ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
«Σε Διόρισα Φρουρό»
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ: Ο Ιεχωβά διορίζει έναν φρουρό και περιγράφει τις ευθύνες του
1. Περιγράψτε το έργο που έκαναν οι προφητικοί φρουροί του Ιεχωβά και τα γεγονότα που ακολούθησαν.
ΕΝΑΣ φρουρός στέκεται πάνω στα τείχη της Ιερουσαλήμ. Σκιάζει τα μάτια του με το χέρι καθώς ο ήλιος δύει. Με το βλέμμα του χτενίζει τον ορίζοντα. Ξαφνικά, σηκώνει τη σάλπιγγά του, παίρνει βαθιά ανάσα και σαλπίζει μια προειδοποίηση—ο βαβυλωνιακός στρατός καταφθάνει! Αλλά είναι πια πολύ αργά για να ανταποκριθούν στο σάλπισμα οι απαθείς κάτοικοι αυτής της πόλης. Επί δεκαετίες, οι φρουροί που είχε διορίσει ο Ιεχωβά, δηλαδή οι προφήτες, προειδοποιούσαν ότι θα ερχόταν αυτή η ημέρα. Ο λαός όμως αρνούνταν να ακούσει. Τώρα ο βαβυλωνιακός στρατός περικυκλώνει την πόλη. Έπειτα από πολύμηνη πολιορκία, οι στρατιώτες ανοίγουν ρήγμα στα τείχη και εισβάλλουν στην πόλη, ισοπεδώνουν τον ναό και σφαγιάζουν ή αιχμαλωτίζουν τους άπιστους, ειδωλολάτρες κατοίκους της Ιερουσαλήμ.
2, 3. (α) Ενόψει ποιας κατάστασης βρίσκονται σήμερα οι κάτοικοι της γης; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;
2 Σήμερα, οι εκτελεστικές δυνάμεις του Ιεχωβά προελαύνουν για να αντιπαρατεθούν με τους άπιστους κατοίκους της γης. (Αποκ. 17:12-14) Αυτή η σύγκρουση θα αποτελέσει το αποκορύφωμα της μεγαλύτερης θλίψης στην ανθρώπινη ιστορία. (Ματθ. 24:21) Ωστόσο, υπάρχει ακόμα χρόνος για να ανταποκριθούν και άλλοι πολλοί στην προειδοποίηση που απευθύνουν εκείνοι τους οποίους έχει διορίσει ο Ιεχωβά να ενεργούν ως φρουροί.
3 Τι υποκίνησε τον Ιεχωβά να διορίσει φρουρούς; Τι είδους άγγελμα διακηρύττει ένας φρουρός; Ποιοι έχουν εκπληρώσει τον συγκεκριμένο ρόλο, και ποια είναι η δική μας θέση σε αυτό το έργο; Ας εξετάσουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
«Πρέπει να τους Προειδοποιήσεις εκ Μέρους Μου»
4. Γιατί διόρισε ο Ιεχωβά φρουρούς; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του κεφαλαίου.)
4 Διαβάστε Ιεζεκιήλ 33:7. Εκείνη την εποχή, οι φρουροί συνήθως στέκονταν πάνω στα τείχη της πόλης μεριμνώντας για την ασφάλεια των κατοίκων της. Αποτελούσαν απτή απόδειξη ότι ο άρχοντας της πόλης ενδιαφερόταν για τους υπηκόους του. Αν και το σάλπισμα του φρουρού θα τρόμαζε τους κατοίκους μέσα στον ύπνο τους, αυτός ο διαπεραστικός ήχος θα μπορούσε να σώσει τη ζωή όσων ανταποκρίνονταν. Παρόμοια, ο Ιεχωβά διόρισε φρουρούς, όχι επειδή ήθελε να τρομοκρατήσει τους Ισραηλίτες με καταδικαστικά αγγέλματα, αλλά επειδή ενδιαφερόταν για τον λαό του και ήθελε να σώσει ζωές.
