Φωνή — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

ΦΩΝΗ

Οι ήχοι που παράγουν διάφορα πρόσωπα καθώς μιλούν, τραγουδούν και τα λοιπά, όπως επίσης οι ήχοι που βγάζουν τα ζώα, προσδιορίζονται στις Γραφές με την εβραϊκή λέξη κωλ, την αντίστοιχη αραμαϊκή λέξη καλ και τη λέξη φωνή του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. (Γε 3:8, 10· 21:17· Ιωβ 4:10· Δα 4:31· Ματ 27:46) Εκτός από «φωνή», η λέξη κωλ μπορεί επίσης να σημαίνει «βροντή», «ήχος», «θόρυβος», «νέα», και ούτω καθεξής. (Γε 45:16· Εξ 9:28· 20:18· 32:17) Παρόμοια, η λέξη φωνή μπορεί να έχει και άλλες έννοιες, όπως «ήχος», «κραυγή», «ομιλία» και «σάλπισμα».—Ιωα 3:8· Πρ 19:34· 1Κο 14:10, 11· Απ 8:13.

Πνευματικά Πρόσωπα. Ο απόστολος Παύλος κάνει λόγο για τις «γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων», δείχνοντας ότι τα πνευματικά πρόσωπα χρησιμοποιούν γλώσσα και ομιλία. (1Κο 13:1) Οι άγγελοι, και ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός, έχουν ακουστεί να μιλούν χρησιμοποιώντας φθόγγους και γλώσσες που ακούν και καταλαβαίνουν οι άνθρωποι. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτή είναι η φωνή με την οποία επικοινωνούν μεταξύ τους στους ουρανούς, διότι χρειάζεται να υπάρχει ατμόσφαιρα όπως αυτή που περιβάλλει τη γη για να μεταδοθούν τα ηχητικά φωνητικά κύματα τα οποία μπορεί να ακούσει και να καταλάβει το ανθρώπινο αφτί.

Συνεπώς, όποτε ο Θεός ή οι άγγελοι μίλησαν με φωνή εις επήκοον των ανθρώπων, επρόκειτο για φανέρωση της ομιλίας τους μέσω μετατροπής σε ηχητικά κύματα, όπως ακριβώς οι εμφανίσεις αγγέλων ενώπιον ανθρώπων προϋπέθεταν είτε υλοποίηση είτε μετάδοση μιας οπτικής εικόνας στην ανθρώπινη διάνοια. Σήμερα, ακόμη και οι επιστήμονες, που είναι άνθρωποι, μπορούν να μετατρέψουν το πρότυπο των ηχητικών κυμάτων της φωνής ενός ατόμου σε ηλεκτρικούς παλμούς και να τους μεταδώσουν σε έναν δέκτη, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να τους ξανακάνει ήχους πολύ παρόμοιους με τη φωνή του ατόμου.

Έχουν ακούσει πράγματι κάποιοι άνθρωποι τη φωνή του ίδιου του Θεού;

Τρεις φορές, όπως έχει καταγραφεί στο Γραφικό υπόμνημα, ο Ιεχωβά μίλησε έτσι ώστε να τον ακούσουν άνθρωποι. Πρόκειται για τις εξής περιπτώσεις: (1) Κατά το βάφτισμα του Ιησού (29 Κ.Χ.), όταν ο Ιεχωβά είπε: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». Τόσο ο Ιησούς όσο και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής άκουσαν αναμφίβολα αυτή τη φωνή. (Ματ 3:17· Μαρ 1:11· Λου 3:22) (2) Κατά τη μεταμόρφωση του Ιησού (32 Κ.Χ.), παρόντων των αποστόλων Πέτρου, Ιακώβου και Ιωάννη, όταν ειπώθηκαν ουσιαστικά τα ίδια λόγια. (Ματ 17:5· Μαρ 9:7· Λου 9:35) (3) Το 33 Κ.Χ., λίγο πριν από το τελευταίο Πάσχα του Ιησού, όταν, σε απάντηση του αιτήματος του Ιησού να δοξάσει ο Θεός το όνομά του, μια φωνή από τον ουρανό είπε: «Και το δόξασα και πάλι θα το δοξάσω». Το πλήθος νόμισε ότι είχε γίνει βροντή ή ότι είχε μιλήσει στον Ιησού κάποιος άγγελος.—Ιωα 12:28, 29.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός φανερώθηκε μέσω ήχων ομιλίας που μπορούσαν να ακούσουν και να καταλάβουν οι υπηρέτες του. Φαίνεται ότι στο τελευταίο περιστατικό το πλήθος δεν άκουσε τη φωνή ευδιάκριτα, δεδομένου ότι κάποιοι την παρέβαλαν με βροντή. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ο Ιεχωβά ήταν αναμφίβολα αυτός που μίλησε, εφόσον ο Ιησούς, τον οποίο αφορούσαν αυτές οι δηλώσεις, ήταν ο ίδιος ο Γιος του Θεού, αυτός που είχε τη στενότερη σχέση με τον Πατέρα από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα.—Ματ 11:27.

