Ο Ιεχωβά Είναι Βοηθός Μου
‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:6, ΜΝΚ.
1, 2. (α) Τόσο ο ψαλμωδός όσο και ο απόστολος Παύλος ποια πεποίθηση εξέφρασαν στον Ιεχωβά; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται;
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ αποτελεί αστείρευτη πηγή βοήθειας. Ο ψαλμωδός το ήξερε αυτό από την πείρα που είχε και μπορούσε να πει: ‘Ο Ιεχωβά είναι υπέρ εμού· δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;’ (Ψαλμός 118:6) Παρόμοια αισθήματα εξέφρασε ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε τη θεόπνευστη επιστολή του προς τους Εβραίους Χριστιανούς.
2 Παραθέτοντας, προφανώς, τα λόγια του ψαλμωδού από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, ο Παύλος είπε στους Εβραίους συλλάτρεις του: ‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’ (Εβραίους 13:6, ΜΝΚ) Γιατί έγραψε ο απόστολος μ’ αυτόν τον τρόπο; Και τι μπορούμε να μάθουμε από τα συμφραζόμενα;
Ανάγκη για τη Βοήθεια του Ιεχωβά
3. (α) Κάτω από ποιες περιστάσεις αποδείχτηκε ότι ο Ιεχωβά ήταν Βοηθός του Παύλου; (β) Γιατί οι Εβραίοι Χριστιανοί χρειάζονταν ιδιαίτερα τον Ιεχωβά για Βοηθό τους;
3 Ο Παύλος ήταν ένας αυτοθυσιαστικός μάρτυρας που είχε αποδείξεις για το ότι ο Ιεχωβά ήταν Βοηθός του. Ο Θεός βοήθησε τον απόστολο ενόψει πολλών δυσκολιών. Τον Παύλο τον φυλάκισαν, τον έδειραν και τον λιθοβόλησαν. Στα ταξίδια που έκανε ως Χριστιανός διάκονος, ναυάγησε και αντιμετώπισε πολλούς άλλους κινδύνους. Είχε συνηθίσει να κουράζεται, να μένει ξάγρυπνος τις νύχτες, να πεινάει, να διψάει, ακόμη και να μένει γυμνός. «Εκτός των εξωτερικών», είπε ο ίδιος, υπάρχει «ο καθ’ ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών, η μέριμνα πασών των εκκλησιών». (2 Κορινθίους 11:24-29) Ο Παύλος έδειχνε αυτού του είδους το ενδιαφέρον για τους Εβραίους Χριστιανούς. Οι μέρες που απέμεναν για την Ιερουσαλήμ ήταν μετρημένες, και οι Ιουδαίοι αδελφοί και αδελφές του αποστόλου, που ζούσαν στην Ιουδαία, επρόκειτο να αντιμετωπίσουν μεγάλες δοκιμασίες της πίστης τους. (Δανιήλ 9:24-27· Λουκάς 21:5-24) Θα χρειαζόταν, λοιπόν, να έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους.
4. Ποια βασική παρότρυνση παρουσιάζεται σ’ ολόκληρη την προς Εβραίους επιστολή;
4 Στην αρχή της επιστολής του προς τους Εβραίους Χριστιανούς, ο Παύλος τούς έδειξε ότι θα είχαν τη θεϊκή βοήθεια μόνο αν άκουγαν τον Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. (Εβραίους 1:1, 2) Αυτό το ζήτημα αναπτύχθηκε στην επιστολή. Παραδείγματος χάρη, για να υποστηρίξει αυτή τη συμβουλή, ο απόστολος υπενθύμισε στους αναγνώστες του ότι οι Ισραηλίτες τιμωρήθηκαν για ανυπακοή στην έρημο. Πόσο δυσκολότερο θα ήταν να διαφύγουν οι Εβραίοι Χριστιανοί την τιμωρία, αν απέρριπταν τα όσα τους είπε ο Θεός μέσω του Ιησού και γίνονταν αποστάτες που προσκολλούνταν στο Μωσαϊκό Νόμο ο οποίος είχε παραμεριστεί από τη θυσία του Χριστού!—Εβραίους 12:24-27.
