‘Πρέπει να Είστε Άγιοι Επειδή Εγώ Είμαι Άγιος’

‘Άγιοι θέλετε είσθαι· διότι άγιος είμαι εγώ Ιεχωβά ο Θεός σας’.—ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ 19:2.

 1. Ποιοι είναι μερικοί άνθρωποι οι οποίοι θεωρούνται άγιοι από τον κόσμο;

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ από τις κύριες θρησκείες του κόσμου έχουν εκείνους τους οποίους θεωρούν αγίους. Η Μητέρα Τερέζα, που έχει μεγάλη φήμη στην Ινδία, συχνά θεωρείται αγία επειδή έχει αφιερώσει τη ζωή της στους φτωχούς. Ο πάπας αποκαλείται ο «Άγιος Πατέρας». Ο ιδρυτής του σύγχρονου Καθολικού κινήματος Όπους Ντέι, ο Χοσέ Μαρία Εσκρίβα, θεωρείται από μερικούς Καθολικούς «υπόδειγμα αγιότητας». Ο Ινδουισμός έχει τους σουάμι του, δηλαδή τους άγιους ανθρώπους του. Ο Γκάντι έχαιρε μεγάλου σεβασμού ως άγιος άνθρωπος. Ο Βουδισμός έχει τους άγιους μοναχούς του, και ο Ισλαμισμός τον άγιο προφήτη του. Αλλά τι ακριβώς σημαίνει να είναι κανείς άγιος;

 2, 3. (α) Τι σημαίνουν οι λέξεις «άγιος» και «αγιότητα»; (β) Ποια είναι μερικά ερωτήματα που χρειάζεται να απαντηθούν;

² Η λέξη «άγιος» έχει οριστεί ως εκείνος που «1. . . . σχετίζεται με θεϊκή δύναμη· ιερός. 2. Στον οποίο αποδίδεται ή αξίζει να αποδίδεται λατρεία ή ευλαβικός σεβασμός . . . 3. Που ζει σύμφωνα με κάποιο αυστηρό ή υψηλά ηθικό θρησκευτικό ή πνευματικό σύστημα . . . 4. Που είναι προσδιορισμένος ή ξεχωρισμένος για κάποιο θρησκευτικό σκοπό». Στο Βιβλικό πλαίσιο, αγιότητα σημαίνει «θρησκευτική καθαρότητα ή αγνότητα· ιερότητα». Σύμφωνα με το Βιβλικό εγκυκλοπαιδικό έργο Ενόραση στις Γραφές (στην αγγλική), «η πρωτότυπη εβραϊκή [λέξη] κόδες μεταδίδει τη σκέψη του αποχωρισμού, της αποκλειστικότητας ή του αγιασμού για τον Θεό, . . . μια κατάσταση κατά την οποία ξεχωρίζεται κάποιος για την υπηρεσία του Θεού».a

³ Στο έθνος Ισραήλ είχε δοθεί η εντολή να είναι άγιο. Ο Νόμος του Θεού δήλωνε: ‘Εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σας· θέλετε λοιπόν αγιασθή και θέλετε είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ’. Ποιος ήταν η Πηγή της αγιότητας; Πώς μπορούσαν οι ατελείς Ισραηλίτες να γίνουν άγιοι; Και ποια μαθήματα μπορούμε να βρούμε για εμάς σήμερα στην πρόσκληση που απηύθυνε ο Ιεχωβά για αγιότητα;—Λευιτικόν 11:44.

Πώς Συνδεόταν ο Ισραήλ με την Πηγή της Αγιότητας

 4. Πώς καταδεικνυόταν παραστατικά στον Ισραήλ η αγιότητα του Ιεχωβά;