5, 6. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο φαίνεται η δικαιοσύνη του Ιεχωβά;
5 Όταν ο Ιεχωβά διόρισε φρουρό τον Ιεζεκιήλ, αποκάλυψε πτυχές της προσωπικότητάς Του που μας δημιουργούν ένα αίσθημα ασφάλειας. Εξετάστε δύο μόνο από αυτές τις ιδιότητες.
6 Δικαιοσύνη: Η δικαιοσύνη του Ιεχωβά φαίνεται από το ότι μας αντιμετωπίζει αμερόληπτα ως ξεχωριστά άτομα. Για παράδειγμα, αν και το άγγελμα του Ιεζεκιήλ το άκουσαν και το απέρριψαν μεγάλα πλήθη, ο Ιεχωβά δεν αντιμετώπισε όλους τους Ισραηλίτες ως στασιαστικό όχλο. Απεναντίας, ήθελε να δει την αντίδραση του καθενός ξεχωριστά. Επανειλημμένα τονίζει ότι μιλάει «στον πονηρό» και “στον δίκαιο”. Επομένως, ο Ιεχωβά κρίνει το κάθε άτομο με βάση την αντίδρασή του στο άγγελμα.—Ιεζ. 33:8, 18-20.
7. Με ποια βάση κρίνει ο Ιεχωβά τους ανθρώπους;
7 Η δικαιοσύνη του Ιεχωβά φαίνεται επίσης από τον τρόπο με τον οποίο κρίνει τους ανθρώπους. Τα άτομα θεωρούνται υπόλογα, όχι για όσα έκαναν στο παρελθόν, αλλά για το πώς ανταποκρίνονται στην τρέχουσα προειδοποίηση. Ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Όταν λέω στον πονηρό: “Οπωσδήποτε θα πεθάνεις”, και αυτός απομακρυνθεί από την αμαρτία του και κάνει ό,τι είναι σωστό και δίκαιο, . . . οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει». Κατόπιν ο Ιεχωβά προσθέτει μια αξιοσημείωτη δήλωση: «Καμιά από τις αμαρτίες που διέπραξε δεν θα καταλογιστεί σε βάρος του». (Ιεζ. 33:14-16) Από την άλλη πλευρά, όσοι ακολουθούσαν δίκαιη πορεία δεν μπορούν να αναμένουν ότι η υπακοή που έδειχναν στο παρελθόν θα δικαιολογήσει μια στασιαστική πορεία τώρα. Ο Ιεχωβά δήλωσε ότι, αν κάποιος «εμπιστευτεί στη δικαιοσύνη του και κάνει το κακό, καμιά από τις δίκαιες πράξεις του δεν θα έρθει σε θύμηση, αλλά θα πεθάνει για το κακό που έκανε».—Ιεζ. 33:13.
8. Τι μας διδάσκουν για τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά οι προφητικές προειδοποιήσεις;
8 Το αίσθημα δικαιοσύνης του Ιεχωβά φαίνεται επίσης από το ότι δίνει την αναγκαία προειδοποίηση προτού αναλάβει δράση. Ο Ιεζεκιήλ άρχισε το έργο του περίπου έξι χρόνια προτού καταστρέψει ο βαβυλωνιακός στρατός την Ιερουσαλήμ. Αλλά ο Ιεζεκιήλ δεν ήταν ο πρώτος που προειδοποίησε τον λαό του Θεού ότι θα θεωρούνταν υπόλογοι για τις πράξεις τους. Στη διάρκεια εκατό και πλέον ετών πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ο Ιεχωβά έστειλε τους προφήτες Ωσηέ, Ησαΐα, Μιχαία, Ωδήδ και Ιερεμία να παίξουν τον ρόλο του φρουρού. Ο Ιεχωβά ανέθεσε στον Ιερεμία να υπενθυμίσει στους Ισραηλίτες: «Διόρισα φρουρούς οι οποίοι έλεγαν: “Δώστε προσοχή στον ήχο του κέρατος!”» (Ιερ. 6:17) Ούτε ο Ιεχωβά ούτε εκείνοι οι φρουροί θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπόλογοι για τις ζωές που χάθηκαν όταν οι Βαβυλώνιοι εκτέλεσαν τελικά την κρίση του Ιεχωβά.
