Κεφάλαιο 124
Παράδοση για Εκτέλεση
ΟΤΑΝ ο Πιλάτος, υποκινημένος από την ήρεμη αξιοπρέπεια του βασανισμένου Ιησού, προσπαθεί ξανά να τον ελευθερώσει, οι αρχιερείς εξαγριώνονται ακόμα περισσότερο. Είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα να εμποδίσει τον πονηρό τους σκοπό. Έτσι, ξαναρχίζουν να κραυγάζουν: ‘Κρέμασέ τον! Κρέμασέ τον!’
‘Πάρτε τον εσείς και κρεμάστε τον’, αποκρίνεται ο Πιλάτος. (Σε αντίθεση με τους προηγούμενους ισχυρισμούς τους, οι Ιουδαίοι ίσως να έχουν την εξουσία να θανατώνουν εγκληματίες για θρησκευτικά αδικήματα που είναι αρκετά σοβαρά.) Έπειτα, για πέμπτη τουλάχιστον φορά, ο Πιλάτος δηλώνει ότι ο Ιησούς είναι αθώος, λέγοντας: ‘Εγώ δεν βρίσκω κανένα σφάλμα σ’ αυτόν’.
Οι Ιουδαίοι, επειδή βλέπουν ότι οι πολιτικές τους κατηγορίες δεν έφεραν αποτελέσματα, καταφεύγουν πάλι στη θρησκευτική κατηγορία της βλασφημίας την οποία είχαν χρησιμοποιήσει πριν από ώρες, όταν ο Ιησούς δικαζόταν μπροστά στο Σάνχεδριν. ‘Εμείς έχουμε ένα νόμο’, λένε, ‘και, σύμφωνα μ’ αυτόν το νόμο, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να πεθάνει, επειδή έκανε τον εαυτό του γιο του Θεού’.
Αυτή η κατηγορία είναι καινούρια για τον Πιλάτο και τον φοβίζει ακόμα περισσότερο. Μέχρι τώρα έχει αντιληφθεί ότι ο Ιησούς δεν είναι συνηθισμένος άνθρωπος, όπως μάλιστα δείχνει το όνειρο της γυναίκας του και η αξιοσημείωτα ισχυρή προσωπικότητα του Ιησού. Αλλά ‘γιος του Θεού’; Ο Πιλάτος γνωρίζει ότι ο Ιησούς είναι από τη Γαλιλαία. Ωστόσο, είναι δυνατόν να είχε ζήσει και προηγουμένως; Ο Πιλάτος τον βάζει ξανά μέσα στο αρχοντικό και τον ρωτάει: ‘Από πού είσαι;’
Ο Ιησούς παραμένει σιωπηλός. Πρωτύτερα είχε πει στον Πιλάτο ότι είναι βασιλιάς, αλλά ότι η Βασιλεία του δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου. Τώρα, οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση δεν θα ωφελούσε σε τίποτα. Όμως η περηφάνια του Πιλάτου πληγώνεται επειδή ο Ιησούς αρνείται να απαντήσει, κι έτσι θυμώνει ξαφνικά με τον Ιησού και του λέει: ‘Σ’ εμένα δεν μιλάς; Δεν ξέρεις πως εγώ έχω εξουσία να σ’ αφήσω ελεύθερο κι έχω εξουσία να σε κρεμάσω;’
‘Δεν θα είχες καμιά εξουσία πάνω μου αν δεν σου είχε δοθεί από ψηλά’, αποκρίνεται ο Ιησούς με σεβασμό. Αναφέρεται στο γεγονός ότι ο Θεός παραχωρεί εξουσία στους ανθρώπινους κυβερνήτες για να χειρίζονται τις γήινες υποθέσεις. Ο Ιησούς προσθέτει: ‘Γι’ αυτό, ο άνθρωπος που με παρέδωσε σ’ εσένα έχει μεγαλύτερη αμαρτία’. Πράγματι, ο αρχιερέας Καϊάφας και οι συνεργοί του, καθώς και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, όλοι φέρουν μεγαλύτερη ευθύνη από τον Πιλάτο για την άδικη μεταχείριση του Ιησού.
Επειδή ο Πιλάτος εντυπωσιάζεται ακόμα περισσότερο από τον Ιησού και επειδή φοβάται ότι ο Ιησούς μπορεί να έχει θεϊκή προέλευση, ξαναρχίζει να κάνει προσπάθειες για να τον ελευθερώσει. Οι Ιουδαίοι όμως εναντιώνονται στον Πιλάτο. Επαναλαμβάνουν την πολιτική τους κατηγορία, απειλώντας τον με πανουργία: ‘Αν ελευθερώσεις αυτόν τον άνθρωπο, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα. Όποιος κάνει τον εαυτό του βασιλιά μιλάει εναντίον του Καίσαρα’.
