Κεφάλαιο 89

Μια Αποστολή Ελέους στην Ιουδαία

ΜΕΡΙΚΕΣ εβδομάδες νωρίτερα, στη διάρκεια της Γιορτής της Αφιέρωσης στην Ιερουσαλήμ, οι Ιουδαίοι προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Ιησού. Έτσι εκείνος ταξίδεψε προς τα βόρεια, προφανώς προς μια περιοχή που δεν ήταν μακριά από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας.

Πρόσφατα, κατευθύνθηκε και πάλι προς τα νότια, για την Ιερουσαλήμ, κηρύττοντας στο δρόμο στα χωριά της Περαίας, μιας περιοχής ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού. Αφού λέει την παραβολή για τον πλούσιο και τον Λάζαρο, συνεχίζει να διδάσκει τους μαθητές του πράγματα που είχε διδάξει νωρίτερα, όταν ήταν στη Γαλιλαία.

Λέει, για παράδειγμα, ότι θα συνέφερε περισσότερο κάποιον ‘να του κρεμάσουν μια μυλόπετρα από το λαιμό και να τον ρίξουν στη θάλασσα’, παρά να κάνει έναν από ‘τους μικρούς’ του Θεού να προσκόψει. Δίνει επίσης έμφαση στην ανάγκη για συγχωρητικότητα, εξηγώντας: ‘Ακόμη κι αν [ένας αδελφός] αμαρτήσει εναντίον σου εφτά φορές τη μέρα και επιστρέψει εφτά φορές σ’ εσένα λέγοντας, «Μετανοώ», πρέπει να τον συγχωρήσεις’.

Όταν οι μαθητές τον παρακαλούν, ‘Δώσε μας περισσότερη πίστη’, ο Ιησούς απαντάει: ‘Αν είχατε πίστη όση ένας σπόρος σιναπιού, θα λέγατε σ’ αυτή τη μουριά, «Ξεριζώσου και φυτέψου στη θάλασσα!», κι εκείνη θα σας υπάκουε’. Έτσι ακόμη και λίγη πίστη μπορεί να επιτελέσει μεγάλα πράγματα.

Κατόπιν, ο Ιησούς περιγράφει μια ρεαλιστική κατάσταση που δείχνει παραστατικά την κατάλληλη στάση ενός δούλου του παντοδύναμου Θεού. ‘Ποιος από σας που έχει ένα δούλο ο οποίος οργώνει ή βόσκει το κοπάδι’, παρατηρεί ο Ιησούς, ‘θα του πει όταν έρθει στο σπίτι από το χωράφι, «Έλα εδώ αμέσως και κάθησε στο τραπέζι»; Δεν θα του πει μάλλον, «Ετοίμασέ μου κάτι για να δειπνήσω, ζώσου την ποδιά και υπηρέτησέ με ώσπου να φάω και να πιω, και μετά μπορείς κι εσύ να φας και να πιεις»; Μήπως θα νιώθει ευγνωμοσύνη για το δούλο επειδή αυτός έκανε ό,τι του ανατέθηκε; Έτσι κι εσείς, όταν έχετε κάνει όλα όσα σας έχουν ανατεθεί, να λέτε: «Είμαστε ανάξιοι δούλοι. Αυτά που κάναμε ήταν αυτά που έπρεπε να κάνουμε»’. Έτσι, οι δούλοι του Θεού δεν πρέπει ποτέ να αισθάνονται ότι κάνουν χάρη στον Θεό με το να τον υπηρετούν. Απεναντίας, πρέπει να θυμούνται πάντα το προνόμιο που έχουν να τον λατρεύουν ως έμπιστα μέλη του σπιτικού του.

Προφανώς, λίγο μετά την αφήγηση αυτής της παραβολής από τον Ιησού φτάνει ένας αγγελιοφόρος. Τον έστειλαν οι αδελφές του Λάζαρου, η Μαρία και η Μάρθα, που μένουν στη Βηθανία της Ιουδαίας. ‘Κύριε, δες! εκείνος που αγαπάς είναι άρρωστος’, λέει ο αγγελιοφόρος.

