Ο Μεγάλος Πνευματικός Ναός του Ιεχωβά

‘Έχουμε έναν τέτοιον αρχιερέα, . . . δημόσιο υπηρέτη του αγίου χώρου και της αληθινής σκηνής, την οποία ανήγειρε ο Ιεχωβά, και όχι άνθρωπος’.—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 8:1, 2.

 1. Ποια στοργική προμήθεια έκανε ο Θεός για την αμαρτωλή ανθρωπότητα;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ, λόγω της μεγάλης αγάπης του για την ανθρωπότητα, προμήθευσε μια θυσία για να αφαιρέσει τις αμαρτίες του κόσμου. (Ιωάννης 1:29· 3:16) Αυτό απαίτησε να μεταφέρει τη ζωή του πρωτότοκου Γιου του από τον ουρανό στην κοιλιά μιας Ιουδαίας παρθένου ονόματι Μαρίας. Ο άγγελος του Ιεχωβά εξήγησε σαφώς στη Μαρία ότι το παιδί που θα συνελάμβανε θα ‘αποκαλούνταν άγιο, Γιος του Θεού’. (Λουκάς 1:34, 35) Ο Ιωσήφ, ο οποίος ήταν αρραβωνιασμένος με τη Μαρία, πληροφορήθηκε σχετικά με τη θαυματουργική φύση της σύλληψης του Ιησού και έμαθε ότι Αυτός θα ‘έσωζε το λαό Του από τις αμαρτίες τους’.—Ματθαίος 1:20, 21.

 2. Τι έκανε ο Ιησούς όταν ήταν περίπου 30 χρονών, και γιατί;

² Καθώς ο Ιησούς μεγάλωνε, θα πρέπει να είχε καταλάβει μερικά από αυτά τα γεγονότα που αφορούσαν τη θαυματουργική του γέννηση. Γνώριζε ότι ο ουράνιος Πατέρας του είχε ένα ζωοσωτήριο έργο για εκείνον πάνω στη γη. Επομένως, ως πλήρως αναπτυγμένος άντρας ηλικίας περίπου 30 χρονών, ο Ιησούς πήγε στον προφήτη του Θεού, τον Ιωάννη, για να βαφτιστεί στον Ιορδάνη Ποταμό.—Μάρκος 1:9· Λουκάς 3:23.

 3. (α) Τι εννοούσε ο Ιησούς με τα λόγια: «Θυσία και προσφορά δεν θέλησες»; (β) Ποιο εξέχον παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς για όλους όσους θέλουν να γίνουν μαθητές του;

³ Ο Ιησούς προσευχόταν κατά το βάφτισμά του. (Λουκάς 3:21) Προφανώς, από αυτό το σημείο της ζωής του και έπειτα, εκπλήρωσε τα λόγια των εδαφίων Ψαλμός 40:6-8, όπως έδειξε αργότερα ο απόστολος Παύλος: «Θυσία και προσφορά δεν θέλησες, αλλά μου ετοίμασες ένα σώμα». (Εβραίους 10:5) Έτσι, ο Ιησούς έδειξε ότι γνώριζε πως ο Θεός ‘δεν ήθελε’ να συνεχίσουν να προσφέρονται θυσίες ζώων στο ναό της Ιερουσαλήμ. Αντιλαμβανόταν, δηλαδή, ότι ο Θεός είχε ετοιμάσει ένα τέλειο ανθρώπινο σώμα για εκείνον, τον Ιησού, προκειμένου να το προσφέρει ως θυσία. Αυτό θα αφαιρούσε κάθε περαιτέρω ανάγκη για θυσίες ζώων. Δείχνοντας την εγκάρδια επιθυμία που είχε να υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού, ο Ιησούς προσευχήθηκε στη συνέχεια: «Να! Έχω έρθει (στο ρόλο του βιβλίου είναι γραμμένο για εμένα) να κάνω, Θεέ, το θέλημά σου». (Εβραίους 10:7) Τι υπέροχο παράδειγμα θάρρους και ανιδιοτελούς αφοσίωσης έθεσε ο Ιησούς εκείνη την ημέρα για όλους όσους θα γίνονταν αργότερα μαθητές του!—Μάρκος 8:34.

