Λάβετε τη Θέση σας Ανάμεσα στους Τηρητές Ακεραιότητας του Ιεχωβά

«Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν ακακία μου [στην ακεραιότητά μου, ΜΝΚ]. . . . Εν εκκλησίαις [ανάμεσα στα συγκεντρωμένα πλήθη, ΜΝΚ] θέλω ευλογεί τον Κύριον».—ΨΑΛΜΟΣ 26:11, 12.

 1, 2. (α) Πώς έχουν αποκτήσει ακολούθους μερικές θρησκείες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου; (β) Ποια μέθοδο διδασκαλίας χρησιμοποίησε ο Ιησούς; (Ματθαίος 11:28-30)

ΤΟ 1985, 189.800 άτομα βαφτίστηκαν συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους να υπηρετούν τον Ιεχωβά ως Χριστιανοί μάρτυρές του. Αυτό αποτελεί ένα μέσο όρο από 520 άτομα την ημέρα. Πώς έλαβαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι την απόφασή τους να βαφτιστούν; Μήπως παρακολούθησαν μαζικές δημόσιες συγκεντρώσεις, άκουσαν κάποιον κήρυκα που προκαλούσε διέγερση στις συγκινήσεις, και ύστερα έλαβαν κάποια συναισθηματική απόφαση για τον Χριστό; Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν ορισμένες Προτεσταντικές και Ευαγγελικές θρησκείες. Αλλά είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο αποκτά ο Χριστός ακολούθους;

² Όταν εξετάζουμε προσεκτικά το δημόσιο κήρυγμα του Ιησού, δεν τον βρίσκουμε να χρησιμοποιεί συγκινησιακές μεθόδους. Για παράδειγμα, έκανε μήπως έκκληση στο ακροατήριό του με χορωδίες και ψαλμωδίες; Ή μήπως χρησιμοποίησε έντεχνη ψυχολογία για να μεταδώσει στο ακροατήριό του ένα συναίσθημα ενοχής και ύστερα να τους κάνει να ψάχνουν τις τσέπες τους για χρήματα; Αντίθετα, η δική του μέθοδος διδασκαλίας έκανε τους ανθρώπους να σκέφτονται και να λογικεύονται. Αφού οι περισσότεροι από τους ακροατές του ήταν Ιουδαίοι, είχαν ήδη κάποια γνώση των Εβραϊκών Γραφών. Μπορούσε να τους κάνει να λογικευθούν με βάση την προηγούμενη γνώση τους ώστε να μπορέσουν να τον αναγνωρίσουν ως τον Μεσσία.—Ματθαίος, κεφάλαια 5-7· Λουκάς 13:10-21.

 3. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Παύλος δεν διήγειρε απλώς συγκινήσεις με τη διδασκαλία του;

³ Παρόμοια, ο Παύλος, αν και τον θεωρούσαν μερικοί σαν άτομο με έλλειψη ομιλητικής ικανότητας, έκανε έκκληση στην ικανότητα της λογίκευσης. (Πράξεις 20:7-9· 2 Κορινθίους 10:10· 11:6) Έγραψε: «Σας παρακαλώ θερμά, αδελφοί, μέσω της συμπόνιας του Θεού, να παρουσιάσετε τα σώματά σας θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό, μια ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής σας . . . Μεταμορφώνεσθε ανανεώνοντας τη διάνοιά σας [«έτσι ώστε ολόκληρη η στάση της διάνοιάς σας να αλλάξει», Μετάφραση Φίλιπς], για να αποδείξετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού».—Ρωμαίους 12:1, 2, ΜΝΚ.

 4. Πριν ένα άτομο βαφτιστεί ως ένας από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ποια βήματα πρέπει να κάνει;

