Διδάγματα από τα Δάκρυα του Ιησού

1-3. Ποιες δυσκολίες ίσως κάνουν τους υπηρέτες του Ιεχωβά να χύνουν δάκρυα;

ΠΟΤΕ ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε; Κάποιες φορές, κλαίμε από χαρά. Αλλά συχνότερα κλαίμε εξαιτίας της οδύνης της καρδιάς μας. Για παράδειγμα, ίσως κλαίμε όταν χάνουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Η Λόριλι, μια αδελφή στις Ηνωμένες Πολιτείες, έγραψε: «Υπήρχαν στιγμές που ο πόνος για την απώλεια της κόρης μου ήταν τόσο έντονος ώστε τίποτα δεν με παρηγορούσε. Εκείνες τις στιγμές, αναρωτιόμουν πώς άντεχε ακόμα να χτυπάει η καρδιά μου, που είχε γίνει κομμάτια».b

² Ίσως χύνουμε δάκρυα και για άλλους λόγους. Η Χιρόμι, μια σκαπάνισσα στην Ιαπωνία, παραδέχτηκε: «Πότε πότε, αποθαρρύνομαι από την απάθεια των ανθρώπων που συναντώ στη διακονία. Μερικές φορές με δάκρυα στα μάτια, παρακαλώ τον Ιεχωβά να με βοηθήσει να βρω κάποιο άτομο που αναζητάει την αλήθεια».

³ Ταυτίζεστε με αυτές τις αδελφές; Πολλοί από εμάς έχουμε βιώσει παρόμοια αισθήματα. (1 Πέτρ. 5:9) Θέλουμε να “υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά”, αλλά ίσως τον υπηρετούμε με δάκρυα εξαιτίας της θλίψης, της αποθάρρυνσης ή κάποιας οδυνηρής κατάστασης που δοκιμάζει την οσιότητά μας στον Θεό. (Ψαλμ. 6:6· 100:2) Πώς μπορούμε να αντεπεξέλθουμε όταν μας κατακλύζουν τέτοια αισθήματα;

 4. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

⁴ Μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμα του Ιησού. Κάποιες φορές, και εκείνος βίωνε έντονα συναισθήματα που τον έκαναν να “ξεσπάει σε δάκρυα”. (Ιωάν. 11:35· Λουκ. 19:41· 22:44· Εβρ. 5:7) Ας εξετάσουμε εκείνα τα περιστατικά. Καθώς το κάνουμε αυτό, θα δούμε ποια διδάγματα μπορούμε να πάρουμε. Θα εξετάσουμε επίσης πρακτικούς τρόπους για να αντεπεξερχόμαστε στις δυσκολίες που μας φέρνουν δάκρυα.

 5. Τι μαθαίνουμε για τον Ιησού από την αφήγηση των εδαφίων Ιωάννης 11:32-36;

⁵ Τον χειμώνα του 32 Κ.Χ., ένας καλός φίλος του Ιησού, ο Λάζαρος, αρρώστησε και πέθανε. (Ιωάν. 11:3, 14) Ο Λάζαρος είχε δύο αδελφές, τη Μαρία και τη Μάρθα, και ο Ιησούς αγαπούσε πάρα πολύ αυτή την οικογένεια. Οι δυο γυναίκες ήταν συντετριμμένες από την απώλεια του αγαπημένου τους αδελφού. Μετά τον θάνατο του Λαζάρου, ο Ιησούς πήγε στο χωριό Βηθανία, όπου ζούσαν η Μαρία και η Μάρθα. Όταν η Μάρθα έμαθε ότι έρχεται ο Ιησούς, έτρεξε να τον συναντήσει. Φανταστείτε τη συναισθηματική της φόρτιση όταν του είπε: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, ο αδελφός μου δεν θα είχε πεθάνει». (Ιωάν. 11:21) Λίγο αργότερα, όταν ο Ιησούς είδε τη Μαρία και άλλους να κλαίνε, «ξέσπασε σε δάκρυα».​—Διαβάστε Ιωάννης 11:32-36.

