Κεφάλαιο 87

Πρόνοια για το Μέλλον με Πρακτική Σοφία

Ο ΙΗΣΟΥΣ έχει μόλις τελειώσει την αφήγηση της ιστορίας για τον άσωτο γιο, που είπε σ’ ένα πλήθος στο οποίο περιλαμβάνονται οι μαθητές του, ανέντιμοι τελώνες και άλλοι που είναι γνωστοί ως αμαρτωλοί, καθώς και γραμματείς και Φαρισαίοι. Τώρα, απευθυνόμενος στους μαθητές του, αφηγείται μια παραβολή σχετικά μ’ έναν πλούσιο άνθρωπο που πήρε μια δυσάρεστη αναφορά για το διαχειριστή του σπιτιού του, δηλαδή τον οικονόμο του.

Σύμφωνα με τον Ιησού, ο πλούσιος άνθρωπος φωνάζει τον οικονόμο του και του λέει ότι θα τον απολύσει. ‘Τι θα κάνω, τώρα που ο κύριός μου με απομακρύνει από τη θέση του οικονόμου;’ αναρωτιέται. ‘Να σκάβω δεν είμαι τόσο δυνατός όσο χρειάζεται, να ζητιανεύω ντρέπομαι. Α! Ξέρω τι θα κάνω για να με δέχονται οι άνθρωποι στο σπίτι τους, όταν θα χάσω τη θέση του οικονόμου’.

Τι σχέδιο έχει ο οικονόμος; Αυτός καλεί όσους οφείλουν κάποιο χρέος στον κύριό του. ‘Πόσα χρωστάς εσύ;’ ρωτάει.

Ο πρώτος απαντάει: ‘2.200 λίτρα ελαιόλαδο’.

‘Πάρε πίσω το συμφωνητικό σου και κάτσε και γράψε γρήγορα 1.100’, του λέει.

‘Τώρα εσύ, πόσα χρωστάς;’ ρωτάει έναν άλλον.

Εκείνος λέει: ‘22.000 λίτρα σιτάρι’.

‘Πάρε πίσω το συμφωνητικό σου και γράψε 18.000’.

Είναι μέσα στη δικαιοδοσία του οικονόμου να μειώσει τα ποσά που οι άλλοι χρωστούν στον κύριό του, επειδή αυτός εξακολουθεί να είναι υπεύθυνος των οικονομικών υποθέσεων του κυρίου του. Μειώνοντας τα ποσά, αυτός κάνει φίλους εκείνους που μπορούν να του ανταποδώσουν τις χάρες όταν χάσει πράγματι τη δουλειά του.

Μόλις ακούει ο κύριος τι συνέβη, εντυπωσιάζεται. Μάλιστα, ‘επαινεί τον οικονόμο, παρ’ όλο που είναι άδικος, επειδή ενήργησε με πρακτική σοφία’. Και ο Ιησούς προσθέτει: ‘Οι γιοι αυτού του συστήματος πραγμάτων δείχνουν περισσότερη σοφία με πρακτικό τρόπο προς την ίδια τους τη γενιά απ’ ό,τι οι γιοι του φωτός’.

Τώρα, δείχνοντας ποιο είναι το μάθημα για τους μαθητές του, ο Ιησούς ενθαρρύνει: ‘Να κάνετε φίλους για τον εαυτό σας χρησιμοποιώντας τα άδικα πλούτη, ώστε, όταν αυτά χαθούν, εκείνοι να σας δεχτούν στις αιώνιες κατοικίες’.

Ο Ιησούς δεν επαινεί τον οικονόμο για το ότι είναι άδικος, αλλά για τη διορατική, πρακτική σοφία του. Συχνά ‘οι γιοι αυτού του συστήματος πραγμάτων’ χρησιμοποιούν έξυπνα τα χρήματά τους ή τη θέση τους για να κάνουν φίλους εκείνους που μπορούν να τους ανταποδώσουν τις χάρες. Έτσι λοιπόν και οι δούλοι του Θεού, ‘οι γιοι του φωτός’, χρειάζεται να χρησιμοποιούν τα περιουσιακά τους στοιχεία, τα ‘άδικα πλούτη’ τους, μ’ ένα σοφό τρόπο ώστε να ωφελούνται.

Όπως λέει ο Ιησούς όμως, θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα πλούτη αυτά για να κάνουν φίλους εκείνους που μπορούν να τους δεχτούν ‘στις αιώνιες κατοικίες’. Για τα μέλη του μικρού ποιμνίου, οι κατοικίες αυτές είναι στον ουρανό· για τα ‘άλλα πρόβατα’, είναι στην Παραδεισιακή γη. Εφόσον μονάχα ο Ιεχωβά Θεός και ο Γιος του μπορούν να δεχτούν άτομα σ’ αυτές τις κατοικίες, εμείς θα πρέπει να είμαστε επιμελείς στο να αναπτύσσουμε φιλία μ’ αυτούς χρησιμοποιώντας οσαδήποτε ‘άδικα πλούτη’ έχουμε για την υποστήριξη των συμφερόντων της Βασιλείας. Τότε, όταν αυτά τα υλικά πλούτη χαθούν—κάτι που σίγουρα θα γίνει—το αιώνιο μέλλον μας θα είναι εξασφαλισμένο.

Ο Ιησούς συνεχίζει και λέει ότι άτομα που φροντίζουν πιστά ακόμα και γι’ αυτά τα υλικά, δηλαδή μικρότερης αξίας, πράγματα θα φροντίζουν επίσης πιστά για ζητήματα μεγαλύτερης σημασίας. ‘Άρα λοιπόν’, συνέχισε, ‘αν δεν έχετε αποδειχθεί πιστοί σ’ ό,τι έχει σχέση με τα άδικα πλούτη, ποιος θα σας εμπιστευτεί αυτά που είναι αληθινά [δηλαδή τα πνευματικά συμφέροντα, τα συμφέροντα της Βασιλείας]; Και αν δεν έχετε αποδειχθεί πιστοί σ’ ό,τι έχει σχέση μ’ αυτά που είναι κάποιου άλλου [τα συμφέροντα της Βασιλείας τα οποία εμπιστεύεται ο Θεός στους δούλους του], ποιος θα σας δώσει αυτό που είναι για σας [το βραβείο της ζωής στις αιώνιες κατοικίες];’

Απλούστατα δεν μπορούμε να είμαστε αληθινοί δούλοι του Θεού και ταυτόχρονα να είμαστε δούλοι στα άδικα πλούτη, τα υλικά πλούτη, όπως ο Ιησούς καταλήγει και λέει: ‘Κανένας οικιακός υπηρέτης δεν μπορεί να είναι δούλος σε δυο κυρίους· γιατί ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον έναν και θα καταφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στον Θεό και στα πλούτη’. Λουκάς 15:1, 2· 16:1-13· Ιωάννης 10:16.

▪ Πώς ο οικονόμος στην παραβολή του Ιησού κάνει φίλους εκείνους που θα μπορούν να τον βοηθήσουν αργότερα;

▪ Ποια είναι ‘τα άδικα πλούτη’, και πώς μπορούμε να κάνουμε φίλους χρησιμοποιώντας τα;

▪ Ποιοι μπορούν να μας δεχτούν στις ‘αιώνιες κατοικίες’, και τι κατοικίες είναι αυτές;