματθ. 24:45.
Προφανώς όχι. Θυμηθείτε ότι ο απόστολος Πέτρος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση ότι η κρίση “θα άρχιζε από τον οίκο του Θεού”. (1 Πέτρ. 4:17) Σε παρόμοιο πνεύμα, ο προφήτης Μαλαχίας προείπε ότι ο Ιεχωβά θα ερχόταν στον οίκο της λατρείας Του συνοδευόμενος από “τον αγγελιοφόρο της διαθήκης”, τον Γιο του Θεού. (Μαλ. 3:1-5) Εκείνη θα ήταν μια περίοδος εξαγνισμού και δοκιμασίας. Εναρμονίζεται η ιστορία με αυτές τις προφητικές ενδείξεις;
Και βέβαια! Το διάστημα από το 1914 ως τις αρχές του 1919 ήταν ένας δύσκολος καιρός δοκιμασίας και εξαγνισμού για τους Σπουδαστές της Γραφής, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το 1914, πολλοί από τον λαό του Θεού στη γη απογοητεύτηκαν βλέποντας ότι το τέλος του συστήματος για το οποίο έλπιζαν δεν ήρθε. Η απογοήτευσή τους κορυφώθηκε το 1916 όταν πέθανε ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, ο οποίος ασκούσε δυναμικά την ηγεσία ανάμεσα στον λαό του Θεού. Μερικοί οι οποίοι ήταν υπερβολικά προσκολλημένοι στον αδελφό Ρώσσελ εναντιώθηκαν ενεργά στις προσπάθειες του Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία μετά τον Ρώσσελ. Το 1917, ξέσπασαν διαιρέσεις που κόντεψαν να διχάσουν την οργάνωση. Κατόπιν, το 1918, προφανώς με την υποκίνηση του κλήρου, ο αδελφός Ρόδερφορντ και εφτά συνεργάτες του πέρασαν από δίκη, καταδικάστηκαν άδικα και στάλθηκαν στη φυλακή. Τα κεντρικά γραφεία στο Μπρούκλιν έκλεισαν. Σαφώς, ο λαός του Θεού δεν είχε ακόμα ελευθερωθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη!
Τι συνέβη όμως το 1919; Η κατάσταση αντιστράφηκε και μάλιστα με σχεδόν ιλιγγιώδη ταχύτητα! Νωρίς εκείνο το έτος, ο Ρόδερφορντ και οι συνεργάτες του αποφυλακίστηκαν. Και ανέλαβαν αμέσως δράση! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, προγραμματίστηκε μια συνέλευση που έμεινε στην ιστορία, και δρομολογήθηκε η έκδοση ενός καινούριου περιοδικού, του Χρυσού Αιώνος (τώρα Ξύπνα!). Το καινούριο περιοδικό είχε σχεδιαστεί για εκστρατείες στη δημόσια διακονία. Επιπρόσθετα, σε κάθε εκκλησία διορίστηκε ένας επίσκοπος για να οργανώνει και να προωθεί τη διακονία. Το ίδιο έτος άρχισε να εκδίδεται το Δελτίο (Bulletin), ο πρόδρομος του σημερινού εντύπου Χριστιανική Ζωή και Διακονία—Φυλλάδιο Εργασίας για τη Συνάθροιση, το οποίο θα βοηθούσε στην οργάνωση του έργου κηρύγματος.
Τι είχε συμβεί; Σαφώς, ο Χριστός είχε ελευθερώσει τον λαό του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Είχε διορίσει τον πιστό και φρόνιμο δούλο του. Το έργο θερισμού βρισκόταν πλέον σε εξέλιξη. Από το καθοριστικό έτος 1919 και έπειτα, το έργο προχωρεί ακάθεκτο σημειώνοντας εκπληκτική πρόοδο.
-
-
Ο Ιεχωβά Τηρεί τις Υποσχέσεις Του—Σύγχρονοι ΚαιροίΗ Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!
-
-
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 9Γ
Ο Ιεχωβά Τηρεί τις Υποσχέσεις Του—Σύγχρονοι Καιροί
1. Αγνή λατρεία απαλλαγμένη από ειδωλολατρικές συνήθειες
2. Τέλος στην πνευματική πείνα
3. Προσφέρονται θυσίες αίνου
4. Πιστοί άντρες θα ασκούν την ηγεσία
5. Παγκόσμια ενότητα λατρείας
-
-
Προφητείες Αιχμαλωσίας και ΑποκατάστασηςΗ Αγνή Λατρεία του Ιεχωβά Επιτέλους Αποκαθίσταται!
-
-
ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ 9Δ
Προφητείες Αιχμαλωσίας και Αποκατάστασης
Πολλές προφητείες για την αιχμαλωσία των Ιουδαίων στην αρχαία Βαβυλώνα είχαν μια δεύτερη, μεγαλύτερη εκπλήρωση στην πολύ μεταγενέστερη αιχμαλωσία της Χριστιανικής εκκλησίας στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. Δείτε μερικά παραδείγματα.
1. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
2. ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
3. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ
Πριν από το 607 Π.Κ.Χ.—Ο Ησαΐας, ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ προειδοποιούν τον λαό του Ιεχωβά· ωστόσο, η αποστασία συνεχίζει ακάθεκτη
607 Π.Κ.Χ.—Η Ιερουσαλήμ καταστρέφεται· ο λαός του Θεού οδηγείται αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα
Από το 537 Π.Κ.Χ. και έπειτα—Ένα πιστό υπόλοιπο επιστρέφει στην Ιερουσαλήμ, ανοικοδομεί τον ναό και αρχίζει ξανά να ασκεί την αγνή λατρεία
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ
Πρώτος Αιώνας Κ.Χ.—Ο Ιησούς, ο Παύλος και ο Ιωάννης προειδοποιούν την εκκλησία, αλλά η αποστασία συνεχίζει ακάθεκτη
Αρχίζοντας από τον Δεύτερο Αιώνα Κ.Χ.—Οι αληθινοί Χριστιανοί οδηγούνται αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη
Από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα—Υπό τη βασιλεία του Ιησού, οι πιστοί χρισμένοι είδαν το τέλος της πνευματικής τους εξορίας και την αποκατάσταση της αγνής λατρείας
-