Αναδρομή στις Τελευταίες Ημέρες του Ιησού στη Γη

ΕΙΝΑΙ η έβδομη ημέρα του Ιουδαϊκού μήνα Νισάν του έτους 33 Κ.Χ. Φανταστείτε ότι είστε παρατηρητής των γεγονότων που λαβαίνουν χώρα στη ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας. Αφήνοντας πίσω τους την Ιεριχώ και την πλούσια βλάστησή της, ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του αρχίζουν μια κοπιαστική ανάβαση σε ένα χωματόδρομο γεμάτο στροφές. Πολλοί άλλοι ταξιδιώτες ανηφορίζουν επίσης προς την Ιερουσαλήμ για τον ετήσιο εορτασμό του Πάσχα. Εντούτοις, αυτή η κουραστική ανάβαση δεν είναι το μόνο πράγμα που απασχολεί τους μαθητές του Χριστού.

Οι Ιουδαίοι ποθούν τον ερχομό ενός Μεσσία ο οποίος να μπορεί να φέρει ανακούφιση από το ρωμαϊκό ζυγό. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι αυτός ο από πολλού αναμενόμενος Σωτήρας. Επί τριάμισι χρόνια τούς μιλάει σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Θεραπεύει τους αρρώστους και τρέφει τους πεινασμένους. Ναι, φέρνει παρηγοριά στους ανθρώπους. Αλλά οι θρησκευτικοί ηγέτες οργίζονται εξαιτίας των καυστικών καταγγελιών του Ιησού εναντίον τους και επιζητούν πάση θυσία να τον θανατώσουν. Εντούτοις, τον βλέπουμε τώρα να περπατάει πάνω στον κατάξερο δρόμο με αποφασιστικά βήματα μπροστά από τους μαθητές του.—Μάρκος 10:32.

Καθώς ο ήλιος βυθίζεται πίσω από το Όρος των Ελαιών που βρίσκεται μπροστά τους, ο Ιησούς και οι σύντροφοί του φτάνουν στο χωριό Βηθανία, όπου θα περάσουν τις επόμενες έξι νύχτες. Εκεί τους καλωσορίζουν οι αγαπημένοι τους φίλοι Λάζαρος, Μαρία και Μάρθα. Καθώς σκοτεινιάζει, το βράδυ παρέχει δροσερή ανακούφιση από τη ζέστη και το ταξίδι της ημέρας, και σημειώνει την έναρξη του Σαββάτου 8 Νισάν.—Ιωάννης 12:1, 2.

9 Νισάν

Μετά το Σάββατο, η Ιερουσαλήμ σφύζει από δραστηριότητα. Χιλιάδες επισκέπτες έχουν ήδη συγκεντρωθεί στην πόλη για το Πάσχα. Αλλά ο θόρυβος και η αναστάτωση που ακούμε είναι παραπάνω από ό,τι συνηθίζεται αυτή την περίοδο του έτους. Πλήθη γεμάτα περιέργεια κατηφορίζουν βιαστικά στους στενούς δρόμους που οδηγούν στις πύλες της πόλης. Καθώς σπρώχνει ο ένας τον άλλον για να βγουν έξω από τις συνωστισμένες πύλες, τι θέαμα αντικρίζουν! Πολλοί χαρούμενοι άνθρωποι κατεβαίνουν από το Όρος των Ελαιών, στο δρόμο που έρχεται από τη Βηθφαγή. (Λουκάς 19:37) Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Κοιτάξτε! Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ έρχεται πάνω στο πουλάρι ενός γαϊδουριού. Οι άνθρωποι στρώνουν ενδύματα στο δρόμο μπροστά του. Άλλοι κουνούν φρεσκοκομμένα κλαδιά από φοίνικες και φωνάζουν χαρούμενα: «Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Ιεχωβά, ο βασιλιάς του Ισραήλ!»—Ιωάννης 12:12-15.