⁴ Παρόμοια σήμερα, εκείνοι που βαφτίζονται είναι άτομα που έχουν μελετήσει τη Βίβλο και έχουν λογικευθεί προσεκτικά επάνω σ’ αυτή προτού κάνουν το σοβαρό βήμα του βαφτίσματος, δηλαδή της ολοκληρωτικής κατάδυσης στο νερό. (Πράξεις 17:11, 12) Η απόφασή τους δεν ήταν βιαστική, βασισμένη σε συγκινήσεις. Αντίθετα, προτού γίνουν δεκτοί για βάφτισμα, παρακολουθούσαν τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις για να αποκτήσουν ακριβή γνώση του Ιεχωβά Θεού και των σκοπών του μέσω του Ιησού Χριστού. (Εβραίους 10:25) Συμμετείχαν επίσης τακτικά στη Χριστιανική διακονία, συμμεριζόμενοι τα καλά νέα της Βασιλείας με άλλους. (Πράξεις 5:42· 1 Κορινθίους 9:16) Ύστερα, στις τελευταίες εβδομάδες πριν το βάφτισμά τους, ανασκόπησαν προσεκτικά μαζί με διάφορους πρεσβυτέρους της εκκλησίας περισσότερες από 120 ερωτήσεις για τη Χριστιανική διδασκαλία και τη διαγωγή, και εξέτασαν επίσης εκατοντάδες Γραφικά εδάφια που τις υποστήριζαν. Όλα αυτά συνέβησαν για να μπορέσουν να γίνουν επιδοκιμασμένοι τηρητές ακεραιότητας πριν από το βάφτισμά τους.—Πράξεις 8:34-36.a

Τι Αλλάζει με το Βάφτισμα

 5. Με ποια πορεία διαγωγής συνταυτίζεται ένα άτομο με το βάφτισμα;

⁵ Τι πετυχαίνει ένα άτομο με το να βαφτιστεί; Πρώτα απ’ όλα, συνταυτίζεται με τον μεγαλύτερο τηρητή ακεραιότητας που περπάτησε ποτέ στη γη—τον Χριστό Ιησού. Αυτός ο ίδιος έδωσε το παράδειγμα όταν βαφτίστηκε σε ηλικία περίπου 30 ετών. (Λουκάς 3:21-23) Αργότερα πρόσταξε τους ακολούθους του να διδάσκουν και να βαφτίζουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. (Ματθαίος 28:19, 20) Αλλά μήπως εννοούσε ότι οι μαθητές του θα έπρεπε να βαφτίζουν άτομα χωρίς διάκριση, και χωρίς να λαβαίνουν υπόψη τη διαγωγή τους σ’ αυτό το στάδιο;

 6, 7. (α) Τι απαιτείται από έναν αληθινό ακόλουθο του Χριστού; (β) Τι περιλαμβάνει η αγιότητα;

⁶ Ο απόστολος Πέτρος παρουσιάζει τη σωστή άποψη όταν γράφει: «Γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος». (1 Πέτρου 1:15, 16) Τώρα, για κάποιον αφιερωμένο Χριστιανό, τι σημαίνει να είναι «άγιος»;

⁷ Σύμφωνα με το Expository Dictionary of New Testament Words (Ερμηνευτικό Λεξικό Λέξεων της Καινής Διαθήκης), του Γ. Ε. Βάιν η Ελληνική λέξη άγιος «βασικά σημαίνει αποχωρισμένος . . . και έτσι στη Γραφή στην ηθική και πνευματική της έννοια, αποχωρισμένος από την αμαρτία και επομένως αφιερωμένος στον Θεό». Ένας άλλος λόγιος της Ελληνικής λέει ότι «είναι μ’ ένα χαρακτηριστικό τρόπο, ομοιότητα με τον Θεό». Αυτή η κατανόηση επιβάλλει έναν υψηλό κανόνα σ’ εκείνους που βαφτίζονται ως αληθινοί Χριστιανοί. Είναι ο κανόνας της ακεραιότητας, και ακεραιότητα σημαίνει ‘σταθερή προσκόλληση σ’ έναν κώδικα από ηθικές αξίες’—στην περίπτωση του Χριστιανού, αξίες του Χριστού.—Ιωάννης 17:17-19· 18:36, 37.

 8. (α) Ποιοι κανόνες σχετικά με τη διαγωγή επικρατούσαν στην αρχική Χριστιανική εκκλησία; (β) Έχει ακολουθήσει ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος αυτούς τους κανόνες; Δώστε παραδείγματα από τοπικά γεγονότα.