9. Πώς εκδήλωσε όσια αγάπη ο Ιεχωβά;
9 Αγάπη: Ο Ιεχωβά εκδήλωσε όσια αγάπη στέλνοντας τους φρουρούς του να προειδοποιήσουν όχι μόνο τους δικαίους αλλά και τους πονηρούς—εκείνους ακριβώς που τον πλήγωσαν και σπίλωσαν την υπόληψή του. Σκεφτείτε: Οι Ισραηλίτες ήταν γνωστοί ως λαός του Ιεχωβά, αλλά επανειλημμένα του έστρεψαν τα νώτα και έτρεξαν πίσω από ψεύτικους θεούς! Ο Ιεχωβά έδειξε πόσο βαθιά τον πονούσε αυτή η προδοσία παρομοιάζοντας το έθνος με μοιχαλίδα σύζυγο. (Ιεζ. 16:32) Έστω και έτσι όμως, ο Ιεχωβά δεν βιάστηκε να τους θεωρήσει χαμένη υπόθεση. Επιζητούσε συμφιλίωση, όχι εκδίκηση. Το σπαθί της κρίσης ήταν η έσχατη λύση, όχι η πρώτη. Γιατί; Ο Ιεχωβά είπε στον Ιεζεκιήλ: «Δεν βρίσκω ευχαρίστηση στον θάνατο του πονηρού· αυτό που με ευχαριστεί είναι να αλλάξει ο πονηρός την πορεία του και να εξακολουθήσει να ζει». (Ιεζ. 33:11) Έτσι ένιωθε τότε ο Ιεχωβά, έτσι νιώθει και σήμερα.—Μαλ. 3:6.
10, 11. Ποια διδάγματα παίρνουμε από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά στον λαό του;
10 Τι μαθαίνουμε από τον δίκαιο και στοργικό τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά στους Ισραηλίτες; Ένα δίδαγμα είναι ότι πρέπει να βλέπουμε τους ανθρώπους στους οποίους κηρύττουμε, όχι ως κομμάτι ενός απρόσωπου πλήθους, αλλά ως ξεχωριστά άτομα. Πόσο λάθος θα ήταν να προδικάζουμε ότι κάποιο άτομο είναι ανάξιο να ακούσει το άγγελμά μας λόγω της προηγούμενης διαγωγής του ή λόγω της εθνικότητάς του, της φυλής του, της οικονομικής του κατάστασης ή της γλώσσας που μιλάει! Ο Ιεχωβά έδωσε στον απόστολο Πέτρο ένα διαχρονικό δίδαγμα: «Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και κάνει το σωστό είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν».—Πράξ. 10:34, 35.
11 Ένα άλλο βασικό δίδαγμα είναι ότι θα πρέπει να προσέχουμε πολύ τη δική μας πορεία. Τα δίκαια έργα του παρελθόντος δεν αποτελούν δικαιολογία για αδικοπραγία στο παρόν. Πρέπει να θυμόμαστε ότι έχουμε τις ίδιες αμαρτωλές τάσεις με εκείνους στους οποίους κηρύττουμε. Η συμβουλή που έδωσε ο απόστολος Παύλος στην εκκλησία της Κορίνθου ισχύει εξίσου και για εμάς: «Αυτός . . . που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει. Όποιον πειρασμό και αν έχετε αντιμετωπίσει είναι κοινός στους ανθρώπους». (1 Κορ. 10:12, 13) Ποτέ δεν θα θέλαμε να είμαστε άτομα που “εμπιστεύονται στη δικαιοσύνη τους”, νομίζοντας ότι μπορούμε να πράττουμε το κακό ατιμωρητί επειδή ταυτόχρονα κάνουμε καλά έργα. (Ιεζ. 33:13) Όσα χρόνια και αν υπηρετούμε τον Ιεχωβά, είναι ζωτικό να διατηρούμε ταπεινή, υπάκουη στάση.