 6. Γιατί έκλαψε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση;

⁶ Γιατί έκλαψε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση; Η εγκυκλοπαίδεια Ενόραση στις Γραφές εξηγεί: «Ο θάνατος του φίλου του, του Λαζάρου, και η θλίψη που ένιωθαν ως αποτέλεσμα οι αδελφές του έκαναν τον Ιησού να “στενάξει και να δακρύσει”».c Ο Ιησούς ίσως σκεφτόταν πόσο πονούσε ο αγαπητός του φίλος, ο Λάζαρος, όσο ήταν άρρωστος και φανταζόταν πώς ένιωθε όταν συνειδητοποιούσε ότι η ζωή του έσβηνε. Επίσης, ο Ιησούς ασφαλώς έκλαψε βλέποντας πόσο επηρεάστηκαν η Μαρία και η Μάρθα από τον θάνατο του αδελφού τους. Αν έχετε χάσει έναν στενό φίλο ή κάποιο μέλος της οικογένειάς σας, αναμφίβολα έχετε βιώσει παρόμοια συναισθήματα. Προσέξτε τρία διδάγματα που μπορείτε να πάρετε από αυτό το περιστατικό.

 7. Τι μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά από τα δάκρυα που έχυνε ο Ιησούς για τους φίλους του;

⁷ Ο Ιεχωβά καταλαβαίνει πώς νιώθετε. Ο Ιησούς είναι «η ακριβής απεικόνιση» του Πατέρα του. (Εβρ. 1:3) Όταν ο Ιησούς έκλαιγε, αντανακλούσε τα συναισθήματα του Πατέρα του. (Ιωάν. 14:9) Αν υπομένετε την απώλεια ενός αγαπημένου σας προσώπου, να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά, όχι μόνο παρατηρεί τη θλίψη σας, αλλά και σας συμπονάει βαθιά. Θέλει να γιατρέψει τη συντετριμμένη καρδιά σας.​—Ψαλμ. 34:18· 147:3.

 8. Γιατί μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιησούς θα αναστήσει τα αγαπημένα μας πρόσωπα;

⁸ Ο Ιησούς θέλει να αναστήσει τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Λίγο προτού κλάψει, ο Ιησούς διαβεβαίωσε τη Μάρθα: «Ο αδελφός σου θα αναστηθεί». Η Μάρθα πίστεψε τον Ιησού. (Ιωάν. 11:23-27) Ως πιστή λάτρις του Ιεχωβά, η Μάρθα αναμφίβολα ήξερε για τις αναστάσεις που είχαν κάνει αιώνες νωρίτερα οι προφήτες Ηλίας και Ελισαιέ. (1 Βασ. 17:17-24· 2 Βασ. 4:32-37) Επίσης, πιθανότατα είχε ακούσει και για τις αναστάσεις που είχε κάνει ο Ιησούς. (Λουκ. 7:11-15· 8:41, 42, 49-56) Μπορείτε και εσείς να είστε πεπεισμένοι ότι θα ξαναδείτε τους αγαπημένους σας που έχουν πεθάνει. Τα δάκρυα που έχυσε ο Ιησούς όταν παρηγόρησε τους τσακισμένους από τη θλίψη φίλους του αποδεικνύουν ότι λαχταράει να αναστήσει τους νεκρούς!

 9. Σαν τον Ιησού, πώς μπορείτε να στηρίζετε εκείνους που πενθούν; Δώστε παράδειγμα.

⁹ Μπορείτε να στηρίζετε εκείνους που πενθούν. Ο Ιησούς, όχι μόνο έκλαψε μαζί με τη Μάρθα και τη Μαρία, αλλά επίσης τις άκουσε και τις παρηγόρησε. Μπορούμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο για εκείνους που πενθούν. Ο Νταν, ένας πρεσβύτερος που ζει στην Αυστραλία, λέει: «Όταν έχασα τη γυναίκα μου, είχα ανάγκη από στήριξη. Κάποια αντρόγυνα ήταν διαθέσιμα μέρα νύχτα για να με ακούσουν. Με άφηναν να εκφράζω τη θλίψη μου και δεν ένιωθαν άβολα όταν έκλαιγα. Επιπλέον, μου πρόσφεραν πρακτική βοήθεια, λόγου χάρη έπλεναν το αυτοκίνητό μου, μου έκαναν τα ψώνια και μαγείρευαν όταν εγώ δεν μπορούσα να κάνω ο ίδιος αυτές τις δουλειές. Επίσης, προσεύχονταν μαζί μου συχνά. Αποδείχτηκαν αληθινοί φίλοι και αδελφοί που “γεννήθηκαν για καιρούς στενοχώριας”».​—Παρ. 17:17.