 4. Πώς έδειξε ο Θεός ότι επιδοκίμασε την ενέργεια του Ιησού να προσφέρει τον εαυτό του;

⁴ Έδειξε ο Θεός ότι επιδοκίμασε την προσευχή που έκανε ο Ιησούς κατά το βάφτισμά του; Ας αφήσουμε έναν από τους εκλεγμένους αποστόλους του Ιησού να μας δώσει την απάντηση: «Αφού βαφτίστηκε, ο Ιησούς ανέβηκε αμέσως από το νερό· και να! οι ουρανοί άνοιξαν, και είδε πνεύμα Θεού να κατεβαίνει σαν περιστέρι και να έρχεται πάνω του. Να! Ακούστηκε, επίσης, φωνή από τους ουρανούς που είπε: ‘Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει’».—Ματθαίος 3:16, 17· Λουκάς 3:21, 22.

 5. Τι εξεικόνιζε το κατά γράμμα θυσιαστήριο του ναού;

⁵ Το γεγονός ότι ο Θεός δέχτηκε την παρουσίαση του σώματος του Ιησού για θυσία σήμαινε ότι, με πνευματική έννοια, είχε έρθει στο προσκήνιο ένα θυσιαστήριο πιο μεγαλειώδες από εκείνο του ναού στην Ιερουσαλήμ. Το κατά γράμμα θυσιαστήριο όπου προσφέρονταν ζώα για θυσία προσκίαζε εκείνο το πνευματικό θυσιαστήριο, το οποίο στην ουσία ήταν το «θέλημα» του Θεού ή η διευθέτηση για την αποδοχή τής ανθρώπινης ζωής του Ιησού ως θυσίας. (Εβραίους 10:10) Γι’ αυτόν το λόγο ο απόστολος Παύλος μπορούσε να γράψει στους συγχριστιανούς του: «Εμείς έχουμε ένα θυσιαστήριο από το οποίο εκείνοι που κάνουν ιερή υπηρεσία στη σκηνή [ή ναό] δεν έχουν εξουσία να φάνε». (Εβραίους 13:10) Με άλλα λόγια, οι αληθινοί Χριστιανοί ωφελούνται από μια ανώτερη θυσία για εξιλέωση αμαρτιών, την οποία οι περισσότεροι Ιουδαίοι ιερείς απέρριψαν.

 6. (α) Τι ήρθε στο προσκήνιο κατά το βάφτισμα του Ιησού; (β) Τι σημαίνει ο τίτλος Μεσσίας, ή αλλιώς Χριστός;

⁶ Το ότι ο Ιησούς χρίστηκε με άγιο πνεύμα σήμαινε πως ο Θεός είχε τώρα φέρει σε ύπαρξη ολόκληρη τη διευθέτησή του για έναν πνευματικό ναό, με τον Ιησού να υπηρετεί ως Αρχιερέας. (Πράξεις 10:38· Εβραίους 5:5) Ο μαθητής Λουκάς υπό θεϊκή έμπνευση ανέφερε επακριβώς ότι το έτος κατά το οποίο συνέβη αυτό το μνημειώδες γεγονός ήταν «το δέκατο πέμπτο έτος της βασιλείας του Τιβέριου Καίσαρα». (Λουκάς 3:1-3) Αυτό αντιστοιχεί με το έτος 29 Κ.Χ.—ακριβώς 69 εβδομάδες ετών, δηλαδή 483 έτη, από τότε που ο Βασιλιάς Αρταξέρξης είχε δώσει την προσταγή να ανοικοδομηθούν τα τείχη της Ιερουσαλήμ. (Νεεμίας 2:1, 5-8) Σύμφωνα με την προφητεία, ‘ο Χριστός ο ηγούμενος’ θα εμφανιζόταν εκείνο το προκαθορισμένο έτος. (Δανιήλ 9:25) Πολλοί Ιουδαίοι όπως φαίνεται το γνώριζαν αυτό. Ο Λουκάς αναφέρει ότι «ο λαός βρισκόταν σε αναμονή» σε σχέση με την εμφάνιση του Μεσσία, ή αλλιώς του Χριστού, τίτλοι οι οποίοι προέρχονται από λέξεις της εβραϊκής και της κοινής ελληνικής που έχουν την ίδια σημασία, δηλαδή «χρισμένος».—Λουκάς 3:15.