12. Αν διαπράξαμε σοβαρές αμαρτίες στο παρελθόν, τι πρέπει να θυμόμαστε;
12 Τι γίνεται όμως αν διαπράξαμε σοβαρές αμαρτίες στο παρελθόν αλλά εξακολουθούμε να έχουμε τύψεις; Από το άγγελμα του Ιεζεκιήλ, μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά θα τιμωρήσει τους αμετανόητους παραβάτες. Ωστόσο, μαθαίνουμε επίσης ότι ο Ιεχωβά είναι πρωτίστως Θεός αγάπης, όχι εκδίκησης. (1 Ιωάν. 4:8) Αν αποδεικνύουμε με τις πράξεις μας ότι έχουμε μετανοήσει, δεν πρέπει ποτέ να νομίζουμε πως το έλεος του Θεού δεν μπορεί να καλύψει τις αμαρτίες μας. (Ιακ. 5:14, 15) Ο Ιεχωβά ήταν πρόθυμος να συγχωρήσει τους Ισραηλίτες για την πνευματική τους μοιχεία, και είναι πρόθυμος να συγχωρήσει και εμάς.—Ψαλμ. 86:5.
«Μίλησε στους Γιους του Λαού Σου»
13, 14. (α) Τι είδους άγγελμα έπρεπε να διακηρύττουν οι φρουροί; (β) Ποιο άγγελμα μετέδωσε ο Ησαΐας;
13 Διαβάστε Ιεζεκιήλ 33:2, 3. Τι είδους άγγελμα έπρεπε να διακηρύττουν οι φρουροί του Ιεχωβά; Ζωτικό μέρος του έργου τους ήταν να εξαγγέλλουν προειδοποιήσεις. Μετέδιδαν όμως και καλά νέα. Προσέξτε μερικά παραδείγματα.
14 Ο Ησαΐας, ο οποίος υπηρέτησε περίπου από το 778 ως το 732 Π.Κ.Χ., προειδοποίησε ότι οι Βαβυλώνιοι θα καταλάμβαναν την Ιερουσαλήμ και θα οδηγούσαν τους κατοίκους της σε εξορία. (Ησ. 39:5-7) Εντούτοις, υπό θεϊκή έμπνευση έγραψε και τα εξής: «Άκου! Οι φρουροί σου υψώνουν τη φωνή τους. Όλοι μαζί κραυγάζουν χαρούμενα, διότι θα το δουν καθαρά όταν ο Ιεχωβά συγκεντρώσει ξανά τη Σιών». (Ησ. 52:8) Ο Ησαΐας διακήρυξε τα καλύτερα νέα—η αληθινή λατρεία επρόκειτο να αποκατασταθεί!
15. Ποιο άγγελμα διακήρυξε ο Ιερεμίας;
15 Ο Ιερεμίας, ο οποίος υπηρέτησε από το 647 ως το 580 Π.Κ.Χ., χαρακτηρίζεται συχνά καταστροφολόγος, αλλά άδικα. Αναμφίβολα, έκανε εξαιρετικό έργο προειδοποιώντας τους πονηρούς Ισραηλίτες για τις συμφορές που θα τους επέφερε ο Ιεχωβά.a Αλλά διακήρυξε και καλά νέα, προλέγοντας ότι ο λαός του Θεού θα επέστρεφε στη γη του και ότι η αγνή λατρεία επρόκειτο να αποκατασταθεί εκεί.—Ιερ. 29:10-14· 33:10, 11.
