ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ
Η εβραϊκή λέξη νιντάχ εμφανίζεται 30 φορές στις Εβραϊκές Γραφές και πιθανώς παράγεται από τη ρίζα ναδάχ, που σημαίνει «αποκλείω· βγάζω από το μυαλό (αρνούμαι να σκεφτώ κάτι)». (Ησ 66:5· Αμ 6:3) Η λέξη νιντάχ υποδηλώνει ακαθαρσία, κάτι το αποκρουστικό, είτε από σωματική άποψη, όπως για παράδειγμα λόγω εμμηνόρροιας (Λευ 12:2, 5· 15:20, 24, 25, 33), είτε από ηθική άποψη, όπως λόγω ειδωλολατρίας. (Εσδ 9:11· 2Χρ 29:5) Η ίδια εβραϊκή λέξη χρησιμοποιείται σε σχέση με το «νερό που είναι για καθαρισμό» (Αρ 19:9-21· 31:23, ΜΝΚ· «νερό που χρησιμοποιείται στην περίπτωση εμμηνόρροιας», Αρ 19:9, ΜΝΚ, υποσ.· «νερό χωρισμού», KJ, ΒΑΜ· «νερό για ακαθαρσία», RS, AT· «νερό εξαγνισμού», JB), αναφερόμενη στο νερό που χρησιμοποιούνταν για να απομακρυνθεί κάτι ακάθαρτο.
Ως εκ τούτου, στο εδάφιο Θρήνοι 1:17 ο Ιερεμίας λέει ότι η Ιερουσαλήμ, στην ερήμωσή της, «έγινε κάτι το αποκρουστικό [«σαν γυναίκα στην εμμηνόρροιά της», KJ· «βδέλυγμα», NC· «απεχθής», ΛΧ] ανάμεσά τους [δηλαδή ανάμεσα στα γύρω έθνη]».
Προτού καταστραφεί η Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα, ο Ιεχωβά είπε τα εξής για το λαό του Ισραήλ μέσω του Ιεζεκιήλ του προφήτη του: «Ο οίκος του Ισραήλ κατοικούσε στη γη του και την καθιστούσε ακάθαρτη με την οδό του και με τις ενέργειές του. Σαν την ακαθαρσία της εμμηνόρροιας [νιντάχ] έγινε η οδός τους ενώπιόν μου». (Ιεζ 36:17) Εξαιτίας των ειδωλολατρικών συνηθειών, ο Ισραήλ ήταν πνευματικά ακάθαρτος, γι’ αυτό ο συζυγικός ιδιοκτήτης του, ο Ιεχωβά Θεός, θα τον απέφευγε και θα ξαναενωνόταν πνευματικά μαζί του μόνο αφού θα είχε καθαριστεί. Ως εκ τούτου, στο εδάφιο 25 ο Ιεχωβά λέει: «Και θα σας ραντίσω με καθαρό νερό και θα καθαριστείτε· από όλες τις ακαθαρσίες σας και από όλα τα κοπρώδη είδωλά σας θα σας καθαρίσω».—Παράβαλε Ιεζ 18:6.
Στα εδάφια Ιεζεκιήλ 7:19, 20 ο Θεός εκφράζει το θυμό του εναντίον του Ισραήλ επειδή είχαν φτιάξει θρησκευτικές εικόνες με το ασήμι τους και το χρυσάφι τους, και λέει πως, γι’ αυτόν το λόγο, θα τους αναγκάσει να ρίξουν το ασήμι και το χρυσάφι τους στους δρόμους ως «κάτι το αποκρουστικό [νιντάχ]».—Παράβαλε Ησ 30:22· βλέπε ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ.
Αποστροφή. Άλλες εβραϊκές εκφράσεις που έχουν την έννοια της «αποστροφής» είναι το ρήμα κουτς, που αναφέρεται στη συναισθηματική αντίδραση και σημαίνει «αποστρέφομαι· νιώθω αποστροφή· νιώθω νοσηρό τρόμο» (Γε 27:46· 1Βα 11:25· Αρ 22:3), και το ρήμα γκα‛άλ, που επίσης σημαίνει «αποστρέφομαι», αλλά υποδηλώνει την απόρριψη του αντικειμένου της αποστροφής. (Λευ 26:11, 15, 30· 2Σα 1:21, υποσ.) Στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα αυτές οι εβραϊκές λέξεις αποδίδονται ενίοτε με το ρήμα προσοχθίζω, που σημαίνει «αηδιάζω» (Γε 27:46· Λευ 26:15· παράβαλε Εβρ 3:10), και με το ρήμα βδελύσσομαι, το οποίο μεταδίδει την έννοια «εκφράζω αποστροφή· νιώθω αηδία».—Λευ 20:23· 26:11· παράβαλε Ρω 2:22.
Επειδή οι Χαναναίοι ήταν ένοχοι σεξουαλικής ανηθικότητας και διαστροφής, ειδωλολατρίας και πνευματιστικών συνηθειών, ο Ύψιστος τους αποστράφηκε, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διατάξει την καταστροφή τους. (Λευ 20:2-23) Οι Ισραηλίτες προειδοποιήθηκαν πως, αν έδειχναν ανυπακοή, ο Ιεχωβά θα τους αποστρεφόταν και αυτούς και θα απέσυρε την προστασία και την ευλογία του. Ωστόσο, λόγω της οσιότητάς του απέναντι στη διαθήκη που είχε συνάψει με τον Ισραήλ, δεν θα τους αποστρεφόταν μέχρι του σημείου να τους αφανίσει ολοκληρωτικά. (Λευ 26:11-45) Όσον αφορά εκείνους που θα αποδειχτούν πονηροί, η ανάσταση θα καταλήξει σε αιώνια «αποστροφή» (εβρ., ντερα’ών). Θα είναι ανάσταση για καταδικαστική κρίση η οποία θα σημάνει αιώνια εκκοπή.—Δα 12:2· Ιωα 5:28, 29.
Η σκόπιμη απόρριψη των εντολών, του ελέγχου και των προμηθειών του Ιεχωβά αποτελεί ακατάλληλη αποστροφή. Οι Ισραηλίτες έφεραν πάνω τους τέτοια ενοχή όταν αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις εντολές του Ιεχωβά, καθώς και όταν αποστράφηκαν το μάννα ως «αξιοκαταφρόνητο ψωμί». (Αρ 21:5· Λευ 26:15) Το εδάφιο Παροιμίες 3:11 δίνει τη συμβουλή να μην “αποστρεφόμαστε τον έλεγχο του Ιεχωβά”.
Στο εδάφιο Ρωμαίους 12:9 δίνεται στους Χριστιανούς η νουθεσία: «Να αποστρέφεστε ό,τι είναι πονηρό». Το ρήμα του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδεται εδώ «αποστρέφομαι» (ἀποστυγέω) αποτελεί επιτατικό τύπο του ρήματος στυγέω, το οποίο σημαίνει «μισώ», άρα σημαίνει κατά κυριολεξία «μισώ σφοδρά». Το άτομο που δεν αποστρέφεται ό,τι είναι πονηρό, που δεν το σιχαίνεται πια, μπορεί να καταλήξει να γίνει αντικείμενο αποστροφής για τον Ιεχωβά.