Κάποιος ζητιάνος όμως, που τον έλεγαν Λάζαρο, ήταν πεσμένος στην πόρτα του, γεμάτος έλκη, και επιθυμούσε να χορτάσει μ’ αυτά που έπεφταν από το τραπέζι του πλούσιου. Ναι, ακόμη και τα σκυλιά έρχονταν κι έγλειφαν τα έλκη του’.

Έτσι ο Λάζαρος, ο ζητιάνος, αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους στους οποίους οι θρησκευτικοί ηγέτες αρνούνται να δώσουν κατάλληλη πνευματική τροφή και πνευματικά προνόμια. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όπως ο Λάζαρος είναι γεμάτος έλκη, έτσι και οι κοινοί άνθρωποι περιφρονούνται ως πνευματικά άρρωστοι και ανάξιοι για οτιδήποτε άλλο εκτός από το να κάνουν παρέα με σκυλιά. Παρ’ όλα αυτά, η τάξη που αντιπροσωπεύει ο Λάζαρος πεινάει και διψάει για πνευματική τροφή. Γι’ αυτό βρίσκεται στην πόρτα προσπαθώντας να πάρει οποιαδήποτε ψίχουλα πνευματικής τροφής πέσουν από το τραπέζι του πλούσιου.