Μιλώντας σε μια ομάδα άπιστων Ιουδαίων, γύρω στο Πάσχα του 31 Κ.Χ., ο Ιησούς τούς είπε: «Επίσης, ο Πατέρας που με έστειλε έχει δώσει ο ίδιος μαρτυρία για εμένα. Εσείς ούτε τη φωνή του έχετε ακούσει ποτέ ούτε τη μορφή του έχετε δει· και ο λόγος του δεν παραμένει σε εσάς, επειδή αυτόν που απέστειλε δεν τον πιστεύετε». (Ιωα 5:37, 38) Αυτό το άπιστο πλήθος δεν είχε ακούσει ποτέ τη φωνή του Θεού ούτε υπάκουαν στο λόγο του ή έστω στην ολοφάνερη μαρτυρία που λάβαιναν μέσω της υποστήριξης που παρείχε ο Θεός στα έργα του Ιησού. Εκτός αυτού, προφανώς μόνο ο Ιησούς και ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είχαν ακούσει τη φωνή του Ιεχωβά, διότι τα τελευταία δύο περιστατικά κατά τα οποία μίλησε ο Ιεχωβά δεν είχαν λάβει χώρα ακόμη.

Η μνεία της “φωνής” του Ιεχωβά στην Αγία Γραφή εννοεί μερικές φορές την εξουσία που αποπνέει η προσταγή του, δεδομένου ότι πρόκειται για “τη φωνή του Παντοδύναμου Θεού”.—Ιεζ 10:5, RS, ΒΑΜ.

Αγγελικές φωνές. Σε άλλες περιπτώσεις κατά τις οποίες “μίλησε” ο Θεός χρησιμοποιήθηκαν άγγελοι ως εκπρόσωποί του για να επιτευχθεί το ακουστικό αποτέλεσμα. Άγγελοι που εκπροσωπούσαν τον Θεό μίλησαν προς τον Μωυσή στο Όρος Χωρήβ και προς τον Ισραήλ, που είχε συγκεντρωθεί κοντά στους πρόποδες του βουνού. (Εξ 34:4-7· 20:1-17· Γα 3:19) Μερικές φορές αυτοί οι άγγελοι δεν εμφανίζονταν με κάποια ορατή μορφή, όπως στην περίπτωση κατά την οποία η φωνή ακούστηκε από το βουνό που σειόταν και έβγαζε καπνούς. (Εξ 20:18, 19· Δευ 4:11, 12· Εβρ 12:18, 19) Ενίοτε εμφανίζονταν σε οράματα (Δα 8:1, 15, 16· Απ 14:15-18) και σε αρκετές περιπτώσεις υλοποιούνταν προσλαμβάνοντας ανθρώπινη μορφή για να μεταδώσουν προφορικά αγγέλματα σε ανθρώπους.—Γε 18:1-3, 20· 19:1· Ιη 5:13-15.

Τι Σημαίνει να Ακούμε τη Φωνή του Θεού. Το να “ακούμε τη φωνή του Θεού” δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συλλαμβάνουμε ακουστικά μια κατά γράμμα φωνή. Τις περισσότερες φορές σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε και ακούμε με υπακοή τα όσα έχει κάνει ο Θεός να γραφτούν στο Λόγο του και να μεταδοθούν μέσω των επίγειων υπηρετών του που τον εκπροσωπούν. (1Ιω 2:3, 4) Επομένως, η λέξη «φωνή» εφαρμόζεται σε «κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Ιεχωβά», στις εντολές του που μεταδίδονται σε κάποιον είτε προφορικά από τον ίδιο τον Θεό, από αγγέλους ή από ανθρώπους είτε μέσω των θεόπνευστων συγγραμμάτων.—Ψλ 103:20· Ματ 4:4· βλέπε ΥΠΑΚΟΗ.

