Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Η Παραβολή με τις Μνες
Ο ΙΗΣΟΥΣ βρίσκεται πιθανόν ακόμη στο σπίτι του Ζακχαίου, όπου έχει σταματήσει καθώς πηγαίνει στην Ιερουσαλήμ. Οι μαθητές του πιστεύουν ότι, όταν φτάσουν στην Ιερουσαλήμ, εκείνος θα ανακηρύξει τον εαυτό του Μεσσία και θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία του. Με σκοπό να διορθώσει αυτή την ιδέα και για να δείξει ότι η Βασιλεία αργεί ακόμη, ο Ιησούς λέει μια παραβολή.
‘Κάποιος άνθρωπος με ευγενική καταγωγή’, αφηγείται, ‘ταξίδεψε σε μια μακρινή χώρα προκειμένου να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία και να επιστρέψει’. Ο ‘άνθρωπος με ευγενική καταγωγή’ είναι ο Ιησούς και η ‘μακρινή χώρα’ είναι ο ουρανός. Όταν εκείνος φτάνει εκεί, ο Πατέρας του τού δίνει βασιλική εξουσία.
Αλλά πριν φύγει, ο άνθρωπος με την ευγενική καταγωγή φωνάζει δέκα δούλους και δίνει στον καθένα μια ασημένια μνα, λέγοντας: ‘Κάντε συναλλαγές μέχρι να έρθω’. Οι δέκα δούλοι, στην αρχική εκπλήρωση, αντιπροσωπεύουν τους πρώτους μαθητές του Ιησού. Σε μεγαλύτερη εφαρμογή συμβολίζουν όλους τους μελλοντικούς συγκληρονόμους του στην ουράνια Βασιλεία.
Οι ασημένιες μνες είναι πολύτιμα νομίσματα, το καθένα από τα οποία ισούται με τα ημερομίσθια τριών περίπου μηνών κάποιου που κάνει αγροτική εργασία. Αλλά τι αντιπροσωπεύουν οι μνες; Και τι είδους συναλλαγές πρέπει να κάνουν μ’ αυτές οι δούλοι;
Οι μνες αντιπροσωπεύουν τα υπάρχοντα, τα οποία οι γεννημένοι από το πνεύμα μαθητές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να παράγουν περισσότερους κληρονόμους της ουράνιας Βασιλείας μέχρι τον ερχομό του Ιησού ως Βασιλιά στην υποσχεμένη Βασιλεία. Αφού αναστήθηκε και εμφανίστηκε στους μαθητές του, τους έδωσε τις συμβολικές μνες για να κάνουν περισσότερους μαθητές κι έτσι να προσθέσουν κι άλλα μέλη στην τάξη της Βασιλείας των ουρανών.
‘Αλλά’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘οι πολίτες του μισούσαν [τον άνθρωπο που είχε ευγενική καταγωγή] κι έστειλαν πίσω του μερικούς πρέσβεις για να λένε, «Δεν θέλουμε να γίνει βασιλιάς μας αυτός ο άνθρωπος»’. Οι πολίτες είναι Ισραηλίτες, ή Ιουδαίοι, και δεν περιλαμβάνουν τους μαθητές του. Αφού ο Ιησούς αναχώρησε για τον ουρανό, αυτοί οι Ιουδαίοι έκαναν γνωστό ότι δεν τον ήθελαν για βασιλιά τους, με το να διώξουν τους μαθητές του. Μ’ αυτόν τον τρόπο ενήργησαν σαν τους πολίτες που έστειλαν τους πρέσβεις.
Πώς χρησιμοποιούν οι δέκα δούλοι τις μνες τους; Ο Ιησούς εξηγεί: ‘Όταν τελικά επέστρεψε, αφού είχε εξασφαλίσει τη βασιλική εξουσία, διέταξε να καλέσουν μπροστά του τους δούλους στους οποίους είχε δώσει τα ασημένια νομίσματα, ώστε να εξακριβώσει τι είχαν κερδίσει από τις συναλλαγές τους. Τότε παρουσιάστηκε ο πρώτος, λέγοντας: «Κύριε, η μνα σου απέφερε δέκα μνες». Έτσι εκείνος του είπε: «Εύγε, καλέ δούλε! Επειδή αποδείχτηκες πιστός σ’ ένα πολύ μικρό ζήτημα, έχε εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις». Τώρα ήρθε ο δεύτερος, λέγοντας: «Η μνα σου, Κύριε, απέδωσε πέντε μνες». Εκείνος είπε και σ’ αυτόν, «Κι εσύ επίσης γίνε επικεφαλής πέντε πόλεων»’.
