Αιώνια Ζωή στη Γη​—Η Ελπίδα Ανακαλύπτεται Ξανά

«Εσύ, Δανιήλ, κράτησε μυστικούς τους λόγους . . . ως τον καιρό του τέλους. Πολλοί θα περιτρέχουν και η αληθινή γνώση θα γίνει άφθονη».​—ΔΑΝ. 12:4.

1, 2. Ποια ερωτήματα θα εξεταστούν σε αυτό το άρθρο;

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι σήμερα κατανοούν ξεκάθαρα τη Γραφική βάση για την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε έναν επίγειο παράδεισο. (Αποκ. 7:9, 17) Στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, ο Θεός αποκάλυψε ότι ο άνθρωπος δεν πλάστηκε για να ζει λίγα χρόνια και κατόπιν να πεθαίνει, αλλά για να ζει αιώνια.​—Γέν. 1:26-28.

² Η εξύψωση της ανθρωπότητας στην τελειότητα που είχε χάσει ο Αδάμ συμπεριλαμβανόταν στην ελπίδα που έτρεφε ο Ισραήλ. Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές εξηγούν με ποιον τρόπο θα καταστήσει ο Θεός δυνατή για το ανθρώπινο γένος την αιώνια ζωή στον Παράδεισο στη γη. Γιατί, λοιπόν, χρειαζόταν να ανακαλυφτεί ξανά η ελπίδα της ανθρωπότητας; Πώς ήρθε στο φως και έγινε γνωστή σε εκατομμύρια ανθρώπους;

Η Ελπίδα Συσκοτίζεται

 3. Γιατί δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι συσκοτίστηκε η ελπίδα της ανθρωπότητας για την αιώνια ζωή στη γη;

³ Ο Ιησούς προείπε ότι θα εμφανίζονταν ψευδοπροφήτες που θα διέφθειραν τις διδασκαλίες του και ότι η πλειονότητα των ανθρώπων θα παροδηγούνταν. (Ματθ. 24:11) Ο απόστολος Πέτρος προειδοποίησε τους Χριστιανούς: «Θα υπάρξουν και ψευδοδιδάσκαλοι μεταξύ σας». (2 Πέτρ. 2:1) Ο απόστολος Παύλος μίλησε για “μια χρονική περίοδο στην οποία [οι άνθρωποι] δεν θα ανέχονταν την υγιή διδασκαλία, αλλά, σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, θα συσσώρευαν για τους εαυτούς τους δασκάλους για να τους γαργαλούν τα αφτιά”. (2 Τιμ. 4:3, 4) Ο Σατανάς είναι αυτός που παροδηγεί τους ανθρώπους και έχει χρησιμοποιήσει την αποστατική Χριστιανοσύνη για να συσκοτίσει τη συγκινητική αλήθεια σχετικά με το σκοπό του Θεού για τον άνθρωπο και τη γη.​—Διαβάστε 2 Κορινθίους 4:3, 4.

 4. Ποια ελπίδα για την ανθρωπότητα έχουν απορρίψει οι αποστάτες θρησκευτικοί ηγέτες;

⁴ Οι Γραφές εξηγούν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι μια κυβέρνηση στον ουρανό η οποία θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες τις ανθρωποποίητες κυβερνήσεις. (Δαν. 2:44) Στη διάρκεια της χιλιετούς διακυβέρνησης του Χριστού, ο Σατανάς θα είναι φυλακισμένος στην άβυσσο, οι νεκροί θα αναστηθούν και η ανθρωπότητα θα ανυψωθεί σε τελειότητα στη γη. (Αποκ. 20:1-3, 6, 12· 21:1-4) Ωστόσο, οι αποστάτες θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου έχουν υιοθετήσει άλλες ιδέες. Παραδείγματος χάρη, ο Εκκλησιαστικός Πατέρας του τρίτου αιώνα Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια καταδίκαζε όσους πίστευαν στις επίγειες ευλογίες της Χιλιετίας. Ο Καθολικός θεολόγος Αυγουστίνος της Ιππώνας (354-430 Κ.Χ.) «υποστήριξε την άποψη ότι δεν θα υπάρξει χιλιετία», λέει Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (The Catholic Encyclopedia).a

