Είστε Πολύτιμοι στα Μάτια του Θεού!
‘Με αγάπη για απροσδιόριστο καιρό σε αγάπησα. Γι’ αυτό σε έχω ελκύσει με στοργική καλοσύνη’.—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 31:3, ΜΝΚ.
1. Πώς διέφερε η στάση του Ιησού προς τους κοινούς ανθρώπους των ημερών του από τη στάση των Φαρισαίων;
ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να το δουν στα μάτια του. Αυτός ο άνθρωπος, ο Ιησούς, δεν έμοιαζε καθόλου στους θρησκευτικούς τους ηγέτες· έδειχνε ενδιαφέρον. Σπλαχνιζόταν εκείνους τους ανθρώπους επειδή «ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». (Ματθαίος 9:36) Οι θρησκευτικοί τους ηγέτες υποτίθετο ότι έπρεπε να είναι στοργικοί ποιμένες οι οποίοι εκπροσωπούσαν έναν στοργικό, ελεήμονα Θεό. Αντίθετα, αυτοί καταφρονούσαν τους κοινούς ανθρώπους ως απλό όχλο—και καταραμένους!a (Ιωάννης 7:47-49· παράβαλε Ιεζεκιήλ 34:4). Σαφώς, μια τέτοια διεστραμμένη, αντιγραφική άποψη απείχε πολύ από την άποψη που είχε ο Ιεχωβά για το λαό του. Εκείνος είχε πει στο έθνος του, τον Ισραήλ: ‘Με αγάπη για απροσδιόριστο καιρό σε αγάπησα’.—Ιερεμίας 31:3, ΜΝΚ.
2. Πώς προσπάθησαν να πείσουν τον Ιώβ οι τρεις σύντροφοί του ότι δεν είχε καμιά αξία στα μάτια του Θεού;
2 Όμως, οι Φαρισαίοι δεν ήταν ασφαλώς οι πρώτοι που προσπάθησαν να πείσουν τα αγαπητά πρόβατα του Ιεχωβά ότι δεν είχαν καμιά αξία. Αναλογιστείτε την περίπτωση του Ιώβ. Για τον Ιεχωβά εκείνος ήταν δίκαιος και άμεμπτος, αλλά οι τρεις «παρηγορητές» υπαινίχτηκαν ότι ο Ιώβ ήταν ένας ανήθικος, πονηρός αποστάτης ο οποίος θα πέθαινε χωρίς να αφήσει ούτε ίχνος πίσω του. Ισχυρίστηκαν ότι ο Θεός δεν θα εκτιμούσε οποιαδήποτε δικαιοσύνη από μέρους του Ιώβ, αφού ο Θεός δεν εμπιστευόταν ούτε τους ίδιους του τους αγγέλους και θεωρούσε ακόμη και τον ουρανό ακάθαρτο!—Ιώβ 1:8· 4:18· 15:15, 16· 18:17-19· 22:3.
3. Ποια μέσα χρησιμοποιεί ο Σατανάς σήμερα προσπαθώντας να πείσει τους ανθρώπους ότι δεν έχουν καμιά αξία και ότι δεν είναι δυνατόν να τους αγαπήσουν οι άλλοι;
3 Σήμερα, ο Σατανάς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αυτή την ‘πανούργα πράξη’, δηλαδή το να προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους ότι κανείς δεν τους αγαπάει και ότι δεν έχουν καμιά αξία. (Εφεσίους 6:11, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Είναι αλήθεια ότι συχνά παραπλανά τους ανθρώπους κάνοντας έκκληση στη ματαιοδοξία και στην υπερηφάνειά τους. (2 Κορινθίους 11:3) Αλλά επίσης χαίρεται να συντρίβει τον αυτοσεβασμό των ευάλωτων ατόμων. Κάτι τέτοιο συμβαίνει ιδιαίτερα σε αυτές τις κρίσιμες «τελευταίες ημέρες». Πολλοί σήμερα μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου δεν υπάρχει ‘στοργή’· πολλοί είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν καθημερινά ανθρώπους άγριους, ιδιοτελείς και πεισματάρηδες. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Χρόνια ολόκληρα κακομεταχείρισης, ρατσισμού, μίσους ή κακοποίησης μπορεί να έχουν πείσει αυτά τα άτομα ότι δεν έχουν καμιά αξία και ότι δεν είναι δυνατόν να τα αγαπήσουν οι άλλοι. Ένας άντρας έγραψε: «Δεν νιώθω αγάπη για κανέναν ούτε νιώθω ότι με αγαπάει κάποιος. Το βρίσκω πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι ο Θεός ενδιαφέρεται καν για εμένα».