Ο δούλος με τις δέκα μνες συμβολίζει μια τάξη, ή ομάδα, μαθητών από την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.) μέχρι σήμερα, η οποία περιλαμβάνει τους αποστόλους. Αυτοί που κέρδισαν τις πέντε μνες αντιπροσωπεύουν επίσης μια ομάδα, που υπάρχει στην ίδια περίοδο χρόνου και η οποία, ανάλογα με τις ευκαιρίες και τις ικανότητες των μελών της, αυξάνει τα επίγεια υπάρχοντα του βασιλιά της. Και οι δυο ομάδες κηρύττουν με ζήλο τα καλά νέα και, ως αποτέλεσμα, πολλά άτομα με σωστή διάθεση καρδιάς γίνονται Χριστιανοί. Εννιά δούλοι έκαναν επιτυχημένες συναλλαγές και αύξησαν τα αποκτήματά τους.
‘Αλλά’, συνεχίζει ο Ιησούς, ‘ήρθε ένας άλλος, λέγοντας: «Κύριε, να η μνα σου, που κράτησα κρυμμένη σ’ ένα πανί. Βλέπεις, σε φοβόμουν, επειδή είσαι σκληρός άνθρωπος· παίρνεις ό,τι δεν κατέθεσες και θερίζεις ό,τι δεν έσπειρες». Εκείνος του είπε: «Από αυτά ακριβώς που λες σε κρίνω, πονηρέ δούλε. Ήξερες, έτσι δεν είναι, ότι είμαι σκληρός άνθρωπος, επειδή παίρνω αυτό που δεν κατέθεσα και θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; Γιατί λοιπόν δεν έβαλες το ασημένιο νόμισμά μου σε μια τράπεζα; Κατόπιν, στην επιστροφή μου, θα το είχα πάρει με τόκο». Μ’ αυτά τα λόγια είπε σ’ εκείνους που στέκονταν δίπλα, «Πάρτε τη μνα απ’ αυτόν και δώστε την σ’ αυτόν που έχει τις δέκα μνες»’.
Η απώλεια της συμβολικής μνας σημαίνει ότι ο πονηρός δούλος χάνει τη θέση στην ουράνια Βασιλεία. Ναι, χάνει το προνόμιο να κυβερνάει, σαν να λέγαμε, σε δέκα ή πέντε πόλεις. Προσέξτε επίσης ότι ο δούλος δεν ονομάζεται πονηρός επειδή κάνει κάτι κακό, αλλά μάλλον, επειδή δεν εργάστηκε για να αυξήσει τον πλούτο της βασιλείας του κυρίου του.
Όταν η μνα του πονηρού δούλου δίνεται στον πρώτο δούλο, προβάλλεται η αντίρρηση: ‘Κύριε, αυτός έχει δέκα μνες!’ Ο Ιησούς όμως απαντάει: ‘Σε όποιον έχει, θα δοθούν περισσότερα· αλλά όποιος δεν έχει, ακόμη κι αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί. Επιπλέον, αυτούς τους εχθρούς μου, που δεν με ήθελαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και σφάξτε τους μπροστά μου’. Λουκάς 19:11-27· Ματθαίος 28:19, 20.
◆ Τι υποκινεί τον Ιησού να πει την παραβολή με τις μνες;
◆ Ποιος είναι ο άνθρωπος με την ευγενική καταγωγή, και ποια είναι η χώρα στην οποία πάει;
◆ Ποιοι είναι οι πολίτες, και πώς δείχνουν το μίσος τους;
◆ Ποιοι είναι οι δούλοι, και τι αντιπροσωπεύουν οι μνες;
◆ Γιατί αποκαλείται ένας δούλος πονηρός, και τι σημαίνει το ότι χάνει τη μνα του;