⁸ Η αληθινή Χριστιανική εκκλησία επέμενε πάντοτε στην ακεραιότητα, διατηρώντας μια καθαρή οργάνωση. Έτσι ο Παύλος παρήγγειλε στους πρώτους Χριστιανούς: «Μη συναναστρέφησθε, εάν τις αδελφός ονομαζόμενος ήναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή λοίδορος ή μέθυσος ή άρπαξ, με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε . . . Εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών». (1 Κορινθίους 5:9-13· 2 Ιωάννου 10, 11) Έχουν εφαρμόσει οι κληρικοί του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου αυτόν τον υψηλό κανόνα ακεραιότητας στα ποίμνιά τους; Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος δέχεται—είτε σαν παθητικά είτε σαν ενεργητικά μέλη—ανθρώπους που διαπράττουν τακτικά κάθε είδος χονδροειδούς αμαρτίας και παράβασης. Οι Γραφικές αρχές δεν αφήνουν περιθώριο για τέτοια ανεκτικότητα.—Παραβάλετε Ιερεμίας 8:5, 6, 10.

 9. Τι ελκύει πολλά άτομα στην αφιέρωση και στο βάφτισμα;

⁹ Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτός ο υψηλός κανόνας ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και την ακεραιότητα ελκύονται για να αφιερωθούν στον Υπέρτατο Κυρίαρχο του σύμπαντος, τον Ιεχωβά Θεό. (Αββακούμ 3:18, 19) Βλέπουν μια καθαρή αντίθεση μεταξύ της διαγωγής των θρησκειών του κόσμου και της διαγωγής των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι αλήθεια, ότι η πλειονότητα των ανθρώπων περιφρονούν την καθαρή λατρεία. (1 Πέτρου 4:3, 4) Ωστόσο εκείνοι που αγαπούν την ακεραιότητα στρέφονται στην αλήθεια κατά χιλιάδες. Δείχνουν την αγάπη τους για τον Θεό και τους κανόνες του όταν κάνουν βάφτισμα στο νερό.—Παραβάλετε Μάρκος 1:10· Ιωάννης 3:23· Πράξεις 8:36.

Ακεραιότητα Βασισμένη σε Αγάπη και Υπομονή

10. Τι απαιτείται για να τηρήσει ένας Χριστιανός την ακεραιότητά του;

¹⁰ Η ακεραιότητα περιλαμβάνει και μια δαπάνη. Ο Ιησούς το ξεκαθάρισε αυτό όταν προσκάλεσε άτομα να γίνουν ακόλουθοί του. «Όστις θέλει να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν [ας αφήσει τον εαυτό του πίσω, Η Νέα Αγγλική Βίβλος] και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας με ακολουθή [συνέχεια, ΜΝΚ]». (Μάρκος 8:34) Η πορεία της Χριστιανικής ακεραιότητας περιλαμβάνει δοκιμασίες και θυσίες, και για την ίδια αιτία όπως συνέβη με τον Χριστό—έχουμε και εμείς έναν κοινό εχθρό, τον Σατανά. (Εφεσίους 6:11, 12) Έτσι χρειάζεται υπομονή για να μπορούμε να ακολουθούμε τον Ιησού ‘συνέχεια’. Γι’ αυτή την αιτία, η αφιέρωση δεν περιλαμβάνει μια ασήμαντη απόφαση· δεν θα πρέπει να είναι παροδική επιθυμία. Ωστόσο μερικοί έχουν εγκαταλείψει την αλήθεια μέσα σε λίγους μήνες ή έτη μετά από το βάφτισμά τους. Πώς μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό;

11. Γιατί, πιθανόν, μερικοί δεν έχουν συνεχίσει στην πορεία της ακεραιότητας;

¹¹ Μερικοί πιθανόν να έφτασαν στο βάφτισμα με μια συναισθηματική μάλλον παρά λογική κατάσταση διάνοιας. Άλλοι μπορεί να έψαχναν για γρήγορα αποτελέσματα και έκαναν μια εγωκεντρική, βραχυπρόθεσμη αφιέρωση. Οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία, έχασαν τη δυνατή τους σχέση με τον Ιεχωβά. Δεν ‘κοίταζαν επίμονα’ στο Πρότυπό τους, τον Ιησού Χριστό. (Εβραίους 12:1, 2) Σαν αποτέλεσμα, η αγάπη τους για τον Θεό εξασθένησε και η ακεραιότητά τους ήταν πρόσκαιρη. Και γιατί είναι η αγάπη ένας τέτοιος ζωτικός παράγοντας; Γιατί είναι η μόνη στερεή βάση για μια διαρκή αφιέρωση στον Ιεχωβά.—Μάρκος 12:30, 31· 1 Ιωάννου 4:7, 8, 16· 5:3.