Καθώς το πλήθος πλησιάζει στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς βλέπει την πόλη και συγκινείται βαθιά. Αρχίζει να κλαίει, και τον ακούμε να προλέγει την καταστροφή αυτής της πόλης. Όταν ο Ιησούς φτάνει στο ναό λίγο αργότερα, διδάσκει τα πλήθη και θεραπεύει τυφλούς και κουτσούς ανθρώπους που έρχονται σε αυτόν.—Ματθαίος 21:14· Λουκάς 19:41-44, 47.

Αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από τους πρωθιερείς και τους γραμματείς. Πόσο θυμώνουν όταν βλέπουν τα θαυμαστά πράγματα που κάνει ο Ιησούς και την αγαλλίαση του πλήθους! Μη μπορώντας να κρύψουν την αγανάκτησή τους, οι Φαρισαίοι λένε απαιτητικά: «Δάσκαλε, επίπληξε τους μαθητές σου». «Σας λέω», απαντάει ο Ιησούς, «αν αυτοί σωπάσουν, θα φωνάξουν οι πέτρες». Προτού φύγει, ο Ιησούς παρατηρεί τις εμπορικές δοσοληψίες που γίνονται στο ναό.—Λουκάς 19:39, 40· Ματθαίος 21:15, 16· Μάρκος 11:11.

10 Νισάν

Ο Ιησούς φτάνει νωρίς στο ναό. Την προηγούμενη ημέρα είχε εξοργιστεί βλέποντας την κατάφωρη εμπορευματοποίηση της λατρείας του Πατέρα του, του Ιεχωβά Θεού. Έτσι, με μεγάλο ζήλο, αρχίζει να διώχνει εκείνους που αγοράζουν και πουλούν στο ναό. Κατόπιν αναποδογυρίζει τα τραπέζια των άπληστων αργυραμοιβών και τους πάγκους εκείνων που πουλούν περιστέρια. «Είναι γραμμένο», αναφωνεί ο Ιησούς, «“ο οίκος μου θα αποκαλείται οίκος προσευχής”, αλλά εσείς τον κάνετε σπηλιά ληστών».—Ματθαίος 21:12, 13.

Οι πρωθιερείς, οι γραμματείς και οι προύχοντες δεν μπορούν να ανεχτούν τις ενέργειες του Ιησού και τη δημόσια διδασκαλία του. Πόσο πολύ φλέγονται από την επιθυμία να τον θανατώσουν! Αλλά τους εμποδίζει το πλήθος επειδή ο λαός μένει έκπληκτος από τη διδασκαλία του Ιησού και “προσκολλάται σε αυτόν για να τον ακούει”. (Λουκάς 19:47, 48) Καθώς πλησιάζει το σούρουπο, ο Ιησούς και οι σύντροφοί του απολαμβάνουν τον ευχάριστο δρόμο της επιστροφής στη Βηθανία, όπου θα αναπαυτούν το βράδυ.

11 Νισάν

Είναι νωρίς το πρωί, και ο Ιησούς με τους μαθητές του βρίσκονται ήδη στο Όρος των Ελαιών κατευθυνόμενοι προς την Ιερουσαλήμ. Καθώς αυτοί φτάνουν στο ναό, οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι έρχονται γρήγορα σε αντιπαράθεση με τον Ιησού. Είναι ακόμη νωπή στη διάνοιά τους η δράση που ανέλαβε εναντίον των αργυραμοιβών και των εμπόρων στο ναό. Οι εχθροί του, γεμάτοι μοχθηρία, απαιτούν να μάθουν: «Με ποια εξουσία κάνεις αυτά τα πράγματα; Και ποιος σου έδωσε αυτή την εξουσία;» «Θα σας ρωτήσω και εγώ κάτι», ανταπαντά ο Ιησούς. «Αν μου το πείτε, θα σας πω και εγώ με ποια εξουσία κάνω αυτά τα πράγματα: Το βάφτισμα του Ιωάννη από πού προερχόταν; Από τον ουρανό ή από ανθρώπους;» Καθώς συνεννοούνται μεταξύ τους, οι εναντιούμενοι σκέφτονται: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα μας πει: “Γιατί, λοιπόν, δεν τον πιστέψατε;” Αν πάλι πούμε: “Από ανθρώπους”, έχουμε να φοβηθούμε το πλήθος, γιατί όλοι θεωρούν τον Ιωάννη προφήτη». Βρισκόμενοι σε αμηχανία, απαντούν δειλά: «Δεν ξέρουμε». Ο Ιησούς τούς αποκρίνεται ήρεμα: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία κάνω αυτά τα πράγματα».—Ματθαίος 21:23-27.

