Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Οι Μαθητές Λογομαχούν Καθώς Πλησιάζει ο Θάνατος του Ιησού

Ο ΙΗΣΟΥΣ και οι μαθητές του βρίσκονται κοντά στον Ιορδάνη Ποταμό, και περνάνε από την επαρχία της Περαίας στην Ιουδαία. Πολλοί άλλοι ταξιδεύουν μαζί τους για το Πάσχα του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.), μέχρι το οποίο απομένει μόνο μια βδομάδα περίπου.

Ο Ιησούς βαδίζει μπροστά από τους μαθητές του κι αυτοί εκπλήσσονται με τη θαρραλέα του αποφασιστικότητα. Θυμηθείτε ότι πριν από μερικές βδομάδες, όταν πέθανε ο Λάζαρος και ο Ιησούς επρόκειτο να πάει από την Περαία στην Ιουδαία, ο Θωμάς ενθάρρυνε τους άλλους: ‘Ας πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του’. Θυμηθείτε επίσης ότι, αφού ο Ιησούς ανέστησε τον Λάζαρο, το Σάνχεδριν κατέστρωσε σχέδια για να τον σκοτώσει. Δεν είναι περίεργο που οι μαθητές καταλαμβάνονται από φόβο, καθώς τώρα ξαναμπαίνουν στην Ιουδαία.

Προκειμένου να τους προετοιμάσει για ό,τι επίκειται, ο Ιησούς παίρνει τους 12 ιδιαιτέρως και τους λέει: ‘Να, που ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και ο Γιος του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, και αυτοί θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν σε εθνικούς, κι εκείνοι θα τον περιγελάσουν και θα τον φτύσουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον σκοτώσουν, αλλά ύστερα από τρεις μέρες αυτός θα αναστηθεί’.

Αυτή είναι η τρίτη φορά μέσα στους τελευταίους μήνες που ο Ιησούς μιλάει στους μαθητές του για το θάνατό του και την ανάστασή του. Και, μολονότι αυτοί τον ακούνε, δεν κατανοούν αυτά που λέει. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή πιστεύουν στην αποκατάσταση του βασιλείου του Ισραήλ στη γη και αποβλέπουν να απολαύσουν δόξα και τιμή σε μια επίγεια βασιλεία με τον Χριστό.

Ανάμεσα στους ταξιδιώτες που πάνε να γιορτάσουν το Πάσχα βρίσκεται και η Σαλώμη, η μητέρα των αποστόλων Ιάκωβου και Ιωάννη. Ο Ιησούς έχει ονομάσει αυτούς τους άντρες ‘Γιους της Βροντής’, αναμφίβολα εξαιτίας της ορμητικής ιδιοσυγκρασίας τους. Για κάμποσο καιρό αυτοί οι δυο τρέφουν τη φιλοδοξία να γίνουν εξέχοντες στη Βασιλεία του Χριστού, και έχουν κάνει γνωστές τις επιθυμίες τους στη μητέρα τους. Τώρα, εκείνη πλησιάζει για χάρη τους τον Ιησού, υποκλίνεται μπροστά του και ζητάει μια χάρη.

‘Τι θέλεις;’ ρωτάει ο Ιησούς.

‘Πες να καθήσουν αυτοί οι δυο γιοι μου, ο ένας στα δεξιά σου και ο άλλος στα αριστερά σου, στη βασιλεία σου’.

Καταλαβαίνοντας από πού προέρχεται το αίτημα, ο Ιησούς λέει στον Ιάκωβο και στον Ιωάννη: ‘Εσείς δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που πρόκειται να πιω εγώ;’

‘Μπορούμε’, απαντούν εκείνοι. Αν και ο Ιησούς τους έχει μόλις πει ότι θα αντιμετωπίσει τρομερό διωγμό και τελικά εκτέλεση, είναι φανερό πως εκείνοι δεν κατανοούν ότι αυτό ακριβώς εννοεί όταν μιλάει για ‘το ποτήρι’ που πρόκειται να πιει.

Ωστόσο, ο Ιησούς τους λέει: ‘Πράγματι, θα πιείτε το ποτήρι μου, αλλά το να καθήσετε στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν ανήκει σ’ εμένα να το δώσω, αλλά ανήκει σ’ εκείνους για τους οποίους το έχει ετοιμάσει ο Πατέρας μου’.

Αργότερα οι άλλοι δέκα απόστολοι μαθαίνουν τι ζήτησε ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, και θυμώνουν. Ίσως ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης να είχαν πρωτοστατήσει στην προηγούμενη λογομαχία ανάμεσα στους αποστόλους σχετικά με το ποιος είναι ο μεγαλύτερος. Το τωρινό τους αίτημα αποκαλύπτει ότι δεν εφάρμοσαν τη συμβουλή που είχε δώσει ο Ιησούς γι’ αυτό το θέμα. Δυστυχώς, η επιθυμία τους για εξοχότητα εξακολουθεί να είναι ισχυρή.

Έτσι, για να χειριστεί αυτή την τελευταία διένεξη και την εχθρότητα που δημιουργήθηκε, ο Ιησούς συγκεντρώνει τους δώδεκα. Δίνοντάς τους στοργική συμβουλή, λέει: ‘Ξέρετε ότι οι κυβερνήτες των εθνών τα καταδυναστεύουν και οι μεγάλοι άντρες τα κατεξουσιάζουν. Δεν έχουν έτσι τα πράγματα ανάμεσά σας· αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να είναι διάκονός σας, και όποιος θέλει να είναι πρώτος ανάμεσά σας πρέπει να είναι δούλος σας’.

Ο Ιησούς έχει θέσει το παράδειγμα που πρέπει να μιμηθούν, όπως εξηγεί ο ίδιος: ‘Ακριβώς όπως ο Γιος του ανθρώπου ήρθε, όχι για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του ως λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς’. Ο Ιησούς, όχι μόνο έχει διακονήσει για χάρη άλλων, αλλά θα το κάνει αυτό μέχρι του σημείου να πεθάνει για το ανθρώπινο γένος! Οι μαθητές χρειάζεται να έχουν την ίδια αυτή χριστοειδή διάθεση, δηλαδή να θέλουν να υπηρετούν μάλλον παρά να υπηρετούνται, και να είναι μικρότεροι παρά να βρίσκονται σε θέση εξοχότητας. Ματθαίος 20:17-28· Μάρκος 3:17· 9:33-37· 10:32-45· Λουκάς 18:31-34· Ιωάννης 11:16.

◆ Γιατί καταλαμβάνονται τώρα από φόβο οι μαθητές;

◆ Πώς προετοιμάζει ο Ιησούς τους μαθητές του για ό,τι επίκειται;

◆ Τι αίτημα γίνεται στον Ιησού, και πώς επηρεάζονται οι άλλοι απόστολοι;

◆ Πώς χειρίζεται ο Ιησούς το πρόβλημα που δημιουργείται ανάμεσα στους αποστόλους του;