Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Καλεσμένος από ένα Σημαίνοντα Φαρισαίο

Ο ΙΗΣΟΥΣ είναι καλεσμένος στο σπίτι ενός σημαίνοντα Φαρισαίου, όπου μόλις έχει θεραπεύσει έναν άντρα που υπέφερε από υδρωπικία. Τώρα ο Ιησούς, που παρατηρεί τους υπόλοιπους καλεσμένους να διαλέγουν εξέχουσες θέσεις για το γεύμα, δίνει ένα μάθημα σχετικά με την ταπεινότητα.

‘Όταν σε προσκαλεί κάποιος σε γαμήλιο συμπόσιο’, συμβουλεύει ο Ιησούς, ‘μην κάθεσαι στην πιο εξέχουσα θέση. Μπορεί παράλληλα να έχει καλέσει κάποιον πιο διακεκριμένο από εσένα και να έρθει αυτός που κάλεσε τόσο εσένα όσο κι εκείνον και να σου πει: «Δώσε σ’ αυτόν τον άνθρωπο τη θέση». Και τότε θα πας ντροπιασμένος να καθήσεις στην πιο ταπεινή θέση’.

Ο Ιησούς λοιπόν συμβουλεύει: ‘Όταν σε προσκαλούν, να πηγαίνεις και να κάθεσαι στην πιο ταπεινή θέση, ώστε όταν έρθει εκείνος που σε έχει προσκαλέσει να σου πει: «Φίλε, πήγαινε σε καλύτερη θέση». Τότε θα τιμηθείς μπροστά σ’ όλους τους υπόλοιπους καλεσμένους’. Ο Ιησούς, για να τονίσει το μάθημα που δίνει, καταλήγει: ‘Επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί’.

Κατόπιν, ο Ιησούς απευθύνεται στον Φαρισαίο που τον προσκάλεσε και περιγράφει πώς μπορεί να προσφερθεί κάποιο γεύμα που να έχει πραγματική αξία για τον Θεό. ‘Όταν δίνεις γεύμα ή δείπνο, μην καλείς τους φίλους σου ή τους αδελφούς σου ή τους συγγενείς σου ή τους πλούσιους γείτονές σου. Ίσως κάποτε να σε καλέσουν κι αυτοί σε αντάλλαγμα κι έτσι να σου γίνει ανταπόδοση. Όταν λοιπόν δίνεις κάποιο συμπόσιο, να προσκαλείς ανθρώπους φτωχούς, ανάπηρους, κουτσούς, τυφλούς, και θα είσαι ευτυχής, επειδή αυτοί δεν έχουν τίποτα για να στο ανταποδώσουν’.

Το να παραθέτει κάποιος ένα τέτοιο γεύμα σ’ αυτούς που δεν είναι ευνοημένοι στη ζωή θα του φέρει ευτυχία, επειδή όπως εξηγεί ο Ιησούς στον οικοδεσπότη του: ‘Θα λάβεις ανταπόδοση στην ανάσταση των δικαίων’. Η περιγραφή του Ιησού σχετικά μ’ αυτό το αξιέπαινο γεύμα φέρνει στο νου ενός από τους καλεσμένους κάποιο άλλο είδος γεύματος. ‘Ευτυχής είναι εκείνος που τρώει ψωμί στη βασιλεία του Θεού’, λέει ο καλεσμένος αυτός. Κι όμως, δεν εκτιμούν όλοι όπως πρέπει αυτή την ευτυχή προοπτική, όπως δείχνει στη συνέχεια ο Ιησούς με μια παραβολή.

‘Κάποιος άνθρωπος έδινε ένα μεγάλο δείπνο και προσκάλεσε πολλούς. Κι έστειλε το δούλο του να πει στους προσκεκλημένους: «Ελάτε, γιατί όλα είναι τώρα έτοιμα». Όμως όλοι από κοινού άρχισαν να προβάλλουν διάφορες δικαιολογίες για να μην πάνε. Ο πρώτος τού είπε: «Αγόρασα ένα χωράφι και είναι ανάγκη να πάω να το δω· σε παρακαλώ, απάλλαξέ με». Και ο άλλος του είπε: «Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα εξετάσω· σε παρακαλώ, απάλλαξέ με». Κι ένας άλλος πάλι είπε: «Μόλις παντρεύτηκα και γι’ αυτό δεν μπορώ να ’ρθω»’.

Τι φτηνές δικαιολογίες! Συνήθως εξετάζει κανείς το χωράφι ή τα ζώα πριν κάνει την αγορά, έτσι λοιπόν δεν υπάρχει ουσιαστικά επείγουσα ανάγκη να τα κοιτάξει μετά την αγορά. Παρόμοια, ο γάμος κάποιου δεν θα πρέπει να τον εμποδίζει να δεχτεί μια τέτοια σπουδαία πρόσκληση. Μόλις ακούει λοιπόν ο κύριος αυτές τις δικαιολογίες, εξοργίζεται και διατάζει το δούλο του:

‘«Πήγαινε γρήγορα στους μεγάλους δρόμους και στα σοκάκια της πόλης και φέρε εδώ τους φτωχούς και ανάπηρους και τυφλούς και κουτσούς». Αργότερα ο δούλος είπε: «Κύριε, έγινε εκείνο που διέταξες και πάλι υπάρχει χώρος». Και ο κύριος είπε στο δούλο: «Βγες και πήγαινε στους δρόμους και στους περιφραγμένους τόπους και ανάγκασέ τους να έρθουν, ώστε το σπίτι μου να γεμίσει. Κανείς απ’ αυτούς που προσκλήθηκαν δεν θα γευτεί το δείπνο μου»’.

Ποια κατάσταση περιγράφεται μ’ αυτή την παραβολή; ‘Ο κύριος’ που προσφέρει το γεύμα αντιπροσωπεύει τον Ιεχωβά Θεό· ‘ο δούλος’ που κάνει την πρόσκληση, τον Ιησού Χριστό· και το ‘μεγάλο δείπνο’, τις ευκαιρίες να γίνει κανείς υποψήφιος για τη Βασιλεία των ουρανών.

Αρχικά εκείνοι που έλαβαν την πρόσκληση να γίνουν υποψήφιοι για τη Βασιλεία ήταν, πρώτοι απ’ όλους, οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού. Όμως αυτοί απέρριψαν την πρόσκληση. Έτσι, αρχίζοντας ιδιαίτερα από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., έγινε μια δεύτερη πρόσκληση στους περιφρονημένους και ταπεινούς του ιουδαϊκού έθνους. Ωστόσο, δεν ανταποκρίθηκαν αρκετοί ώστε να συμπληρωθούν οι 144.000 θέσεις στην ουράνια Βασιλεία του Θεού. Έτσι, το 36 μ.Χ., τριάμισι χρόνια αργότερα, η τρίτη και τελευταία πρόσκληση έγινε στους απερίτμητους μη Ιουδαίους, και η σύναξη αυτών των ατόμων συνεχίστηκε μέχρι και τον 20ό αιώνα. Λουκάς 14:1-24.

◆ Τι μάθημα δίνει ο Ιησούς σχετικά με την ταπεινότητα;

◆ Πώς μπορεί ένας οικοδεσπότης να προσφέρει γεύμα που να έχει αξία για τον Θεό, και γιατί αυτό θα του φέρει ευτυχία;

◆ Γιατί είναι φτηνές οι δικαιολογίες των προσκεκλημένων;

◆ Τι αντιπροσωπεύει το ‘μεγάλο δείπνο’ της παραβολής του Ιησού;