Εκείνοι δε από το λαό που έχουν ενόραση θα μεταδώσουν κατανόηση στους πολλούς. Και θα αναγκαστούν να σκοντάψουν εξαιτίας σπαθιού και φλόγας, εξαιτίας αιχμαλωσίας και λεηλασίας, επί μερικές ημέρες».—Δανιήλ 11:32, 33.

5, 6. Ποιος ήταν “ο λαός που γνώριζε τον Θεό του”, και ποια ήταν η κατάστασή του υπό τη διακυβέρνηση του βασιλιά του βορρά;

⁵ Τι έγινε όμως με τους γνήσιους Χριστιανούς—“το λαό που γνωρίζει τον Θεό του” και “έχει ενόραση”; Μολονότι κατάλληλα “υποτάσσονταν στις ανώτερες εξουσίες”, οι Χριστιανοί που ζούσαν υπό τη διακυβέρνηση του βασιλιά του βορρά δεν ήταν μέρος του κόσμου. (Ρωμαίους 13:1· Ιωάννης 18:36) Ήταν προσεκτικοί ώστε να αποδίδουν «αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα», ενώ ταυτόχρονα απέδιδαν «αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Ματθαίος 22:21) Γι’ αυτόν το λόγο, η ακεραιότητά τους δοκιμάστηκε.—2 Τιμόθεο 3:12.

⁶ Ως αποτέλεσμα, οι αληθινοί Χριστιανοί και “σκόνταψαν” και “υπερίσχυσαν”. Σκόνταψαν με την έννοια ότι υπέστησαν σκληρό διωγμό, μάλιστα μερικοί θανατώθηκαν. Αλλά υπερίσχυσαν με την έννοια ότι η συντριπτική πλειονότητα παρέμεινε πιστή. Νίκησαν τον κόσμο, όπως τον είχε νικήσει και ο Ιησούς. (Ιωάννης 16:33) Επιπλέον, ποτέ δεν σταμάτησαν να κηρύττουν, ακόμη και όταν φυλακίστηκαν ή στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάνοντάς το αυτό, “μετέδωσαν κατανόηση στους πολλούς”. Παρά το διωγμό που σημειώθηκε στις περισσότερες χώρες τις οποίες κυβερνούσε ο βασιλιάς του βορρά, ο αριθμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά αυξήθηκε. Χάρη στην πιστότητα “εκείνων που έχουν ενόραση”, έχει εμφανιστεί σε αυτές τις χώρες ένα διαρκώς αυξανόμενο τμήμα του “μεγάλου πλήθους”.—Αποκάλυψη 7:9-14.