ΘΕΟΦΙΛΟΣ

(Θεόφιλος) [Αγαπημένος από τον Θεό· Φίλος του Θεού].

Το άτομο στο οποίο απηύθυνε ο Λουκάς και το Ευαγγέλιό του και τις Πράξεις των Αποστόλων. (Λου 1:3, 4· Πρ 1:1) Το ότι αποκαλείται “εξοχότατος” μπορεί να υποδηλώνει κάποιου είδους υψηλή θέση ή μπορεί απλώς να είναι έκφραση μεγάλης εκτίμησης. Από ό,τι φαίνεται, ο Θεόφιλος ήταν Χριστιανός ο οποίος είχε διδαχτεί προφορικά τα σχετικά με τον Ιησού Χριστό και τη διακονία του. Η γραπτή αφήγηση του Λουκά είχε σκοπό να του πιστοποιήσει τη βεβαιότητα των όσων είχε μάθει προηγουμένως προφορικά.