ΜΕΝΕ

(Μενέ).

Η πρώτη λέξη ενός κρυπτογραφικού μηνύματος που χαράχτηκε θαυματουργικά πάνω στον τοίχο της αίθουσας συμποσίου του Βασιλιά Βαλτάσαρ στη Βαβυλώνα, τη νύχτα της 5ης Οκτωβρίου του 539 Π.Κ.Χ. (Γρηγοριανό ημερολόγιο), λίγο πριν από την κατάληψη της πόλης από τους Μήδους και τους Πέρσες. Σύμφωνα με τον Δανιήλ, ο οποίος με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπόρεσε να διαβάσει την επιγραφή και να την ερμηνεύσει, το μήνυμα έλεγε: «Μενέ, Μενέ, Θεκέλ και Φαρσίν». (Δα 5:25) Η επιγραφή αποτελούνταν προφανώς μόνο από σύμφωνα και προϋπέθετε νοήμονα και ορθή επιλογή των φωνηέντων, καθώς και σωστή ερμηνεία. Οι λέξεις αυτές καθαυτές σημαίνουν κατά κυριολεξία: «Μία μνα, μία μνα, ένας σίκλος και μισοί σίκλοι».

Ο Δανιήλ, δίνοντας την ακριβή ερμηνεία, είπε πρώτα: «Αυτή είναι η ερμηνεία του λόγου: Μενέ, ο Θεός αρίθμησε τις ημέρες της βασιλείας σου και την τερμάτισε». (Δα 5:26) Ακόμη και αυτό το τμήμα του μηνύματος θα έπρεπε να είχε καταστήσει σαφές το ζήτημα στον Βασιλιά Βαλτάσαρ. Ο Ιεχωβά είχε εκθρονίσει τον κραταιό Ναβουχοδονόσορα, ο οποίος ήταν ισχυρότερος από τον Βαλτάσαρ. Συνεπώς, ο ίδιος ήταν οπωσδήποτε σε θέση να περικόψει τις ημέρες της βασιλείας του Βαλτάσαρ, καθώς και του Ναβονίδη, ο οποίος ήταν συμβασιλιάς και πατέρας του. Ο Ιεχωβά μπορούσε να τερματίσει αυτή τη δυναστεία. Η λέξη «Μενέ» εμφανίστηκε δύο φορές στην επιγραφή, πιθανώς επειδή το μήνυμα απευθυνόταν και στους δύο άρχοντες που κυβερνούσαν το βασίλειο της Βαβυλώνας εκείνη την περίοδο, τον Ναβονίδη και τον Βαλτάσαρ. Ωστόσο, όταν ο Δανιήλ έδωσε την ερμηνεία, χρησιμοποίησε τη λέξη «Μενέ» μόνο μία φορά, ίσως επειδή σε αυτή την περίσταση ήταν παρών μόνο ο Βαλτάσαρ.

Η Αγία Γραφή δεν αποκαλύπτει το λόγο για τον οποίο κανένας από τους σοφούς της Βαβυλώνας δεν μπόρεσε να διαβάσει τη γραφή. (Δα 5:8) Αυτό ίσως να οφειλόταν στην κρυπτογραφική φύση του μηνύματος ή στο ότι τα γράμματα ή η γλώσσα τούς ήταν άγνωστα.