Η Αδελφική Αγάπη σε Δράση
5. (α) Ποιες άλλες συμβουλές παρέχει η προς Εβραίους επιστολή; (β) Τι είπε ο Παύλος σχετικά με την αγάπη;
5 Η προς Εβραίους επιστολή έδωσε στους μελλοντικούς κληρονόμους της ουράνιας Βασιλείας συμβουλές σχετικά με το πώς να ακολουθούν το Υπόδειγμά τους, τον Ιησού Χριστό, με το πώς να ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, και με το πώς να έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους. (Εβραίους 12:1-4· 12:28, 29, ΜΝΚ) Ο Παύλος παρότρυνε τους ομοπίστους του να συναθροίζονται τακτικά και να ‘παρακινούν αλλήλους σε αγάπη και καλά έργα’. (Εβραίους 10:24, 25) Και τώρα συμβούλευσε: «Η φιλαδελφία [αδελφική αγάπη, ΜΝΚ] ας μένη».—Εβραίους 13:1.
6. Με ποια έννοια έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του μια ‘καινούρια εντολή’ σχετικά με την αγάπη;
6 Ο Ιησούς απαιτούσε να έχουν οι ακόλουθοί του τέτοια αγάπη, γιατί είπε: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». (Ιωάννης 13:34, 35) Αυτή ήταν ‘καινούρια εντολή’, με την έννοια ότι απαιτούσε περισσότερα απ’ ό,τι ο Μωσαϊκός Νόμος, ο οποίος έλεγε: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». (Λευιτικόν 19:18) Η ‘καινούρια εντολή’ δεν απαιτούσε απλώς να αγαπάει κανείς τον πλησίον του σαν τον εαυτό του. Απαιτούσε αυτοθυσιαστική αγάπη, μέχρι του σημείου να δώσει κανείς τη ζωή του για κάποιον άλλον. Η ζωή και ο θάνατος του Ιησού αποτέλεσαν το παράδειγμα γι’ αυτό το είδος αγάπης. Ο Τερτυλλιανός αναφερόταν σ’ αυτό το αναγνωριστικό σημείο, όταν παρέθεσε τα σχόλια που έκαναν κοσμικοί άνθρωποι για τους Χριστιανούς και είπε: «‘Κοιτάξτε’, λένε, ‘πώς αγαπάνε ο ένας τον άλλον . . . και πώς είναι έτοιμοι να πεθάνουν ο ένας για τον άλλον’».—Απολογία, κεφάλαιο ΛΘ΄, 7.
7. Πώς ήταν φανερή η αδελφική αγάπη μετά την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.);
7 Η αδελφική αγάπη ήταν φανερή ανάμεσα στους ακολούθους του Ιησού μετά την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.). Για να μπορέσουν να παρατείνουν την παραμονή τους στην Ιερουσαλήμ πολλοί νεοβαφτισμένοι πιστοί από μακρινά μέρη και να μάθουν περισσότερα σχετικά με την προμήθεια που έχει κάνει ο Θεός για σωτηρία μέσω του Χριστού, «πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού και είχον τα πάντα κοινά, και τα κτήματα και τα υπάρχοντα αυτών επώλουν και διεμοίραζον αυτά εις πάντας, καθ’ ην έκαστος είχε χρείαν».—Πράξεις 2:43-47· 4:32-37.
8. Ποια απόδειξη δείχνει ότι υπάρχει αδελφική αγάπη ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;
8 Τέτοια αδελφική αγάπη υπάρχει ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στον καιρό μας. Για παράδειγμα, μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτού του είδους η αγάπη υποκίνησε το λαό του Θεού να διεξαγάγει μια εκστρατεία βοήθειας, διάρκειας δυόμισι χρόνων. Οι Μάρτυρες στην Ελβετία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στη Σουηδία, καθώς και σε άλλες χώρες, δώρισαν ρουχισμό και χρήματα προκειμένου να αγοραστούν τρόφιμα για τους ομοπίστους τους στις πολεμόπληκτες χώρες—στην Αγγλία, στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στη Βουλγαρία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Δανία, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Κίνα, στη Νορβηγία, στην Ολλανδία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στην Τσεχοσλοβακία, στις Φιλιππίνες και στη Φινλανδία. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα, γιατί και πιο πρόσφατα οι δούλοι του Θεού έδειξαν τέτοια αγάπη για τους Χριστιανούς που έπεσαν θύματα των σεισμών στο Περού και στο Μεξικό, των θυελλωδών ανέμων στην Τζαμάικα, καθώς και παρόμοιων καταστροφών σε άλλα μέρη. Μ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς και με άλλους, ‘μένει η αδελφική αγάπη’ του λαού του Ιεχωβά.