Οι εχθροί του Ιησού προσπαθούν τώρα να τον παγιδέψουν ώστε να τον κάνουν να πει κάτι βάσει του οποίου θα μπορέσουν να τον συλλάβουν. «Είναι νόμιμο», ρωτάνε, «να πληρώνει κανείς κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» «Δείξτε μου το νόμισμα του κεφαλικού φόρου», ανταπαντά ο Ιησούς. Και ρωτάει: «Τίνος εικόνα και επιγραφή είναι αυτή;» «Του Καίσαρα», λένε. Φέρνοντάς τους σε σύγχυση, ο Ιησούς δηλώνει καθαρά ενώπιον όλων: «Αποδώστε, λοιπόν, αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό».—Ματθαίος 22:15-22.

Αφού αποστομώνει τους εχθρούς του με αδιάσειστα επιχειρήματα, ο Ιησούς προχωράει τώρα στην αντεπίθεση ενώπιον του πλήθους και των μαθητών του. Ακούστε καθώς καταγγέλλει άφοβα τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. «Μην ενεργείτε σύμφωνα με τις πράξεις τους», λέει, «γιατί λένε αλλά δεν εκτελούν». Με τόλμη, εξαγγέλλει εναντίον τους μια σειρά από «αλίμονο», χαρακτηρίζοντάς τους τυφλούς οδηγούς και υποκριτές. «Φίδια, γεννήματα οχιάς», λέει ο Ιησούς, «πώς θα ξεφύγετε από την κρίση της Γέεννας;»—Ματθαίος 23:1-33.

Αυτές οι καυστικές καταγγελίες δεν υποδηλώνουν ότι ο Ιησούς εθελοτυφλεί ως προς τα καλά σημεία των άλλων. Αργότερα, βλέπει τους ανθρώπους να ρίχνουν χρήματα στα χρηματοφυλάκια του ναού. Πόσο συγκινείται παρατηρώντας μια άπορη χήρα να ρίχνει ολόκληρο το βιος της—δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας! Με εγκάρδια εκτίμηση, ο Ιησούς τονίζει ότι, στην πραγματικότητα, εκείνη έριξε πολύ περισσότερα από όλους όσους έκαναν γενναιόδωρες συνεισφορές «από το περίσσευμά τους». Εφόσον είναι τρυφερά συμπονετικός, ο Ιησούς εκτιμάει βαθιά οτιδήποτε είναι σε θέση να κάνει ένα άτομο.—Λουκάς 21:1-4.

Ο Ιησούς φεύγει τώρα από το ναό για τελευταία φορά. Μερικοί από τους μαθητές του κάνουν κάποιο σχόλιο για τη μεγαλοπρέπεια του ναού, λέγοντας ότι είναι «στολισμένος με καλές πέτρες και αφιερώματα». Προς έκπληξή τους, ο Ιησούς απαντάει: «Θα έρθουν ημέρες κατά τις οποίες δεν θα αφεθεί εδώ πέτρα πάνω σε πέτρα που να μην γκρεμιστεί». (Λουκάς 21:5, 6) Καθώς οι απόστολοι φεύγουν μαζί με τον Ιησού από τη συνωστισμένη πόλη, αναρωτιούνται τι μπορεί να σημαίνουν τα λόγια του.