 7. (α) Πότε έχρισε ο Θεός ‘τα Άγια των Αγίων’, και τι σήμαινε αυτό; (β) Τι άλλο συνέβη στον Ιησού κατά το βάφτισμά του;

⁷ Κατά το βάφτισμα του Ιησού, η ουράνια κατοικία του Θεού χρίστηκε, δηλαδή ξεχωρίστηκε, ως ‘τα Άγια των Αγίων’ στη διευθέτηση του μεγάλου πνευματικού ναού. (Δανιήλ 9:24, ΜΝΚ) ‘Η αληθινή σκηνή [ή ναός], την οποία ανήγειρε ο Ιεχωβά, και όχι άνθρωπος’, είχε τεθεί σε λειτουργία. (Εβραίους 8:2) Επίσης, μέσω του βαφτίσματός του με νερό και άγιο πνεύμα, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός αναγεννήθηκε ως πνευματικός Γιος του Θεού. (Παράβαλε Ιωάννης 3:3.) Αυτό σήμαινε ότι ο Θεός θα ανακαλούσε στον κατάλληλο καιρό τον Γιο του σε ουράνια ζωή, όπου θα υπηρετούσε στα δεξιά του Πατέρα του ως Βασιλιάς και Αρχιερέας «για πάντα σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ».—Εβραίους 6:20· Ψαλμός 110:1, 4.

Τα Ουράνια Άγια των Αγίων

 8. Ποια νέα χαρακτηριστικά είχε αποκτήσει τώρα ο θρόνος του Θεού στον ουρανό;

⁸ Την ημέρα του βαφτίσματος του Ιησού, ο ουράνιος θρόνος του Θεού είχε αποκτήσει νέα χαρακτηριστικά. Ο προσδιορισμός μιας τέλειας ανθρώπινης θυσίας για την εξιλέωση των αμαρτιών του κόσμου έδινε έμφαση στην αγιότητα του Θεού σε αντιδιαστολή με την αμαρτωλή κατάσταση του ανθρώπου. Το έλεος του Θεού τονιζόταν επίσης από το γεγονός ότι τώρα έδειχνε πως ήταν διατεθειμένος να εξευμενιστεί, δηλαδή να δεχτεί εξιλέωση. Έτσι, ο θρόνος του Θεού στον ουρανό είχε γίνει σαν το εσώτατο διαμέρισμα του ναού, όπου έμπαινε ο αρχιερέας μία φορά το χρόνο με αίμα ζώου προκειμένου να κάνει εξιλέωση για αμαρτία με παραβολικό τρόπο.

 9. (α) Τι εξεικόνιζε η κουρτίνα που υπήρχε ανάμεσα στα Άγια και στα Άγια των Αγίων; (β) Πώς πέρασε ο Ιησούς την κουρτίνα του πνευματικού ναού του Θεού;