Τι Σημαίνει να Ακούμε τη Φωνή του Ιησού. Ο Ιησούς Χριστός είπε ότι είναι «ο καλός ποιμένας» του οποίου τα πρόβατα «ακούν τη φωνή του . . . και τα πρόβατα τον ακολουθούν, επειδή γνωρίζουν τη φωνή του. . . . δεν γνωρίζουν τη φωνή των ξένων». (Ιωα 10:2-5, 11) Αυτοί που είναι «πρόβατα» του Χριστού «γνωρίζουν» τη φωνή του με την έννοια ότι αναγνωρίζουν και δέχονται ως αληθινά τα όσα λέει ο Χριστός και είναι καταγραμμένα στην Αγία Γραφή. Αρνούνται να δεχτούν τη διδασκαλία “των ξένων”, των ψεύτικων ποιμένων. «Ακούν» τη φωνή του με την έννοια ότι υπακούν στις εντολές του, οι οποίες εκτίθενται στις Γραφές. (Ιωα 15:10, 15) Εφόσον ο Χριστός Ιησούς είναι ο Πρώτιστος Εκπρόσωπος του Θεού, ο οποίος ακούει πάντα τη φωνή του Ιεχωβά και μιλάει όπως τον κατευθύνει ο Ιεχωβά, όποιος ακολουθεί τον Χριστό θα είναι σε ενότητα με τον Ιεχωβά.—Ιωα 5:19· 1Ιω 2:6.

Η φωνή του αναστημένου Ιησού Χριστού. Μετά την ανάσταση και την ανάληψή του, ο Χριστός εμφανίστηκε στον Σαύλο από την Ταρσό (τον μετέπειτα απόστολο Παύλο), μιλώντας του με φωνή που κατάλαβε εκείνος, αλλά όχι και οι άντρες οι οποίοι τον συνόδευαν. (Πρ 9:1-9· 22:6-11· 26:12-18) Στο εδάφιο Πράξεις 9:7, η αφήγηση αναφέρει ότι οι άντρες που ήταν με τον Σαύλο άκουσαν “κάποια φωνή [«κάποιον ήχο», Da, Ro, υποσημειώσεις]”. Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο λέει εδώ ἀκούοντες . . . τῆς φωνῆς, χρησιμοποιεί δηλαδή τη γενική πτώση της λέξης φωνή. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι άντρες άκουσαν μόνο τον ήχο της φωνής, αλλά δεν κατάλαβαν. Όταν αργότερα ο Παύλος αφηγήθηκε αυτή την εμπειρία, είπε ότι οι άντρες «δεν άκουσαν τη φωνή εκείνου που μιλούσε». (Πρ 22:9) Σε αυτό το απόσπασμα χρησιμοποιείται η αιτιατική πτώση, φωνήν. Αυτό μπορεί να εννοεί ότι, αν και τα αφτιά τους συνέλαβαν τον ήχο, δεν άκουσαν τη φωνή ως ευδιάκριτες λέξεις τις οποίες καταλάβαιναν, όπως τις κατάλαβε ο Σαύλος στον οποίο μιλούσε ο Χριστός.

Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης σχετικά με τη σύναξη των χρισμένων αγίων του Θεού, είπε τα εξής: «Ο ίδιος ο Κύριος [Ιησούς Χριστός] θα κατεβεί από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού». (1Θε 4:16) Η λέξη «αρχάγγελος» σημαίνει «αρχηγός των αγγέλων» ή «πρώτιστος άγγελος». Η έκφραση του Παύλου «φωνή αρχαγγέλου» εστιάζει προφανώς την προσοχή στην εξουσία που θα αποπνέει η προστακτική φωνή του Ιησού. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, φανέρωσε την εξουσία με την οποία τον είχε περιβάλει ο Θεός, λέγοντας: «Διότι όπως ο Πατέρας έχει ζωή μέσα του, έτσι έχει δώσει και στον Γιο να έχει ζωή μέσα του. Και του έχει δώσει εξουσία να κάνει κρίση, επειδή είναι Γιος ανθρώπου. . . . Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν».—Ιωα 5:26-29.