16. Πώς ωφέλησε το άγγελμα του Ιεζεκιήλ τους αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα;
16 Ο Ιεζεκιήλ διορίστηκε φρουρός το 613 Π.Κ.Χ. και παρέμεινε στον διορισμό του τουλάχιστον ως το 591 Π.Κ.Χ. Όπως είδαμε στα Κεφάλαια 5 και 6, ο Ιεζεκιήλ προειδοποίησε με ζήλο τους Ισραηλίτες για την καταστροφή που θα τους έβρισκε, απαλλάσσοντας έτσι τον εαυτό του από ενοχή αίματος για τις ζωές που θα χάνονταν. Παράλληλα, όχι μόνο προειδοποίησε τους εξορίστους στη Βαβυλώνα ότι ο Ιεχωβά θα τιμωρούσε τους αποστάτες στην Ιερουσαλήμ, αλλά επίσης βοήθησε εκείνους τους αιχμαλώτους να παραμείνουν πνευματικά ζωντανοί και σε ετοιμότητα για το μελλοντικό έργο. Στο τέλος της 70χρονης εξορίας, ο Ιεχωβά θα εγκαθιστούσε ένα υπόλοιπο στην αποκαταστημένη γη του Ισραήλ. (Ιεζ. 36:7-11) Αυτό το υπόλοιπο θα αποτελούνταν κυρίως από τα παιδιά και τα εγγόνια εκείνων που έδωσαν προσοχή στα λόγια του Ιεζεκιήλ. Όπως τονίζουν τα άλλα κεφάλαια της Ενότητας 3, ο Ιεζεκιήλ είχε πολλά καλά νέα να πει, επιβεβαιώνοντας ότι η αγνή λατρεία επρόκειτο να αποκατασταθεί στην Ιερουσαλήμ.
17. Κάθε πότε διόριζε φρουρούς ο Ιεχωβά;
17 Μήπως εκείνοι οι προφήτες που μίλησαν στον λαό του Θεού την εποχή της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. ήταν οι μόνοι που χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά ως φρουρούς; Η απάντηση είναι όχι. Σε κάθε σημαντική καμπή της επεξεργασίας του σκοπού του, ο Ιεχωβά διόριζε φρουρούς τόσο για να προειδοποιούν τους πονηρούς όσο και για να αναγγέλλουν καλά νέα.
Φρουροί τον Πρώτο Αιώνα
18. Ποιο έργο έκανε ο Ιωάννης ο Βαφτιστής;
18 Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο Ιωάννης ο Βαφτιστής έκανε έργο φρουρού. Προειδοποίησε εκείνους που ανήκαν στον σαρκικό οίκο του Ισραήλ ότι σύντομα θα απορρίπτονταν. (Ματθ. 3:1, 2, 9-11) Αλλά έκανε και κάτι ακόμα. Ο Ιησούς είπε ότι ο Ιωάννης ήταν ο προειπωμένος “αγγελιοφόρος” που είχε προετοιμάσει την οδό για τον Μεσσία. (Μαλ. 3:1· Ματθ. 11:7-10) Εκείνο το έργο περιλάμβανε και την αναγγελία καλών νέων—ότι «το Αρνί του Θεού», ο Ιησούς, είχε έρθει και επρόκειτο να αφαιρέσει «την αμαρτία του κόσμου».—Ιωάν. 1:29, 30.
19, 20. Πώς ενήργησαν ως φρουροί ο Ιησούς και οι μαθητές του;
19 Ο Ιησούς υπήρξε ο σημαντικότερος φρουρός από όλους. Όπως ο Ιεζεκιήλ, έτσι και αυτός στάλθηκε από τον Ιεχωβά στον «οίκο του Ισραήλ». (Ιεζ. 3:17· Ματθ. 15:24) Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι το σαρκικό έθνος του Ισραήλ επρόκειτο σύντομα να απορριφθεί και ότι η Ιερουσαλήμ θα καταστρεφόταν. (Ματθ. 23:37, 38· 24:1, 2· Λουκ. 21:20-24) Αλλά το κατ’ εξοχήν έργο του ήταν να αναγγείλει καλά νέα.—Λουκ. 4:17-21.