10. Περιγράψτε το περιστατικό που έχει καταγραφεί στα εδάφια Λουκάς 19:36-40.

¹⁰ Ο Ιησούς έφτασε στην Ιερουσαλήμ στις 9 Νισάν του 33 Κ.Χ. Καθώς πλησίαζε στην πόλη, συγκεντρώθηκε ένα πλήθος, και οι άνθρωποι έστρωναν τα ρούχα τους στον δρόμο για να τον αναγνωρίσουν ως Βασιλιά τους. Αυτή ήταν ασφαλώς μια χαρούμενη περίσταση. (Διαβάστε Λουκάς 19:36-40) Γι’ αυτό, οι μαθητές ίσως να μην περίμεναν αυτό που συνέβη κατόπιν. «Όταν [ο Ιησούς] έφτασε κοντά, είδε την πόλη και έκλαψε για αυτήν». Με δάκρυα στα μάτια, ο Ιησούς προείπε τη θλιβερή κατάληξη που περίμενε τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ.​—Λουκ. 19:41-44.

11. Γιατί έκλαψε ο Ιησούς για τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ;

¹¹ Ο Ιησούς είχε πόνο καρδιάς επειδή ήξερε ότι, παρά τη θερμή εκείνη υποδοχή, οι συμπατριώτες του γενικά είχαν ήδη δείξει ότι θα αρνούνταν να ανταποκριθούν στο άγγελμα της Βασιλείας. Ως αποτέλεσμα, η Ιερουσαλήμ θα καταστρεφόταν, και όσοι Ιουδαίοι θα επιζούσαν από την καταστροφή της πόλης θα οδηγούνταν στην αιχμαλωσία. (Λουκ. 21:20-24) Δυστυχώς, όπως είχε πει ο Ιησούς, οι περισσότεροι άνθρωποι τον απέρριψαν. Πώς αντιδρούν στο άγγελμα της Βασιλείας οι περισσότεροι άνθρωποι εκεί όπου ζείτε; Αν μόνο λίγοι ανταποκρίνονται στις προσπάθειες που καταβάλλετε για να τους διδάξετε την αλήθεια, τι μπορείτε να μάθετε από τα δάκρυα του Ιησού; Προσέξτε άλλα τρία διδάγματα.

12. Τι μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά από τα δάκρυα που έχυνε ο Ιησούς για τους συνανθρώπους του;

¹² Ο Ιεχωβά νοιάζεται για τους ανθρώπους. Τα δάκρυα του Ιησού μάς υπενθυμίζουν πόσο νοιάζεται ο Ιεχωβά για τους ανθρώπους. «Δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρ. 3:9) Εμείς σήμερα δείχνουμε ότι αγαπάμε τους πλησίον μας συνεχίζοντας με αυτοθυσία να προσπαθούμε να αγγίξουμε την καρδιά τους με τα καλά νέα.​—Ματθ. 22:39.d

13, 14. Πώς έδειχνε ο Ιησούς συμπόνια για τους ανθρώπους, και πώς μπορούμε εμείς να καλλιεργούμε αυτή την ιδιότητα;