Υπολογίζοντας τη Δαπάνη της Ακεραιότητας

12. Ποια είναι η σοφή πορεία που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος πριν το βάφτισμα;

¹² Ο Ιησούς δεν ενθάρρυνε τους μαθητές του να τον ακολουθήσουν τυφλά χωρίς να υπολογίσουν τη δαπάνη. Συμβούλευσε: «Διότι τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία δια να τελειώση αυτόν;» Ναι, ένα συνετό άτομο ζυγίζει προσεκτικά τη μελλοντική του πορεία ενέργειας. Πρέπει να είναι σίγουρος για τα κίνητρά του προτού δεχτεί την πλήρη ευθύνη της Χριστιανικής αφιέρωσης και του βαφτίσματος. Και ο Ιησούς έδειξε τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό όταν κατέληξε: «Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται [αποχαιρετάει, ΜΝΚ] πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου».—Λουκάς 14:28-33.

13. Αν η ουσία της διδασκαλίας του Ιησού είναι η αγάπη, τι εννοούσε όταν είπε ότι κάποιος πρέπει να ‘μισεί’ τα μέλη της οικογένειάς του; (Ματθαίος 22:37-40)

¹³ Η αφιέρωση στον Ιεχωβά απαιτεί ολόψυχη ακεραιότητα στην εκτέλεση του θείου θελήματος. Δεν μπορεί να επιτραπεί ούτε σε κάποιο άτομο ούτε σε κάποιο απόκτημα να υποσκελίσουν την αγάπη για τον Θεό. Γι’ αυτό ο Ιησούς δήλωσε: «Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου». (Λουκάς 14:26) Τώρα, τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε ότι θα έπρεπε κάποιος να μισεί τα μέλη της οικογένειάς του και ακόμη και τον εαυτό του; Αφού αυτός δίδασκε τους ακολούθους του να αγαπούν ακόμη και τους εχθρούς τους, με ποια έννοια χρησιμοποίησε εδώ τη λέξη μίσος; (Λουκάς 6:27, 35) Η λέξη μίσος εδώ περιλαμβάνει τη σκέψη τού να αγαπάμε λιγότερο.—Παραβάλετε Ματθαίος 12:46-50.

14. Πώς αντιδρούν μερικοί φίλοι και συγγενείς όταν κάποιος γίνεται μάρτυρας του Ιεχωβά; (Ιωάννης 15:18, 19)

¹⁴ Βέβαια όταν ένα άτομο γίνεται ένας Χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά, ξαφνικά ανακαλύπτει ποιοι είναι οι αληθινοί του φίλοι. Μερικοί πιθανόν να τον αγνοήσουν ή να αντιδράσουν εναντίον του επειδή εγκατέλειψε την προηγούμενη θρησκεία του, αν και αυτοί οι ίδιοι δεν ακολουθούν σωστά καμιά θρησκεία. Αλλά ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα υπήρχε μια αποζημίωση για οποιαδήποτε τέτοια απώλεια, λέγοντας: «Κανένας δεν έχει αφήσει σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή κτήματα για χάρη μου και για χάρη των καλών νέων ο οποίος δεν θα λάβει εκατονταπλάσια τώρα σ’ αυτόν τον καιρό . . . και στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων αιώνια ζωή».—Μάρκος 10:29, 30, ΜΝΚ.

15. Γιατί μερικοί βλέπουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά με περιφρόνηση;

¹⁵ Σε μερικές περιπτώσεις η πορεία της αφιέρωσης και της ακεραιότητας μπορεί να σημάνει απώλεια της υπόληψης στα μάτια άλλων ανθρώπων. (1 Κορινθίους 4:12, 13) Γιατί να συμβαίνει αυτό; Επειδή σεις ακολουθείτε τώρα μια θρησκεία που δεν θεωρείται «αξιοπρεπής». (Παραβάλετε Μάρκος 2:15, 16.) Στο κάτω-κάτω, δεν είναι αξιοπρεπές να ‘πηγαίνεις από σπίτι σε σπίτι ενοχλώντας τους άλλους ανθρώπους με τη θρησκεία σου’. Δεν είναι αξιοπρεπές να πάει κάποιος στη φυλακή μάλλον παρά να παραβιάσει την ουδετερότητά του στα ζητήματα του εθνικισμού και του πατριωτισμού. (Ιωάννης 18:36) Δεν είναι αξιοπρεπές να αρνείται κάποιος τις μεταγγίσεις αίματος λόγω της συνείδησής του που έχει εκπαιδευτεί από τη Βίβλο—αν και η τωρινή πληγή της αρρώστιας AIDS κάνει μερικά άτομα να αναθεωρήσουν τις σκέψεις τους σ’ αυτό το ζήτημα.—Παραβάλετε Πράξεις 15:28, 29· 17:6, 7· 24:5.