20 Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, είπε συγκεκριμένα στους μαθητές του: «Να είστε σε εγρήγορση». (Ματθ. 24:42) Αυτοί υπάκουσαν στην εντολή του και ενήργησαν ως φρουροί, προειδοποιώντας ότι ο Ιεχωβά είχε απορρίψει τον σαρκικό οίκο του Ισραήλ και την επίγεια πόλη της Ιερουσαλήμ. (Ρωμ. 9:6-8· Γαλ. 4:25, 26) Όπως οι φρουροί που προηγήθηκαν, έτσι και εκείνοι είχαν να διακηρύξουν και καλά νέα. Μέρος του αγγέλματός τους ήταν η εκπληκτική εξαγγελία ότι πλέον θα περιλαμβάνονταν και Εθνικοί στον χρισμένο με το πνεύμα Ισραήλ του Θεού και θα είχαν το προνόμιο να βοηθήσουν τον Χριστό να αποκαταστήσει την αγνή λατρεία στη γη.—Πράξ. 15:14· Γαλ. 6:15, 16· Αποκ. 5:9, 10.
21. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Παύλος;
21 Μεταξύ των φρουρών του πρώτου αιώνα, ο απόστολος Παύλος έθεσε έξοχο παράδειγμα. Αντιμετώπισε την ευθύνη του με μεγάλη σοβαρότητα. Όπως ο Ιεζεκιήλ, έτσι και αυτός ήξερε ότι θα ήταν ένοχος αίματος αν δεν εκπλήρωνε τον διορισμό του. (Πράξ. 20:26, 27) Ακολουθώντας το υπόδειγμα που είχαν θέσει οι άλλοι φρουροί, ο Παύλος όχι μόνο προειδοποιούσε τους ανθρώπους αλλά διακήρυττε και καλά νέα. (Πράξ. 15:35· Ρωμ. 1:1-4) Μάλιστα, υπό την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος, παρέθεσε την προφητεία που είχε καταγράψει ο Ησαΐας: «Πόσο ωραία είναι πάνω στα βουνά τα πόδια εκείνου που φέρνει καλά νέα», και την εφάρμοσε στο έργο που κάνουν οι ακόλουθοι του Χριστού καθώς κηρύττουν για τη Βασιλεία του Θεού.—Ησ. 52:7, 8· Ρωμ. 10:13-15.
22. Τι συνέβη μετά τον θάνατο των αποστόλων;
22 Μετά τον θάνατο των αποστόλων, η προειπωμένη αποστασία κατέκλυσε τη Χριστιανική εκκλησία. (Πράξ. 20:29, 30· 2 Θεσ. 2:3-8) Σε μια μακρά περίοδο ανάπτυξης, οι κίβδηλοι, όμοιοι με ζιζάνια Χριστιανοί ξεπερνούσαν αριθμητικά τους όσιους, όμοιους με σιτάρι ακολούθους του Χριστού, ενώ το σαφές άγγελμα για τη Βασιλεία του Θεού επισκιάστηκε από ψεύτικες διδασκαλίες. (Ματθ. 13:36-43) Ωστόσο, όταν πλησίασε ο καιρός να παρέμβει ο Ιεχωβά στις ανθρώπινες υποθέσεις, εκείνος έδειξε για άλλη μια φορά την αγάπη και τη δικαιοσύνη του διορίζοντας φρουρούς για να απευθύνουν μια σαφή προειδοποίηση και να αναγγείλουν καλά νέα. Ποιοι έπαιξαν τον ρόλο αυτών των φρουρών;
Ο Ιεχωβά Στέλνει Ξανά Φρουρούς να Προειδοποιήσουν τους Πονηρούς
23. Ποιον ρόλο έπαιξαν ο Κ. Τ. Ρώσσελ και οι συνεργάτες του;
23 Στα χρόνια που προηγήθηκαν του 1914, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ και οι συνεργάτες του έδρασαν ως ο “αγγελιοφόρος” που θα “καθάριζε την οδό” προτού εγκαθιδρυθεί η Μεσσιανική Βασιλεία.b (Μαλ. 3:1) Εκείνη η ομάδα έκανε επίσης έργο φρουρού. Χρησιμοποιούσαν το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας ώστε να προειδοποιήσουν για την κρίση του Θεού και να διαδώσουν τα καλά νέα για τη Βασιλεία του.