¹³ Ο Ιησούς εργαζόταν σκληρά στη διακονία. Έδειχνε την αγάπη του για τους ανθρώπους διδάσκοντάς τους σε κάθε ευκαιρία. (Λουκ. 19:47, 48) Τι τον ωθούσε να το κάνει αυτό; Ο Ιησούς ένιωθε συμπόνια για τους ανθρώπους. Κάποιες φορές, ήταν τόσο πολλοί εκείνοι που ήθελαν να τον ακούσουν ώστε ο ίδιος και οι μαθητές του «δεν μπορούσαν ούτε να γευματίσουν». (Μάρκ. 3:20) Σε κάποια περίπτωση, ήταν πρόθυμος να συναντήσει τη νύχτα κάποιον που ήθελε να τον ακούσει επειδή τότε βόλευε εκείνο το άτομο. (Ιωάν. 3:1, 2) Η πλειονότητα εκείνων που άκουσαν τον Ιησού δεν έγιναν τελικά μαθητές του. Αλλά όλοι όσοι τον άκουσαν έλαβαν πλήρη μαρτυρία. Εμείς σήμερα θέλουμε να δώσουμε σε όλους την ευκαιρία να ακούσουν τα καλά νέα. (Πράξ. 10:42) Για να το επιτελέσουμε αυτό, ίσως χρειάζεται να κάνουμε προσαρμογές στη διακονία μας.

¹⁴ Να είστε πρόθυμοι να κάνετε τις αναγκαίες προσαρμογές. Αν βγαίνουμε στο έργο πάντα τις ίδιες ώρες, μπορεί να μη βρίσκουμε κάποιους που θα ανταποκρίνονταν στα καλά νέα. Μια σκαπάνισσα, η Ματίλντα, λέει: «Με τον σύζυγό μου προσπαθούμε να επισκεπτόμαστε τους ανθρώπους σε διάφορες ώρες. Νωρίς το πρωί, κηρύττουμε σε εμπορικό τομέα. Προς το μεσημέρι, που πολλοί κυκλοφορούν, κάνουμε έργο με το σταντ. Αργότερα μέσα στη μέρα, βρίσκουμε περισσότερο κόσμο στο σπίτι». Αντί να τηρούμε αυστηρά ένα πρόγραμμα που βολεύει εμάς, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να προσαρμόσουμε το πρόγραμμά μας ώστε να κηρύττουμε όταν είναι πιθανότερο να βρούμε ανθρώπους. Αν το κάνουμε αυτό, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα ευαρεστείται.

15. Τι συνέβη την τελευταία νύχτα της ζωής του Ιησού, σύμφωνα με τα εδάφια Λουκάς 22:39-44;

¹⁵ Στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ., αργά το βράδυ, ο Ιησούς πήγε στον κήπο της Γεθσημανή. Εκεί, άνοιξε την καρδιά του στον Ιεχωβά. (Διαβάστε Λουκάς 22:39-44) Σε εκείνες τις δύσκολες ώρες, ο Ιησούς «πρόσφερε δεήσεις . . . με δυνατές κραυγές και δάκρυα». (Εβρ. 5:7) Για ποιο πράγμα προσευχήθηκε ο Ιησούς εκείνη την τελευταία νύχτα πριν από τον θάνατό του; Ζήτησε δύναμη για να παραμείνει όσιος στον Ιεχωβά και να κάνει το θέλημά Του. Ο Ιεχωβά άκουσε την οδύνη που εξέφραζε η προσευχή του Γιου του και έστειλε έναν άγγελο να τον ενισχύσει.

16. Γιατί ένιωθε οδύνη ο Ιησούς ενόσω προσευχόταν στον κήπο της Γεθσημανή;

¹⁶ Ο Ιησούς αναμφίβολα έκλαιγε ενόσω προσευχόταν στον κήπο της Γεθσημανή, επειδή ένιωθε οδύνη και μόνο με τη σκέψη ότι θα τον έβλεπαν ως βλάσφημο. Επίσης, είχε συναίσθηση της τεράστιας ευθύνης που σήκωνε στους ώμους του​—να δικαιώσει το όνομα του Πατέρα του. Αν αντιμετωπίζετε μια οδυνηρή κατάσταση η οποία δοκιμάζει την οσιότητά σας στον Ιεχωβά, τι μπορείτε να μάθετε από τα δάκρυα του Ιησού; Προσέξτε άλλα τρία διδάγματα.

