ιστορικά αρχεία θα πρέπει να δείχνουν πώς η προφητεία βρήκε την εκπλήρωσή της στα διεθνή γεγονότα εκείνης της συγκεκριμένης εποχής. Πράγματι, ήταν μια εποχή αξιοσημείωτης αναταραχής για την Περσική Αυτοκρατορία.

21. Γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρει εμάς σήμερα μια μεγαλύτερη εκπλήρωση της προφητείας των εδαφίων Αγγαίος 2:​6⁠-⁠9;

²¹ Πρέπει, όμως, να θυμόμαστε ότι ο ανοικοδομημένος ναός της Ιερουσαλήμ δεν ήταν παρά ένας τύπος. Αποτελούσε απεικόνιση σε μικρογραφία του μεγαλύτερου ναού του Ιεχωβά, του πνευματικού ναού του όπου τον λατρεύει σήμερα ο αφιερωμένος λαός του. Γι’ αυτό, η μεγαλύτερη και οριστική εκπλήρωση των εδαφίων Αγγαίος 2:​6⁠-⁠9 είναι η εκπλήρωση που θα πρέπει να ενδιαφέρει εμάς σήμερα.

ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ

22. Από ποιο έτος και μετά υπάρχει αστάθεια στα σύγχρονα έθνη, και ποιο ερώτημα γεννάται;

²² Όσοι είναι καλά ενημερωμένοι θα συμφωνήσουν αμέσως ότι, από το δέκατο τέταρτο έτος του εικοστού μας αιώνα, συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο στα έθνη. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος άρχισε το 1914 Κ.Χ., σηματοδότησε μια σειρά γεγονότων που έχουν κάνει όλα τα έθνη να παραπαίουν σήμερα. Όλες οι προσπάθειες σταθεροποίησης που καταβάλλουν, ακόμη και με τη βοήθεια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που έχει ως σκοπό του την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, συνεχίζουν να αποτυγχάνουν. Ποια είναι η σημασία όλων αυτών; Ποια θα είναι η κατάληξή τους; Οι πολιτικοί αναλυτές και οι ιστορικοί του κόσμου δεν έχουν αξιόπιστη απάντηση. Δεν υπάρχει όμως απάντηση;

23. Σε ποιο άγγελμα του έκτου αιώνα Π.Κ.Χ. περιέχεται η απάντηση;

²³ Η απάντηση περιέχεται στα λόγια που αντηχούν στα αφτιά μας προερχόμενα από την Ιερουσαλήμ του έκτου αιώνα πριν από την Κοινή μας Χρονολογία: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: “Ακόμη μια φορά—λίγος καιρός απομένει​—⁠και σείω τους ουρανούς και τη γη και τη θάλασσα και την ξηρά”. “Και θα σείσω όλα τα έθνη, και θα έρθουν τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών· και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων».​—⁠Αγγαίος 2:​6, 7.

24. Ποιες ερωτήσεις ανακύπτουν σχετικά με την εφαρμογή εκείνων των προφητικών λόγων;

²⁴ Πώς γνωρίζουμε, όμως, ότι εκείνα τα συναρπαστικά λόγια που μεταδόθηκαν σε εμάς μέσω του Αγγαίου, του προφήτη του Ιεχωβά, δεν εφαρμόζονταν μόνο στην εποχή εκείνου του προφήτη ή “λίγο καιρό” αργότερα; Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτά ακριβώς τα λόγια έχουν μια σύγχρονη εκπλήρωση στη δική μας εποχή;

25. (α) Σε ποια παράθεση που απευθύνθηκε αργότερα σε ανθρώπους του ίδιου γένους μπορούμε να εντοπίσουμε την απάντηση; (β) Γιατί έπρεπε να είναι εκείνοι προσεκτικοί, εξαιτίας μιας καταστροφής που πλησίαζε;

²⁵ Το γνωρίζουμε αυτό επειδή πολύ καιρό μετά την προφητεία του Αγγαίου, συγκεκριμένα, περίπου 580 χρόνια αργότερα, εκείνα τα προφητικά λόγια παρατέθηκαν ξανά κατόπιν θεϊκής έμπνευσης, και τους αποδόθηκε μια μελλοντική εφαρμογή στο τέλος αυτού του διεθνούς συστήματος πραγμάτων. Όπως τα προφητικά λόγια του Αγγαίου, έτσι και η παράθεση αυτών των λόγων του απευθύνθηκε σε Εβραίους, απογόνους του πατριάρχη Αβραάμ του Εβραίου, μόνο που αυτοί οι μεταγενέστεροι Εβραίοι είχαν γίνει Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας. (Γένεση 14:​13· Εβραίους 1:​1, 2· 2:​16) Η παράθεση από την προφητεία του Αγγαίου διατυπώθηκε σε αυτούς περίπου δέκα χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ανοικοδομημένου ναού της από τους Ρωμαίους το 70 Κ.Χ. Συνεπώς, πλησίαζε μια μεγάλη αλλαγή, και οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι έπρεπε τώρα να είναι προσεκτικοί ώστε να μην υποστούν βλάβη και απώλειες μαζί με εκείνους τους άπιστους Εβραίους που παρέμεναν προσκολλημένοι στην επίγεια Ιερουσαλήμ και στον υλικό της ναό.

26. Για να μπορέσουν να αποφύγουν τυχόν βλάβη οι εκχριστιανισμένοι αυτοί Εβραίοι, τι τους είπε ο συγγραφέας, κάνοντας μια αναφορά στον Ησαύ;

²⁶ Καθώς εξηγούσε στους εκχριστιανισμένους Εβραίους πώς μπορούσαν να αποφύγουν ανεπανόρθωτη βλάβη επιδιώκοντας την ορθή πορεία με την πρέπουσα εκτίμηση για τις πνευματικές αξίες, ο θεόπνευστος συγγραφέας τούς είπε: «Να επιδιώκετε ειρήνη με όλους τους ανθρώπους, και τον αγιασμό χωρίς τον οποίο κανείς δεν θα δει τον Κύριο, προσέχοντας να μη στερηθεί κανείς την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού· να μη φυτρώσει δηλητηριώδης ρίζα και προξενήσει αναστάτωση και μολυνθούν πολλοί από αυτήν· να μην υπάρχει πόρνος ούτε κάποιος που δεν εκτιμάει τα ιερά πράγματα, όπως ο Ησαύ, ο οποίος σε αντάλλαγμα για ένα γεύμα έδωσε τα δικαιώματα που είχε ως πρωτότοκος. Διότι γνωρίζετε ότι και ύστερα, όταν θέλησε να κληρονομήσει την ευλογία, απορρίφθηκε, γιατί αν και εκζήτησε ένθερμα αλλαγή γνώμης [από μέρους του Ισαάκ του πατέρα του] με δάκρυα, δεν βρήκε τόπο για αυτήν [στον Ισαάκ]».​—⁠Εβραίους 12:​14⁠-⁠17.

27. (α) Γιατί ήταν πιο σοβαρή η κατάσταση αυτών των εκχριστιανισμένων Εβραίων από εκείνη των προπατόρων τους στο Όρος Σινά; (β) Πώς θα μπορούσαν να αποφύγουν να γίνουν σαν τον Ησαύ;

²⁷ Για αυτούς τους εκχριστιανισμένους Εβραίους τα πράγματα είχαν αλλάξει δραστικά από τότε που έγιναν ακόλουθοι του Μεσσία, του Ιησού, του απογόνου του Βασιλιά Δαβίδ και του πατριάρχη Αβραάμ. Αυτοί οι Εβραίοι αντιμετώπιζαν ένα μεγαλύτερο και σοβαρότερο ζήτημα από αυτό που αντιμετώπισαν οι προπάτορές τους όταν οδηγήθηκαν από τον προφήτη Μωυσή στο Όρος Σινά το 1513 Π.Κ.Χ. Διακυβεύονταν μεγαλύτερα πράγματα τα οποία μπορούσαν να χαθούν μόνιμα, επιφέροντας τελικά καταστροφή σε όσους θα έχαναν αυτά τα πράγματα. Όπως ο πατριάρχης Ισαάκ, ο γιος του Αβραάμ, αρνήθηκε να μεταμεληθεί παρά τα δάκρυα του υλιστή γιου του, του Ησαύ, έτσι και ο Ιεχωβά Θεός δεν θα μεταμελούνταν αν αυτοί οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι έχαναν την εκτίμησή τους για την παρ’ αξία καλοσύνη Του η οποία τους δείχτηκε μέσω του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αντί να είναι σαν τον Ησαύ ο οποίος θεώρησε ευτελή την αξία των πνευματικών ευκαιριών που διανοίγονταν μπροστά του λόγω του ότι ήταν εγγονός του Αβραάμ, αυτοί θα έπρεπε να αποφύγουν την υιοθέτηση μιας βέβηλης στάσης εκδηλώνοντας ανεπιφύλακτη εκτίμηση για τα ιερά πράγματα και εμμένοντας σε αυτά. Να γιατί ο θεόπνευστος συγγραφέας είπε στη συνέχεια σε αυτούς τους εκχριστιανισμένους Εβραίους, οι οποίοι είχαν πλέον εισαχθεί σε μια νέα διαθήκη μέσω του Ιησού Χριστού, τα εξής:

28. Σύμφωνα με το συγγραφέα, τι δεν είχαν πλησιάσει αυτοί οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι;

²⁸ «Διότι [δηλαδή, Λόγω αυτών που μόλις ανέφερα στις προηγούμενες προτάσεις] δεν έχετε πλησιάσει αυτό το οποίο μπορεί να ψηλαφηθεί [όπως είναι το Όρος Σινά] και το οποίο φλέγεται με φωτιά, και ένα σκοτεινό σύννεφο και πυκνό σκοτάδι και θύελλα, και τον ήχο σάλπιγγας και τη φωνή λόγων, στο άκουσμα της οποίας φωνής ο λαός εκλιπάρησε να μην προστεθεί σε αυτούς άλλος λόγος. Διότι δεν μπορούσαν να υποφέρουν την εντολή: “Και αν ένα ζώο αγγίξει το βουνό, πρέπει να λιθοβοληθεί”. Επίσης, το θέαμα ήταν τόσο φοβερό που ο Μωυσής [ο μεσίτης] είπε: “Φοβάμαι και τρέμω”.