⁹ Η κουρτίνα που χώριζε τα Άγια από τα Άγια των Αγίων εξεικόνιζε το σάρκινο σώμα του Ιησού. (Εβραίους 10:19, 20) Αυτό ήταν ο φραγμός που εμπόδιζε τον Ιησού να εισέλθει στην παρουσία του Πατέρα του ενόσω ήταν άνθρωπος στη γη. (1 Κορινθίους 15:50) Τη στιγμή του θανάτου του Ιησού, «η κουρτίνα του αγιαστηρίου σκίστηκε στα δύο, από πάνω ως κάτω». (Ματθαίος 27:51) Αυτό καταδείκνυε με συγκλονιστικό τρόπο ότι ο φραγμός που εμπόδιζε την είσοδο του Ιησού στον ουρανό είχε τώρα αφαιρεθεί. Τρεις ημέρες αργότερα, ο Ιεχωβά Θεός εκτέλεσε ένα αξιοσημείωτο θαύμα. Ήγειρε τον Ιησού από τους νεκρούς, όχι ως θνητό άνθρωπο με σάρκα και αίμα, αλλά ως ένδοξο πνευματικό πλάσμα ‘που παραμένει ζωντανό για πάντα’. (Εβραίους 7:24) Σαράντα ημέρες αργότερα, ο Ιησούς ανέβηκε στον ουρανό και μπήκε στα πραγματικά «Άγια των Αγίων», «για να εμφανιστεί . . . μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς».—Εβραίους 9:24.

10. (α) Τι συνέβη αφού ο Ιησούς παρουσίασε την αξία της θυσίας του στον ουράνιο Πατέρα του; (β) Τι σήμαινε για τους μαθητές του Χριστού το γεγονός ότι χρίστηκαν με άγιο πνεύμα;

¹⁰ Δέχτηκε ο Θεός την αξία του χυμένου αίματος του Ιησού ως εξιλέωση για τις αμαρτίες του κόσμου; Και βέβαια. Απόδειξη για αυτό δόθηκε ακριβώς 50 ημέρες μετά την ανάσταση του Ιησού, κατά την εορταστική ημέρα της Πεντηκοστής. Το άγιο πνεύμα του Θεού εκχύθηκε πάνω σε 120 μαθητές του Ιησού οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι στην Ιερουσαλήμ. (Πράξεις 2:1, 4, 33) Όπως ο Αρχιερέας τους, ο Ιησούς Χριστός, εκείνοι ήταν τώρα χρισμένοι προκειμένου να υπηρετούν ως ‘ένα άγιο ιερατείο, για να προσφέρουν πνευματικές θυσίες’ υπό τη διευθέτηση του μεγάλου πνευματικού ναού του Θεού. (1 Πέτρου 2:5) Επιπλέον, αυτοί οι χρισμένοι αποτελούσαν ένα νέο έθνος, το «άγιο έθνος» του Θεού, τον πνευματικό Ισραήλ. Έκτοτε, όλες οι προφητείες για καλά πράγματα σχετικά με τον Ισραήλ, όπως η υπόσχεση περί ‘νέας διαθήκης’ που καταγράφεται στο εδάφιο Ιερεμίας 31:31, θα εφαρμόζονταν στη χρισμένη Χριστιανική εκκλησία, στον πραγματικό «Ισραήλ του Θεού».—1 Πέτρου 2:9· Γαλάτες 6:16.

Άλλα Χαρακτηριστικά του Πνευματικού Ναού του Θεού

11, 12. (α) Τι εξεικονίστηκε από την ιερατική αυλή στην περίπτωση του Ιησού, και τι είναι αυτή στην περίπτωση των χρισμένων ακολούθων του; (β) Τι εξεικονίζει η λεκάνη με το νερό, και πώς χρησιμοποιείται;

¹¹ Αν και τα Άγια των Αγίων εξεικόνιζαν ‘τον ίδιο τον ουρανό’, όπου είναι ενθρονισμένος ο Θεός, όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του πνευματικού ναού του Θεού σχετίζονται με διάφορα πράγματα στη γη. (Εβραίους 9:24) Στο ναό της Ιερουσαλήμ, υπήρχε μια εσωτερική ιερατική αυλή, που περιείχε ένα θυσιαστήριο για θυσίες και μια μεγάλη λεκάνη με νερό, την οποία χρησιμοποιούσαν οι ιερείς για να καθαρίζονται προτού προσφέρουν ιερή υπηρεσία. Τι εξεικονίζουν αυτά στη διευθέτηση του πνευματικού ναού του Θεού;