5, 6. Για ποιο λόγο αντιτάχθηκαν ο Ωριγένης και ο Αυγουστίνος στην ιδέα της χιλιετίας;

⁵ Για ποιο λόγο αντιτάχθηκαν ο Ωριγένης και ο Αυγουστίνος στην ιδέα της χιλιετίας; Ο Ωριγένης ήταν μαθητής του Κλήμεντος του Αλεξανδρέα, ο οποίος δανείστηκε την αντίληψη περί αθανασίας της ψυχής από την αρχαία ελληνική παράδοση. Όντας βαθιά επηρεασμένος από τις πλατωνικές αντιλήψεις για την ψυχή, ο Ωριγένης «ενσωμάτωσε στη Χριστιανική διδασκαλία όλο το φάσμα της διδασκαλίας περί αθανασίας της ψυχής, παίρνοντάς το από τον Πλάτωνα», παρατηρεί ο θεολόγος Βέρνερ Γιάγκερ. Ως αποτέλεσμα, ο Ωριγένης μετέθεσε τις επίγειες ευλογίες της Χιλιετίας στο πνευματικό βασίλειο.

⁶ Προτού μεταστραφεί στη «Χριστιανοσύνη» σε ηλικία 33 ετών, ο Αυγουστίνος είχε γίνει νεοπλατωνιστής​—οπαδός μιας άλλης θεώρησης του πλατωνισμού την οποία ανέπτυξε ο Πλωτίνος τον τρίτο αιώνα. Μετά τη μεταστροφή του, ο Αυγουστίνος διατήρησε το νεοπλατωνικό τρόπο σκέψης του. «Η διάνοιά του ήταν η χοάνη στην οποία η θρησκεία της Καινής Διαθήκης συγχωνεύτηκε απόλυτα με την πλατωνική παράδοση της ελληνικής φιλοσοφίας», λέει Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica). Ο Αυγουστίνος εξήγησε τη Χιλιετή Βασιλεία που παρουσιάζεται στην Αποκάλυψη, κεφάλαιο 20, δίνοντάς της «αλληγορική έννοια», δηλώνει Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, και προσθέτει: «Αυτή η εξήγηση . . . υιοθετήθηκε από τους μετέπειτα Δυτικούς θεολόγους, και έτσι δεν υποστηρίχτηκε πια η ιδέα της χιλιετίας με την αρχική της μορφή».

 7. Ποια ψευδής δοξασία έχει υπονομεύσει την ελπίδα του ανθρώπου για αιώνια ζωή στη γη, και πώς;

⁷ Η ελπίδα της ανθρωπότητας για την αιώνια ζωή στη γη υπονομεύτηκε από μια αντίληψη που ήταν κοινή στην αρχαία Βαβυλώνα και επεκτάθηκε σε όλο τον κόσμο​—την αντίληψη ότι ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή ή πνεύμα που απλώς κατοικεί μέσα στο υλικό σώμα. Όταν ο Χριστιανικός κόσμος υιοθέτησε αυτή την αντίληψη, οι θεολόγοι διαστρέβλωσαν τις Γραφές κάνοντας διάφορα εδάφια που περιγράφουν την ουράνια ελπίδα να φαίνονται σαν να διδάσκουν ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, η ζωή του ανθρώπου στη γη προορίζεται να είναι παροδική​—μια δοκιμή για να καθοριστεί αν αξίζει να ζήσει στον ουρανό. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και με την ελπίδα που έτρεφαν οι αρχαίοι Ιουδαίοι για την αιώνια ζωή στη γη. Καθώς οι Ιουδαίοι αποδέχονταν σταδιακά την ελληνική αντίληψη περί έμφυτης αθανασίας της ψυχής, η ελπίδα που έτρεφαν αρχικά για ζωή στη γη εξασθένησε. Πόσο διαφέρει αυτό από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται ο άνθρωπος μέσα στην Αγία Γραφή! Ο άνθρωπος είναι υλικό πλάσμα, όχι πνευματικό. Ο Ιεχωβά είπε στον πρώτο άνθρωπο: «Χώμα είσαι». (Γέν. 3:19) Η παντοτινή κατοικία του ανθρώπου είναι η γη, όχι ο ουρανός.​—Διαβάστε Ψαλμός 104:5· 115:16.