24. (α) Πώς ενεργεί ως φρουρός ο πιστός δούλος; (β) Τι μάθατε από το παράδειγμα φρουρών του παρελθόντος; (Βλέπε το πλαίσιο «Κάποιοι Υποδειγματικοί Φρουροί».)
24 Μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας, ο Ιησούς διόρισε μια μικρή ομάδα αντρών να υπηρετούν ως ο πιστός δούλος. (Ματθ. 24:45-47) Έκτοτε, ο πιστός δούλος, ο οποίος είναι τώρα γνωστός ως το Κυβερνών Σώμα, κάνει έργο φρουρού. Πρωτοστατεί, όχι μόνο στην εξαγγελία της προειδοποίησης για «την ημέρα της εκδίκησης», αλλά και στη διακήρυξη “του έτους της καλής θέλησης του Ιεχωβά”.—Ησ. 61:2· βλέπε επίσης 2 Κορινθίους 6:1, 2.
25, 26. (α) Ποιο έργο πρέπει να κάνουν όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού, και πώς γίνεται αυτό; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο;
25 Αν και ο πιστός δούλος πρωτοστατεί στο έργο φρουρού, ο Ιησούς ανέθεσε σε όλους τους ακολούθους του να “είναι σε εγρήγορση”. (Μάρκ. 13:33-37) Υπακούμε σε αυτή την εντολή αν παραμένουμε πνευματικά άγρυπνοι και υποστηρίζουμε όσια τον σύγχρονο φρουρό. Αποδεικνύουμε ότι είμαστε άγρυπνοι εκπληρώνοντας την ευθύνη μας να κηρύττουμε. (2 Τιμ. 4:2) Τι μας υποκινεί να το κάνουμε αυτό; Εν μέρει, η επιθυμία μας να σώσουμε ζωές. (1 Τιμ. 4:16) Σε λίγο, πλήθη θα χάσουν τη ζωή τους επειδή αγνόησαν το προειδοποιητικό σάλπισμα του σύγχρονου φρουρού. (Ιεζ. 3:19) Αλλά το πρώτιστο κίνητρό μας είναι ότι λαχταρούμε να μεταδώσουμε τα καλύτερα νέα που υπάρχουν—ότι η αγνή λατρεία έχει αποκατασταθεί! Τώρα, κατά «το έτος της καλής θέλησης του Ιεχωβά», η πόρτα είναι ανοιχτή ώστε πολλοί ακόμα να ενωθούν μαζί μας στη λατρεία του δίκαιου και στοργικού Θεού μας, του Ιεχωβά. Σύντομα, όλοι όσοι επιζήσουν από το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος θα ωφελούνται από την ελεήμονα διακυβέρνηση του Γιου του, του Χριστού Ιησού. Πώς είναι δυνατόν να μη βοηθήσουμε τον σύγχρονο φρουρό να πει αυτά τα καλά νέα;—Ματθ. 24:14.
26 Ακόμα και πριν από το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος, ο Ιεχωβά έχει ενώσει τον λαό του θαυματουργικά. Το επόμενο κεφάλαιο θα αναλύσει μια προφητεία σχετικά με δύο ραβδιά τα οποία χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα του πώς έχει συμβεί αυτό.
a Η λέξη «συμφορά» εμφανίζεται γύρω στις 70 φορές στο βιβλίο του Ιερεμία.
b Για μια εξέταση αυτής της προφητείας και της εκπλήρωσής της, βλέπε το βιβλίο Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνάει!, κεφάλαιο 2, «Η Βασιλεία Γεννιέται στον Ουρανό».