⁴ Οτιδήποτε συνδεόταν με τη λατρεία του Ισραήλ προς τον Ιεχωβά Θεό έπρεπε να θεωρείται άγιο και να αντιμετωπίζεται ως άγιο. Γιατί; Επειδή ο ίδιος ο Ιεχωβά είναι η προέλευση και η πηγή της αγιότητας. Η αφήγηση του Μωυσή σχετικά με το πώς ετοιμάστηκε η άγια σκηνή του μαρτυρίου καθώς και τα ιερατικά ενδύματα και τα στολίδια ολοκληρώνεται με τα εξής λόγια: ‘Τελικά έφτιαξαν τη λαμπερή πλάκα, το άγιο σημείο της αφιέρωσης, από καθαρό χρυσάφι και σκάλισαν πάνω της μια επιγραφή με σκαλίσματα σφραγίδας: «Η αγιότητα ανήκει στον Ιεχωβά»’. Αυτή η λαμπερή πλάκα από καθαρό χρυσάφι τοποθετήθηκε στο τουρμπάνι του αρχιερέα και υποδήλωνε ότι ήταν ξεχωρισμένος για μια υπηρεσία ειδικής αγιότητας. Καθώς οι Ισραηλίτες έβλεπαν αυτό το σκαλιστό σημείο να λαμποκοπάει στο φως του ήλιου, τους γινόταν τακτική υπενθύμιση της αγιότητας του Ιεχωβά.—Έξοδος 28:36· 29:6· 39:30· ΜΝΚ.

 5. Πώς μπορούσαν οι ατελείς Ισραηλίτες να θεωρηθούν άγιοι;

⁵ Αλλά πώς μπορούσαν να γίνουν άγιοι οι Ισραηλίτες; Μόνο μέσω της στενής σχέσης τους με τον Ιεχωβά και της αγνής λατρείας τους προς αυτόν. Χρειάζονταν ακριβή γνώση του ‘Αγιοτάτου’ προκειμένου να τον λατρεύουν με αγιότητα, με σωματική και πνευματική καθαρότητα. (Παροιμίαι 2:1-6· 9:10, ΜΝΚ) Επομένως, οι Ισραηλίτες έπρεπε να λατρεύουν τον Θεό με αγνό κίνητρο και αγνή καρδιά. Κάθε υποκριτική μορφή λατρείας θα ήταν αποκρουστική στον Ιεχωβά.—Παροιμίαι 21:27.

Γιατί Καταδίκασε ο Ιεχωβά Έντονα τον Ισραήλ

 6. Πώς μεταχειρίζονταν το τραπέζι του Ιεχωβά οι Ιουδαίοι στις ημέρες του Μαλαχία;

⁶ Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και παραστατικά όταν οι Ισραηλίτες έφερναν με μισή καρδιά κατώτερες, ελαττωματικές θυσίες στο ναό. Μέσω του προφήτη του, του Μαλαχία, ο Ιεχωβά επέκρινε τις κατώτερης ποιότητας προσφορές τους: ‘«Καμιά ευχαρίστηση δεν βρίσκω σε εσάς», είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, «και με την προσφορά δώρων από το χέρι σας δεν ευαρεστούμαι». . . . «Αλλά εσείς με βεβηλώνετε λέγοντας: ‘Το τραπέζι του Ιεχωβά είναι κάτι μιασμένο και ο καρπός που βρίσκεται εκεί είναι κάτι ευκαταφρόνητο, η τροφή πάνω σε αυτό’. Και είπατε: ‘Δες! Τι κουραστικό πράγμα!’ και προκαλέσατε μυκτήρισμα για αυτό», είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων. «Και φέρατε το αρπαγμένο και το κουτσό και το άρρωστο· ναι, το φέρατε ως δώρο. Μπορώ να ευαρεστηθώ σε αυτό που βρίσκεται στο χέρι σας;» είπε ο Ιεχωβά’.—Μαλαχίας 1:10, 12, 13, ΜΝΚ.

 7. Ποιες ενέργειες που δεν ήταν άγιες έκαναν οι Ιουδαίοι τον πέμπτο αιώνα Π.Κ.Χ.;