Παρά το ότι αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις, ο Πιλάτος φέρνει τον Ιησού έξω ακόμα μια φορά. ‘Να ο βασιλιάς σας!’ κάνει άλλη μια έκκληση.
‘Πάρ’ τον απ’ εδώ! Πάρ’ τον απ’ εδώ! Κρέμασέ τον!’
‘Το βασιλιά σας να κρεμάσω;’ ρωτάει ο Πιλάτος απεγνωσμένα.
Οι Ιουδαίοι έχουν δεινοπαθήσει από τη διακυβέρνηση των Ρωμαίων. Πραγματικά, απεχθάνονται την κυριαρχία της Ρώμης! Παρ’ όλα αυτά, οι αρχιερείς λένε υποκριτικά: ‘Εμείς δεν έχουμε άλλο βασιλιά από τον Καίσαρα’.
Επειδή ο Πιλάτος φοβάται για την πολιτική του θέση και τη φήμη του, υποκύπτει τελικά στις σφοδρές απαιτήσεις των Ιουδαίων. Παραδίδει τον Ιησού. Οι στρατιώτες βγάζουν από τον Ιησού τον πορφυρό μανδύα και τον ντύνουν με τα δικά του ιμάτια. Όταν παίρνουν τον Ιησού για να τον πάνε εκεί που θα κρεμαστεί, τον αναγκάζουν να μεταφέρει το ξύλο του βασανισμού του.
Τώρα είναι αργά το πρωί της Παρασκευής 14 Νισάν· ίσως πλησιάζει μεσημέρι. Ο Ιησούς είναι άυπνος από νωρίς το πρωί της Πέμπτης, και έχει υποφέρει τη μια οδυνηρή εμπειρία μετά την άλλη. Δικαιολογημένα, η δύναμή του γρήγορα εξαντλείται κάτω από το βάρος του ξύλου. Έτσι, αναγκάζουν έναν περαστικό, κάποιον Σίμωνα από την Κυρήνη της Αφρικής, να μεταφέρει το ξύλο αντί να το μεταφέρει ο Ιησούς. Καθώς προχωρούν, πολλοί άνθρωποι ακολουθούν, συμπεριλαμβανομένων και γυναικών που χτυπιούνται από τη λύπη και θρηνούν τον Ιησού.
Γυρίζοντας προς τις γυναίκες, ο Ιησούς λέει: ‘Κόρες της Ιερουσαλήμ, πάψτε να θρηνείτε για μένα. Αντίθετα, θρηνήστε για τον εαυτό σας και για τα παιδιά σας· επειδή έρχονται μέρες που οι άνθρωποι θα λένε: «Ευτυχισμένες είναι οι στείρες γυναίκες και οι κοιλιές που δεν γέννησαν και οι μαστοί που δεν θήλασαν!» Γιατί, αν κάνουν αυτά τα πράγματα όταν το δέντρο είναι χλωρό, τι θα συμβεί όταν αυτό ξεραθεί;’
Ο Ιησούς αναφέρεται στο δέντρο του ιουδαϊκού έθνους, που ακόμα έχει κάποια χλωρότητα ζωής λόγω της παρουσίας του Ιησού και της ύπαρξης ενός υπολοίπου που πιστεύει σ’ αυτόν. Αλλά, όταν αυτά αφαιρεθούν από το έθνος, το μόνο που θα μείνει θα είναι ένα πνευματικά νεκρό δέντρο, ναι, μια ξερή εθνική οργάνωση. Πόσους λόγους θα έχουν για θρήνο όταν το ιουδαϊκό έθνος αφανιστεί από τα ρωμαϊκά στρατεύματα, που θα υπηρετούν ως εκτελεστές του Θεού! Ιωάννης 19:6-17· 18:31· Λουκάς 23:24-31· Ματθαίος 27:31, 32· Μάρκος 15:20, 21.
▪ Ποια κατηγορία προβάλλουν οι θρησκευτικοί ηγέτες εναντίον του Ιησού, όταν οι πολιτικές τους κατηγορίες δεν φέρνουν αποτελέσματα;
▪ Γιατί τώρα ο Πιλάτος φοβάται ακόμα περισσότερο;
▪ Ποιοι φέρουν τη μεγαλύτερη αμαρτία για ό,τι παθαίνει ο Ιησούς;
▪ Τελικά, πώς αναγκάζουν οι ιερείς τον Πιλάτο να παραδώσει τον Ιησού για να εκτελεστεί;
▪ Τι λέει ο Ιησούς στις γυναίκες που θρηνούν γι’ αυτόν, και τι εννοεί όταν μιλάει για το δέντρο που είναι ‘χλωρό’ και μετά ‘ξεραίνεται’;