Λίγο αργότερα, ο Ιησούς και οι απόστολοί του κάθονται και απολαμβάνουν την ειρήνη και την ηρεμία του Όρους των Ελαιών. Καθώς αντικρίζουν την όμορφη θέα της Ιερουσαλήμ και του ναού της, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος, ο Ιωάννης και ο Ανδρέας ζητούν κάποιες διευκρινίσεις σχετικά με την εντυπωσιακή πρόρρηση του Ιησού. «Πες μας», λένε, «πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;»—Ματθαίος 24:3· Μάρκος 13:3, 4.

Απαντώντας, ο Μεγάλος Δάσκαλος αναφέρει μια αληθινά σημαντική προφητεία. Προλέγει σφοδρούς πολέμους, σεισμούς, ελλείψεις τροφίμων και επιδημίες. Ο Ιησούς προφητεύει επίσης ότι τα καλά νέα της Βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη τη γη. «Τότε», προειδοποιεί, «θα γίνει μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί».—Ματθαίος 24:7, 14, 21· Λουκάς 21:10, 11.

Οι τέσσερις απόστολοι ακούνε προσεκτικά καθώς ο Ιησούς εξετάζει και άλλες πτυχές “του σημείου της παρουσίας του”. Τονίζει την ανάγκη να “είναι σε εγρήγορση”. Γιατί; «Επειδή», λέει, «δεν γνωρίζετε ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός σας».—Ματθαίος 24:42· Μάρκος 13:33, 35, 37.

Αυτή ήταν μια μνημειώδης ημέρα για τον Ιησού και τους αποστόλους του. Στην πραγματικότητα, είναι η τελευταία ημέρα της δημόσιας διακονίας του Ιησού πριν από τη σύλληψη, τη δίκη και την εκτέλεσή του. Η ώρα είναι περασμένη, και έτσι παίρνουν το δρόμο της επιστροφής ο οποίος οδηγεί στην κοντινή Βηθανία, στην άλλη πλευρά του λόφου.

12 και 13 Νισάν

Η 12η Νισάν κυλάει ήσυχα για τον Ιησού και τους μαθητές του. Εκείνος γνωρίζει ότι οι θρησκευτικοί ηγέτες θέλουν πάση θυσία να τον θανατώσουν, και δεν θέλει να τον εμποδίσουν να γιορτάσει το Πάσχα το επόμενο βράδυ. (Μάρκος 14:1, 2) Την επαύριο, τη 13η Νισάν, οι άνθρωποι είναι απασχολημένοι με τις τελικές προετοιμασίες για το Πάσχα. Νωρίς το απόγευμα, ο Ιησούς στέλνει τον Πέτρο και τον Ιωάννη να ετοιμάσουν το Πάσχα για αυτούς σε κάποιο ανώγειο στην Ιερουσαλήμ. (Μάρκος 14:12-16· Λουκάς 22:8) Λίγο πριν από τη δύση του ήλιου, ο Ιησούς και οι άλλοι δέκα απόστολοι τους συναντούν εκεί για να γιορτάσουν τελευταία φορά το Πάσχα.

14 Νισάν, Μετά τη Δύση του Ήλιου

Το λυκόφως απλώνεται στην Ιερουσαλήμ καθώς η πανσέληνος υψώνεται πάνω από το Όρος των Ελαιών. Σε ένα μεγάλο επιπλωμένο δωμάτιο, ο Ιησούς και οι 12 πλαγιάζουν μπροστά στο έτοιμο τραπέζι. «Πολύ επιθύμησα να φάω αυτό το πάσχα μαζί σας προτού υποφέρω», λέει εκείνος. (Λουκάς 22:14, 15) Έπειτα από λίγο, οι απόστολοι ξαφνιάζονται βλέποντας τον Ιησού να σηκώνεται και να βάζει στην άκρη τα εξωτερικά του ενδύματα. Παίρνει μια πετσέτα και μια λεκάνη με νερό και αρχίζει να πλένει τα πόδια τους. Τι αλησμόνητο μάθημα ταπεινής υπηρεσίας!—Ιωάννης 13:2-15.