⁷ Ο Μαλαχίας χρησιμοποιήθηκε από τον Θεό για να καταδικάσει έντονα τις δόλιες συνήθειες των Ιουδαίων, πιθανώς στη διάρκεια του πέμπτου αιώνα Π.Κ.Χ. Το παράδειγμα που έθεταν οι ιερείς ήταν κακό, και η διαγωγή τους σίγουρα δεν ήταν άγια. Οι άνθρωποι, ακολουθώντας αυτή την ηγεσία, δεν έμεναν πιστοί στις αρχές τους, μέχρι του σημείου μάλιστα να παίρνουν διαζύγιο από τις συζύγους τους, πιθανώς για να μπορούν να παντρεύονται νεότερες ειδωλολάτρισσες γυναίκες. Ο Μαλαχίας έγραψε: ‘«Ο ίδιος ο Ιεχωβά έχει δώσει τη μαρτυρία του ανάμεσα σε εσένα και στη σύζυγο της νεότητάς σου, στην οποία εσύ έχεις φερθεί δόλια,b μολονότι είναι σύντροφός σου και η σύζυγος της διαθήκης σου. . . . Και εσείς πρέπει να φυλάγεστε όσον αφορά το πνεύμα σας, και στη σύζυγο της νεότητάς του κανείς από εσάς ας μη φέρεται δόλια. Διότι αυτός έχει μισήσει το διαζύγιο», είπε ο Ιεχωβά ο Θεός του Ισραήλ’.—Μαλαχίας 2:14-16, ΜΝΚ.

 8. Πώς έχουν επηρεαστεί μερικοί στη Χριστιανική εκκλησία από τη σύγχρονη άποψη περί διαζυγίου;

⁸ Στους σύγχρονους καιρούς, σε πολλές χώρες όπου είναι εύκολο να πάρει κάποιος διαζύγιο, τα ποσοστά διαζυγίων ανέρχονται στα ύψη. Ακόμη και η Χριστιανική εκκλησία έχει επηρεαστεί. Αντί να ζητήσουν τη βοήθεια των πρεσβυτέρων για να υπερπηδήσουν τα εμπόδια και να προσπαθήσουν να κάνουν το γάμο τους να επιτύχει, μερικοί τον βάζουν πολύ γρήγορα στο περιθώριο. Συνήθως, απομένουν τα παιδιά τα οποία πληρώνουν ένα υψηλό συναισθηματικό τίμημα.—Ματθαίος 19:8, 9.

 9, 10. Τι είδους στοχασμούς θα πρέπει να κάνουμε γύρω από τη λατρεία μας προς τον Ιεχωβά;

⁹ Όπως είδαμε παραπάνω, λόγω της οικτρής πνευματικής κατάστασης που επικρατούσε στις ημέρες του Μαλαχία, ο Ιεχωβά καταδίκασε απερίφραστα την επιφανειακή λατρεία του Ιούδα και έδειξε ότι δεχόταν μόνο αγνή λατρεία. Δεν θα πρέπει άραγε να μας υποκινήσει αυτό να κάνουμε στοχασμούς γύρω από την ποιότητα της δικής μας λατρείας προς τον Ιεχωβά Θεό, τον Υπέρτατο Κύριο του σύμπαντος, την Πηγή της αληθινής αγιότητας; Προσφέρουμε πραγματικά στον Θεό άγια υπηρεσία; Κρατάμε τον εαυτό μας σε μια πνευματικά καθαρή κατάσταση;

¹⁰ Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε τέλειοι, πράγμα που είναι αδύνατον, ή ότι πρέπει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Σημαίνει, όμως, ότι κάθε Χριστιανός ή Χριστιανή θα πρέπει να αποδίδει στον Θεό λατρεία η οποία να είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει στα πλαίσια των προσωπικών του ή των προσωπικών της περιστάσεων. Αυτό αφορά την ποιότητα της λατρείας μας. Η ιερή μας υπηρεσία θα πρέπει να είναι το καλύτερο που μπορούμε να προσφέρουμε—άγια υπηρεσία. Πώς επιτυγχάνεται αυτό;—Λουκάς 16:10· Γαλάτες 6:3, 4.

Οι Αγνές Καρδιές Οδηγούν σε Αγνή Λατρεία

11, 12. Από πού πηγάζει η διαγωγή που δεν είναι άγια;

¹¹ Ο Ιησούς δίδαξε σαφώς πως ό,τι υπάρχει στην καρδιά θα γίνει φανερό από τα όσα λέει και κάνει το άτομο. Ο Ιησούς είπε στους Φαρισαίους οι οποίοι, αν και αυτοδικαιώνονταν, ωστόσο, δεν ήταν άγιοι: «Γεννήματα οχιάς, πώς μπορείτε να λέτε αγαθά πράγματα, αφού είστε πονηροί; Διότι από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα». Αργότερα έδειξε ότι οι πονηρές πράξεις πηγάζουν από πονηρές σκέψεις που βρίσκονται στην καρδιά, δηλαδή στον εσωτερικό άνθρωπο. Ο Ιησούς είπε: «Αυτά που βγαίνουν από το στόμα εξέρχονται από την καρδιά, και εκείνα μολύνουν τον άνθρωπο. Παραδείγματος χάρη, από την καρδιά εξέρχονται πονηροί διαλογισμοί, φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες. Αυτά είναι που μολύνουν τον άνθρωπο».—Ματθαίος 12:34· 15:18-20.

