1. Αλέξανδρος ο Μέγας, γιος του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας και της συζύγου του Ολυμπιάδας, ο οποίος γεννήθηκε στην Πέλλα το 356 Π.Κ.Χ. Παρότι δεν κατονομάζεται στην Αγία Γραφή, η διακυβέρνησή του ως ηγεμόνα της πέμπτης παγκόσμιας αυτοκρατορίας προλέχθηκε δύο αιώνες πριν από τη γέννησή του.—Δα 8:5-7, 20, 21.

Λίγο μετά τα 20, δύο χρόνια αφότου είχε ανεβεί στο θρόνο, έπειτα από τη δολοφονία του πατέρα του, ο Αλέξανδρος ξεκίνησε να κατακτήσει τον κόσμο. (Δα 8:5) Αυτός ο ορμητικός νεαρός που υπήρξε στρατιωτική ιδιοφυΐα παρέτασσε το σχετικά μικρό στράτευμά του σε σχηματισμό φάλαγγας μεγάλου βάθους, μια τακτική που εισήγαγε ο πατέρας του και ανέπτυξε ο Αλέξανδρος σε υψηλά επίπεδα αποτελεσματικότητας.

Αντί να καταδιώξει τους Πέρσες που είχαν τραπεί σε φυγή έπειτα από δύο αποφασιστικές νίκες του στη Μικρά Ασία (η πρώτη στον Γρανικό Ποταμό και η δεύτερη στην Πεδιάδα της Ισσού, όπου μια μεγάλη περσική δύναμη υπολογιζόμενη γύρω στο μισό εκατομμύριο υπέστη ολοκληρωτική ήττα),

Η Ιερουσαλήμ, αντιθέτως, άνοιξε τις πύλες της για να παραδοθεί και, σύμφωνα με τον Ιώσηπο (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΙΑ΄, 337 [viii, 5]), οι Ιουδαίοι έδειξαν στον Αλέξανδρο το προφητικό βιβλίο του Δανιήλ, πιθανώς το 8ο κεφάλαιο, σύμφωνα με το οποίο ένας κραταιός Έλληνας βασιλιάς θα καθυπέτασσε και θα κατακτούσε την Περσική Αυτοκρατορία.