17. Τι μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά από το γεγονός ότι απάντησε στις ένθερμες προσευχές του Ιησού;

¹⁷ Ο Ιεχωβά ακούει τις δεήσεις σας. Ο Ιεχωβά άκουσε τις ένθερμες παρακλήσεις του Ιησού. Γιατί; Επειδή το κύριο μέλημα του Ιησού ήταν να μείνει όσιος στον Πατέρα του και να δικαιώσει το όνομά Του. Αν το κύριο μέλημά μας είναι να μείνουμε όσιοι στον Ιεχωβά και να δικαιώσουμε το όνομά του, εκείνος θα απαντήσει στις προσευχές μας για βοήθεια.​—Ψαλμ. 145:18, 19.

18. Πώς μοιάζει ο Ιησούς με συμπονετικό φίλο;

¹⁸ Ο Ιησούς κατανοεί τα αισθήματά σας. Όταν περνάμε στενοχώριες, το εκτιμούμε αφάνταστα αν μας παρηγορεί ένας συμπονετικός φίλος, ιδίως κάποιος που έχει αντιμετωπίσει παρόμοιες δοκιμασίες. Ο Ιησούς είναι αυτός ο φίλος. Ξέρει πώς είναι να νιώθει κάποιος αδύναμος και να χρειάζεται βοήθεια. Κατανοεί την ψυχοσύνθεσή μας και θα φροντίσει να λάβουμε τη στήριξη που χρειαζόμαστε «όταν έχουμε ανάγκη για βοήθεια». (Εβρ. 4:15, 16) Όπως ο Ιησούς δέχτηκε τη βοήθεια ενός αγγέλου στον κήπο της Γεθσημανή, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε τη βοήθεια που παρέχει ο Ιεχωβά, είτε αυτή έρχεται μέσω ενός εντύπου, ενός βίντεο ή μιας ομιλίας είτε μέσω μιας ενθαρρυντικής επίσκεψης από έναν πρεσβύτερο ή έναν ώριμο φίλο.

19. Πώς μπορείτε να πάρετε δύναμη όταν αντιμετωπίζετε μια οδυνηρή δοκιμασία της οσιότητάς σας στον Θεό; Δώστε παράδειγμα.

¹⁹ Ο Ιεχωβά θα σας δώσει την «ειρήνη του Θεού». Πώς μας ενισχύει ο Ιεχωβά; Όταν προσευχόμαστε, λαβαίνουμε την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερβαίνει κάθε κατανόηση». (Φιλιπ. 4:6, 7) Η ειρήνη την οποία δίνει ο Ιεχωβά ηρεμεί την καρδιά μας και σταθεροποιεί τις σκέψεις μας. Προσέξτε πώς αποδείχτηκε αυτό αληθινό στην περίπτωση μιας αδελφής, της Λους. Η ίδια λέει: «Παλεύω με αισθήματα μοναξιάς. Κάποιες φορές, αυτά τα αισθήματα με κάνουν να νομίζω ότι ο Ιεχωβά δεν με αγαπάει. Αλλά όταν συμβαίνει αυτό, λέω αμέσως στον Ιεχωβά πώς νιώθω. Χάρη στην προσευχή, ανακτώ τον έλεγχο των αισθημάτων μου». Όπως δείχνει η εμπειρία της, μπορούμε να βρούμε ειρήνη μέσω της προσευχής.

20. Ποια διδάγματα πήραμε από τα δάκρυα του Ιησού;

²⁰ Τι παρηγορητικά και πρακτικά διδάγματα μπορούμε να πάρουμε από τα δάκρυα του Ιησού! Μας δίνεται η υπενθύμιση να στηρίζουμε τους φίλους μας που πενθούν και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά και ο Ιησούς θα στηρίξουν εμάς αν χάσουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Υποκινούμαστε να κηρύττουμε και να διδάσκουμε με συμπόνια επειδή ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός εκδηλώνουν αυτή την τρυφερή ιδιότητα. Και βρίσκουμε παρηγοριά γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά και ο αγαπητός του Γιος καταλαβαίνουν πώς νιώθουμε, κατανοούν τις αδυναμίες μας και θέλουν να μας βοηθήσουν να υπομείνουμε. Ας συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε όσα μάθαμε ως την ημέρα που ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει τη συγκινητική του υπόσχεση να «εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια [μας]»!​—Αποκ. 21:4.