¹² Αυτό μας βοηθάει να κατανοήσουμε ότι οι μη άγιες πράξεις δεν είναι απλώς κάτι το αυθόρμητο ή κάτι που στερείται προηγούμενης βάσης. Είναι το αποτέλεσμα μολυσματικών σκέψεων οι οποίες παραμονεύουν στην καρδιά—κρυφές επιθυμίες, ίσως και φαντασιώσεις. Να γιατί ο Ιησούς μπορούσε να πει: «Ακούσατε ότι ειπώθηκε: ‘Δεν πρέπει να μοιχέψεις’. Αλλά εγώ σας λέω ότι ο καθένας που εξακολουθεί να κοιτάζει μια γυναίκα έτσι ώστε να την ποθήσει έχει ήδη μοιχέψει μαζί της στην καρδιά του». Με άλλα λόγια, η πορνεία και η μοιχεία έχουν ήδη ριζώσει στην καρδιά προτού συμβεί οποιαδήποτε πράξη. Κατόπιν, αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, οι μη άγιες σκέψεις γίνονται διαγωγή που δεν είναι άγια. Η πορνεία, η μοιχεία, η σοδομία, η κλοπή, οι βλασφημίες και η αποστασία γίνονται μερικά από τα εμφανή αποτελέσματα.—Ματθαίος 5:27, 28· Γαλάτες 5:19-21.

13. Ποια είναι μερικά παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο οι μη άγιες σκέψεις μπορούν να οδηγήσουν σε μη άγιες πράξεις;

¹³ Αυτό μπορεί να δειχτεί παραστατικά με ποικίλους τρόπους. Σε μερικές χώρες, τα καζίνο ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, παρέχοντας έτσι περισσότερες ευκαιρίες για τυχερά παιχνίδια. Κάποιος θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να καταφύγει σε αυτή την ψευδολύση προσπαθώντας να επιλύσει τα οικονομικά του προβλήματα. Η απατηλή λογίκευση θα μπορούσε να ωθήσει έναν αδελφό να απορρίψει ή να «νερώσει» τις Γραφικές αρχές του.c Σε άλλη περίπτωση, η εύκολη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό, είτε μέσω τηλεόρασης, βιντεοταινιών, κομπιούτερ είτε μέσω βιβλίων, θα μπορούσε να οδηγήσει ένα Χριστιανό σε διαγωγή η οποία δεν είναι άγια. Αρκεί να παραμελήσει την πνευματική του πανοπλία και, προτού το καταλάβει, θα έχει πέσει στην ανηθικότητα. Στις περισσότερες, όμως, περιπτώσεις, ο κατήφορος προς την αμαρτία ξεκινάει μέσα στο νου. Ναι, σε καταστάσεις σαν και αυτές, εκπληρώνονται τα εξής λόγια του Ιακώβου: «Ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία. Έπειτα η επιθυμία, όταν γονιμοποιηθεί, γεννάει την αμαρτία».—Ιακώβου 1:14, 15· Εφεσίους 6:11-18.

14. Πώς έχουν συνέλθει πολλοί από τη διαγωγή τους που δεν ήταν άγια;

¹⁴ Το ευχάριστο είναι ότι πολλοί Χριστιανοί που αμαρτάνουν από αδυναμία δείχνουν αληθινή μετάνοια, και οι πρεσβύτεροι είναι σε θέση να αποκαταστήσουν αυτά τα άτομα πνευματικά. Ακόμη και πολλοί οι οποίοι αποκόπτονται εξαιτίας του ότι δεν έδειξαν μετάνοια τελικά συνέρχονται και αποκαθίστανται στην εκκλησία. Αυτοί αντιλαμβάνονται πόσο εύκολα τους κατέλαβε ο Σατανάς όταν επέτρεψαν σε σκέψεις που δεν ήταν άγιες να ριζώσουν στην καρδιά τους.—Γαλάτες 6:1· 2 Τιμόθεο 2:24-26· 1 Πέτρου 5:8, 9.