¹² Στην περίπτωση του Ιησού Χριστού, η εσωτερική ιερατική αυλή εξεικόνιζε την αναμάρτητη κατάστασή του ως τέλειου ανθρώπινου Γιου του Θεού. Ασκώντας πίστη στη θυσία του Ιησού, οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού πιστώνονται δικαιοσύνη. Γι’ αυτό, ο Θεός μπορεί δικαιολογημένα να πολιτεύεται μαζί τους σαν να ήταν αναμάρτητοι. (Ρωμαίους 5:1· 8:1, 33) Επομένως, αυτή η αυλή εξεικονίζει επίσης τη δίκαιη ανθρώπινη κατάσταση που έχει χορηγηθεί σε καθένα από τα μέλη του άγιου ιερατείου και την οποία απολαμβάνουν αυτά ενώπιον του Θεού. Συγχρόνως, οι χρισμένοι Χριστιανοί εξακολουθούν να είναι ατελείς και να υπόκεινται στη διάπραξη αμαρτιών. Η λεκάνη με το νερό που βρισκόταν στην αυλή εξεικονίζει το Λόγο του Θεού, τον οποίο χρησιμοποιεί ο Αρχιερέας για να καθαρίζει προοδευτικά το άγιο ιερατείο. Περνώντας μέσα από αυτή τη διαδικασία καθαρισμού, εκείνοι έχουν λαμπρή εμφάνιση που τιμάει τον Θεό και ελκύει άτομα από έξω στην αγνή του λατρεία.—Εφεσίους 5:25, 26· παράβαλε Μαλαχίας 3:1-3.

Τα Άγια

13, 14. (α) Τι εξεικονίζουν τα Άγια του ναού στην περίπτωση του Ιησού και των χρισμένων ακολούθων του; (β) Τι εξεικονίζει ο χρυσός λυχνοστάτης;

¹³ Το πρώτο διαμέρισμα του ναού εξεικονίζει μια κατάσταση ανώτερη από εκείνη της αυλής. Στην περίπτωση του τέλειου ανθρώπου Ιησού Χριστού, εξεικονίζει την αναγέννησή του ως πνευματικού Γιου του Θεού, προορισμένου να επιστρέψει σε ουράνια ζωή. Αφού πρώτα ανακηρυχτούν δίκαιοι με βάση την πίστη τους στο χυμένο αίμα του Χριστού, και αυτοί οι χρισμένοι ακόλουθοι υφίστανται επίσης αυτή την ειδική επενέργεια του πνεύματος του Θεού. (Ρωμαίους 8:14-17) Μέσω ‘νερού [δηλαδή του βαφτίσματός τους] και πνεύματος’ ‘αναγεννιούνται’ ως πνευματικοί γιοι του Θεού. Με αυτή την ιδιότητα, έχουν την ελπίδα της ανάστασης σε ουράνια ζωή ως πνευματικοί γιοι του Θεού, υπό την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν πιστοί μέχρι θανάτου.—Ιωάννης 3:5, 7· Αποκάλυψη 2:10.

¹⁴ Τους ιερείς που υπηρετούσαν μέσα στα Άγια του επίγειου ναού δεν μπορούσαν να τους δουν οι λάτρεις οι οποίοι βρίσκονταν έξω. Παρόμοια, οι χρισμένοι Χριστιανοί ζουν μια πνευματική κατάσταση στην οποία δεν συμμετέχει ούτε μπορεί να την καταλάβει πλήρως η πλειονότητα των λάτρεων του Θεού, των οποίων η ελπίδα είναι αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη. Ο χρυσός λυχνοστάτης της σκηνής του μαρτυρίου εξεικονίζει τη διαφωτισμένη κατάσταση των χρισμένων Χριστιανών. Η επενέργεια του αγίου πνεύματος του Θεού, όπως το λάδι στα λυχνάρια, ρίχνει φως στην Αγία Γραφή. Την κατανόηση που αποκτούν ως αποτέλεσμα οι Χριστιανοί, δεν την κρατούν για τον εαυτό τους. Αντίθετα, υπακούν στον Ιησού, ο οποίος είπε: «Εσείς είστε το φως του κόσμου. . . . Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δώσουν δόξα στον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς».—Ματθαίος 5:14, 16.