Εντούτοις, ο Ιησούς γνωρίζει πως ένας από αυτούς τους άντρες—ο Ιούδας ο Ισκαριώτης—έχει ήδη συμφωνήσει να τον προδώσει στους θρησκευτικούς ηγέτες. Ασφαλώς, αυτό του φέρνει μεγάλη λύπη. «Ένας από εσάς θα με προδώσει», αποκαλύπτει. Οι απόστολοι λυπούνται βαθιά καθώς το ακούνε αυτό. (Ματθαίος 26:21, 22) Όταν τελειώνει ο εορτασμός του Πάσχα, ο Ιησούς λέει στον Ιούδα: «Ό,τι κάνεις κάνε το πιο γρήγορα».—Ιωάννης 13:27.

Μόλις φεύγει ο Ιούδας, ο Ιησούς θεσπίζει ένα δείπνο προς ανάμνηση του επικείμενου θανάτου του. Παίρνει ένα άζυμο ψωμί, αναπέμπει μια ευχαριστήρια προσευχή, το σπάζει και ζητάει από τους 11 να φάνε. «Αυτό σημαίνει το σώμα μου», λέει, «το οποίο θα δοθεί για χάρη σας. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». Κατόπιν, παίρνει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Αφού λέει μια ευλογία, τους δίνει το ποτήρι και τους λέει να πιουν από αυτό. Ο Ιησούς προσθέτει: «Αυτό σημαίνει το “αίμα μου της διαθήκης”, το οποίο θα χυθεί χάρη πολλών για συγχώρηση αμαρτιών».—Λουκάς 22:19, 20· Ματθαίος 26:26-28.

Εκείνο το μνημειώδες βράδυ, ο Ιησούς διδάσκει στους πιστούς αποστόλους του πολλά πολύτιμα μαθήματα, ένα από τα οποία είναι η σπουδαιότητα της αδελφικής αγάπης. (Ιωάννης 13:34, 35) Τους διαβεβαιώνει ότι θα λάβουν έναν “βοηθό”, το άγιο πνεύμα. Αυτό θα επαναφέρει στη μνήμη τους όλα όσα τους έχει πει εκείνος. (Ιωάννης 14:26) Αργότερα το ίδιο βράδυ, θα πρέπει να νιώθουν πολύ ενθαρρυμένοι καθώς ακούνε τον Ιησού να αναπέμπει μια ένθερμη προσευχή για χάρη τους. (Ιωάννης, κεφάλαιο 17) Αφού ψάλλουν ύμνους αίνου, φεύγουν από το ανώγειο και βγαίνουν μαζί με τον Ιησού στο δροσερό νυχτερινό αεράκι.

Διασχίζοντας την Κοιλάδα Κιδρόν, ο Ιησούς και οι απόστολοί του κατευθύνονται σε ένα από τα αγαπημένα τους μέρη, τον κήπο της Γεθσημανή. (Ιωάννης 18:1, 2) Ενώ οι απόστολοί του περιμένουν, ο Ιησούς προχωράει λίγο πιο πέρα για να προσευχηθεί. Η συναισθηματική του ένταση καθώς ζητάει ένθερμα βοήθεια από τον Θεό δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. (Λουκάς 22:44) Η σκέψη και μόνο της μομφής η οποία θα συσσωρευόταν πάνω στον αγαπημένο ουράνιο Πατέρα του σε περίπτωση που αποτύγχανε τον κάνει να νιώθει τεράστια αγωνία.

Ο Ιησούς έχει μόλις σταματήσει να προσεύχεται όταν έρχεται ο Ιούδας ο Ισκαριώτης μαζί με ένα πλήθος που κρατάει σπαθιά, ρόπαλα και πυρσούς. «Χαίρε, Ραββί!» λέει ο Ιούδας, φιλώντας τον Ιησού τρυφερά. Αυτό είναι το σύνθημα για να συλλάβουν οι άντρες τον Ιησού. Ξαφνικά, ο Πέτρος μπαίνει στη μέση και κόβει με το σπαθί του το αφτί του δούλου του αρχιερέα. «Επίστρεψε το σπαθί σου στη θέση του», λέει ο Ιησούς καθώς θεραπεύει το αφτί του ανθρώπου. «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί».—Ματθαίος 26:47-52.