4, 5. (α) Γιατί συγκρούεται με τις Γραφές η ιδέα της έλλειψης προσωπικής αξίας; (β) Ποια είναι μια επικίνδυνη συνέπεια που προκύπτει αν πιστεύουμε ότι καμιά από τις προσπάθειές μας δεν αξίζει κάτι;
4 Η ιδέα της έλλειψης προσωπικής αξίας έρχεται σε κατά μέτωπο σύγκρουση με την ουσία της αλήθειας του Λόγου του Θεού, τη διδασκαλία του λύτρου. (Ιωάννης 3:16) Αν ο Θεός ήταν διατεθειμένος να πληρώσει ένα τόσο υψηλό τίμημα—την πολύτιμη ζωή του ίδιου του Γιου του—προκειμένου να εξαγοράσει για εμάς την ευκαιρία να ζήσουμε για πάντα, ασφαλώς Εκείνος πρέπει να μας αγαπάει· ασφαλώς και πρέπει να αξίζουμε κάτι στα μάτια Του!
5 Επιπλέον, πόσο αποθαρρυντικό θα ήταν να νιώθουμε ότι δεν ευαρεστούμε τον Θεό, ότι καμιά από τις προσπάθειές μας δεν αξίζει κάτι! (Παράβαλε Παροιμίαι 24:10). Στο φως αυτής της αρνητικής άποψης, ακόμη και η καλοπροαίρετη ενθάρρυνση, η οποία αποσκοπεί στο να μας βοηθήσει να επεκτείνουμε την υπηρεσία μας στον Θεό όπου είναι δυνατόν, μπορεί αντίθετα να ηχεί σε μερικούς σαν καταδίκη. Μπορεί να φαίνεται ότι απηχεί τη δική μας ενδόμυχη πεποίθηση πως οτιδήποτε κάνουμε δεν είναι αρκετό.
6. Ποιο είναι το καλύτερο αντίδοτο όσον αφορά διάφορες υπερβολικά αρνητικές σκέψεις που μπορεί να τρέφουμε για τον εαυτό μας;
6 Αν νιώσετε τέτοια αρνητικά αισθήματα μέσα σας, μην απελπίζεστε. Πολλοί από εμάς είμαστε παράλογα σκληροί με τον εαυτό μας από καιρό σε καιρό. Να θυμάστε δε ότι ο Λόγος του Θεού είναι σχεδιασμένος «για τακτοποίηση ζητημάτων» και για «ανατροπή ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων». (2 Τιμόθεο 3:16· 2 Κορινθίους 10:4) Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Από αυτό θα γνωρίσουμε ότι προερχόμαστε από την αλήθεια, και θα βεβαιώσουμε την καρδιά μας ενώπιόν του σε ό,τι αφορά οτιδήποτε για το οποίο μπορεί να μας καταδικάζει η καρδιά μας, επειδή ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννη 3:19, 20) Ας εξετάσουμε, λοιπόν, τρεις τρόπους με τους οποίους η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι είμαστε πολύτιμοι για τον Ιεχωβά.
Ο Ιεχωβά σάς Εκτιμάει
7. Πώς δίδαξε ο Ιησούς όλους τους Χριστιανούς σχετικά με την αξία που έχουν στα μάτια του Θεού;
7 Κατ’ αρχάς, η Αγία Γραφή διδάσκει ευθέως ότι ο καθένας μας έχει αξία στα μάτια του Θεού. Ο Ιησούς είπε: «Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια για δύο νομίσματα μικρής αξίας; Εντούτοις, ούτε ένα από αυτά δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού. Αλλά ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε· εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Λουκάς 12:6, 7) Εκείνες τις ημέρες, αν και το σπουργίτι ήταν το φτηνότερο από τα πουλιά που πουλούσαν ως τροφή, ούτε ένα από αυτά δεν περνούσε απαρατήρητο από τον Δημιουργό του. Έτσι τίθεται το θεμέλιο για μια χτυπητή αντίθεση: Όταν πρόκειται για τους ανθρώπους—οι οποίοι αξίζουν πάρα πολύ περισσότερο—ο Θεός γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια. Σαν να ήταν αριθμημένες μία προς μία οι ίδιες οι τρίχες του κεφαλιού μας!
8. Γιατί είναι ρεαλιστικό να σκεφτόμαστε ότι ο Ιεχωβά θα μπορούσε να αριθμήσει τις τρίχες του κεφαλιού μας;
8 Αριθμημένες οι τρίχες του κεφαλιού; Αν νομίζετε ότι αυτή η πτυχή της παραβολής του Ιησού δεν είναι ρεαλιστική, αναλογιστείτε: Ο Θεός θυμάται τους πιστούς υπηρέτες του σε τόσο πλήρη βαθμό ώστε είναι σε θέση να τους αναστήσει—αναδημιουργώντας τους σε κάθε λεπτομέρεια, πράγμα που συμπεριλαμβάνει τον περίπλοκο γενετικό τους κώδικα και όλα τα χρόνια των αναμνήσεων και των εμπειριών τους. Η αρίθμηση των τριχών μας (από τις οποίες ένα συνηθισμένο κεφάλι βγάζει περίπου 100.000) θα ήταν συγκριτικά απλό επίτευγμα!—Λουκάς 20:37, 38.
Τι Βλέπει ο Ιεχωβά σε Εμάς;
9. (α) Ποιες είναι μερικές ιδιότητες τις οποίες εκτιμάει ο Ιεχωβά; (β) Γιατί πιστεύετε ότι τέτοιες ιδιότητες είναι πολύτιμες για αυτόν;
9 Δεύτερον, η Αγία Γραφή μάς διδάσκει τι εκτιμάει ο Ιεχωβά σε εμάς. Για να το πούμε απλά, αυτός χαίρεται με τις θετικές μας ιδιότητες και με τις προσπάθειές μας. Ο Βασιλιάς Δαβίδ είπε στο γιο του, τον Σολομώντα: ‘Ο Ιεχωβά εξετάζει πάσας τας καρδίας και εξεύρει πάντας τους λογισμούς των διανοιών’. (1 Χρονικών 28:9) Καθώς ο Θεός εξετάζει δισεκατομμύρια ανθρώπινες καρδιές μέσα σε αυτόν το βίαιο, γεμάτο μίσος κόσμο, πόσο θα πρέπει να χαίρεται όταν βρίσκει μια καρδιά που αγαπάει την ειρήνη, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη! (Παράβαλε Ιωάννης 1:47· 1 Πέτρου 3:4). Τι συμβαίνει όταν ο Θεός βρίσκει μια καρδιά που ξεχειλίζει από αγάπη για αυτόν, η οποία επιζητεί να μαθαίνει σχετικά με εκείνον και να μεταδίδει αυτή τη γνώση σε άλλους; Στο εδάφιο Μαλαχίας 3:16, ο Ιεχωβά μάς λέει ότι ακούει εκείνους που μιλούν σε άλλους σχετικά με αυτόν και μάλιστα έχει «βιβλίον ενθυμήσεως» για όλους εκείνους που ‘φοβούνται τον Ιεχωβά και ευλαβούνται [κάνουν σκέψεις γύρω από, ΜΝΚ] το όνομά του’. Τέτοιες ιδιότητες είναι πολύτιμες για αυτόν!
10, 11. (α) Πώς μπορεί να τείνουν μερικοί να υποβαθμίσουν τις αποδείξεις του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις καλές τους ιδιότητες; (β) Πώς δείχνει το παράδειγμα του Αβιά ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις καλές ιδιότητες σε όποιο βαθμό και αν εκδηλώνονται αυτές;
10 Όμως, η καρδιά που αυτοκαταδικάζεται μπορεί να αντιστέκεται σε τέτοια στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν την αξία που έχουμε στα μάτια του Θεού. Μπορεί να μας ψιθυρίζει επίμονα: ‘Αλλά υπάρχουν τόσοι άλλοι που είναι πιο υποδειγματικοί ως προς αυτές τις ιδιότητες από ό,τι είμαι εγώ. Πόσο απογοητευμένος θα πρέπει να νιώθει ο Ιεχωβά όταν με συγκρίνει με αυτούς!’ Ο Ιεχωβά δεν κάνει συγκρίσεις ούτε είναι άκαμπτος, απαιτώντας όλα ή τίποτα. (Γαλάτες 6:4) Διαβάζει με μεγάλη οξυδέρκεια τις καρδιές, και εκτιμάει τις καλές ιδιότητες σε όποιο βαθμό και αν εκδηλώνονται αυτές.
11 Λόγου χάρη, όταν ο Ιεχωβά αποφάσισε ότι ολόκληρη η αποστατική δυναστεία του Βασιλιά Ιεροβοάμ έπρεπε να εκτελεστεί, να σαρωθεί σαν να ήταν ‘κόπρος’, διέταξε να λάβει αξιοπρεπή ταφή μόνο ένας από τους γιους του βασιλιά, ο Αβιά. Γιατί; ‘Εν αυτώ ευρέθη τι καλόν ενώπιον Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ’. (1 Βασιλέων 14:10, 13) Μήπως σήμαινε αυτό ότι ο Αβιά ήταν πιστός λάτρης του Ιεχωβά; Όχι κατ’ ανάγκην, εφόσον πέθανε, όπως συνέβη και με το υπόλοιπο πονηρό σπιτικό του. (Δευτερονόμιον 24:16) Ωστόσο, ο Ιεχωβά εκτίμησε το ‘καλό’ που είδε στην καρδιά του Αβιά, και ενήργησε ανάλογα. Το Σχολιολόγιο Ολόκληρης της Αγίας Γραφής, του Μάθιου Χένρι (Matthew Henry’s Commentary on the Whole Bible), επισημαίνει: «Εκεί όπου υπάρχει έστω και ελάχιστο καλό αυτού του είδους, θα βρεθεί: ο Θεός που το αναζητάει το βλέπει, ακόμη και αν είναι πολύ μικρό, και ευαρεστείται με αυτό». Να θυμάστε δε ότι, αν ο Θεός βρει να υπάρχει σε εσάς έστω και σε μικρό βαθμό κάποια καλή ιδιότητα, είναι σε θέση να την κάνει να αναπτυχτεί εφόσον εσείς προσπαθείτε να τον υπηρετείτε πιστά.
12, 13. (α) Πώς δείχνει το εδάφιο Ψαλμός 139:3, ΜΝΚ, ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις προσπάθειές μας; (β) Με ποια έννοια θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Ιεχωβά κοσκινίζει τις δραστηριότητές μας;
12 Με παρόμοιο τρόπο ο Ιεχωβά εκτιμάει τις δικές μας προσπάθειες. Στα εδάφια Ψαλμός 139:1-3, ΜΝΚ, διαβάζουμε: ‘Ιεχωβά, ερεύνησες πλήρως μέσα μου, και με γνωρίζεις. Εσύ ο ίδιος έχεις γνωρίσει το κάθισμά μου και την έγερσή μου. Έχεις εξετάσει τη σκέψη μου από μακριά. Τα ταξίδια μου και το πλάγιασμά μου έχεις μετρήσει και έχεις εξοικειωθεί ακόμη και με όλες τις οδούς μου’. Επομένως, ο Ιεχωβά γνωρίζει όλες τις δραστηριότητές μας. Αλλά δεν τις γνωρίζει απλώς. Στην εβραϊκή η φράση ‘έχεις εξοικειωθεί ακόμη και με όλες τις οδούς μου’ μπορεί επίσης να μεταδώσει την έννοια του ότι «φυλάς σαν θησαυρό όλες τις οδούς μου» ή «θεωρείς πολύτιμες όλες τις οδούς μου». (Παράβαλε Ματθαίος 6:19, 20). Πώς, όμως, θα μπορούσε ο Ιεχωβά να θεωρεί πολύτιμες τις οδούς μας όταν εμείς είμαστε τόσο ατελείς και αμαρτωλοί;
13 Είναι ενδιαφέρον πως, σύμφωνα με μερικούς λογίους, όταν ο Δαβίδ έγραψε ότι ο Ιεχωβά είχε ‘μετρήσει’ τα ταξίδια και τις περιόδους ανάπαυσής του, η εβραϊκή έκφραση κατά γράμμα σήμαινε «κοσκινίζω» ή «λιχνίζω». Ένα σύγγραμμα παρατήρησε: «Αυτό σημαίνει . . . το να λιχνίζει κάποιος αφαιρώντας όλο το άχυρο, και αφήνοντας όλα τα σιτηρά—για να περισυλλέξει ό,τι είναι πολύτιμο. Συνεπώς, εδώ σημαίνει ότι ο Θεός τον κοσκίνισε, σαν να λέγαμε. . . . Σκόρπισε ό,τι ήταν άχυρο, δηλαδή ό,τι ήταν άνευ αξίας, και είδε τι πραγματικό και ουσιώδες υπήρχε». Η καρδιά που αυτοκαταδικάζεται μπορεί να κοσκινίζει τις δραστηριότητές μας με τον αντίθετο τρόπο, επικρίνοντάς μας ανελέητα για σφάλματα του παρελθόντος και απορρίπτοντας τα επιτεύγματά μας ως ανάξια λόγου. Αλλά ο Ιεχωβά συγχωρεί τις αμαρτίες μας αν εμείς ειλικρινά μετανοούμε και αγωνιζόμαστε σκληρά να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας. (Ψαλμός 103:10-14· Πράξεις 3:19) Εκείνος ‘κοσκινίζει’ και θυμάται τα καλά μας έργα. Μάλιστα, τα θυμάται πάντοτε όσο εμείς παραμένουμε πιστοί σε αυτόν. Θα το θεωρούσε αδικία να τα ξεχάσει, και ο ίδιος ποτέ δεν είναι άδικος!—Εβραίους 6:10.
14. Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τη δραστηριότητά μας στη Χριστιανική διακονία;
14 Ποια είναι μερικά από τα καλά έργα τα οποία εκτιμάει ο Θεός; Ουσιαστικά καθετί που κάνουμε μιμούμενοι τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό. (1 Πέτρου 2:21) Ασφαλώς, λοιπόν, ένα πολύ σημαντικό έργο είναι η διάδοση των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Στο εδάφιο Ρωμαίους 10:15 διαβάζουμε: «Πόσο ωραία είναι τα πόδια εκείνων που διακηρύσσουν καλά νέα για καλά πράγματα!» Αν και φυσιολογικά μπορεί να μη σκεφτόμαστε ότι τα ταπεινά μας πόδια είναι «ωραία», η λέξη που χρησιμοποίησε εδώ ο Παύλος ήταν η ίδια που χρησιμοποιήθηκε στη Μετάφραση των Ο΄ για να περιγράψει τη Ρεβέκκα, τη Ραχήλ και τον Ιωσήφ—που και οι τρεις τους ήταν γνωστοί για την ομορφιά τους. (Γένεσις 26:7· 29:17· 39:6) Έτσι, το να ενασχολούμαστε στην υπηρεσία του Θεού μας, του Ιεχωβά, είναι πολύ όμορφο και πολύτιμο στα μάτια του.—Ματθαίος 24:14· 28:19, 20.
15, 16. Γιατί εκτιμάει την υπομονή μας ο Ιεχωβά, και πώς υπογραμμίζουν αυτό το γεγονός τα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ που αναφέρονται στο εδάφιο Ψαλμός 56:8;
15 Μια άλλη ιδιότητα την οποία εκτιμάει ο Θεός είναι η υπομονή μας. (Ματθαίος 24:13) Να θυμάστε, ο Σατανάς θέλει να στρέψετε τα νώτα σας στον Ιεχωβά. Κάθε ημέρα που παραμένετε όσιοι στον Ιεχωβά είναι άλλη μία ημέρα που έχετε βοηθήσει να δοθεί απάντηση στους ονειδισμούς του Σατανά. (Παροιμίαι 27:11) Μερικές φορές η υπομονή δεν είναι εύκολο πράγμα. Προβλήματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες, συναισθηματική πίεση και άλλα εμπόδια μπορούν να καταστήσουν δοκιμασία την κάθε ημέρα που περνάει. Η υπομονή ενόψει τέτοιων δοκιμασιών είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για τον Ιεχωβά. Γι’ αυτό ζήτησε ο Βασιλιάς Δαβίδ από τον Ιεχωβά να αποθηκεύσει τα δάκρυά του σε μια συμβολική ‘φιάλη’, ρωτώντας με πεποίθηση: «Δεν είναι ταύτα εν τω βιβλίω σου;» (Ψαλμός 56:8) Ναι, ο Ιεχωβά φυλάει σαν θησαυρό και θυμάται όλα τα δάκρυα και τα παθήματα που υπομένουμε καθώς διακρατούμε την οσιότητά μας σε Εκείνον. Και αυτά επίσης είναι πολύτιμα στα μάτια του.
16 Έχοντας υπόψη τις καλύτερες ιδιότητές μας καθώς και τις προσπάθειες που καταβάλλουμε, πόσο σαφές είναι ότι ο Ιεχωβά βρίσκει πολλά πράγματα που εκτιμάει στον καθένα από εμάς! Άσχετα με το πώς μας συμπεριφέρεται ο κόσμος του Σατανά, ο Ιεχωβά μάς θεωρεί πολύτιμους και επίσης μέρος των ‘επιθυμητών πραγμάτων από όλα τα έθνη’.—Αγγαίος 2:7, ΜΝΚ.
Τι Έχει Κάνει ο Ιεχωβά για να Εκδηλώσει την Αγάπη Του
17. Γιατί θα πρέπει να μας πείθει η λυτρωτική θυσία του Χριστού ότι ο Ιεχωβά και ο Ιησούς μάς αγαπούν ως άτομα;
17 Τρίτον, ο Ιεχωβά κάνει πολλά προκειμένου να αποδείξει την αγάπη του για εμάς. Σίγουρα, η λυτρωτική θυσία του Χριστού είναι η πιο ισχυρή απάντηση στο σατανικό ψέμα σύμφωνα με το οποίο δεν έχουμε καμιά αξία ούτε είναι δυνατόν να μας αγαπήσουν οι άλλοι. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο αγωνιώδης θάνατος που υπέμεινε ο Ιησούς πάνω στο ξύλο του βασανισμού και η ακόμη μεγαλύτερη αγωνία που υπέμεινε ο Ιεχωβά παρακολουθώντας το θάνατο του αγαπητού Γιου του ήταν απόδειξη της αγάπης τους για εμάς. Επιπλέον, αυτή η αγάπη εφαρμόζεται σε εμάς προσωπικά. Έτσι το έβλεπε ο απόστολος Παύλος, διότι αυτός έγραψε: ‘Ο Γιος του Θεού . . . με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα’.—Γαλάτες 2:20.
18. Με ποια έννοια μας ελκύει ο Ιεχωβά στον Χριστό;
18 Ο Ιεχωβά έχει αποδείξει την αγάπη του για εμάς βοηθώντας μας ατομικά να χρησιμοποιήσουμε τα οφέλη της θυσίας του Χριστού. Στο εδάφιο Ιωάννης 6:44 ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει». Μέσω του έργου κηρύγματος, που μας αγγίζει ατομικά, και μέσω του αγίου πνεύματός Του, το οποίο ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί για να μας βοηθήσει να συλλάβουμε και να εφαρμόσουμε τις πνευματικές αλήθειες παρά τους περιορισμούς και τις ατέλειές μας, ο Ιεχωβά μάς ελκύει προσωπικά στον Γιο του και στην ελπίδα της αιώνιας ζωής. Επομένως, ο Ιεχωβά είναι σε θέση να πει για εμάς όπως είπε και για τον Ισραήλ: ‘Με αγάπη για απροσδιόριστο καιρό σε αγάπησα. Γι’ αυτό σε έχω ελκύσει με στοργική καλοσύνη’.—Ιερεμίας 31:3, ΜΝΚ.
19. Γιατί θα πρέπει να μας πείθει το προνόμιο της προσευχής για την προσωπική αγάπη που έχει ο Ιεχωβά για εμάς;
19 Όμως, ίσως το προνόμιο της προσευχής να είναι εκείνο μέσω του οποίου νιώθουμε την αγάπη του Ιεχωβά με τον πιο προσωπικό τρόπο. Ο Θεός καλεί τον καθένα μας να ‘προσεύχεται ακατάπαυστα’ σε αυτόν. (1 Θεσσαλονικείς 5:17) Εκείνος ακούει! Μάλιστα αποκαλείται ο «Ακούων προσευχήν». (Ψαλμός 65:2) Δεν έχει αναθέσει αυτό το αξίωμα σε κανένα άλλο πρόσωπο, ούτε ακόμη και στον ίδιο τον Γιο του. Για σκεφτείτε: Ο Δημιουργός του σύμπαντος μας παροτρύνει να τον πλησιάζουμε μέσω προσευχής, με παρρησία. Οι δεήσεις σας μπορεί μάλιστα να υποκινήσουν τον Ιεχωβά να κάνει εκείνο που διαφορετικά ίσως να μην έκανε.—Εβραίους 4:16· Ιακώβου 5:16· βλέπε Ησαΐας 38:1-16.
20. Γιατί δεν αποτελεί η αγάπη που έχει ο Θεός για εμάς δικαιολογία για να εκδηλώνουμε υπεροψία ή εγωισμό;
20 Κανένας ισορροπημένος Χριστιανός δεν θα εκλάμβανε αυτές τις αποδείξεις της αγάπης και της εκτίμησης του Θεού ως δικαιολογία για να θεωρεί τον εαυτό του σπουδαιότερο από ό,τι πραγματικά είναι. Ο Παύλος έγραψε: «Μέσω της παρ’ αξία καλοσύνης που μου έχει δοθεί, λέω στον καθένα που είναι ανάμεσά σας να μη σκέφτεται για τον εαυτό του κάτι παραπάνω από όσο είναι απαραίτητο να σκέφτεται· αλλά να σκέφτεται έτσι ώστε να έχει σωφροσύνη, ο καθένας ανάλογα με το μέτρο πίστης που του έχει μοιράσει ο Θεός». (Ρωμαίους 12:3) Γι’ αυτό, καθώς απολαμβάνουμε τη ζεστασιά της αγάπης του ουράνιου Πατέρα μας, ας είμαστε σώφρονες και ας θυμόμαστε ότι η στοργική καλοσύνη του Θεού είναι παρ’ αξία.—Παράβαλε Λουκάς 17:10.