16. Πώς λαβαίνουμε βοήθεια για να μπορέσουμε να τηρήσουμε την ακεραιότητά μας;

¹⁶ Αν και ο δρόμος της Χριστιανικής ακεραιότητας είναι στενός και περιλαμβάνει δοκιμασίες, έχουμε διαθέσιμη μια συνεχή βοήθεια. (Ματθαίος 7:13, 14) Γι’ αυτό ο Παύλος μπορούσε να πει: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντος με». (Φιλιππησίους 4:13) Και μπορούμε να αποκτήσουμε αυτή τη δύναμη μέσω αδιάκοπης προσευχής, μέσω μελέτης του Λόγου του Θεού, και μέσω συναναστροφής με τη Χριστιανική εκκλησία. Σαν βαφτισμένοι τηρητές ακεραιότητας, μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί και όσιοι, χάρη στη δύναμη που προμηθεύει ο Θεός.—Εφεσίους 4:11-13· 6:18· Ψαλμός 119:105.

Οφέλη από μια Πορεία Τήρησης Ακεραιότητας

17. Σε ποιες ευλογίες μπορεί να οδηγήσει το βάφτισμα;

¹⁷ Το βήμα της αφιέρωσης και του βαφτίσματος οδηγεί σε πολλές ευλογίες. Πρώτα απ’ όλα, μπορεί να σημαίνει μια πιο πλατιά και πιο ικανοποιητική διακονία. Υπάρχει προοπτική να υπηρετήσει κάποιος στο μέλλον ως βοηθητικός σκαπανέας, πράγμα που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει στη δραστηριότητα του τακτικού και ειδικού σκαπανέα, ιεραποστολική υπηρεσία, έργο περιοχής και περιφερείας, και υπηρεσία στο Μπέθελ. (Δείτε το πλαίσιο στη σελίδα 18.) Για τους βαφτισμένους αδελφούς ανοίγεται ο δρόμος να υπηρετήσουν άλλους στην εκκλησία ως διακονικοί υπηρέτες και, με τον καιρό, ως πρεσβύτεροι. Αλλά για όλες αυτές τις ευλογίες, υπάρχει η ίδια βασική απαίτηση—ακεραιότητα.—1 Τιμόθεον 3:1-10.

18. Πώς μπορεί η αφιερωμένη ζωή μας να επηρεάσει άλλους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή;

¹⁸ Τα οφέλη μιας ζωής αφιέρωσης και ακεραιότητας επεκτείνονται και επηρεάζουν άλλους. Επειδή κάποιος ακολουθεί πιστά το παράδειγμα του Χριστού, γίνεται ένας καλύτερος σύζυγος ή μια καλύτερη σύζυγος, πατέρας ή μητέρα. (1 Πέτρου 2:21· Εφεσίους 5:21-33· 6:4) Οι νεαροί αναπτύσσουν μια εποικοδομητική σχέση με τους γονείς τους, τους δασκάλους τους, και τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας. (Τίτον 2:6, 7) Ο κάθε βαφτισμένος Χριστιανός γίνεται καλύτερος γείτονας, εργοδότης ή υπάλληλος. (Ματθαίος 22:39· Εφεσίους 6:5-9· Τίτον 2:9, 10) Και όπως ο Χριστός, ο κάθε Χριστιανός θα πρέπει να γίνει αναψυκτική συναναστροφή για άλλους, ακριβώς όπως είπε ο Ιησούς: «Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν [αναψυχή, ΜΝΚ] εν ταις ψυχαίς υμών».—Ματθαίος 11:29.