Η Πρόκληση—Το να Αντιμετωπίζουμε τις Αδυναμίες Μας

15. (α) Γιατί πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις αδυναμίες μας; (β) Τι μπορεί να μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας;

¹⁵ Πρέπει να προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε την καρδιά μας αντικειμενικά. Είμαστε διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες μας, να τις αναγνωρίσουμε και κατόπιν να εργαστούμε για να τις καταπολεμήσουμε; Είμαστε διατεθειμένοι να ρωτήσουμε έναν ειλικρινή φίλο πώς μπορούμε να βελτιωθούμε, και ύστερα να δώσουμε προσοχή στη συμβουλή; Για να παραμένουμε άγιοι πρέπει να υπερνικούμε τα μειονεκτήματά μας. Γιατί; Διότι ο Σατανάς γνωρίζει τις αδυναμίες μας. Θα χρησιμοποιήσει τις ύπουλες μηχανορραφίες του για να μας σπρώξει στην αμαρτία και σε διαγωγή που δεν είναι άγια. Με τις πανούργες πράξεις του, προσπαθεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού ώστε να μην είμαστε πια αγιασμένοι και χρήσιμοι για τη λατρεία του Ιεχωβά.—Ιερεμίας 17:9· Εφεσίους 6:11· Ιακώβου 1:19.

16. Ποια σύγκρουση αντιμετώπιζε ο Παύλος;

¹⁶ Ο απόστολος Παύλος είχε τις δικές του δοκιμασίες και δοκιμές, όπως βεβαίωσε στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους: «Γνωρίζω ότι μέσα μου, δηλαδή στη σάρκα μου, δεν κατοικεί τίποτα καλό· διότι η ικανότητα να θέλω είναι παρούσα σε εμένα, αλλά η ικανότητα να απεργάζομαι αυτό που είναι καλό δεν είναι παρούσα. Διότι δεν κάνω το καλό που θέλω, αλλά το κακό που δεν θέλω, αυτό πράττω. . . . Βρίσκω, πράγματι, ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού σύμφωνα με τον άνθρωπο ο οποίος είμαι εσωτερικά, αλλά βλέπω στα μέλη μου έναν άλλον νόμο που πολεμάει ενάντια στο νόμο της διάνοιάς μου και με οδηγεί αιχμάλωτο στο νόμο της αμαρτίας ο οποίος υπάρχει στα μέλη μου».—Ρωμαίους 7:18-23.

17. Πώς βγήκε νικητής ο Παύλος στην πάλη του με τις αδυναμίες;

¹⁷ Τώρα, το ζωτικό σημείο στην περίπτωση του Παύλου είναι ότι αναγνώριζε τις αδυναμίες του. Παρά τις αδυναμίες αυτές, μπορούσε να λέει: «Βρίσκω, πράγματι, ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού σύμφωνα με τον [πνευματικό] άνθρωπο ο οποίος είμαι εσωτερικά». Ο Παύλος αγαπούσε το καλό και μισούσε το κακό. Εξακολουθούσε, όμως, να έχει έναν αγώνα να κάνει, τον ίδιο αγώνα που έχουμε όλοι μας—εναντίον του Σατανά, του κόσμου και της σάρκας. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να νικήσουμε σε αυτή τη μάχη ώστε να παραμένουμε άγιοι, χωρισμένοι από αυτόν τον κόσμο και τη νοοτροπία του;—2 Κορινθίους 4:4· Εφεσίους 6:12.