Εκλάμψεις Αλήθειας Μέσα στο Σκοτάδι

 8. Τι είπαν μερικοί λόγιοι του 17ου αιώνα σχετικά με την ελπίδα του ανθρώπου;

⁸ Μολονότι οι περισσότερες θρησκείες που ομολογούν ότι είναι Χριστιανικές δεν δέχονται την ελπίδα της αιώνιας ζωής στη γη, ο Σατανάς δεν κατάφερνε πάντα να συσκοτίζει την αλήθεια. Διαμέσου των αιώνων, κάποιοι προσεκτικοί αναγνώστες της Γραφής διέκριναν εκλάμψεις αλήθειας καθώς κατανοούσαν ορισμένες πτυχές του τρόπου με τον οποίο θα αποκαταστήσει ο Θεός την τελειότητα στην ανθρωπότητα. (Ψαλμ. 97:11· Ματθ. 7:13, 14· 13:37-39) Μέχρι το 17ο αιώνα, η μετάφραση και η εκτύπωση της Βίβλου είχαν συμβάλει στην ευρύτερη διάδοση των Γραφών. Το 1651, κάποιος λόγιος έγραψε ότι, εφόσον μέσω του Αδάμ οι άνθρωποι έχασαν «τον παράδεισο και την αιώνια ζωή επί της γης», έτσι και «χάρη στον Χριστό όλοι θα ξανάρθουν στη ζωή και θα ζήσουν επί της γης· διαφορετικά η σύγκριση δε θα ήταν σωστή». (Διαβάστε 1 Κορινθίους 15:21, 22) Ένας γνωστός ποιητής του αγγλόφωνου κόσμου, ο Τζον Μίλτον (1608-1674), έγραψε το ποίημα Χαμένος Παράδεισος (Paradise Lost) καθώς και τη συνέχειά του Ανακτημένος Παράδεισος (Paradise Regained). Σε αυτά τα έργα του, ο Μίλτον αναφέρθηκε στην ανταμοιβή που θα λάβουν οι πιστοί σε έναν επίγειο παράδεισο. Αν και ο Μίλτον αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στη μελέτη της Αγίας Γραφής, αναγνώρισε ότι η Γραφική αλήθεια δεν θα μπορούσε να κατανοηθεί πλήρως παρά μόνο στον καιρό της παρουσίας του Χριστού.

9, 10. (α) Τι έγραψε ο Ισαάκ Νεύτων σχετικά με την ελπίδα της ανθρωπότητας; (β) Γιατί φαινόταν πολύ μακρινός για τον Νεύτωνα ο καιρός της παρουσίας του Χριστού;

⁹ Ο διάσημος μαθηματικός Σερ Ισαάκ Νεύτων (1642-1727) είχε και αυτός μεγάλο ενδιαφέρον για την Αγία Γραφή. Είχε αντιληφθεί ότι οι άγιοι θα εγερθούν σε ουράνια ζωή και θα κυβερνήσουν αόρατα μαζί με τον Χριστό. (Αποκ. 5:9, 10) Όσο για τους υπηκόους της Βασιλείας, ο Νεύτων έγραψε: «Η γη θα συνεχίσει να κατοικείται από θνητούς [ανθρώπους] μετά την ημέρα της κρίσης, και μάλιστα όχι μόνο για 1.000 χρόνια, αλλά για πάντα».