Να Είστε Φιλόξενοι
9. (α) Ποια θεϊκή ιδιότητα αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:2; (β) Πώς μερικοί ‘φιλοξένησαν αγγέλους’ χωρίς να το ξέρουν;
9 Ο Παύλος ανέφερε στη συνέχεια μια άλλη ιδιότητα που εκδηλώνουν εκείνοι που ακολουθούν τον Χριστό, ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, και έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους. Ο ίδιος πρότρεψε: «Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε· επειδή δια ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες». (Εβραίους 13:2) Ποιοι «εφιλοξένησαν αγγέλους» χωρίς να το ξέρουν; Ο πατριάρχης Αβραάμ φιλοξένησε τρεις αγγέλους. (Γένεσις 18:1-22) Δυο απ’ αυτούς αναχώρησαν, και ο ανιψιός του, ο Λωτ, προσκάλεσε αυτούς τους ίδιους ξένους στο σπίτι του στα Σόδομα. Εντούτοις, προτού πάνε να ξαπλώσουν, το σπίτι του Λωτ περικυκλώθηκε από έναν όχλο που αποτελούνταν από ‘νέους και γέρους’. Αυτοί απαίτησαν να τους παραδώσει ο Λωτ τους φιλοξενουμένους του για ανήθικους σκοπούς, αλλά εκείνος αρνήθηκε επίμονα. Μολονότι αρχικά ο Λωτ δεν το ήξερε, είχε φιλοξενήσει αγγέλους, οι οποίοι κατόπιν βοήθησαν τον ίδιο και τις κόρες του να γλιτώσουν το θάνατο, όταν ‘ο Ιεχωβά έβρεξε φωτιά και θειάφι στα Σόδομα και Γόμορρα’.—Γένεσις 19:1-26.
10. Ποιες ευλογίες απολαμβάνουν οι φιλόξενοι Χριστιανοί;
10 Οι φιλόξενοι Χριστιανοί απολαμβάνουν πολλές ευλογίες. Ακούνε τις ωφέλιμες εμπειρίες που αφηγούνται οι φιλοξενούμενοί τους, και ωφελούνται από την πνευματικά ανταμειφτική συναναστροφή μ’ αυτούς. Ο Γάιος επαινέθηκε επειδή δεχόταν φιλόξενα τους ομοπίστους του, ‘αν και αυτοί ήταν ξένοι’, ακριβώς όπως και τώρα πολλοί από το λαό του Ιεχωβά φιλοξενούν περιοδεύοντες επισκόπους. (3 Ιωάννου 1, 5-8, ΚΔΤΚ) Το να είναι κανείς φιλόξενος αποτελεί προσόν που πρέπει να έχει κάποιος για να διοριστεί πρεσβύτερος. (1 Τιμόθεον 3:2· Τίτον 1:7, 8) Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι ο Ιησούς υποσχέθηκε τις ευλογίες της Βασιλείας στα προβατοειδή άτομα που, με φιλόξενο πνεύμα, θα έκαναν καλό στους χρισμένους ‘αδελφούς’ του.—Ματθαίος 25:34-40.