Όλα γίνονται τόσο γρήγορα! Ο Ιησούς συλλαμβάνεται και δένεται. Φοβισμένοι και αναστατωμένοι, οι απόστολοι εγκαταλείπουν τον Κύριό τους και τρέπονται σε φυγή. Ο Ιησούς οδηγείται στον Άννα, τον προηγούμενο αρχιερέα. Κατόπιν μεταφέρεται στον Καϊάφα, τον τωρινό αρχιερέα, για να δικαστεί. Τις πρώτες πρωινές ώρες, το Σάνχεδριν κατηγορεί ψευδώς τον Ιησού για βλασφημία. Στη συνέχεια, ο Καϊάφας τον οδηγεί στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο. Εκείνος στέλνει τον Ιησού στον Ηρώδη Αντίπα, τον κυβερνήτη της Γαλιλαίας. Ο Ηρώδης και οι φρουροί του χλευάζουν τον Ιησού. Κατόπιν τον στέλνουν πάλι στον Πιλάτο. Ο Πιλάτος επιβεβαιώνει ότι ο Ιησούς είναι αθώος. Αλλά οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες τον πιέζουν να καταδικάσει τον Ιησού σε θάνατο. Έπειτα από μεγάλη προφορική και σωματική κακοποίηση, ο Ιησούς οδηγείται στο Γολγοθά όπου τον καρφώνουν ανελέητα πάνω σε ένα ξύλο βασανισμού και πεθαίνει με φοβερά επώδυνο τρόπο.—Μάρκος 14:50–15:39· Λουκάς 23:4-25.

Αν ο θάνατος του Ιησού σήμαινε το οριστικό τέλος της ζωής του, τότε αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη τραγωδία της ιστορίας. Ευτυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Στις 16 Νισάν του 33 Κ.Χ., οι μαθητές του διαπίστωσαν κατάπληκτοι ότι είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Αργότερα, 500 και πλέον άτομα ήταν σε θέση να πιστοποιήσουν το γεγονός ότι ο Ιησούς ήταν ξανά ζωντανός. Επιπλέον, 40 ημέρες μετά την ανάστασή του, μια ομάδα πιστών ακολούθων του τον είδαν να ανεβαίνει στον ουρανό.—Πράξεις 1:9-11· 1 Κορινθίους 15:3-8.

Η Ζωή του Ιησού και Εσείς

Πώς σας επηρεάζει αυτό εσάς—στην πραγματικότητα, όλους εμάς; Η διακονία, ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού μεγαλύνουν τον Ιεχωβά Θεό και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επεξεργασία του μεγαλειώδους σκοπού Του. (Κολοσσαείς 1:18-20) Έχουν ζωτική σπουδαιότητα για εμάς διότι μπορούμε να λαβαίνουμε τη συγχώρηση των αμαρτιών μας με βάση τη θυσία του Ιησού και, επομένως, μπορούμε να έχουμε προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά Θεό.—Ιωάννης 14:6· 1 Ιωάννη 2:1, 2.

Ακόμη και οι νεκροί επηρεάζονται. Η ανάσταση του Ιησού ανοίγει το δρόμο για να επανέλθουν στη ζωή στην υποσχεμένη παραδεισιακή γη του Θεού. (Λουκάς 23:39-43· 1 Κορινθίους 15:20-22) Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα γύρω από αυτά τα ζητήματα, σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού στις 11 Απριλίου 1998, σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην περιοχή σας.