Χρήση της Ανθρώπινης Φωνής. Η φωνή, όπως και η γλώσσα, είναι δώρο του Θεού. Επομένως, πρέπει να υψώνεται προς αίνο του Θεού. Αυτό μπορεί να γίνει αν κάποιος μιλάει για «τα μεγαλεία του Θεού», εποικοδομεί τους άλλους με πληροφορίες από το Λόγο της αλήθειας του Θεού ή αναπέμπει ύμνους αίνου και ευχαριστίας.—Πρ 2:11· Ψλ 42:4· 47:1· 98:5· Εφ 5:19· Κολ 3:16.

Ο Θεός ακούει τη φωνή των υπηρετών του. Όσοι υπηρετούν τον Θεό με πνεύμα και αλήθεια μπορούν να τον επικαλούνται με την πεποίθηση ότι εκείνος ακούει τη φωνή τους, ανεξάρτητα από τη γλώσσα στην οποία τον επικαλούνται. Επιπλέον, έστω και αν δεν χρησιμοποιούν την κατά γράμμα φωνή, αλλά απευθύνουν το αίτημά τους στον Θεό σιωπηλά, ο Θεός, που γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, «ακούει» ή δίνει προσοχή. (Ψλ 66:19· 86:6· 116:1· 1Σα 1:13· Νε 2:4) Ο Θεός ακούει τους ταλαιπωρημένους που κραυγάζουν προς αυτόν για βοήθεια, όπως επίσης ακούει τη φωνή και γνωρίζει τις προθέσεις των ανθρώπων που του εναντιώνονται και μηχανεύονται κακό εναντίον των υπηρετών του.—Γε 21:17· Ψλ 55:18, 19· 69:33· 94:9-11· Ιερ 23:25.

Άψυχα Πράγματα. Ανάμεσα στα πολυάριθμα δημιουργήματα του Θεού, πολλά δεν παράγουν ήχο φωνής. Εντούτοις, η εβραϊκή λέξη κωλ («φωνή», «ήχος») χρησιμοποιείται σε σχέση με τη μαρτυρία που δίνουν αυτά τα άφωνα πράγματα για το μεγαλείο του Δημιουργού τους. (Ψλ 19:1-4) Για την προσωποποιημένη σοφία λέγεται ότι «εκπέμπει τη φωνή της» στις πλατείες, όντας διαθέσιμη σε όλους όσους την αναζητούν, ο δε Θεός έχει κάνει να διακηρυχτεί η σοφία ενώπιον όλων, ώστε να μην υπάρχει καμιά δικαιολογία για όποιον δεν ακούει.—Παρ 1:20-30.

Μεταφορική Χρήση. Η οδύνη των κατοίκων της Ιερουσαλήμ ενόψει της βαβυλωνιακής επίθεσης παραβάλλεται με τη λυπημένη φωνή άρρωστης γυναίκας, η δε «φωνή της κόρης της Σιών» παρομοιάζεται με τη φωνή γυναίκας που γεννάει το πρώτο της παιδί. (Ιερ 4:31) Ο εχθρός θα υποβίβαζε την Ιερουσαλήμ τόσο πολύ ώστε οποιαδήποτε λόγια πρόφερε αυτή με τη φωνή της θα έρχονταν από χαμηλά, από την υποβιβασμένη θέση της, σαν να βρισκόταν αυτή στο χώμα, και η φωνή της θα έμοιαζε με τη χαμηλή φωνή πνευματιστικού μεσάζοντα. (Ησ 29:4) Μέσω του προφήτη Ιερεμία, ο Θεός προφήτευσε επίσης ότι η Αίγυπτος επρόκειτο να κατατροπωθεί από τους Βαβυλωνίους, οι οποίοι θα έρχονταν με βία, σαν ξυλοκόποι, για να την κόψουν. Θα κειτόταν στο έδαφος, βαθιά ταπεινωμένη, κλαίγοντας σιγανά και βογκώντας, και η «φωνή» της θα ήταν χαμηλή σαν το σφυριχτό ήχο που βγάζει το φίδι καθώς οπισθοχωρεί.—Ιερ 46:22.