¹⁰ Ο Νεύτων πίστευε ότι η παρουσία του Χριστού θα λάβαινε χώρα αιώνες αργότερα. «Ένας λόγος για τον οποίο ο Νεύτων τοποθετούσε τη Βασιλεία του Θεού τόσο μακριά στο μέλλον ήταν η βαθιά απαισιοδοξία που ένιωθε βλέποντας την τριαδική αποστασία να έχει επικρατήσει ολόγυρά του», είπε ο ιστορικός Στίβεν Σνόμπελεν. Τα καλά νέα εξακολουθούσαν να είναι καλυμμένα. Και ο Νεύτων δεν διέκρινε στον ορίζοντα κάποιο Χριστιανικό κίνημα που θα κήρυττε αυτά τα καλά νέα. Όπως έγραψε ο ίδιος: «Αυτές οι προφητείες του Δανιήλ και του Ιωάννη [στη δεύτερη περίπτωση, οι προφητείες της Αποκάλυψης] δεν θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητές παρά μόνο στον καιρό του τέλους». Ο Νεύτων εξήγησε: «“Κατόπιν”, λέει ο Δανιήλ, “πολλοί θα περιτρέχουν, και η γνώση θα αυξηθεί”. Διότι το Ευαγγέλιο πρέπει να κηρυχτεί σε όλα τα έθνη πριν από τη μεγάλη θλίψη και το τέλος του κόσμου. Ο όχλος με τους φοίνικες στα χέρια, ο οποίος βγαίνει από αυτή τη μεγάλη θλίψη, δεν μπορεί να είναι αναρίθμητος και από όλα τα έθνη, παρά μόνο αν γίνει αναρίθμητος λόγω του κηρύγματος του Ευαγγελίου προτού έρθει αυτή η θλίψη».​—Δαν. 12:4· Ματθ. 24:14· Αποκ. 7:9, 10.

11. Γιατί παρέμεινε η ελπίδα της ανθρωπότητας στο σκοτάδι για τους περισσότερους ανθρώπους την εποχή που ζούσαν ο Μίλτον και ο Νεύτων;

¹¹ Την εποχή που ζούσαν ο Μίλτον και ο Νεύτων, ήταν επικίνδυνο να εκφράζει κανείς απόψεις αντίθετες προς το επίσημο δόγμα της εκκλησίας. Γι’ αυτό, μεγάλο μέρος των λόγιων Βιβλικών μελετών τους δεν δημοσιεύτηκε παρά μόνο μετά το θάνατό τους. Η Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα δεν μεταρρύθμισε τη δοξασία της έμφυτης αθανασίας της ψυχής, ενώ οι κύριες Προτεσταντικές εκκλησίες εξακολούθησαν να διδάσκουν την άποψη του Αυγουστίνου ότι η Χιλιετία ανήκε στο παρελθόν, όχι στο μέλλον. Έχει αυξηθεί, όμως, η γνώση στον καιρό του τέλους;

«Η Αληθινή Γνώση θα Γίνει Άφθονη»

12. Πότε επρόκειτο να γίνει άφθονη η αληθινή γνώση;

¹² Ο Δανιήλ προείπε μια πολύ θετική εξέλιξη για «τον καιρό του τέλους». (Διαβάστε Δανιήλ 12:3, 4, 9, 10) «Εκείνον τον καιρό οι δίκαιοι θα λάμψουν τόσο φωτεινά όσο ο ήλιος», είπε ο Ιησούς. (Ματθ. 13:43) Πώς έγινε άφθονη η αληθινή γνώση στον καιρό του τέλους; Εξετάστε μερικές ιστορικές εξελίξεις στις δεκαετίες πριν από το 1914, το έτος κατά το οποίο άρχισε ο καιρός του τέλους.