29. Τι είχαν πλησιάσει, όμως, αυτοί οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι, και ποιες προοπτικές είχαν;

²⁹ »Εσείς, όμως, έχετε πλησιάσει ένα Όρος Σιών και μια πόλη του ζωντανού Θεού, την ουράνια Ιερουσαλήμ, και μυριάδες αγγέλων [όχι μόνο τους αγγέλους που παρευρίσκονταν εκεί στο Όρος Σινά], σε γενική σύναξη, και την εκκλησία των πρωτοτόκων [Χριστιανών πρωτότοκων γιων του Θεού οι οποίοι είναι μεγαλύτεροι από τον Ησαύ, τον πρωτότοκο γιο του Ισαάκ] που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς [όχι στα επίγεια οικογενειακά αρχεία του Ισαάκ], και τον Θεό, τον Κριτή όλων [όχι τον άγγελο που εκπροσωπούσε τον Θεό στο Όρος Σινά], και τις πνευματικές ζωές των δικαίων οι οποίοι έχουν τελειοποιηθεί [όχι καταδικασμένων αμαρτωλών σαν τους Εβραίους στο Όρος Σινά], και τον Ιησού, τον μεσίτη μιας νέας διαθήκης [καλύτερης από τη διαθήκη του Νόμου, μεσίτης της οποίας ήταν ο Μωυσής], και το αίμα του ραντίσματος, το οποίο μιλάει με καλύτερο τρόπο από το αίμα του Άβελ [δηλαδή, το αίμα του Ιησού Χριστού]».​—⁠Εβραίους 12:​18⁠-⁠24· Γαλάτες 3:​19· Πράξεις 7:​37, 38.

30. Επομένως, τι αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τώρα σχετικά με τη θέση στην οποία βρίσκονταν εκείνοι οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι;

³⁰ Αναλογιζόμενοι όλα εκείνα τα μεγαλύτερα πράγματα τα οποία είχαν πλησιάσει οι εκχριστιανισμένοι Εβραίοι, αντιλαμβανόμαστε ότι βρίσκονταν σε μια σοβαρότερη κατάσταση από ό,τι οι Εβραίοι προπάτορές τους μπροστά στο Όρος Σινά της Αραβίας το 1513 Π.Κ.Χ. Θα έχαναν περισσότερα. Η πιθανότητα της αιώνιας καταστροφής ήταν υπαρκτή για αυτούς αν γίνονταν σαν τον πρωτότοκο γιο του Ισαάκ, τον Ησαύ, και έχαναν την εκτίμησή τους για τα ιερά πράγματα που συνδέονται με τους πνευματικούς πρωτότοκους γιους του Θεού, οι οποίοι είναι καταγραμμένοι στους ουρανούς.

31. Για ποιους αληθεύει το ίδιο σήμερα, και έτσι τι θα πρέπει να κάνουν αυτοί με προθυμία;

³¹ Το ίδιο αληθεύει για όσους ισχυρίζονται σήμερα ότι είναι Χριστιανοί, ανεξάρτητα από το αν είναι Ιουδαίοι που έχουν μεταστραφεί ή Εθνικοί που έχουν μεταστραφεί. Πρέπει να αναγνωρίζουμε ποιος είναι αυτός που μας μιλάει​—⁠ο Θεός⁠—​μέσω του εμπνευσμένου Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Επομένως, πρέπει να ακούμε με προθυμία τα επιπρόσθετα πράγματα που μας έχει πει μέσω του Μεσίτη Ιησού Χριστού και των μαθητών του οι οποίοι έγραψαν ιερά συγγράμματα κατόπιν θεϊκής έμπνευσης. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε την εκδήλωση ανεπιφύλακτης εκτίμησης για αυτά τα σημαντικότατα πράγματα. Δεν θα πρέπει να εξαιρούμε τον εαυτό μας από το να ακούει και να προσέχει αυτά τα πράγματα. Γι’ αυτό, ο θεόπνευστος συγγραφέας που έγραψε στους Χριστιανούς Εβραίους λέει στη συνέχεια:

32. Γι’ αυτό, τι είπε στη συνέχεια ο συγγραφέας σχετικά με το αίτημα για απαλλαγή;

³² «Κοιτάξτε να μη ζητήσετε απαλλαγή [να μην εξαιρείτε τον εαυτό σας] από αυτόν που μιλάει. Διότι αν δεν διέφυγαν εκείνοι οι οποίοι ζήτησαν απαλλαγή από αυτόν που έδινε θεϊκή προειδοποίηση πάνω στη γη, πολύ περισσότερο δεν θα διαφύγουμε εμείς αν απομακρυνθούμε από αυτόν που μιλάει από τους ουρανούς. Εκείνον τον καιρό η φωνή του κλόνισε τη γη [χωρίς όμως να συντρίψει το Όρος Σινά], αλλά τώρα έχει υποσχεθεί, λέγοντας: “Ακόμη μια φορά εγώ θα σείσω, όχι μόνο τη γη, αλλά και τον ουρανό”».

33. Πού βρίσκουμε αυτή την υπόσχεση του Θεού, και γιατί θεώρησε ο συγγραφέας κατάλληλο να την παραθέσει εδώ;

³³ Πού βρίσκουμε αυτή την υπόσχεση του Ιεχωβά Θεού; Σαφώς στην προφητεία του Αγγαίου, κεφάλαιο δεύτερο και εδάφιο έξι, η οποία δόθηκε στην αρχαία Ιερουσαλήμ, με τα εξής λόγια: «Διότι αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: “Ακόμη μια φορά​—⁠λίγος καιρός απομένει⁠—​και σείω τους ουρανούς και τη γη και τη θάλασσα και την ξηρά”». Αλλά εκείνη η θεϊκή υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε πλήρως “λίγο καιρό” μετά την εξαγγελία της από τον προφήτη Αγγαίο. Γι’ αυτόν το λόγο, ο συγγραφέας που έγραψε στους εκχριστιανισμένους Εβραίους κάνει ένα επιπλέον θεόπνευστο σχόλιο για εκείνη τη θεϊκή υπόσχεση που αφορούσε τον κλονισμό τόσο του ουρανού όσο και της γης:

34. Ποιο σχόλιο κάνει ο συγγραφέας γύρω από το εδάφιο Αγγαίος 2:​6 το οποίο παρέθεσε;

³⁴ «Η έκφραση “Ακόμη μια φορά” υποδηλώνει την απομάκρυνση των κλονιζομένων πραγμάτων ως πραγμάτων που είναι κατασκευασμένα, για να παραμείνουν τα πράγματα που δεν κλονίζονται. Γι’ αυτό, εφόσον θα λάβουμε μια βασιλεία που δεν μπορεί να κλονιστεί, ας έχουμε [εμείς, ανόμοια με τον Ησαύ,] παρ’ αξία καλοσύνη, μέσω της οποίας μπορούμε να αποδίδουμε στον Θεό ευπρόσδεκτα ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος. Διότι ο Θεός μας είναι επίσης φωτιά που κατατρώει [καταστροφικός όπως η φωτιά με την οποία φλεγόταν το Όρος Σινά]».​—⁠Εβραίους 12:​25⁠-⁠29.

35. Σε ποιον καιρό εφαρμόζει ο συγγραφέας την έκφραση «Ακόμη μια φορά», και έτσι τι θα πρέπει να βρίσκεται κοντά όσον αφορά τα κλονιζόμενα, κατασκευασμένα πράγματα;

³⁵ Προσέξαμε το σημείο; Ο συγγραφέας που έγραψε στους εκχριστιανισμένους Εβραίους εφαρμόζει τη θεόπνευστη έκφραση «Ακόμη μια φορά» στο μέλλον και εξηγεί ότι το μόνο που δεν μπορεί να κλονιστεί είναι η βασιλεία την οποία θα λάβουν οι Χριστιανοί που αποδίδουν ιερή υπηρεσία στον Θεό με ευπρόσδεκτο τρόπο. Εξηγεί επίσης ότι η «απομάκρυνση» όλων των κατασκευασμένων πραγμάτων που κλονίζονται θα αφήσει ελεύθερο το πεδίο για εκείνη τη βασιλεία, η οποία είναι μια κυβέρνηση που θα παραμείνει σταθερή και σε ισχύ. Τα κλονιζόμενα, κατασκευασμένα πράγματα δεν έχουν “απομακρυνθεί” ακόμη, μολονότι ήδη σείονται και κλονίζονται. Σαφώς, λοιπόν, σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν τα πράγματα οι θεόπνευστες Άγιες Γραφές, η προφητεία των εδαφίων Αγγαίος 2:​6, 7 έχει μια σύγχρονη εφαρμογή σε αυτόν τον εικοστό αιώνα και η ολοκληρωτική εκπλήρωση της προφητείας είναι ακόμη μελλοντική, αν και βρίσκεται πολύ κοντά!