19. Ποιο άλλο μεγάλο όφελος έρχεται σαν αποτέλεσμα του βήματος της αφιέρωσης;

¹⁹ Ένα μεγάλο όφελος από το βήμα της αφιέρωσης και του βαφτίσματος είναι η απόκτηση μιας ειρηνικής σχέσης με τον Δημιουργό. Αυτή οδηγεί σε ειρήνη διάνοιας. Όπως συμβούλευσε ο Παύλος: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού».—Φιλιππησίους 4:6, 7.

20. (α) Σε τι βασίζεται «η ειρήνη του Θεού»; (β) Ποια ευκαιρία διανοίγεται σ’ ένα άτομο που βαφτίζεται;

²⁰ «Η ειρήνη του Θεού» βασίζεται σε βαθιά κατανόηση του παραδείγματος και της θυσίας του Ιησού. Αυτή η γνώση του Χριστού οδηγεί πολλούς σε γνήσια μετάνοια και σε μια ουσιαστική αλλαγή διαγωγής, ή μια ‘επιστροφή’ από την αμαρτία. (Πράξεις 3:19, 20) Σαν αποτέλεσμα, αφιερωμένα άτομα λένε, όπως και ο ψαλμωδός: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν ακακία μου [στην ακεραιότητά μου, ΜΝΚ]. . . . Εν εκκλησίαις [ανάμεσα στα συγκεντρωμένα πλήθη, ΜΝΚ] θέλω ευλογεί τον Κύριον». (Ψαλμός 26:11, 12) Το άτομο που βαφτίζεται στο νερό για να συμβολίσει την αφιέρωσή του στον Θεό λαβαίνει τη θέση του ανάμεσα στους τηρητές ακεραιότητας του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο. (1 Πέτρου 2:17) ‘Κρατάει’ επίσης ‘γερά την πραγματική ζωή’, την αιώνια ζωή που ο Ιεχωβά έχει υποσχεθεί μέσω του Ιησού Χριστού.—1 Τιμόθεον 6:19· Τίτον 1:2.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Πώς ελκύστηκαν αρχικά οι πρώτοι Χριστιανοί στην αλήθεια που δίδασκε ο Χριστός και οι απόστολοι;

◻ Πώς σχετίζεται η αγιότητα με τον Χριστιανό ατομικά και με την εκκλησία;

◻ Σε τι πρέπει να βασίζεται η ακεραιότητα;

◻ Τι περιλαμβάνεται στον υπολογισμό της δαπάνης της ακεραιότητας;

◻ Ποια είναι τα οφέλη από την τήρηση ακεραιότητας;

[Πλαίσιο στη σελίδα 18]

Προνόμια στην Ολοχρόνια Διακονία

Βοηθητικός Σκαπανέας: Ένας βαφτισμένος διάκονος που δαπανά τουλάχιστον 60 ώρες το μήνα στο έργο κηρύγματος.

Τακτικός Σκαπανέας: Ένας βαφτισμένος διάκονος που δαπανά κατά μέσο όρο 90 ώρες το μήνα στο έργο κηρύγματος.

Ειδικός Σκαπανέας: Ένας βαφτισμένος διάκονος που δαπανά τουλάχιστον 140 ώρες το μήνα στη διακονία. Αυτοί οι σκαπανείς διορίζονται συνήθως σε απομονωμένους ομίλους και μικρές εκκλησίες.

Ιεραπόστολος Γαλαάδ: Ένας βαφτισμένος διάκονος που έχει εκπαιδευτεί στη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς για υπηρεσία σε ξένες χώρες και επίσης δαπανά τουλάχιστον 140 ώρες το μήνα στη διακονία.

Επίσκοποι Περιοχής και Περιφερείας: Περιοδεύοντες πρεσβύτεροι που επισκέπτονται εκκλησίες και περιοχές έχοντας υπόψη την εποικοδόμηση των αδελφών στη διακονία τους και στις συναθροίσεις. Δαπανούν πολλές ώρες στην υπηρεσία αγρού.

Υπηρεσία Μπέθελ: Εκτελείται από ολοχρόνιους διακόνους σε οποιοδήποτε από τα γραφεία τμήματος και εργοστάσια τυπογραφίας της Εταιρίας Σκοπιά σε ολόκληρο τον κόσμο.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Το βάφτισμα ανοίγει το δρόμο . . .

[Εικόνα στη σελίδα 17]

. . . για μια διακονία τήρησης ακεραιότητας