Ο Ιησούς απαντάει: ‘Αυτή η αρρώστια δεν είναι για να φέρει το θάνατο, αλλά είναι για τη δόξα του Θεού, ώστε μέσω αυτής να δοξαστεί ο Γιος του Θεού’. Αφού μένει δυο μέρες εκεί που βρίσκεται, ο Ιησούς λέει στους μαθητές του: ‘Ας ξαναπάμε στην Ιουδαία’. Ωστόσο, εκείνοι του υπενθυμίζουν: ‘Ραβί, μόλις πρόσφατα οι Ιουδαίοι γύρευαν να σε λιθοβολήσουν, και σκοπεύεις να πας πάλι εκεί;’

‘Δεν είναι δώδεκα οι ώρες της μέρας;’ ρωτάει τότε ο Ιησούς. ‘Αν περπατάει κανείς τη μέρα, δεν σκοντάφτει σε τίποτα, επειδή βλέπει το φως αυτού του κόσμου. Αλλά αν περπατάει κανείς τη νύχτα, σκοντάφτει σε κάτι, επειδή το φως δεν είναι μέσα του’.

Αυτό που προφανώς εννοεί ο Ιησούς είναι ότι ‘οι ώρες της μέρας’, δηλαδή ο χρόνος που παραχώρησε ο Θεός για την επίγεια διακονία του Ιησού, δεν έχουν περάσει ακόμη και, μέχρι να περάσουν, δεν μπορεί να τον βλάψει κανείς. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσει στο πλήρες το λίγο χρόνο ‘μέρας’ που του απομένει, αφού μετά θα έρθει η ‘νύχτα’, όταν θα τον έχουν σκοτώσει οι εχθροί του.

Ο Ιησούς προσθέτει: ‘Ο Λάζαρος, ο φίλος μας, έπεσε να ξεκουραστεί, αλλά πηγαίνω εκεί να τον ξυπνήσω από τον ύπνο’.

Νομίζοντας προφανώς πως ο Λάζαρος ξεκουράζεται με το να κοιμάται και πως αυτό είναι ένα θετικό σημάδι ότι θα αναρρώσει, οι μαθητές αποκρίνονται: ‘Κύριε, αν έπεσε να ξεκουραστεί, θα γίνει καλά’.

Τότε ο Ιησούς τούς λέει ξεκάθαρα: ‘Ο Λάζαρος πέθανε, και χαίρομαι για λογαριασμό σας που δεν ήμουν εκεί, ώστε να πιστέψετε. Αλλ’ ας πάμε σ’ αυτόν’.

Συνειδητοποιώντας ότι τον Ιησού μπορεί να τον σκοτώσουν στην Ιουδαία, αλλά θέλοντας, παρ’ όλα αυτά, να τον υποστηρίξει, ο Θωμάς παροτρύνει τους άλλους μαθητές: ‘Ας πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του’. Έτσι με κίνδυνο της ζωής τους, οι μαθητές συνοδεύουν τον Ιησού σ’ αυτή την αποστολή ελέους στην Ιουδαία. Λουκάς 13:22· 17:1-10· Ιωάννης 10:22, 31, 40-42· 11:1-16.

▪ Πού κήρυττε ο Ιησούς πρόσφατα;

▪ Ποιες διδασκαλίες επαναλαμβάνει ο Ιησούς, και ποια ρεαλιστική κατάσταση περιγράφει για να δείξει παραστατικά ποιο σημείο;

▪ Τι νέα μαθαίνει ο Ιησούς, και τι εννοεί με τις λέξεις ‘μέρα’ και ‘νύχτα’;

▪ Τι εννοεί ο Θωμάς όταν λέει, ‘Ας πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί του’;