ΠΩΣ;

36. Ποια ερώτηση γεννάται τώρα όσον αφορά τη σύγχρονη εκπλήρωση των εδαφίων Αγγαίος 2:​6, 7 στον εικοστό αιώνα;

³⁶ Οι κατά γράμμα ουρανοί, η γη, η θάλασσα και η ξηρά δεν θα “απομακρυνθούν” ούτε θα αφανιστούν. Ασφαλώς τίποτα τέτοιο δεν έγινε στα πλαίσια της πρώτης μικρογραφικής εκπλήρωσης της προφητείας, όποια και αν ήταν αυτή, στην εποχή του Αγγαίου ή λίγο καιρό αργότερα. Πώς, λοιπόν, βρίσκει εκείνη η θεϊκή υπόσχεση εφαρμογή στη σύγχρονη εκπλήρωση του εικοστού αιώνα; «Διότι αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: “Ακόμη μια φορά​—⁠λίγος καιρός απομένει⁠—​και σείω τους ουρανούς και τη γη και τη θάλασσα και την ξηρά”. “Και θα σείσω όλα τα έθνη, και θα έρθουν τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών· και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων».​—⁠Αγγαίος 2:​6, 7.

37. Σε τι πρόκειται να καταλήξει το σείσιμο όλων των προαναφερόμενων πραγμάτων, και τι πρέπει να συμβεί σε όσα εναντιώνονται σε αυτό και το εμποδίζουν;

³⁷ Ποιος άραγε δεν μπορεί να διακρίνει ότι το σείσιμο και ο κλονισμός όλων των προαναφερόμενων πραγμάτων πρόκειται να καταλήξουν στην ενδόξαση του Ναού του Ιεχωβά Θεού; Δηλαδή στην αύξηση της αίγλης και στην εξύψωση της αγνής λατρείας του μόνου ζωντανού και αληθινού Θεού, όχι σε έναν κατά γράμμα οίκο λατρείας πάνω στη γη, αλλά στον αληθινό του Ναό, συγκεκριμένα, εκεί που αποδίδεται λατρεία προς Αυτόν με πνεύμα και αλήθεια, μέσα στα πλαίσια της ειδικής του διευθέτησης. (Ιωάννης 4:​21⁠-⁠24) Στο ζήτημα της λατρείας, πρέπει να δοθεί στον Ιεχωβά η δικαιωματική του θέση μέσα στο σύμπαν των ζωντανών πλασμάτων. Όλα όσα εναντιώθηκαν και εμπόδισαν αυτή την ορθή και αγνή λατρεία πρέπει να “απομακρυνθούν” και να εξαλειφθούν. Σύμφωνα με το θεόπνευστο συγγραφέα των εδαφίων Εβραίους 12:​26, 27, το σείσιμο και ο κλονισμός όλων αυτών των πραγμάτων σημαίνουν την «απομάκρυνσή» τους, τη συντριβή τους.

38. Όσον αφορά το σείσιμο και τον κλονισμό, τι μπορεί να ειπωθεί για τα πράγματα τα οποία έχουν πλησιάσει οι χρισμένοι Χριστιανοί (Εβραίους 12:​22, 23);

³⁸ Η “πόλη του ζωντανού Θεού, η ουράνια Ιερουσαλήμ”, δεν θα κλονιστεί και δεν θα “απομακρυνθεί”. Ούτε και ο ουράνιος τόπος της, το «Όρος Σιών», θα πάθει κάτι τέτοιο. Αλλά ούτε και οι άγιες «μυριάδες αγγέλων, σε γενική σύναξη», ούτε η «εκκλησία των πρωτοτόκων που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς» ούτε οι «πνευματικές ζωές των δικαίων οι οποίοι έχουν τελειοποιηθεί». (Εβραίους 12:​22, 23) Αυτά τα πράγματα τα οποία έχουν πλησιάσει οι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι, χρισμένοι Χριστιανοί δεν φθείρονται. Δεν συνδέονται ούτε εξαρτώνται από κάποιον τυπικό, υλικό ναό εδώ στη γη, σαν τους ναούς που έχτισαν στην επίγεια Ιερουσαλήμ ο Βασιλιάς Σολομών και ο Κυβερνήτης Ζοροβάβελ και ο Αρχιερέας Ιησούς, ο γιος του Ιωσεδέκ. Αυτά τα άφθαρτα πράγματα έχουν να κάνουν με το μεγαλύτερο ναό του Ιεχωβά, τον πνευματικό του ναό, τον μόνο που μπορεί να Τον χωρέσει στα Άγια των Αγίων του (στον ίδιο τον ουρανό). (1 Βασιλέων 8:​27· Ησαΐας 66:​1· Πράξεις 7:​48⁠-⁠50· 17:24, 25· Εβραίους 9:​23, 24) Επίσης, αυτά τα άφθαρτα, αμετακίνητα πράγματα έχουν να κάνουν με τη βασιλεία του Ιεχωβά «που δεν μπορεί να κλονιστεί».​—⁠Εβραίους 12:28.

39. Άρα λοιπόν, οι «ουρανοί» που σείονται είναι κατά γράμμα ή συμβολικοί, και γιατί;

³⁹ Τι είναι, λοιπόν, οι «ουρανοί» που πρόκειται να σειστούν και να κλονιστούν και να “απομακρυνθούν”; Ο Ιεχωβά, ο μεγάλος Θεός που επιτελεί το σείσιμο, τον κλονισμό και την απομάκρυνση, μας αποκαλύπτει ξεκάθαρα την απάντηση. Στο υπέροχο βιβλίο των “σημείων”, στην Αποκάλυψη την οποία έδωσε στον Εβραίο Χριστιανό απόστολο Ιωάννη, μας παρουσιάζει μια συμβολική εικόνα της “απομάκρυνσης” εκείνων των ουρανών. Στο εδάφιο Αποκάλυψη 20:​11 ενέπνευσε τον απόστολο Ιωάννη να γράψει τα εξής: «Και είδα έναν μεγάλο λευκό θρόνο και εκείνον που καθόταν σε αυτόν. Από μπροστά του έφυγε η γη και ο ουρανός, και δεν βρέθηκε τόπος για αυτά». Εκείνος ο απερχόμενος ουρανός αντικαταστάθηκε, γιατί στα εδάφια Αποκάλυψη 21:​1, 2 ο Ιωάννης συνεχίζει ως εξής: «Και είδα νέο ουρανό και νέα γη· διότι ο προηγούμενος ουρανός και η προηγούμενη γη είχαν παρέλθει, και η θάλασσα δεν υπάρχει πια. Και είδα την άγια πόλη, τη Νέα Ιερουσαλήμ, να κατεβαίνει από τον ουρανό, από τον Θεό, και να είναι ετοιμασμένη σαν νύφη στολισμένη για το σύζυγό της». Όπως στην προκειμένη περίπτωση η “άγια πόλη, η Νέα Ιερουσαλήμ”, είναι ένα σημείο που εξεικονίζει «τη νύφη, τη σύζυγο του Αρνιού» (Αποκάλυψη 21:​9), έτσι και ο «προηγούμενος ουρανός», ο «ουρανός» που έφυγε μπροστά από τον Θεό ο οποίος καθόταν στο μεγάλο λευκό θρόνο του, είναι ένα «σημείο», δηλαδή σύμβολο.

40, 41. Τι στοιχεία μάς δίνουν τα εδάφια Αποκάλυψη 12:​3⁠-⁠5, 7⁠-⁠12 για να καταλάβουμε τι σημαίνουν οι «ουρανοί»;

⁴⁰ «Σημείο» τίνος πράγματος; Προφανώς κάποιας αόρατης, πνευματικής, ουράνιας οργάνωσης που εξουσίαζε την ανθρωπότητα. Το δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκάλυψης μας δίνει τα στοιχεία που οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Εκεί αναφέρεται: «Και άλλο σημείο φάνηκε στον ουρανό, και είδα έναν μεγάλο πυρόχρωμο δράκοντα με εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα και στα κεφάλια του εφτά διαδήματα· και η ουρά του σέρνει το ένα τρίτο των άστρων του ουρανού, και τα έριξε κάτω στη γη. . . . Και ξέσπασε πόλεμος στον ουρανό: Ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν με το δράκοντα, και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του, αλλά δεν υπερίσχυσε ούτε βρέθηκε πια τόπος για αυτούς στον ουρανό. Ρίχτηκε κάτω, λοιπόν, ο μεγάλος δράκοντας, το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς, ο οποίος παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη· ρίχτηκε κάτω στη γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του. Και άκουσα μια δυνατή φωνή στον ουρανό να λέει:

⁴¹ »“Τώρα πραγματοποιήθηκε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Χριστού του, επειδή ρίχτηκε κάτω ο κατήγορος των αδελφών μας, ο οποίος τους κατηγορεί ημέρα και νύχτα ενώπιον του Θεού μας! Και αυτοί τον νίκησαν χάρη στο αίμα του Αρνιού και χάρη στο λόγο της μαρτυρίας τους, και δεν αγάπησαν την ψυχή τους ακόμη και μπροστά στο θάνατο. Γι’ αυτόν το λόγο, να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι κατοικείτε σε αυτούς! Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα”».​—⁠Αποκάλυψη 12:​3⁠-⁠5, 7⁠-⁠12.