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

«ΣΠΗΛΙΑ ΛΗΣΤΩΝ»

Ο ΙΗΣΟΥΣ είχε πολλούς λόγους να λέει ότι οι άπληστοι έμποροι είχαν μετατρέψει το ναό του Θεού σε «σπηλιά ληστών». (Ματθαίος 21:12, 13) Για να πληρώνουν το φόρο του ναού, οι Ιουδαίοι και οι προσήλυτοι από άλλες χώρες έπρεπε να αλλάζουν τα ξένα χρήματά τους αντικαθιστώντας τα με το αποδεκτό νόμισμα. Στο βιβλίο του Η Ζωή και η Εποχή του Ιησού του Μεσσία (The Life and Times of Jesus the Messiah), ο Άλφρεντ Έντερσχάιμ εξηγεί ότι οι αργυραμοιβοί συνήθως έστηναν την επιχείρησή τους στις επαρχίες τη 15η ημέρα του μήνα Αδάρ, δηλαδή ένα μήνα πριν από το Πάσχα. Στις 25 Αδάρ, μεταφέρονταν στην περιοχή του ναού στην Ιερουσαλήμ για να επωφεληθούν από την τεράστια εισροή Ιουδαίων και προσηλύτων. Οι έμποροι έκαναν «χρυσές» δουλειές, καθώς ζητούσαν αμοιβή για κάθε νόμισμα που άλλαζαν. Το γεγονός ότι ο Ιησούς τούς αποκάλεσε ληστές δείχνει ότι η αμοιβή τους ήταν τόσο υπερβολική ώστε, στην πραγματικότητα, αποσπούσαν χρήματα από τους φτωχούς.

Μερικοί δεν μπορούσαν να φέρουν τα δικά τους ζώα για θυσία. Αν κάποιος έφερνε δικό του ζώο, τότε αυτό θα έπρεπε να εξεταστεί από κάποιον ελεγκτή στο ναό—έναντι αμοιβής. Πολλοί, μη θέλοντας να φέρουν από μακριά κάποιο ζώο που θα μπορούσε να κριθεί ακατάλληλο, αγόραζαν από διεφθαρμένους εμπόρους στο ναό ένα ζώο που είχε την «έγκριση» των Λευιτών. «Πολλοί φτωχοί χωρικοί υφίσταντο μεγάλη εκμετάλλευση εκεί», λέει ένας λόγιος.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο πρώην αρχιερέας Άννας και η οικογένειά του έπαιρναν μερίδιο από τα κέρδη των εμπόρων του ναού. Ραβινικά συγγράμματα αναφέρονται στα «Παζάρια που οργάνωναν [στο ναό] οι γιοι του Άννα». Τα έσοδα από τους αργυραμοιβούς και από την πώληση των ζώων μέσα στο χώρο του ναού ήταν μία από τις κύριες πηγές εισοδήματος για αυτούς. Ένας λόγιος αναφέρει ότι η ενέργεια του Ιησού να διώξει τους εμπόρους «είχε σκοπό να πλήξει όχι μόνο το γόητρο των ιερέων αλλά και τις τσέπες τους». Όπως και αν είχαν τα πράγματα, οι εχθροί του σίγουρα επιθυμούσαν την εξόντωσή του!—Λουκάς 19:45-48.

[Πίνακας στη σελίδα 4]

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Νισάν του 33 Κ.Χ. Γεγονότα Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος*

Σάββατο Ημέρα Σαββάτου (Δευτέρα 6 Απριλίου 1998) 101, παρ. 4

16 Κυριακή Ο Ιησούς ανασταίνεται 128

* Οι αριθμοί που αναγράφονται εδώ προσδιορίζουν τα κεφάλαια του βιβλίου Ο Μεγαλύτερος Άνθρωπος που Έζησε Ποτέ. Μπορείτε να βρείτε έναν πίνακα με λεπτομερείς Γραφικές αναφορές για το τελικό μέρος της διακονίας του Ιησού στο βιβλίο «Όλη η Γραφή Είναι Θεόπνευστη και Ωφέλιμη», σελίδα 290. Αυτά τα βιβλία είναι εκδόσεις της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά.