Υπάρχουν Αντιφάσεις στην Αγία Γραφή;

Όχι. Ολόκληρη η Αγία Γραφή χαρακτηρίζεται από πλήρη αρμονία. Παρότι κάποιες περικοπές ίσως φαίνονται αντιφατικές μεταξύ τους, συνήθως μπορούν να κατανοηθούν σωστά αν, καθώς τις μελετάτε, εφαρμόσετε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες αρχές:

1. Να εξετάζετε τα συμφραζόμενα. Φαινομενικές αντιφάσεις μπορεί να βρεθούν σε οποιοδήποτε βιβλίο, αν απομονώσετε κάποιες δηλώσεις από τα συμφραζόμενα.

2. Να λαβαίνετε υπόψη την οπτική γωνία του συγγραφέα. Οι αυτόπτες μάρτυρες ενός περιστατικού μπορεί να το περιγράψουν με ακρίβεια χωρίς να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες λέξεις ή να αναφέρουν τις ίδιες λεπτομέρειες.

3. Να λαβαίνετε υπόψη τα ιστορικά γεγονότα και τα έθιμα της εποχής.

4. Να διακρίνετε πότε μια λέξη χρησιμοποιείται κυριολεκτικά και πότε μεταφορικά.

5. Να θυμάστε ότι μια πράξη μπορεί να αποδοθεί σε κάποιον, ακόμη και αν δεν την έκανε ο ίδιος προσωπικά.a

6. Να χρησιμοποιείτε ακριβείς μεταφράσεις της Αγίας Γραφής.

7. Μην προσπαθείτε να ταιριάξετε τα λεγόμενα της Αγίας Γραφής με εσφαλμένες θρησκευτικές απόψεις ή δόγματα.

Τα ακόλουθα παραδείγματα δείχνουν ότι η εφαρμογή των παραπάνω αρχών εξηγεί τις φαινομενικές ασυνέπειες της Αγίας Γραφής.

Αρχή 1: Συμφραζόμενα

Αφού ο Θεός αναπαύτηκε την έβδομη ημέρα, πώς συνεχίζει να εργάζεται; Η αφήγηση για τη δημιουργία στο βιβλίο της Γένεσης αναφέρει ότι ο Θεός «άρχισε να αναπαύεται την έβδομη ημέρα από όλο το έργο του που είχε κάνει». Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι η λέξη «έργο» αναφέρεται συγκεκριμένα στο δημιουργικό του έργο όσον αφορά τον πλανήτη Γη. (Γένεση 2:2-4) Ωστόσο, ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός «εργάζεται ως τώρα». (Ιωάννης 5:17) Μήπως αυτό αποτελεί αντίφαση; Όχι, επειδή ο Ιησούς αναφερόταν σε άλλα έργα του Θεού. Σε αυτά περιλαμβάνεται η συγγραφή της Αγίας Γραφής υπό την κατεύθυνση του πνεύματός του, όπως επίσης η καθοδηγία και η φροντίδα που παρέχει στο ανθρώπινο γένος.—Ψαλμός 20:6· 105:5· 2 Πέτρου 1:21.

Αρχές 2 και 3: Οπτική γωνία και ιστορικά γεγονότα

Πού θεράπευσε τον τυφλό ο Ιησούς; Το Ευαγγέλιο του Λουκά λέει ότι ο Ιησούς θεράπευσε έναν τυφλό «καθώς πλησίαζε στην Ιεριχώ», ενώ η παράλληλη αφήγηση του Ματθαίου λέει ότι θεράπευσε δύο τυφλούς και ότι το περιστατικό έγινε καθώς ο Ιησούς “έβγαινε από την Ιεριχώ”. (Λουκάς 18:35-43· Ματθαίος 20:29-34) Αυτές οι δύο αφηγήσεις, οι οποίες είναι γραμμένες από διαφορετική οπτική γωνία, στην ουσία συμπληρώνουν η μία την άλλη. Σχετικά με τον αριθμό των τυφλών, ο Ματθαίος είναι πιο συγκεκριμένος αναφέροντας ότι ήταν δύο, ενώ ο Λουκάς εστιάζει σε αυτόν με τον οποίο συνομίλησε ο Ιησούς. Όσο για την τοποθεσία, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι την εποχή του Ιησού η Ιεριχώ ήταν διπλή πόλη—υπήρχε η παλιά Ιουδαϊκή πόλη και η νεότερη ρωμαϊκή, και απείχαν μεταξύ τους ενάμισι χιλιόμετρο. Όταν λοιπόν ο Ιησούς έκανε αυτό το θαύμα, ίσως βρισκόταν ανάμεσα στις δύο πόλεις.

Αρχή 4: Μεταφορική ή κυριολεκτική χρήση των λέξεων

Θα καταστραφεί η γη; Στο εδάφιο Εκκλησιαστής 1:4, η Αγία Γραφή λέει ότι «η γη παραμένει στον αιώνα». Για κάποιους αυτό αντιφάσκει με τη δήλωση: «Η γη και τα επ’ αυτής έργα θα κατακαούν». (2 Πέτρου 3:10, Η Καινή Διαθήκη «των Τεσσάρων Καθηγητών») Στην Αγία Γραφή, όμως, η λέξη «γη» χρησιμοποιείται τόσο με κυριολεκτική σημασία, αναφερόμενη στον πλανήτη μας, όσο και με μεταφορική, αναφερόμενη στους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτόν. (Γένεση 1:1· 11:1) Έτσι λοιπόν, το εδάφιο 2 Πέτρου 3:10 δεν εννοεί την καταστροφή της “γης” ως πλανήτη, αλλά την καταστροφή «των ασεβών ανθρώπων».—2 Πέτρου 3:7.

Αρχή 5: Μια πράξη μπορεί να αποδοθεί σε κάποιον, ακόμη και αν δεν την έκανε ο ίδιος προσωπικά

Όταν ο Ιησούς ήταν στην Καπερναούμ, ποιος του μετέφερε το αίτημα του εκατόνταρχου; Τα εδάφια Ματθαίος 8:5, 6 αναφέρουν ότι στον Ιησού πήγε ο ίδιος ο εκατόνταρχος, ενώ το εδάφιο Λουκάς 7:3 λέει ότι ο εκατόνταρχος έστειλε πρεσβυτέρους των Ιουδαίων για να μεταβιβάσουν το αίτημά του. Αυτή η φαινομενική αντίφαση στα λεγόμενα της Αγίας Γραφής εξηγείται ως εξής: Το αίτημα το υπέβαλε ο εκατόνταρχος, αλλά το μεταβίβασαν οι πρεσβύτεροι ως εκπρόσωποί του.

Αρχή 6: Ακριβής μετάφραση

Αμαρτάνουμε όλοι; Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι όλοι έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. (Ρωμαίους 5:12) Εντούτοις, μερικές μεταφράσεις φαίνεται να δημιουργούν μια αντίφαση σε αυτό λέγοντας ότι ο καλός άνθρωπος «δεν αμαρτάνει» ή «δεν διαπράττει αμαρτία». (1 Ιωάννη 3:9, Η Βίβλος στη Βασική Αγγλική [The Bible in Basic English]· Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου [King James Version]) Ωστόσο, στο εδάφιο 1 Ιωάννη 3:9 το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο χρησιμοποιεί τη φράση «ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ», η οποία αναφέρεται στην αμαρτία που γίνεται κατ’ εξακολούθηση. Άρα λοιπόν, δεν υπάρχει αντίφαση, επειδή άλλο πράγμα είναι η κληρονομημένη αμαρτία, την οποία δεν μπορούμε να αποφύγουμε, και άλλο είναι η εκούσια και συνεχιζόμενη παρακοή των νόμων του Θεού. Γι’ αυτό και μερικές μεταφράσεις λένε σε αυτό το εδάφιο «δεν εμμένει στην αμαρτία» ή “δεν πράττει ποτέ θεληματικά και με ψυχρό υπολογισμό καμία αμαρτία”.—Μετάφραση Νέου Κόσμου· Η Καινή Διαθήκη, Π. Ν. Τρεμπέλα.

Αρχή 7: Γνώμονας η Αγία Γραφή και όχι θρησκευτικά δόγματα

Είναι ο Χριστός ίσος με τον Θεό ή κατώτερός του; Ο Ιησούς σε μια περίπτωση είπε: «Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα». (Ιωάννης 10:30) Αυτό, όμως, φαίνεται να αντιφάσκει με μια άλλη δήλωσή του: «Ο Πατέρας είναι μεγαλύτερος από εμένα». (Ιωάννης 14:28) Για να κατανοήσουμε σωστά αυτά τα εδάφια, πρέπει να εξετάσουμε τι λέει η Γραφή για τον Ιεχωβά και τον Ιησού, και όχι να προσπαθούμε να τα εναρμονίσουμε με το δόγμα της Τριάδας, το οποίο δεν βασίζεται στη Γραφή. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Ιεχωβά δεν είναι μόνο ο Πατέρας του Ιησού, αλλά και ο Θεός του, στον οποίο ο Ιησούς αποδίδει λατρεία. (Ματθαίος 4:10· Μάρκος 15:34· Ιωάννης 17:3· 20:17· 2 Κορινθίους 1:3) Ο Ιησούς, λοιπόν, δεν είναι ίσος με τον Θεό.

Τα συμφραζόμενα της δήλωσης του Ιησού «εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα» δείχνουν ότι ο Ιησούς μιλούσε για την ενότητα που έχει με τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό, καθώς εργάζονται από κοινού για τον ίδιο σκοπό. Ο Ιησούς είπε αργότερα: «Ο Πατέρας είναι σε ενότητα με εμένα και εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα». (Ιωάννης 10:38) Ο Ιησούς είχε την ίδια ενότητα και με τους ακολούθους του, κάτι που φαίνεται από την εξής προσευχή που έκανε για αυτούς: «Τους έχω δώσει τη δόξα που μου έδωσες, ώστε να είναι ένα όπως εμείς είμαστε ένα· εγώ σε ενότητα με αυτούς και εσύ σε ενότητα με εμένα».—Ιωάννης 17:22, 23.