13. Τι έγραψε ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ μετά την ανάλυση του ζητήματος της αποκατάστασης;

¹³ Στα τέλη του 19ου αιώνα, διάφορα ειλικρινή άτομα προσπαθούσαν να κατανοήσουν «το υπόδειγμα των υγιών λόγων». (2 Τιμ. 1:13) Ένας από αυτούς ήταν ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ. Το 1870 ο ίδιος και μερικοί άλλοι εκζητητές της αλήθειας σχημάτισαν μια τάξη για μελέτη της Γραφής. Το 1872 ανέλυσαν το ζήτημα της αποκατάστασης. Ο Ρώσσελ έγραψε αργότερα: «Μέχρι εκείνον τον καιρό, δεν είχαμε διακρίνει καθαρά τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αμοιβή της δοκιμαζόμενης τώρα εκκλησίας και στην αμοιβή των πιστών του κόσμου». Η αμοιβή της δεύτερης ομάδας θα είναι «η αποκατάσταση της τέλειας ανθρώπινης φύσης την οποία απολάμβανε κάποτε στην Εδέμ ο προγεννήτορας και προπάτοράς τους, ο Αδάμ». Ο Ρώσσελ αναγνώρισε ότι σε αυτή τη μελέτη της Αγίας Γραφής είχε βοηθηθεί από άλλους. Σε ποιους αναφερόταν;

14. (α) Με ποιον τρόπο κατανοούσε ο Χένρι Νταν το εδάφιο Πράξεις 3:21; (β) Σύμφωνα με τον Νταν, ποιοι θα ζήσουν για πάντα στη γη;

¹⁴ Ο Χένρι Νταν ήταν ένας από αυτούς. Είχε γράψει σχετικά με την “αποκατάσταση όλων των πραγμάτων για τα οποία μίλησε ο Θεός μέσω του στόματος των αγίων του προφητών της αρχαιότητας”. (Πράξ. 3:21) Ο Νταν γνώριζε ότι αυτή η αποκατάσταση περιλάμβανε και την ανύψωση της ανθρωπότητας σε τελειότητα στη γη κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Ο Νταν ασχολήθηκε επίσης με ένα ερώτημα που είχε προβληματίσει πολλούς: Ποιοι είναι αυτοί που θα ζήσουν για πάντα στη γη; Εξήγησε ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα αναστηθούν, θα διδαχτούν την αλήθεια και θα έχουν την ευκαιρία να ασκήσουν πίστη στον Χριστό.

15. Τι διέκρινε ο Τζορτζ Στορς σχετικά με την ανάσταση;

¹⁵ Το 1870, και ο Τζορτζ Στορς επίσης έφτασε στο συμπέρασμα ότι οι άδικοι θα αναστηθούν και θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν αιώνια. Διέκρινε ακόμη από τις Γραφές ότι, όποιο αναστημένο άτομο δεν ανταποκριθεί σε αυτή την ευκαιρία, «θα καταλήξει στο θάνατο, έστω και αν ο “αμαρτωλός είναι εκατό χρονών”». (Ησ. 65:20) Ο Στορς ζούσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και εξέδιδε το περιοδικό Βιβλικός Εξεταστής (Bible Examiner).

16. Τι διαχώρισε τους Σπουδαστές της Γραφής από το Χριστιανικό κόσμο;

¹⁶ Ο Ρώσσελ διέκρινε από την Αγία Γραφή ότι είχε έρθει ο καιρός να γνωστοποιηθούν ευρέως τα καλά νέα. Γι’ αυτό, το 1879 άρχισε να εκδίδει το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας, που τώρα λέγεται Η Σκοπιά​—Αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά. Μέχρι τότε, ελάχιστοι κατανοούσαν την αλήθεια σχετικά με την ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, αλλά τώρα διάφοροι όμιλοι Σπουδαστών της Γραφής σε πολλές χώρες λάβαιναν και μελετούσαν τη Σκοπιά. Η πεποίθηση ότι μόνο λίγοι θα πάνε στον ουρανό, ενώ εκατομμύρια άλλοι θα ζήσουν ως τέλειοι άνθρωποι στη γη, διαχώρισε τους Σπουδαστές της Γραφής από τις περισσότερες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου.

