‘ΠΟΛΛΟΙ που είναι πρώτοι’, είπε ο Ιησούς μόλις πριν από λίγο, ‘θα είναι τελευταίοι, και οι τελευταίοι πρώτοι’. Τώρα το δείχνει αυτό παραστατικά, λέγοντας μια ιστορία.

Οι εργάτες που δουλεύουν 12 ώρες, ή ολόκληρη τη μέρα, αντιπροσωπεύουν τους Ιουδαίους ηγέτες, οι οποίοι ασχολούνται συνεχώς με τη θρησκευτική υπηρεσία. Αυτοί δεν είναι σαν τους μαθητές του Ιησού, που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, ασχολούνταν με το ψάρεμα ή άλλες κοσμικές ασχολίες. Ο ‘οικοδεσπότης’ δεν έστειλε τον Ιησού Χριστό να τους συγκεντρώσει για να γίνουν μαθητές του, παρά μόνο το φθινόπωρο του 29 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.). Μ’ αυτόν τον τρόπο έγιναν ‘οι τελευταίοι’ εργάτες στον αμπελώνα, δηλαδή οι εργάτες της 11ης ώρας.

Αυτοί οι μαθητές του Ιησού ήταν σαν τους ‘τελευταίους’ εργάτες, δηλαδή τους εργάτες της 11ης ώρας.

Αποτελεί εκείνη η εκπλήρωση, που έλαβε χώρα τον πρώτο αιώνα, τη μόνη εκπλήρωση της παραβολής του Ιησού; Όχι, οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου σ’ αυτόν τον 20ό αιώνα, λόγω των θέσεων και των ευθυνών τους, μισθώθηκαν ‘πρώτοι’ στο συμβολικό αμπελώνα του Θεού. Θεώρησαν τους αφιερωμένους κήρυκες, που είναι συνταυτισμένοι με τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, ως τους ‘τελευταίους’ που θα είχαν οποιονδήποτε έγκυρο διορισμό στην υπηρεσία του Θεού.