42. Τι εξεικονίζουν οι «ουρανοί», όπως φαίνεται από αυτή την περιγραφή;

⁴² Με τα σημεία που χρησιμοποιεί αυτή η περιγραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι οι συμβολικοί «ουρανοί» εξεικονίζουν την αόρατη, πνευματική οργάνωση του Σατανά του Διαβόλου και των δαιμονικών αγγέλων που βρίσκονται υπό τον έλεγχό του. Μαζί με αυτούς τους πονηρούς, δαιμονικούς αγγέλους ο Σατανάς ο Διάβολος έχει παροδηγήσει «ολόκληρη την κατοικημένη γη». Ο Ιησούς Χριστός τον αποκάλεσε “άρχοντα” του κόσμου της ανθρωπότητας. (Ιωάννης 12:​31· 14:​30· 16:​11) Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος τον προσδιορίζει ως “τον θεό αυτού του συστήματος πραγμάτων” που τυφλώνει τις διάνοιες των απίστων. Ο Παύλος αναφέρεται επίσης σε αυτόν ως «τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα, του πνεύματος που τώρα ενεργεί στους γιους της ανυπακοής». (2 Κορινθίους 4:​4· Εφεσίους 2:​2) Ο απόστολος Ιωάννης εφιστά την προσοχή στην επιρροή που ασκεί ο Σατανάς πάνω στον κόσμο της ανθρωπότητας: «Γνωρίζουμε [εμείς οι Χριστιανοί] ότι προερχόμαστε από τον Θεό, αλλά ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:​19) Ο Σατανάς και οι δαιμονικοί του άγγελοι είναι αυτοί τους οποίους αναφέρει το εδάφιο Εφεσίους 6:​12 ως «πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους». Αυτοί είναι οι αόρατοι ουρανοί που εξουσιάζουν τώρα την πονηρή ανθρωπότητα.

43. Τι μπορεί να ειπωθεί ως προς το αν αυτοί οι «ουρανοί» έχουν ήδη αρχίσει να κλονίζονται;

⁴³ Ευχαριστούμε, όμως, τον Παντοδύναμο Θεό για το γεγονός ότι αυτοί οι «ουρανοί» πάνω από το ανθρώπινο γένος δεν είναι μόνιμοι. Σε λίγο, και μετά την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» που θα πλήξει όλη την ανθρωπότητα, αυτοί οι «ουρανοί» θα φύγουν μπροστά από το πρόσωπο του Ιεχωβά Θεού που κάθεται στο «μεγάλο λευκό θρόνο» του. (Αποκάλυψη 20:​11) Επομένως, είναι «ουρανοί» που μπορούν να “απομακρυνθούν”. Είναι ουρανοί που μπορούν να κλονιστούν ώσπου να καταστραφούν ολοσχερώς. Ο κλονισμός τους άρχισε ήδη. Πότε; Μετά τη γέννηση στους ουρανούς της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού, όταν οι «προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» τελείωσαν στις αρχές του φθινοπώρου του έτους 1914 Κ.Χ. Τότε ο ενθρονισμένος Ιησούς Χριστός, ενεργώντας ως ο ουράνιος Μιχαήλ, ο «μεγάλος άρχοντας» που στέκεται υπέρ του λαού του Θεού, άρχισε να πολεμάει εναντίον του Σατανά του Διαβόλου και της δαιμονικής του οργάνωσης. Το αποτέλεσμα ήταν να κλονιστούν εκείνες οι πονηρές πνευματικές δυνάμεις, να μετατοπιστούν από την ουράνια θέση τους και να ριχτούν στη γη μας.

44. Τι έχει επιφέρει αυτός ο κλονισμός των “ουρανών” και η απώλεια των ουράνιων επαφών τους, και πότε θα τελειώσει ο κλονισμός;

⁴⁴ Αλλόφρονες επειδή κλονίστηκαν και έχασαν τις προηγούμενες ουράνιες επαφές τους, έχουν επιφέρει πάμπολλα «αλίμονο» στην ανθρωπότητα, καθώς και διωγμό στον αφιερωμένο, βαφτισμένο λαό του Ιεχωβά, τους πνευματικούς Ισραηλίτες, εδώ πάνω στη γη. (Αποκάλυψη 12:​5⁠-⁠13, 17· Δανιήλ 12:​1) Αλλά ο κλονισμός τον οποίο πρέπει να υποστούν δεν έχει τελειώσει με αυτόν τον υποβιβασμό. Ο τελειωτικός κλονισμός πρέπει να λάβει χώρα μετά τον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου», τον Αρμαγεδδώνα, και θα επιφέρει την πτώση τους στη φυλακή της αβύσσου, όπου θα παραμένουν περιορισμένοι στη διάρκεια των χιλίων ετών της αδιάλειπτης βασιλείας που θα ασκεί ο Χριστός πάνω στην απολυτρωμένη ανθρωπότητα. Συνεπώς, αυτοί οι πονηροί «ουρανοί» θα εξαφανιστούν και θα δώσουν τη θέση τους στους «νέους ουρανούς» στους οποίους θα κατοικεί δικαιοσύνη για πάντα.​—⁠2 Πέτρου 3:​7⁠-⁠13· Αποκάλυψη 20:​1⁠-⁠3.

45. Ποιες υποθέσεις έχει επηρεάσει εκείνος ο αρχικός κλονισμός αυτών των “ουρανών”, και τι πρέπει να ειπωθεί όσον αφορά έναν ενδεχόμενο κλονισμό και μια ενδεχόμενη «απομάκρυνση» της κατά γράμμα γης μας;

⁴⁵ Αυτός ο υποβιβασμός και ο περιορισμός των δαιμονικών ουρανών στην περιοχή γύρω από τη γη, για «μικρό χρονικό διάστημα» ωσότου ριχτούν στην «άβυσσο», επηρέασε τρομακτικά τις ανθρώπινες υποθέσεις στη γη από το 1914 Κ.Χ. και μετά. Πώς, όμως, εκπληρώνει ο Ιεχωβά Θεός την υπόσχεσή του να σείσει και να κλονίσει και τη «γη» μαζί με τους «ουρανούς»; (Αγγαίος 2:​6· Εβραίους 12:​26) Όπως οι «ουρανοί» που κλονίζονται δεν είναι οι κατά γράμμα ορατοί ουρανοί οι οποίοι βρίσκονται πάνω από τους ανθρώπους, έτσι και η «γη» που αντιδιαστέλλεται με εκείνους τους ουρανούς δεν είναι η κατά γράμμα γη κάτω από τα πόδια των ανθρώπων. Αναφερόμενο στη δημιουργία του Θεού, το εδάφιο Ψαλμός 104:​5 λέει τα εξής για την κατά γράμμα γη και τη μονιμότητά της: «Αυτός θεμελίωσε τη γη πάνω στους σταθερούς της τόπους· δεν θα κλονιστεί στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα». Σε αρμονία με αυτό, η κατά γράμμα γη μας δεν θα σειστεί ούτε θα κλονιστεί με σκοπό να “απομακρυνθεί”.

46. Τι είναι, λοιπόν, η «γη» που κλονίζεται και “απομακρύνεται”, και πότε ήρθε σε ύπαρξη;

⁴⁶ Είναι λογικό, λοιπόν, ότι ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να σείσει τη συμβολική «γη» με σκοπό να την “απομακρύνει”. Όπως οι «ουρανοί» που σχετίζονται με αυτήν απαρτίζονται από νοήμονα ζωντανά πλάσματα (τους δαίμονες, αυτά τα πνεύματα που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Σατανά του Διαβόλου), έτσι και η συμβολική «γη» απαρτίζεται από νοήμονα ζωντανά πλάσματα, δηλαδή, την ανθρώπινη κοινωνία που βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού, του Σατανά του Διαβόλου. Αυτή η ασεβής ανθρώπινη κοινωνία ήρθε σε ύπαρξη λίγο μετά τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε και τώρα περιλαμβάνει ουσιαστικά ολόκληρο τον κόσμο της ανθρωπότητας. (Αποκάλυψη 12:​9· 1 Ιωάννη 5:​19) Αυτή η συμβολική «γη» και οι σχετιζόμενοι με αυτήν «ουρανοί» οι οποίοι την εξουσιάζουν απαρτίζουν τους “ουρανούς και τη γη που υπάρχουν τώρα” και που, με το λόγο του Θεού, «είναι αποταμιευμένα για τη φωτιά και φυλάττονται μέχρι την ημέρα της κρίσης και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων», όπως μας λέει το εδάφιο 2 Πέτρου 3:​7. Πριν καταστρέψει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά αυτή τη συμβολική «γη» σαν με φωτιά που κατατρώει, πώς τη σείει και την κλονίζει;