15. Τι εξεικονίζει το ψωμί που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι με τα ψωμιά της παρουσίασης;

¹⁵ Προκειμένου να παραμείνουν σε αυτή τη διαφωτισμένη κατάσταση, οι χρισμένοι Χριστιανοί πρέπει να τρέφονται τακτικά από αυτό που εξεικονίζει το ψωμί το οποίο βρισκόταν πάνω στο τραπέζι με τα ψωμιά της παρουσίασης. Η πρώτιστη πηγή τους για πνευματική τροφή είναι ο Λόγος του Θεού, που προσπαθούν καθημερινά να τον διαβάζουν, καθώς και να στοχάζονται γύρω από αυτόν. Ο Ιησούς υποσχέθηκε επίσης να τους προμηθεύει «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό» μέσω του ‘πιστού και φρόνιμου δούλου’ του. (Ματθαίος 24:45) Αυτός ο «δούλος» είναι ολόκληρο το σώμα των χρισμένων Χριστιανών πάνω στη γη σε κάθε συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ο Χριστός χρησιμοποιεί αυτό το χρισμένο σώμα για να δημοσιεύει πληροφορίες γύρω από την εκπλήρωση Γραφικών προφητειών και για να παρέχει επίκαιρη κατεύθυνση σχετικά με την εφαρμογή των Γραφικών αρχών στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Έτσι, οι χρισμένοι Χριστιανοί δείχνοντας εκτίμηση τρέφονται με όλες αυτές τις πνευματικές προμήθειες. Η συντήρηση, όμως, της πνευματικής τους ζωής δεν εξαρτάται μόνο από την απόκτηση γνώσης για τον Θεό στη διάνοια και στην καρδιά τους. Ο Ιησούς είπε: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». (Ιωάννης 4:34) Παρόμοια, οι χρισμένοι Χριστιανοί νιώθουν ικανοποίηση καθώς καταγίνονται καθημερινά με την εκτέλεση του αποκαλυμμένου θελήματος του Θεού.

16. Τι εξεικονίζεται από την υπηρεσία στο θυσιαστήριο του θυμιάματος;

¹⁶ Το πρωί και το βράδυ, ένας ιερέας πρόσφερε θυμίαμα στον Θεό πάνω στο θυσιαστήριο του θυμιάματος το οποίο βρισκόταν στα Άγια. Συγχρόνως, οι λάτρεις που δεν ήταν ιερείς προσεύχονταν στον Θεό καθώς στέκονταν στις εξωτερικές αυλές του ναού. (Λουκάς 1:8-10) «Το θυμίαμα», εξηγεί η Αγία Γραφή, «σημαίνει τις προσευχές των αγίων». (Αποκάλυψη 5:8) «Ας κατευθυνθή ενώπιόν σου η προσευχή μου ως θυμίαμα», έγραψε ο ψαλμωδός Δαβίδ. (Ψαλμός 141:2) Οι χρισμένοι Χριστιανοί επίσης θεωρούν πολύτιμο το προνόμιο που έχουν να πλησιάζουν τον Ιεχωβά με προσευχή μέσω του Ιησού Χριστού. Οι ένθερμες προσευχές που βγαίνουν από την καρδιά μοιάζουν με ευωδιαστό θυμίαμα. Οι χρισμένοι Χριστιανοί αινούν επίσης τον Θεό και με άλλους τρόπους, χρησιμοποιώντας τα χείλη τους για να διδάσκουν και άλλα άτομα. Η υπομονή τους στις κακουχίες και η ακεραιότητά τους κάτω από δοκιμασία είναι ιδιαίτερα ευάρεστες στον Θεό.—1 Πέτρου 2:20, 21.