Πώς Μπορούμε να Παραμένουμε Άγιοι;

18. Πώς μπορούμε να παραμένουμε άγιοι;

¹⁸ Η αγιότητα δεν επιτυγχάνεται με το να ακολουθούμε την οδό της ελάχιστης αντίστασης ή με το να επιζητούμε την ικανοποίηση του εαυτού μας. Αυτού του είδους ο άνθρωπος θα βρίσκει πάντοτε δικαιολογίες για τη διαγωγή του και θα προσπαθεί να ρίχνει το φταίξιμο αλλού. Ίσως χρειάζεται να μάθουμε να είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και να μη μοιάζουμε με μερικούς που ρίχνουν την ευθύνη στη μοίρα ισχυριζόμενοι ότι φταίει το οικογενειακό τους παρελθόν ή κάποιοι γενετικοί παράγοντες. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην καρδιά του ατόμου. Αγαπάει εκείνος ή εκείνη τη δικαιοσύνη; Ποθεί την αγιότητα; Επιθυμεί την ευλογία του Θεού; Ο ψαλμωδός έδειξε καθαρά πόσο αναγκαία είναι η αγιότητα όταν είπε: «Έκκλινον από του κακού και πράττε το αγαθόν· ζήτει ειρήνην και κυνήγει αυτήν». Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η αγάπη σας ας είναι χωρίς υποκρισία. Να απεχθάνεστε ό,τι είναι πονηρό, να προσκολλάστε σε ό,τι είναι καλό».—Ψαλμός 34:14· 97:10· Ρωμαίους 12:9.

19, 20. (α) Πώς μπορούμε να εποικοδομούμε το νου μας; (β) Τι περιλαμβάνει η αποτελεσματική προσωπική μελέτη;

¹⁹ Μπορούμε να ‘προσκολλούμαστε σε ό,τι είναι καλό’ αν βλέπουμε τα ζητήματα από την άποψη του Ιεχωβά και αν έχουμε το νου του Χριστού. (1 Κορινθίους 2:16) Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Με τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και στοχασμό γύρω από αυτόν. Πόσο συχνά δίνεται αυτή η συμβουλή! Αλλά την παίρνουμε αρκετά στα σοβαρά; Λόγου χάρη, μελετάτε πραγματικά αυτό το περιοδικό, ελέγχοντας τα Γραφικά εδάφια, προτού έρθετε στη συνάθροιση; Μιλώντας για μελέτη δεν εννοούμε απλώς την υπογράμμιση μερικών φράσεων σε κάθε παράγραφο. Ένα άρθρο μελέτης μπορούμε να το κοιτάξουμε στα γρήγορα και να το υπογραμμίσουμε μέσα σε 15 λεπτά περίπου. Μήπως σημαίνει αυτό ότι έχουμε μελετήσει το άρθρο; Στην πραγματικότητα, μπορεί να χρειαστείτε μία ή δύο ώρες για να μελετήσετε και να απορροφήσετε τα πνευματικά οφέλη που παρουσιάζει το κάθε άρθρο.

²⁰ Ίσως χρειάζεται να δείχνουμε αυτοπειθαρχία ώστε να απομακρυνόμαστε από την τηλεόραση μερικές ώρες κάθε εβδομάδα και να επικεντρώνουμε πραγματικά την προσοχή μας γύρω από την προσωπική μας αγιότητα. Η τακτική μας μελέτη μάς εποικοδομεί πνευματικά, ενεργοποιώντας το νου για να παίρνει σωστές αποφάσεις—αποφάσεις που οδηγούν σε «άγιες πράξεις διαγωγής».—2 Πέτρου 3:11· Εφεσίους 4:23· 5:15, 16.

21. Ποιο ερώτημα μένει να απαντηθεί;

²¹ Το ερώτημα τώρα είναι: Σε ποιους άλλους τομείς δραστηριότητας και διαγωγής μπορούμε ως Χριστιανοί να είμαστε άγιοι, όπως ο Ιεχωβά είναι άγιος; Το επόμενο άρθρο θα παρουσιάσει τροφή για σκέψη.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

◻ Πώς προσδιορίστηκε η Πηγή της αγιότητας στον Ισραήλ;

◻ Με ποιους τρόπους δεν ήταν άγια η λατρεία των Ισραηλιτών στις ημέρες του Μαλαχία;

◻ Από πού ξεκινάει η διαγωγή που δεν είναι άγια;

◻ Για να είμαστε άγιοι, τι πρέπει να αναγνωρίζουμε;

◻ Πώς μπορούμε να παραμένουμε άγιοι;