ΤΟ ΣΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ “ΓΗΣ”

47. Πώς άρχισε ο Θεός να κλονίζει τη συμβολική «γη»;

⁴⁷ Ο Θεός αρχίζει να το κάνει αυτό αξιώνοντας τα κυριαρχικά του δικαιώματα πάνω στην κατοικία της ανθρώπινης κοινωνίας, δηλαδή στην κατά γράμμα γη. Και το κάνει αυτό όπως ποτέ προηγουμένως. Η ιδιοτελής, εγωιστική ανθρώπινη κοινωνία αξιώνει ότι η γη τής ανήκει και ότι έχει το δικαίωμα να κάνει στη γη και στη θάλασσα ό,τι θέλει. Με αυτόν τον τρόπο αψηφάται ο Δημιουργός της γης, κάτι που είναι εσφαλμένο αλλά και κοντόφθαλμο. Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά άφησε αυτή την άποψη να επικρατήσει και να εφαρμοστεί απρόσκοπτα και ανεμπόδιστα μέχρι το τέλος των “προσδιορισμένων καιρών των εθνών” το 1914 Κ.Χ. Τότε έδωσε πνοή στη δική του δικαιωματική αξίωση κάνοντας να γεννηθεί στους ουρανούς η Μεσσιανική του βασιλεία. Αυτή η αόρατη, ουράνια κυβέρνηση, που στο εδάφιο Αποκάλυψη 12:​5 παρουσιάζεται ως «παιδί», ο “γιος” της “γυναίκας” του Θεού, έχει διοριστεί να «ποιμάνει όλα τα έθνη με σιδερένιο ραβδί». Αυτή η διεκδίκηση της παγκόσμιας κυριαρχίας από μέρους του Ιεχωβά κλόνισε τη συμβολική «γη», την ασεβή ανθρώπινη κοινωνία, τερματίζοντας το μακρόχρονο εφησυχασμό που της ενέπνεε η σταθερή κατάστασή της, ενόσω ο Ιεχωβά Θεός τής είχε επιτρέψει να χρησιμοποιεί την κατά γράμμα γη σαν να ήταν δική της, να την κακομεταχειρίζεται σαν να μη χρειαζόταν να λογοδοτήσει σε κανέναν.

48. Πώς μπορούσε η συμβολική «γη» που στερούνταν πνευματικότητας να τρανταχτεί από την αόρατη, ουράνια δράση του Παγκόσμιου Κυρίαρχου Ιεχωβά;

⁴⁸ Πώς, όμως, ήταν δυνατόν να σειστεί και να κλονιστεί η επίγεια, ανθρώπινη κοινωνία από αυτή την αόρατη, ουράνια δράση του Παγκόσμιου Κυρίαρχου αν η ανθρώπινη κοινωνία δεν γνώριζε τίποτα για αυτήν; Πώς μπορούσε η ανθρώπινη κοινωνία που στερούνταν πνευματικότητας να νιώσει αυτή τη δράση, να τρανταχτεί από αυτήν; Αυτό μπορούσε να επιτευχθεί με το να φροντίσει ο Θεός να ειδοποιηθούν οι άνθρωποι ότι «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» έληξαν το 1914, το έτος στο οποίο άρχισε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η μακρόχρονη κυριαρχία τους στον κόσμο είχε πια λήξει, γιατί τώρα μπορούσε να ειπωθεί στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά: «Σε ευχαριστούμε Ιεχωβά Θεέ, Παντοδύναμε, Εσύ που είσαι και που ήσουν, επειδή πήρες τη μεγάλη σου δύναμη και άρχισες να βασιλεύεις. Αλλά τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή σου». (Αποκάλυψη 11:​17, 18) Η επίγεια, ανθρώπινη κοινωνία ειδοποιήθηκε για αυτή την παγκόσμια αλλαγή στο κατεστημένο μέσω των πρεσβευτών τους οποίους είχε στη γη εκείνος ο Κυρίαρχος που ήταν τώρα βασιλιάς, ο Ιεχωβά Θεός ο Παντοδύναμος.

49. Ποιοι είναι αυτοί οι «πρεσβευτές» που επιδίδουν την ειδοποίηση, και γιατί είναι τώρα η αποστολή τους περισσότερο επείγουσα παρά ποτέ;

⁴⁹ Ποιοι είναι αυτοί οι «πρεσβευτές»; Είναι οι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι, χρισμένοι με το πνεύμα Χριστιανοί οι οποίοι περιγράφονται στα λόγια του αποστόλου Παύλου που βρίσκονται στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους, κεφάλαιο πέντε και εδάφια δεκαεννιά και είκοσι: «Ο Θεός, μέσω του Χριστού, συμφιλίωνε με τον εαυτό του έναν κόσμο, χωρίς να λογαριάζει σε αυτούς τα παραπτώματά τους, και εμπιστεύτηκε σε εμάς το λόγο της συμφιλίωσης. Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές που αναπληρώνουμε τον Χριστό, σαν να ικέτευε ο Θεός χρησιμοποιώντας εμάς. Ως αναπληρωτές του Χριστού παρακαλούμε: “Συμφιλιωθείτε με τον Θεό”». Εφόσον ο Ιεχωβά Θεός ο Παντοδύναμος είχε αναλάβει πλέον ο ίδιος τη μεγάλη του εξουσία και είχε αρχίσει να βασιλεύει μέσω της νεογέννητης Μεσσιανικής βασιλείας του στους ουρανούς, ήταν περισσότερο επείγον παρά ποτέ να συμφιλιωθεί με τον Θεό η επίγεια, ανθρώπινη κοινωνία. Η πλήρης «απομάκρυνση» ολόκληρου του παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων ήταν πλέον κάτι το επικείμενο και ο “καιρός του τέλους” του είχε αρχίσει. (Δανιήλ 12:​4) Το ερώτημα είναι: Ποιοι θα γλιτώσουν από την καταστροφή του;

50. Πώς αντέδρασε η συμβολική «γη» στην ειδοποίηση που της επιδόθηκε μέσω των πρεσβευτών της Βασιλείας;

⁵⁰ Πώς αντέδρασε η συμβολική «γη», η ταλαιπωρημένη από τον πόλεμο ανθρώπινη κοινωνία, στην ειδοποίηση που της επιδόθηκε μέσω των “πρεσβευτών” της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού η οποία βρισκόταν στα χέρια του Χριστού Του; Μήπως ησύχασε η γη, ανταποκρινόμενη ειρηνικά στην πρόσκληση για συμφιλίωση με τη νεογέννητη βασιλεία του Ιεχωβά μέσω του Χριστού; Το ιστορικό εκείνων των ετών του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου απαντάει «Όχι!» Η σπαρασσόμενη από τον πόλεμο «γη» σείστηκε, κλονίστηκε από αυτή την ειδοποίηση. Όπως προείπε το εδάφιο Αποκάλυψη 11:​18: «Τα έθνη οργίστηκαν», δηλαδή εναντίον των πρεσβευτών της Βασιλείας. Προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τις συνθήκες του πολέμου, που επικρατούσαν σε όλη τη γη, για να καταπατήσουν αυτούς τους πρεσβευτές της Βασιλείας. Κατέφυγαν μάλιστα και σε βίαιο διωγμό, προκαλώντας ακόμη και το θάνατο των πρεσβευτών σε ορισμένες περιπτώσεις. Τέτοιες εμπειρίες έζησαν οι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι, χρισμένοι Χριστιανοί που τότε ήταν γνωστοί ως Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής, ενώ σήμερα ως Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά.

51. (α) Τι άλλο μπορεί να ειπωθεί σχετικά με την ειδοποίηση που επιδίδεται μέσω των πρεσβευτών της Βασιλείας και τις συνέπειες που έχει αυτή; (β) Με ποιον τρόπο είναι η αιτία αυτής της κατάστασης έτσι όπως την αναφέρει το εδάφιο Εβραίους 12:26;

⁵¹ Στις σελίδες της ιστορίας είναι γραμμένο το επαίσχυντο υπόμνημα που δημιούργησε για τον εαυτό της η συμβολική «γη» καθώς σειόταν, κλονιζόταν, τρανταζόταν βίαια από έχθρα εναντίον των πρεσβευτών της Βασιλείας του Ιεχωβά. Οι πιστοί πρεσβευτές του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά συνεχίζουν να επιδίδουν την ειδοποίηση μέχρι σήμερα, σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα, και η συμβολική «γη» εξακολουθεί να σείεται και να κλονίζεται από αυτή την ειδοποίηση και από την πρόκληση που ενέχει η σημασία της. Ως απόδειξη του γεγονότος ότι αυτή η ειδοποίηση είναι αληθινή, βλέπουμε να εκπληρώνονται τα όσα είπε ο Χριστός πως θα χαρακτήριζαν αυτόν τον «καιρό του τέλους»: «Θα υπάρξουν μεγάλοι σεισμοί, και στον έναν τόπο μετά τον άλλον επιδημίες και πείνες· και θα υπάρξουν φοβερά φαινόμενα και από τον ουρανό μεγάλα σημεία». (Λουκάς 21:​11) Αλλά με έναν συμβολικό τρόπο συμβαίνει ακριβώς ό,τι λέει το εδάφιο Εβραίους 12:26 σχετικά με την παρουσία του Ιεχωβά στο Όρος Σινά, τότε που έδωσε τις Δέκα Εντολές: «Εκείνον τον καιρό η φωνή του κλόνισε τη γη». Σε αυτές τις ημέρες, η μετάδοση του αγγέλματος που περιέχει ο γραπτός του Λόγος, η οποία γίνεται μέσω των πρεσβευτών της Βασιλείας του, κλονίζει τη συμβολική «γη».