17. Τι περιλαμβανόταν στην εκπλήρωση της προφητικής εικόνας που παρείχε η πρώτη είσοδος του αρχιερέα στα Άγια των Αγίων την Ημέρα του Εξιλασμού;

¹⁷ Την Ημέρα του Εξιλασμού, ο αρχιερέας του Ισραήλ έπρεπε να μπει στα Άγια των Αγίων και να κάψει θυμίαμα σε ένα χρυσό θυμιατήρι που περιείχε πυρωμένα κάρβουνα. Αυτό έπρεπε να γίνει προτού φέρει μέσα το αίμα των προσφορών για αμαρτία. Σε εκπλήρωση αυτής της προφητικής εικόνας, ο άνθρωπος Ιησούς κράτησε απόλυτη ακεραιότητα στον Ιεχωβά Θεό προτού προσφέρει τη ζωή του ως τη μοναδική διαρκή θυσία για τις αμαρτίες μας. Έτσι, έδειξε ότι ένας τέλειος άνθρωπος μπορούσε να κρατήσει την ακεραιότητά του στον Θεό άσχετα με την πίεση που θα του επέφερε ο Σατανάς. (Παροιμίαι 27:11) Όταν τέθηκε σε δοκιμή, ο Ιησούς χρησιμοποίησε την προσευχή «με δυνατές κραυγές και δάκρυα, και εισακούστηκε χάρη στο θεοσεβή του φόβο». (Εβραίους 5:7) Με αυτόν τον τρόπο δόξασε τον Ιεχωβά ως τον δίκαιο και δικαιωματικό Κυρίαρχο του σύμπαντος. Ο Θεός αντάμειψε τον Ιησού ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς σε αθάνατη ουράνια ζωή. Από αυτή την εξυψωμένη θέση, ο Ιησούς στρέφει την προσοχή του στο δευτερεύοντα λόγο για τον οποίο ήρθε στη γη, δηλαδή, να συμφιλιώσει τους μετανοημένους αμαρτωλούς ανθρώπους με τον Θεό.—Εβραίους 4:14-16.

Η Μεγαλύτερη Δόξα του Πνευματικού Ναού του Θεού

18. Πώς έχει φέρει ο Ιεχωβά ξεχωριστή δόξα στον πνευματικό του ναό;

¹⁸ «Η δόξα του εσχάτου τούτου οίκου θέλει είσθαι μεγαλητέρα της του πρώτου», προείπε ο Ιεχωβά. (Αγγαίος 2:9) Ανασταίνοντας τον Ιησού ως αθάνατο Βασιλιά και Αρχιερέα, ο Ιεχωβά έφερε ξεχωριστή δόξα στον πνευματικό Του ναό. Ο Ιησούς είναι τώρα σε θέση να φέρει «αιώνια σωτηρία σε όλους εκείνους που τον υπακούν». (Εβραίους 5:9) Οι πρώτοι που έδειξαν αυτή την υπακοή ήταν οι 120 μαθητές οι οποίοι έλαβαν άγιο πνεύμα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Το βιβλίο της Αποκάλυψης προείπε ότι αυτοί οι πνευματικοί γιοι Ισραήλ θα αριθμούσαν τελικά 144.000. (Αποκάλυψη 7:4) Όταν πέθαναν, πολλοί από εκείνους χρειάστηκε να κείτονται χωρίς συνειδητότητα στον κοινό τάφο της ανθρωπότητας, περιμένοντας τον καιρό της παρουσίας του Ιησού με βασιλική δύναμη. Η προφητική χρονολόγηση που περιέχεται στα εδάφια Δανιήλ 4:10-17, 20-27 δείχνει ότι το 1914 ήταν ο καιρός κατά τον οποίο θα άρχιζε ο Ιησούς να κυβερνάει ανάμεσα στους εχθρούς του. (Ψαλμός 110:2) Δεκαετίες πριν από αυτό, οι χρισμένοι Χριστιανοί περίμεναν με ανυπομονησία εκείνο το έτος. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και τα δεινά που επέφερε στην ανθρωπότητα απέδειξαν ότι ο Ιησούς είχε πράγματι ενθρονιστεί ως Βασιλιάς το 1914. (Ματθαίος 24:3, 7, 8) Λίγο αργότερα, καθώς είχε έρθει ο καιρός για «να αρχίσει η κρίση από τον οίκο του Θεού», ο Ιησούς θα εκπλήρωνε την υπόσχεση που είχε δώσει στους χρισμένους μαθητές του οι οποίοι είχαν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου: «Έρχομαι ξανά και θα σας πάρω κοντά μου».—1 Πέτρου 4:17· Ιωάννης 14:3.

