Το Γνωρίζατε;
Τι εννοούσε ο Ιησούς λέγοντας να πηγαίνει κάποιος και δεύτερο μίλι;
▪ Στην περίφημη Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς συνέστησε: «Αν κάποιος που έχει εξουσία σου επιβάλει αγγαρεία για ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο μίλια». (Ματθαίος 5:41) Πιθανότατα οι ακροατές του κατάλαβαν ότι αναφερόταν στην υποχρεωτική υπηρεσία, την οποία μπορούσε να απαιτήσει ένα άτομο με εξουσία από τους πολίτες.
Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., ο Ισραήλ βρισκόταν υπό την κατοχή των Ρωμαίων. Αυτοί δεν δίσταζαν να αγγαρέψουν ανθρώπους και ζώα ή να επιτάξουν οτιδήποτε άλλο θεωρούσαν απαραίτητο για την ταχύτερη διεκπεραίωση κρατικών υποθέσεων. Λόγου χάρη, Ρωμαίοι στρατιώτες υποχρέωσαν τον Σίμωνα από την Κυρήνη να μεταφέρει το ξύλο βασανισμού του Ιησού στον τόπο της εκτέλεσής του. (Ματθαίος 27:32) Οι Ιουδαίοι δυσανασχετούσαν έντονα με αυτά τα καταπιεστικά, πολύ αντιδημοφιλή καθήκοντα που τους επιβάλλονταν.
Δεν γνωρίζουμε πόσο μακριά ίσως εξαναγκάζονταν οι πολίτες να μεταφέρουν ένα φορτίο. Είναι απίθανο, πάντως, να πήγαιναν οικειοθελώς πιο πέρα από εκεί όπου ήταν αυστηρά υποχρεωμένοι να πάνε. Όταν, λοιπόν, ο Ιησούς παρότρυνε τους ακροατές του να πηγαίνουν, σαν να λέγαμε, και δεύτερο μίλι, εννοούσε ότι έπρεπε να εκτελούν χωρίς να δυσανασχετούν τις υπηρεσίες που απαιτούσαν νόμιμα οι αρχές.—Μάρκος 12:17.
Ποιος ήταν ο Άννας που μνημονεύεται στα Ευαγγέλια;
▪ Κατά τη δίκη του Ιησού, ο Άννας (Άνανος) λέγεται ότι ήταν “πρωθιερέας”. (Λουκάς 3:2· Ιωάννης 18:13· Πράξεις 4:6) Στην πραγματικότητα, ήταν πεθερός του αρχιερέα του Ισραήλ, του Καϊάφα, είχε δε υπηρετήσει και ο ίδιος ως αρχιερέας περίπου από το 6 ή 7 Κ.Χ. μέχρι περίπου το 15 Κ.Χ., οπότε καθαιρέθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκρατορικό επίτροπο Βαλέριο Γράτο. Εντούτοις, ως πρώην αρχιερέας, ο Άννας εξακολουθούσε να ασκεί μεγάλη εξουσία στον Ισραήλ. Πέντε γιοι του και ο γαμπρός του ανήλθαν στο αξίωμα του αρχιερέα.
Όσον καιρό ο Ισραήλ ήταν ανεξάρτητος, ο αρχιερέας διατηρούσε το αξίωμά του διά βίου. (Αριθμοί 35:25) Ωστόσο, υπό τη ρωμαϊκή κατοχή, οι Ρωμαίοι κυβερνήτες και οι βασιλιάδες τους οποίους τοποθετούσε η Ρώμη καθόριζαν την υπηρεσία του κατά την επιθυμία τους και μπορούσαν να τον αποπέμψουν. Ο ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος αναφέρει ότι ο Κυρήνιος, Ρωμαίος κυβερνήτης της Συρίας, καθαίρεσε από αρχιερέα κάποιον Ιωάζαρο γύρω στο 6 ή 7 Κ.Χ. και τοποθέτησε στο αξίωμα τον Άννα. Φαίνεται, όμως, ότι αυτοί οι ειδωλολάτρες ηγεμόνες φρόντιζαν να επιλέγουν από τις τάξεις των ιερέων όποιον καινούριο διόριζαν.
Η οικογένεια του Άννα ήταν διαβόητη για την απληστία της και πάμπλουτη. Προφανώς είχαν πλουτίσει από το μονοπώλιο απαραίτητων ειδών για τις θυσίες, όπως περιστέρια, πρόβατα, λάδι και κρασί, τα οποία πουλιούνταν στον περίβολο του ναού. Ο Ιώσηπος αφηγείται ότι ο Άνανος (Ανανίας), ο γιος του Άννα, είχε «υπηρέτες που ήταν εντελώς καθάρματα, . . . κι έπαιρναν με το ζόρι τις δεκάτες από τους ιερείς ενώ δεν παρέλειπαν να δείρουν όσους αρνούνταν να δώσουν».