52. Τι εξεικονίζεται από τη «θάλασσα» και την «ξηρά» που πρέπει και αυτά επίσης να σειστούν;

⁵² Όλα τα στοιχεία της ανθρώπινης κοινωνίας πάνω στη γη σείστηκαν και κλονίστηκαν. Συμβαίνει όπως ακριβώς είπε ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Ακόμη μια φορά​—⁠λίγος καιρός απομένει⁠—​και σείω τους ουρανούς και τη γη και τη θάλασσα και την ξηρά». (Αγγαίος 2:​6) Στο φλοιό της γης υπάρχει η θάλασσα και η ξηρά· η θάλασσα βρίσκεται σε συνεχή κίνηση και η ξηρά είναι απόλυτα σταθερή, εκτός αν συμβεί κάποιος τοπικός σεισμός. Εφόσον η προφητεία του εδαφίου Αγγαίος 2:6 έχει συμβολική σημασία, όπως συμβαίνει με τους «ουρανούς και τη γη», έτσι και η συμβολική «θάλασσα» πρέπει να είναι το μέρος εκείνο της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι άστατο, ταραγμένο, λες και σηκώνει «φύκια και λάσπη», που είναι ανήσυχο και επιθυμεί ριζοσπαστικές αλλαγές, χτυπώντας συνεχώς την «ξηρά». (Ησαΐας 57:​20) Αντίθετα, η συμβολική «ξηρά» πρέπει να είναι το μέρος εκείνο της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι κατασταλαγμένο, σταθερό, συντηρητικό, που προσπαθεί να διατηρήσει το κατεστημένο και αντιτίθεται στις ριζοσπαστικές αλλαγές.

53. Πώς καταδεικνύεται το κατά πόσο έχουν σειστεί αυτά τα δύο στοιχεία της ανθρώπινης κοινωνίας;

⁵³ Εντούτοις, και τα δύο αυτά στοιχεία της ανθρώπινης κοινωνίας θέλουν να κυβερνιέται η γη από ανθρώπους και όχι από τον Θεό, τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά. Επομένως, έχουν σειστεί και αυτά από την ειδοποίηση που τους επιδόθηκε μέσω των πνευματικών πρεσβευτών, η οποία ανήγγειλε ότι οι «προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» έληξαν και ότι η βασιλεία του Ιεχωβά μέσω του Χριστού κυβερνάει τώρα στους ουρανούς και ότι πλησιάζει γοργά ο καιρός για την ολοσχερή «απομάκρυνση» ολόκληρου του επίγειου συστήματος πραγμάτων με μια μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει γνωρίσει ποτέ προηγουμένως η ανθρωπότητα. (Ματθαίος 24:​3⁠-⁠22· Μάρκος 13:​4⁠-⁠20) Καταδεικνύοντας ότι σείονται από το άγγελμα του Λόγου του Θεού, και τα δύο στοιχεία της ανθρώπινης κοινωνίας, το συντηρητικό και το ριζοσπαστικό, έχουν “οργιστεί” εναντίον των διαγγελέων του θεϊκού αγγέλματος, των πρεσβευτών της Βασιλείας.

Κεφάλαιο 5

«Θα Έρθουν τα Επιθυμητά Πράγματα Όλων των Εθνών»

 1. Τι λέει στη συνέχεια το εδάφιο Αγγαίος 2:​7 όσον αφορά το τι συμβαίνει μετά το σείσιμο των εθνών, και επομένως τι δεν πρέπει να θέλουμε να κάνουμε αναφορικά με τη λατρεία του Ιεχωβά;

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι η εκπλήρωση της προφητείας του εδαφίου Αγγαίος 2:​6 βρίσκεται σε εξέλιξη από τότε που ο Ιεχωβά Θεός ο Παντοδύναμος ανέλαβε την παγκόσμια κυριαρχία του το 1914 Κ.Χ., εκείνο το σημαδιακό έτος στο οποίο ξέσπασε ο πόλεμος. Στη συνέχεια, όμως, η προφητεία μάς λέει τι αποτέλεσμα θα έχει το σείσιμο όλων των εθνών, εκτός από την ολοκληρωτική «απομάκρυνση» του ανθρωποποίητου συστήματος πραγμάτων εδώ στη γη. Στο εδάφιο Αγγαίος 2:​7 ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά συνεχίζει λέγοντας: «“Και θα σείσω όλα τα έθνη, και θα έρθουν τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών· και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων». Εφόσον υπάρχει αυτή η θεϊκή υπόσχεση, η οποία δείχνει ότι ο Ιεχωβά των στρατευμάτων ευαρεστείται να δοξάσει το ναό του, δηλαδή τον οίκο της αγνής λατρείας του, ποιοι είμαστε εμείς ώστε να περιφρονήσουμε και να υποβαθμίσουμε την αληθινή λατρεία Του σε αυτές τις ταραχώδεις ημέρες;

 2. Πώς έχει σείσει ο Ιεχωβά τα έθνη από το 1914 Κ.Χ. και μετά, και γιατί πρέπει να υπάρξει μια τελική αντίδραση από μέρους τους;

² Εκπληρώνοντας πιστά αυτή την προφητεία, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων έχει σείσει όλα τα έθνη. Από το 1914 Κ.Χ. και μετά, έχει στείλει τους πρεσβευτές της Βασιλείας του να επιδώσουν σε όλα τα έθνη την ειδοποίηση σχετικά με τις κρίσιμες αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στο παγκόσμιο κατεστημένο. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό ακριβώς που προέβλεψε ο Ιησούς Χριστός στην προφητεία του για την “τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:​3⁠-⁠14) Όλα τα έθνη οφείλουν να ομολογήσουν ότι έχουν οργιστεί εναντίον των πρεσβευτών της Βασιλείας. Η ίδια η ιστορία καταθέτει εναντίον των εθνών. Αλλά η οργή των εθνών δεν έχει πάψει ακόμη. Στην αποφασιστική, τελευταία πράξη που είναι ακόμη μπροστά μας, οι πρεσβευτές της Βασιλείας θα παραμείνουν προσκολλημένοι στην παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά, ανταποκρινόμενοι στις απαιτήσεις του θεόδοτου αγγέλματός τους. Γι’ αυτό, όπως προειπώθηκε στον προφητικό Λόγο του Θεού, η οργή όλων των εθνών πρόκειται να κορυφωθεί σε ένα τελικό ξέσπασμα.

 3. Μέχρι ποιου σημείου θα σείσει ο Ιεχωβά τα έθνη, και επομένως τι μπορεί να ειπωθεί για όποια θρησκευτική ανοχή και αν εκδηλώνουν αυτά προς το παρόν;

³ Η εχθρότητα των πολιτικών εθνών της γης θα εκδηλωθεί στο έπακρο, και κατόπιν ο Ιεχωβά των στρατευμάτων θα σείσει όλα αυτά τα έθνη ώσπου να καταρρεύσουν και να “απομακρυνθούν” για πάντα. Επομένως, όποια θρησκευτική ανοχή και αν εκδηλώνουν προς το παρόν τα έθνη απέναντι στους πρεσβευτές της Βασιλείας δεν είναι παρά προσωρινή. Ας μην παραπλανηθεί κανείς από κάτι τέτοιο.

 4. Μήπως έχουν εκπληρώσει τα έθνη, ακέραια και ως πολιτικές οντότητες, την προφητεία του εδαφίου Αγγαίος 2:​7, και πώς αποδεικνύεται αυτό;

⁴ Πριν από το τελικό ξέσπασμα οργής από μέρους όλων των εθνών και τη μετέπειτα βίαιη «απομάκρυνσή» τους, τι θα πρέπει να περιμένουμε σύμφωνα με την προφητεία του εδαφίου Αγγαίος 2:​7; Το εξής: «“Θα έρθουν τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών· και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων». Τι δείχνουν, λοιπόν, τα ιστορικά γεγονότα όσον αφορά τη μέχρι τώρα εκπλήρωση αυτής της προφητείας; Δεν δείχνουν ότι όλα τα πολιτικά έθνη, ακέραια και ως πολιτικές οντότητες, έχουν έρθει στον αληθινό ναό της λατρείας του Ιεχωβά και έχουν φέρει μαζί τους οικειοθελώς ως δώρα τα επιθυμητά πράγματα των εθνών τους. Παρ’ όλα όσα έχουν συμβεί από το 1914 Κ.Χ. και μετά, τα έθνη δεν εννοούν ακόμη να αποκηρύξουν τη δική τους επίγεια κυριαρχία και να ταχθούν υπέρ της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1945, ίδρυσαν τα Ηνωμένα Έθνη ως έναν διεθνή οργανισμό για την επίτευξη παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας. Μέχρι σήμερα, τον υποστηρίζουν επίμονα και απεγνωσμένα. Αυτός ο διεθνής οργανισμός αντιτίθεται απροκάλυπτα στην κυριαρχία του Ιεχωβά.