21. Σε ποιο σατανικό ψέμα πρέπει να αντιστεκόμαστε συνεχώς, και ποια θεϊκή αλήθεια πρέπει να συλλογιζόμαστε πάντοτε;
21 Ας κάνει ο καθένας από εμάς το καλύτερο που μπορεί για να αντιστέκεται σε όλες τις ιδέες τις οποίες προωθεί ο Σατανάς μέσα σε αυτόν τον παλιό κόσμο που πεθαίνει. Αυτό περιλαμβάνει την απόρριψη της σκέψης ότι δεν έχουμε καμιά αξία ή ότι κανείς δεν μας αγαπάει. Αν η ζωή σε αυτό το σύστημα σας έχει διδάξει να βλέπετε τον εαυτό σας ως εμπόδιο τόσο αποθαρρυντικό ώστε να μην μπορεί ούτε η απέραντη αγάπη του Θεού να το υπερπηδήσει, ή τα καλά σας έργα ως τόσο ασήμαντα ώστε να μην μπορούν ούτε τα μάτια Του που βλέπουν τα πάντα να τα προσέξουν, ή τις αμαρτίες σας ως τόσο τεράστιες ώστε να μην μπορεί ούτε ο θάνατος του πολύτιμου Γιου Του να τις καλύψει, τότε έχετε διδαχτεί ένα ψέμα. Απορρίψτε τέτοια ψέματα με όλη την απέχθεια που τους αξίζει! Ας κρατάμε πάντοτε στο μυαλό μας τα θεόπνευστα λόγια του αποστόλου Παύλου τα οποία αναφέρονται στα εδάφια Ρωμαίους 8:38, 39: «Είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε κυβερνήσεις ούτε παρόντα πράγματα ούτε μελλοντικά πράγματα ούτε δυνάμεις ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε καμιά άλλη δημιουργία θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία είναι στον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας».
[Υποσημειώσεις]
a Μάλιστα, αυτοί απέρριπταν τους φτωχούς αποκαλώντας τους με τον περιφρονητικό όρο «αμ χαάρετς», δηλαδή «άνθρωποι της γης». Σύμφωνα με ένα λόγιο, οι Φαρισαίοι δίδασκαν ότι κάποιος δεν έπρεπε ούτε να εμπιστεύεται σε αυτούς τιμαλφή ούτε να εμπιστεύεται τη μαρτυρία τους ούτε να τους δέχεται ως καλεσμένους του ούτε να τους επισκέπτεται ως δικός τους καλεσμένος ούτε καν να αγοράζει κάτι από αυτούς. Οι θρησκευτικοί ηγέτες έλεγαν ότι το να παντρευτεί η κόρη κάποιου έναν από αυτούς τους ανθρώπους θα ήταν σαν να την άφηναν δεμένη και αβοήθητη στο έλεος ενός θηρίου.
Τι Νομίζετε;
◻ Γιατί προσπαθεί ο Σατανάς να μας πείσει ότι δεν έχουμε καμιά αξία και ότι δεν μας αγαπάει κανείς;
◻ Πώς δίδαξε ο Ιησούς ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τον καθένα από εμάς;
◻ Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά τρέφει μεγάλη εκτίμηση για τις καλές μας ιδιότητες;
◻ Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά φυλάει σαν θησαυρό τις προσπάθειές μας;
◻ Πώς έχει αποδείξει ο Ιεχωβά την αγάπη του για εμάς ως άτομα;
[Εικόνα στη σελίδα 13]
Ο Ιεχωβά προσέχει και θυμάται όλους εκείνους που κάνουν σκέψεις γύρω από το όνομά του