17. Πώς έγινε άφθονη η αληθινή γνώση;

¹⁷ Ο προειπωμένος “καιρός του τέλους” άρχισε το 1914. Έγινε όντως άφθονη η αληθινή γνώση σχετικά με την ελπίδα της ανθρωπότητας; (Δαν. 12:4) Το 1913, τα κηρύγματα του Ρώσσελ δημοσιεύονταν σε 2.000 εφημερίδες με συνολικό αναγνωστικό κοινό 15.000.000 ατόμων. Μέχρι το τέλος του 1914, πάνω από 9.000.000 άτομα σε τρεις ηπείρους είχαν δει το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας»​—ένα πρόγραμμα που συνδύαζε κινηματογραφική ταινία με διαφάνειες και εξηγούσε τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού. Από το 1918 ως το 1925, η ομιλία «Εκατομμύρια που Ζουν Τώρα Δεν θα Πεθάνουν Ποτέ», η οποία εξηγούσε την ελπίδα της αιώνιας ζωής στη γη, παρουσιάστηκε από υπηρέτες του Ιεχωβά σε 30 και πλέον γλώσσες παγκόσμια. Το 1934, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνειδητοποίησαν ότι όσοι είχαν την ελπίδα να ζήσουν για πάντα στη γη έπρεπε να βαφτίζονται. Αυτή η κατανόηση τους γέμισε με ανανεωμένο ζήλο για το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας. Σήμερα, η προοπτική της αιώνιας ζωής στη γη γεμίζει την καρδιά εκατομμυρίων ατόμων με ευγνωμοσύνη για τον Ιεχωβά.

«Ένδοξη Ελευθερία» Προ Οφθαλμών!

18, 19. Ποια θαυμάσια ποιότητα ζωής προλέγουν τα εδάφια Ησαΐας 65:21-25;

¹⁸ Ο προφήτης Ησαΐας έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση για το είδος της ζωής που θα απολαμβάνει ο λαός του Θεού στη γη. (Διαβάστε Ησαΐας 65:21-25) Μερικά δέντρα που υπήρχαν πριν από περίπου 2.700 χρόνια, όταν ο Ησαΐας έγραψε εκείνα τα λόγια, προφανώς εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα. Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να ζει τόσο πολύ, με σφρίγος και καλή υγεία;

¹⁹ Η ζωή δεν θα είναι μια σύντομη διαδρομή από την κούνια ως τον τάφο, αλλά θα προσφέρει ατέλειωτες ευκαιρίες για να χτίζουμε, να φυτεύουμε και να μαθαίνουμε. Σκεφτείτε τις φιλίες που θα μπορείτε να καλλιεργείτε. Τέτοιες σχέσεις που βασίζονται στην αγάπη θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται επ’ άπειρον. Τι «ένδοξη ελευθερία» θα απολαμβάνουν τότε στη γη “τα παιδιά του Θεού”!​—Ρωμ. 8:21.

[Υποσημείωση]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Πώς συσκοτίστηκε η ελπίδα της ανθρωπότητας για ζωή στη γη;

• Ποια κατανόηση απέκτησαν ορισμένοι αναγνώστες της Γραφής το 17ο αιώνα;

• Πώς έγινε πιο ξεκάθαρη η αληθινή ελπίδα του ανθρωπίνου γένους καθώς πλησίαζε το 1914;

• Πώς έχει γίνει άφθονη η γνώση για την επίγεια ελπίδα;

[Εικόνες στη σελίδα 13]

Ο ποιητής Τζον Μίλτον (αριστερά) και ο μαθηματικός Ισαάκ Νεύτων (δεξιά) γνώριζαν για την ελπίδα της αιώνιας ζωής στη γη

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Οι πρώτοι Σπουδαστές της Γραφής διέκριναν από τις Γραφές ότι είχε έρθει ο καιρός να γνωστοποιηθεί παγκόσμια η αληθινή ελπίδα του ανθρωπίνου γένους