 5. Πώς έχουν αντιδράσει μεμονωμένοι πολίτες μέσα στα σειόμενα έθνη, και με ποιους έχουν συνταυτιστεί;

⁵ Εντούτοις, τι θα πούμε για μεμονωμένους πολίτες σε όλα αυτά τα έθνη, οι οποίοι υπόκεινται σε ισχυρό σείσιμο και προσπαθούν να μην καταρρεύσουν; Μέχρι σήμερα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν αντιδράσει στο κήρυγμα της Βασιλείας διαφορετικά από τις πολιτικές τους κυβερνήσεις και από τις θρησκευτικές οργανώσεις που αναμειγνύονται στην πολιτική. Έχουν αντιληφθεί ότι δεν είναι δυνατόν να απολαύσουν ευτυχισμένο, ειρηνικό, ανθηρό μέλλον με τέτοιες ανθρωποποίητες πολιτικές κυβερνήσεις. Έχουν αντιληφθεί ότι η μοναδική ελπίδα για να σωθούν και να μην καταστραφούν μαζί με τα πολιτικά έθνη αυτού του συστήματος πραγμάτων είναι η Μεσσιανική βασιλεία του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά. Πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Σατανάς ο Διάβολος είναι ο «θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων» και δεν θέλουν, λατρεύοντας τα πολιτικά έθνη, να λατρεύουν αυτόν τον ψεύτικο θεό. Συνειδητοποιούν ότι κάθε κυριαρχία ανήκει δικαιωματικά στον Ύψιστο Θεό. Γι’ αυτό, έχουν αφιερώσει πλήρως τον εαυτό τους στον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά για να τον λατρεύουν στον αληθινό οίκο της λατρείας του. Έχουν συνταυτιστεί με τους πρεσβευτές Του.

 6. Παρατηρώντας αυτούς τους σύγχρονους υποστηρικτές της κυριαρχίας και της λατρείας του Ιεχωβά, ποια προφητεία του Ησαΐα βλέπουμε στην ουσία να εκπληρώνεται;

⁶ Παρατηρώντας αυτούς τους σύγχρονους υποστηρικτές της παγκόσμιας κυριαρχίας και της λατρείας του Ιεχωβά, στην ουσία παρατηρούμε μια συναρπαστική εκπλήρωση της συχνά παρατιθέμενης προφητείας των εδαφίων Ησαΐας 2:​2⁠-⁠4: «Στο τελικό διάστημα των ημερών το βουνό του οίκου του Ιεχωβά θα στερεωθεί πάνω από την κορυφή των βουνών και θα υψωθεί πάνω από τους λόφους· και σε αυτό θα συρρέουν όλα τα έθνη. Και πολλοί λαοί θα πάνε και θα πουν: “Ελάτε να ανεβούμε στο βουνό του Ιεχωβά, στον οίκο του Θεού του Ιακώβ· και αυτός θα μας διδάξει τις οδούς του και εμείς θα περπατήσουμε στους δρόμους του”. Διότι από τη Σιών θα βγει νόμος, και ο λόγος του Ιεχωβά από την Ιερουσαλήμ. Και αυτός θα αποδώσει κρίση ανάμεσα στα έθνη και θα τακτοποιήσει τα ζητήματα όσον αφορά πολλούς λαούς. Και θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο».

 7. Πότε άρχισε να συμβαίνει αυτό, και με τι είδους ανθρώπους;

⁷ Όχι στο αρχικό, αλλά στο «τελικό διάστημα των ημερών» αυτού του “καιρού του τέλους” έχει αρχίσει αυτό το διεθνές πλήθος να συρρέει στην εξυψωμένη λατρεία του Ιεχωβά, «του Θεού του Ιακώβ [ή αλλιώς Ισραήλ]». Προερχόμενοι από «όλα τα έθνη», δεν είναι πνευματικοί Ισραηλίτες όπως οι πρεσβευτές της Βασιλείας.

8, 9. Σε ποιο έτος άρχισε να παρατηρείται η εκπλήρωση της προφητείας, και έπειτα από ποια γεγονότα;

⁸ Πότε άρχισαν αυτοί οι άνθρωποι από «όλα τα έθνη» να συρρέουν στο συμβολικό «βουνό του Ιεχωβά» για να προσφέρουν ενωμένα λατρεία στον «οίκο του Θεού του Ιακώβ»; Κάτι τέτοιο άρχισε να παρατηρείται μετά τη δημοσίευση του διμερούς άρθρου με τίτλο «Ο Πολύς Όχλος» το οποίο εμφανίστηκε στα τεύχη 1 και 15 Σεπτεμβρίου 1935 του περιοδικού Σκοπιά, τέσσερα χρόνια προτού ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η ύλη αυτού του άρθρου είχε παρουσιαστεί νωρίτερα σε μια γενική συνέλευση των μαρτύρων του Ιεχωβά στην Ουάσινγκτον D.C. των Η.Π.Α., το απόγευμα της Παρασκευής 31 Μαΐου 1935. Η ομιλία και το τυπωμένο άρθρο εξηγούσαν τι ήταν «ο πολύς όχλος», δηλαδή το μεγάλο πλήθος το οποίο είχαν προβλέψει και προείπει τα εδάφια Αποκάλυψη 7:​9, 10, όπου αναφέρεται:

⁹ «Έπειτα από αυτά, είδα ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες, οι οποίοι στέκονταν μπροστά στο θρόνο και μπροστά στο Αρνί, ντυμένοι με λευκές στολές· και είχαν φοινικόκλαδα στα χέρια τους. Και κραυγάζουν με δυνατή φωνή, λέγοντας: “Τη σωτηρία την οφείλουμε στον Θεό μας, που κάθεται στο θρόνο, και στο Αρνί”».

10. Από ποιους απαρτίζεται αυτό το αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος»;

¹⁰ Αυτό το αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος» ήταν κάτι διαφορετικό από τους πνευματικούς Ισραηλίτες που περιγράφονταν στα προηγούμενα πέντε εδάφια (Αποκάλυψη 7:​4⁠-⁠8) και οι οποίοι θα σφραγίζονταν με τη σφραγίδα του ζωντανού Θεού. Αυτό το διεθνές «μεγάλο πλήθος» απαρτίζεται από πρόσφατους μαθητές του Χριστού που δεν είναι σφραγισμένοι με τη σφραγίδα του Θεού για να γίνουν σύντροφοι του Ιησού Χριστού ως βασιλιάδες και ιερείς στον πνευματικό ναό του Θεού. (Αποκάλυψη 20:​4⁠-⁠6) Είναι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι μαθητές του Χριστού που δεν έχουν λάβει τέτοια σφραγίδα αλλά ακολουθούν τον Ιησού Χριστό ως τον Καλό Ποιμένα. Αυτός τους οδηγεί σε έναν επίγειο προορισμό​—⁠αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη υπό την ουράνια βασιλεία του Ιησού Χριστού και των 144.000 σφραγισμένων μαθητών του. Αυτοί οι μαθητές, οι οποίοι δεν έχουν σφραγιστεί, ανήκουν στα «άλλα πρόβατα» για τα οποία έκανε μνεία ο Ιησούς Χριστός στο εδάφιο Ιωάννης 10:​16: «Και άλλα πρόβατα έχω, που δεν είναι από αυτή τη μάντρα· και εκείνα πρέπει να τα φέρω, και θα ακούσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο, ένας ποιμένας». Καθώς αυτά τα «άλλα πρόβατα» συνάγονται από το 1935 και μετά, αυξάνουν κάθε χρόνο αριθμητικά σχηματίζοντας ένα πραγματικά «μεγάλο πλήθος».

ΤΑ «ΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ» ΔΙΑΦΥΛΑΤΤΟΝΤΑΙ

11, 12. (α) Τι πρέπει να ειπωθεί για το αν αυτοί είναι επιθυμητοί στο ναό της λατρείας του Ιεχωβά; (β) Τι δείχνει αν αυτοί ανήκουν στα πράγματα που θα σειστούν για να καταστραφούν;

¹¹ Είναι αυτά τα αφιερωμένα, βαφτισμένα «άλλα πρόβατα» επιθυμητά στον οίκο της αγνής λατρείας του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά; Ασφαλώς και είναι! Αυτά είναι πράγματι «τα επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» τα οποία, όπως είχε προείπει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, θα έρχονταν να προσφέρουν λατρεία μέσα στο ναό του. Αυτό που επιθυμεί ο Ιεχωβά από όλα τα έθνη δεν είναι υλικά δώρα και οικονομικές συνεισφορές. Απεναντίας, επιθυμεί όμορφους, ζωντανούς λάτρεις σαν αυτό το αναρίθμητο «μεγάλο πλήθος» από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες. (Ιωάννης 4:​23, 24) Αυτοί δεν ανήκουν στα πράγματα που θα σειστούν, θα κλονιστούν και θα καταστραφούν στην επερχόμενη «μεγάλη θλίψη» η οποία θα πλήξει το παγκόσμιο σύστημα πραγμάτων. Τέτοια προβατοειδή άτομα που πιστεύουν στο Αρνί, τον Ιησού Χριστό, θα διαφυλαχτούν μέσα από εκείνη την καταστροφική θλίψη. Αυτό τονίζεται στην ακόλουθη ερώτηση και απάντηση:

¹² «Και ένας από τους πρεσβυτέρους αποκρίθηκε και μου είπε: “Αυτοί που είναι ντυμένοι με τις λευκές στολές, ποιοι είναι και από πού ήρθαν;” Αμέσως, λοιπόν, [εγώ, ο απόστολος Ιωάννης] του είπα: “Κύριέ μου, εσύ γνωρίζεις”. Και μου είπε: “Αυτοί είναι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη, και έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού”».​—⁠Αποκάλυψη 7:​13, 14.