19. Πώς θα αποκτήσει πρόσβαση το υπόλοιπο των 144.000 στα ουράνια Άγια των Αγίων;

¹⁹ Τα 144.000 μέλη του άγιου ιερατείου δεν έχουν όλα σφραγιστεί τελεσίδικα ούτε έχουν συγκεντρωθεί στον ουράνιο οίκο τους. Ένα υπόλοιπο από αυτούς εξακολουθούν να ζουν στη γη στην πνευματική κατάσταση που εξεικονίστηκε από τα Άγια, χωρισμένοι από την άγια παρουσία του Θεού με την «κουρτίνα», ή αλλιώς το φραγμό, του σάρκινου σώματός τους. Καθώς αυτά τα άτομα πεθαίνουν πιστά, ανασταίνονται στιγμιαία ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα για να ενωθούν με εκείνους από τους 144.000 που βρίσκονται ήδη στον ουρανό.—1 Κορινθίους 15:51-53.

20. Ποιο ζωτικό έργο εκτελούν αυτόν τον καιρό οι εναπομείναντες από το άγιο ιερατείο, και με ποια αποτελέσματα;

²⁰ Με τόσο πολλούς ιερείς να υπηρετούν μαζί με τον μεγάλο Αρχιερέα στον ουρανό, ο πνευματικός ναός του Θεού έχει λάβει επιπρόσθετη δόξα. Στο μεταξύ, οι εναπομείναντες από το άγιο ιερατείο εκτελούν ένα πολύτιμο έργο στη γη. Μέσω του κηρύγματός τους, ο Θεός ‘σείει όλα τα έθνη’ με εκφράσεις της κρίσης του, όπως έχει προλεχθεί στο εδάφιο Αγγαίος 2:7. Συγχρόνως, εκατομμύρια λάτρεις που περιγράφονται ως «ο εκλεκτός [τα επιθυμητά πράγματα, ΜΝΚ] πάντων των εθνών» συρρέουν στις επίγειες αυλές του ναού του Ιεχωβά. Ποια είναι η θέση αυτών των ατόμων στη διευθέτηση που έχει ο Θεός για λατρεία, και ποια μελλοντική δόξα μπορούμε να αναμένουμε για το μεγάλο πνευματικό του ναό; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

◻ Ποιο εξέχον παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς το 29 Κ.Χ.;

◻ Ποια διευθέτηση τέθηκε σε ισχύ το 29 Κ.Χ.;

◻ Τι εξεικονίζεται από τα Άγια και από τα Άγια των Αγίων;

◻ Πώς έχει δοξαστεί ο μεγάλος πνευματικός ναός;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Όταν χρίστηκε ο Ιησούς με άγιο πνεύμα το 29 Κ.Χ., ο μεγάλος πνευματικός ναός του Θεού άρχισε να λειτουργεί