Κεφάλαιο 96

Ο Ιησούς και ο Πλούσιος Νεαρός Άρχοντας

ΚΑΘΩΣ ο Ιησούς περνάει μέσα από την επαρχία της Περαίας πηγαίνοντας προς την Ιερουσαλήμ, κάποιος νεαρός τρέχει και γονατίζει μπροστά του. Αυτός ο άνθρωπος αποκαλείται άρχοντας, πιθανόν με την έννοια ότι κατέχει εξέχουσα θέση σε κάποια τοπική συναγωγή ή ακόμη ότι είναι μέλος του Σάνχεδριν. Είναι επίσης πολύ πλούσιος. ‘Δάσκαλε Καλέ’, ρωτάει, ‘τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;’

‘Γιατί με λες καλό;’ απαντάει ο Ιησούς. ‘Κανείς δεν είναι καλός εκτός από έναν, τον Θεό’. Είναι πιθανό ότι ο νεαρός χρησιμοποιεί τη λέξη ‘καλός’ ως τίτλο, γι’ αυτό ο Ιησούς τον πληροφορεί ότι ένας τέτοιος τίτλος ανήκει μόνο στον Θεό.

‘Αν ωστόσο’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘θέλεις να μπεις στη ζωή, να τηρείς συνεχώς τις εντολές’.

‘Ποιες εντολές;’ ρωτάει ο άντρας.

Παραθέτοντας πέντε από τις Δέκα Εντολές, ο Ιησούς απαντάει: ‘Δεν πρέπει να φονεύσεις, Δεν πρέπει να διαπράξεις μοιχεία, Δεν πρέπει να κλέψεις, Δεν πρέπει να δώσεις ψεύτικη μαρτυρία, Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’. Και προσθέτοντας μια ακόμη σπουδαιότερη εντολή, ο Ιησούς λέει: ‘Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου’.

‘Όλα αυτά τα τηρώ από τη νεότητά μου’, απαντάει ο άντρας με κάθε ειλικρίνεια. ‘Τι μου λείπει ακόμη;’

Ακούγοντας την ένθερμη και ειλικρινή ερώτηση αυτού του άντρα, ο Ιησούς αισθάνεται αγάπη γι’ αυτόν. Αλλά ο Ιησούς αντιλαμβάνεται την προσκόλληση αυτού του άντρα στα υλικά αποκτήματα, γι’ αυτό και επισημαίνει τι του χρειάζεται: ‘Ένα πράγμα σού λείπει: Πήγαινε, πούλησε τα πράγματα που έχεις και δώσ’ τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό, κι έλα, γίνε ακόλουθός μου’.

Ο Ιησούς βλέπει, αναμφίβολα με λύπη, τον άντρα να σηκώνεται και να φεύγει πολύ στενοχωρημένος. Ο πλούτος του τον τυφλώνει κι έτσι δεν διακρίνει την αξία του αληθινού θησαυρού. ‘Πόσο δύσκολο’, λέει λυπημένα ο Ιησούς, ‘θα είναι γι’ αυτούς που έχουν χρήματα να μπουν στη βασιλεία του Θεού!’

Τα λόγια του Ιησού εκπλήσσουν τους μαθητές. Αλλά αυτοί μένουν ακόμη πιο έκπληκτοι όταν στη συνέχεια εκείνος θέτει ένα γενικό κανόνα: ‘Είναι πράγματι ευκολότερο να περάσει καμήλα μέσα από την τρύπα βελόνας του ραψίματος παρά να μπει ένας πλούσιος στη βασιλεία του Θεού’.

‘Ποιος λοιπόν μπορεί να σωθεί;’ θέλουν να μάθουν οι μαθητές.

Κοιτώντας τους στα μάτια, ο Ιησούς απαντάει: ‘Για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατον, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον Θεό, επειδή τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό’.

Ο Πέτρος λέει, επισημαίνοντας ότι αυτοί έχουν κάνει μια εκλογή πολύ διαφορετική από εκείνη του πλούσιου νεαρού άρχοντα: ‘Να! Εμείς αφήσαμε τα πάντα και σ’ ακολουθήσαμε’. Έτσι ο ίδιος ρωτάει: ‘Τι θα υπάρχει άραγε για μας;’

‘Στην αναδημιουργία’, υπόσχεται ο Ιησούς, ‘όταν ο Γιος του ανθρώπου καθήσει στον ένδοξο θρόνο του, εσείς που μ’ ακολουθήσατε θα καθήσετε σε δώδεκα θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ’. Ναι, ο Ιησούς δείχνει ότι θα υπάρξει αναδημιουργία των συνθηκών πάνω στη γη, ώστε τα πράγματα να είναι όπως ήταν στον κήπο της Εδέμ. Και ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές θα λάβουν την αμοιβή να άρχουν με τον Χριστό σ’ αυτόν τον παγγήινο Παράδεισο. Είναι βέβαιο ότι μια τέτοια λαμπρή αμοιβή αξίζει κάθε θυσία!

Ωστόσο, ακόμη και τώρα υπάρχουν αμοιβές, όπως δηλώνει σταθερά ο Ιησούς: ‘Δεν υπάρχει κανείς, ο οποίος να άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη μου και για χάρη των καλών νέων, που να μην πάρει εκατονταπλάσια τώρα, σ’ αυτή τη χρονική περίοδο, σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και χωράφια, με διωγμούς, και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή’.

Όπως υπόσχεται ο Ιησούς, οι μαθητές του, όπου κι αν πάνε στον κόσμο, απολαμβάνουν με τους συγχριστιανούς τους μια σχέση που είναι στενότερη και πολυτιμότερη από εκείνη που απολαμβάνουν με τα μέλη της φυσικής οικογένειας. Προφανώς, ο πλούσιος νεαρός άρχοντας χάνει τόσο αυτή την αμοιβή όσο κι εκείνη της αιώνιας ζωής στην ουράνια Βασιλεία του Θεού.

Κατόπιν ο Ιησούς προσθέτει: ‘Ωστόσο, πολλοί που είναι πρώτοι θα είναι τελευταίοι, και οι τελευταίοι πρώτοι’. Τι εννοεί;

Εννοεί ότι πολλοί άνθρωποι που είναι ‘πρώτοι’ στην απόλαυση θρησκευτικών προνομίων, όπως ο πλούσιος νεαρός άρχοντας, δεν θα μπουν στη Βασιλεία. Θα είναι ‘τελευταίοι’. Αλλά πολλοί, ανάμεσά τους και οι ταπεινοί μαθητές του Ιησού, τους οποίους οι αυτοδικαιούμενοι Φαρισαίοι περιφρονούν ως ‘τελευταίους’—ως ανθρώπους της γης, ή αμ χαάρετς—θα γίνουν ‘πρώτοι’. Το ότι θα γίνουν ‘πρώτοι’ σημαίνει ότι θα λάβουν το προνόμιο να γίνουν συνάρχοντες με τον Χριστό στη Βασιλεία. Μάρκος 10:17-31· Ματθαίος 19:16-30· Λουκάς 18:18-30.

▪ Προφανώς, τι είδους άρχοντας είναι ο πλούσιος νεαρός;

▪ Γιατί ο Ιησούς δεν θέλει να τον λένε καλό;

▪ Πώς δείχνει παραστατικά η εμπειρία του νεαρού άρχοντα τον κίνδυνο που υπάρχει αν είναι κανείς πλούσιος;

▪ Ποιες αμοιβές υπόσχεται ο Ιησούς στους ακολούθους του;

▪ Πώς γίνονται οι πρώτοι τελευταίοι, και οι τελευταίοι πρώτοι;