13, 14. (α) Πώς, λοιπόν, εκπληρώνεται το υπόλοιπο μέρος του εδαφίου Αγγαίος 2:​7: «Και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα»; (β) Πώς προειπώθηκε αυτό στο εδάφιο Αποκάλυψη 7:15;

¹³ Με την εισροή αυτών των “άλλων προβάτων” που έρχονται από όλα τα έθνη, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων εκπληρώνει το υπόλοιπο μέρος της υπόσχεσής του, που είναι το εξής: «Και θα γεμίσω αυτόν τον οίκο με δόξα». (Αγγαίος 2:​7) Ένας άδειος ναός, χωρίς λάτρεις, δεν θα έφερνε δόξα στον Ιεχωβά των στρατευμάτων. Αλλά το να κατακλύζεται ο τόπος της λατρείας του από πλήθος λάτρεων οι οποίοι φορούν πλυμένες, λευκές στολές και κουνούν φοινικόκλαδα και κραυγάζουν: «Τη σωτηρία την οφείλουμε στον Θεό μας, που κάθεται στο θρόνο, και στο Αρνί», αυτό θα γέμιζε τον οίκο του Ιεχωβά με δόξα μεγαλύτερη από κάθε είδους υλικά στολίδια. Το γεγονός ότι ο οίκος της λατρείας Του γεμίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο με δόξα προειπώθηκε στο υπόλοιπο μέρος της απάντησης που δόθηκε στην ερώτηση του Ιωάννη:

¹⁴ «Γι’ αυτό είναι μπροστά στο θρόνο του Θεού· και του αποδίδουν ιερή υπηρεσία ημέρα και νύχτα στο ναό του· και Εκείνος που κάθεται στο θρόνο θα απλώσει τη σκηνή του πάνω τους».​—⁠Αποκάλυψη 7:15.

15. (α) Πού θα λέγαμε ότι βρίσκεται αυτό το αυξανόμενο «μεγάλο πλήθος» υπηρετώντας τον Θεό ημέρα και νύχτα; (β) Ποιοι εδώ στη γη στέκουν με δέος απέναντι στον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά γεμίζει το ναό του με δόξα;

¹⁵ Εκατοντάδες χιλιάδες από αυτό το «μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων” βρίσκονται ήδη στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος είναι τώρα ενθρονισμένος ως παγκόσμιος κυρίαρχος. Ημέρα και νύχτα τού αποδίδουν ιερή υπηρεσία εκεί εξαγγέλλοντας παντού τη Μεσσιανική βασιλεία του και τη σωτηρία που είναι διαθέσιμη για όλη την ανθρωπότητα μέσω του αίματος του Αρνιού του Θεού, δηλαδή του Ιησού Χριστού. Εφόσον δεν συγκαταλέγονται στους σφραγισμένους, πνευματικούς Ισραηλίτες, είναι σαν να βρίσκονται στην Αυλή των Εθνών, που ήταν ένα τμήμα του ναού της Ιερουσαλήμ στις ημέρες του Ιησού Χριστού και των αποστόλων του. Σε αυτόν το μεγάλο πνευματικό ναό υπηρετεί σήμερα και ένα υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών ως υφιερείς υπό τον Αρχιερέα Ιησού Χριστό. Επομένως, το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών που υπηρετούν ως πνευματικοί υφιερείς απολαμβάνουν τώρα θερμή συναναστροφή με αυτό το αυξανόμενο «μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων” που προσκολλώνται με ειλικρίνεια στην αγνή λατρεία του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά. Αυτοί οι υφιερείς στέκουν με δέος απέναντι στον τρόπο με τον οποίο ο Θεός έχει γεμίσει το ναό του με δόξα.

16. (α) Με σκοπό τη διαφύλαξή τους μέσα από τη «μεγάλη θλίψη», τι κάνει ο Ιεχωβά; (β) Τι κάνει για αυτούς ο όμοιος με Αρνί Ποιμένας τους;

¹⁶ Με σκοπό τη διαφύλαξη του “μεγάλου πλήθους” των προβατοειδών λάτρεων μέσα από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη», έχει δοθεί η εξής υπόσχεση: «Και Εκείνος που κάθεται στο θρόνο θα απλώσει τη σκηνή του πάνω τους». Τα επόμενα λόγια σχετικά με αυτό το «μεγάλο πλήθος» στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά αποτελούν διαβεβαίωση για αυτούς ότι δεν θα σειστούν με σκοπό να καταστραφούν ούτε θα “απομακρυνθούν” από τη γη: «Δεν θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν πια ούτε θα τους χτυπήσει ο ήλιος ούτε κανένας καύσωνας [ως ένδειξη θεϊκής δυσαρέσκειας], επειδή το Αρνί, που είναι στο μέσο του θρόνου, θα τους ποιμάνει και θα τους οδηγήσει σε πηγές νερών ζωής. Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους».​—⁠Αποκάλυψη 7:​15⁠-⁠17.

17. (α) Έχει συμβεί προηγουμένως κάτι παρόμοιο στον πνευματικό ναό του Ιεχωβά; (β) Πώς είναι διασφαλισμένη για πάντα η λατρεία Του στο ναό του;

¹⁷ Ποτέ προηγουμένως δεν έχει συμβεί κάτι τόσο υπέροχο στον πνευματικό ναό του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά. Ποτέ προηγουμένως δεν γέμισε με δόξα μέσω της εισροής τόσο πολλών “επιθυμητών πραγμάτων” από όλα τα έθνη. Η λατρεία του Ιεχωβά στον πνευματικό ναό του είναι πλέον διασφαλισμένη για πάντα. Όταν το τωρινό σείσιμο και ο κλονισμός όλων των εθνών, ναι, των συμβολικών ουρανών, της γης, της θάλασσας και της ξηράς, φτάσουν στο μεγαλειώδες αποκορύφωμά τους στον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου», στον Αρμαγεδδώνα, και ριχτεί κατόπιν ο Σατανάς στην άβυσσο, ο πνευματικός ναός του στον οποίο έχει το θρόνο του θα παραμείνει ακλόνητος. Εκεί οι λάτρεις του θα απολαύσουν στοργική προστασία κάτω από τη σκηνή Του και θα διαφυλαχτούν για να του αποδίδουν ιερή υπηρεσία παντοτινά.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΟΙΚΟΥ

18. Ποιο είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που μπορούν να δώσουν τα «επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» στον Δημιουργό, και γιατί;

¹⁸ Το πιο πολύτιμο πράγμα που μπορούν να δώσουν τα «επιθυμητά πράγματα όλων των εθνών» στον μεγάλο Δημιουργό είναι η αγνή τους λατρεία προς Αυτόν ως τον Θεό τους. Τα θρησκευτικά συστήματα του Χριστιανικού κόσμου, του Ιουδαϊσμού και άλλων κύριων θρησκειών έχουν γεμίσει τους οίκους λατρείας τους με χρυσάφι και ασήμι και άλλους υλικούς θησαυρούς μεγάλης επίγειας αξίας. Αλλά ο μόνος ζωντανός και αληθινός Θεός δεν επιθυμεί τέτοιον υλικό πλούτο από τους λάτρεις του. Αυτός είναι ο Ιδιοκτήτης όλων των υλικών πραγμάτων, λόγω του ότι είναι ο Δημιουργός.

19. (α) Μπορούμε να κάνουμε τον Θεό πλουσιότερο με υλικά δώρα; (β) Γιατί δεν χρειαζόταν να ανησυχούν για τα έξοδα οι οικοδόμοι του ναού στην εποχή του Αγγαίου;

¹⁹ Κανείς δεν μπορεί να κάνει πλουσιότερο τον Θεό, τον Δημιουργό, φέρνοντας τέτοια πολύτιμα υλικά σε ένα κτίριο αφιερωμένο σε κάποια θρησκεία. Το να δίνουμε στον Δημιουργό ό,τι ανήκει ήδη στον Δημιουργό δεν τον κάνει πλουσιότερο, αν και αυτό μπορεί να κάνει πλουσιότερους τους ιερείς των διαφόρων θρησκειών. Για να γεμίσει, λοιπόν, ο οίκος του Ιεχωβά με δόξα δεν απαιτούνται τέτοια υλικά πράγματα. Όπως αναφέρει στη συνέχεια η προφητεία του Αγγαίου: «“Το ασήμι είναι δικό μου και το χρυσάφι είναι δικό μου”, λέει ο Ιεχωβά