Να Θυμάστε Εκείνους που Διώκονται
11. Γιατί ήταν κατάλληλη η συμβουλή που αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:3;
11 Εκείνοι που επιθυμούν να έχουν τη βοήθεια του Ιεχωβά και να ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία σ’ αυτόν με θεοσεβή φόβο και δέος’ δεν πρέπει να ξεχνάνε τους ομοπίστους τους που υποφέρουν. Ο Παύλος κατανοούσε τις κακουχίες τις οποίες υπέμεναν οι Χριστιανοί που ταλαιπωρούνταν. Λίγο νωρίτερα, οι μαθητές είχαν διασκορπιστεί εξαιτίας του διωγμού, και ο συνεργάτης του, ο Τιμόθεος, μόλις είχε αποφυλακιστεί. (Εβραίους 13:23· Πράξεις 11:19-21) Οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι ταξίδευαν επίσης σχηματίζοντας καινούριες εκκλησίες ή εποικοδομώντας πνευματικά εκείνες που υπήρχαν ήδη. Εφόσον πολλοί από τους αδελφούς και τις αδελφές που ταξίδευαν τότε ήταν Εθνικοί, μερικοί Εβραίοι Χριστιανοί μπορεί να μην ενδιαφέρονταν αρκετά γι’ αυτούς. Ήταν, λοιπόν, κατάλληλη η νουθεσία: «Ενθυμείσθε τους δεσμίους ως συνδέσμιοι, τους ταλαιπωρουμένους ως όντες και σεις εν σώματι».—Εβραίους 13:3.
12. Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τη συμβουλή που μας δίνεται σχετικά με το να θυμόμαστε τους ομοπίστους μας οι οποίοι ταλαιπωρούνται;
12 Οι Εβραίοι είχαν ‘δείξει συμπάθεια σ’ εκείνους που βρίσκονταν στη φυλακή’, αλλά δεν έπρεπε να ξεχάσουν τέτοιους πιστούς ομοπίστους, είτε αυτοί ήταν Ιουδαίοι είτε Εθνικοί. (Εβραίους 10:34, ΜΝΚ) Αλλά τι γίνεται μ’ εμάς; Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι θυμόμαστε τους Χριστιανούς που ταλαιπωρούνται; Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να είναι κατάλληλο να κάνουμε έκκληση σε κυβερνητικές αρχές, γράφοντας επιστολές, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε ομοπίστους που είναι φυλακισμένοι λόγω της πίστης τους σε χώρες όπου το έργο κηρύγματος της Βασιλείας είναι απαγορευμένο. Ιδιαίτερα, θα πρέπει να τους θυμόμαστε στις προσευχές μας και μάλιστα να αναφέρουμε μερικούς ονομαστικά, αν είναι δυνατόν. Ο διωγμός που υφίστανται μας επηρεάζει βαθιά, και ο Ιεχωβά ακούει τις ειλικρινείς δεήσεις που κάνουμε για χάρη τους. (Ψαλμός 65:2· Εφεσίους 6:17-20) Μολονότι δεν βρισκόμαστε στο ίδιο κελί, είναι σαν να είμαστε δέσμιοι μαζί τους και ικανοί να προσφέρουμε βοήθεια και ενθάρρυνση. Είναι βέβαιο ότι οι γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί συμπονούν τους χρισμένους που ταλαιπωρούνται. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 12:19-26.) Αυτοί δείχνουν παρόμοιο ενδιαφέρον για τους διωκόμενους συντρόφους τους που έχουν επίγεια ελπίδα και οι οποίοι υποφέρουν επίσης πολλών ειδών ταλαιπωρίες στα χέρια των διωκτών τους. Αυτά τα αδελφικά αισθήματα είναι κατάλληλα, αφού όλοι μας έχουμε ακόμη ανθρώπινο σώμα και μπορούμε να υποστούμε παθήματα και διωγμό ως λάτρεις του Ιεχωβά.—1 Πέτρου 5:6-11.
Ο Γάμος Πρέπει να Είναι Άξιος Τιμής
13. Στην ουσία, τι είπε ο Παύλος στο εδάφιο Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ;
13 Το ότι ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού και το ότι ‘αποδίδουμε στον Ιεχωβά ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’ θα πρέπει να επηρεάζουν με πολλούς τρόπους το ενδιαφέρον που δείχνουμε για τους άλλους. Όταν ο Παύλος είπε «όντες και σεις εν σώματι», αναφέρθηκε σε μια σχέση που είχε σωματική, ή φυσική, χροιά και η οποία έδινε την ευκαιρία για την επίδειξη του κατάλληλου σεβασμού στους άλλους. (Εβραίους 13:3) Αυτός έδωσε στους Εβραίους Χριστιανούς την εξής παρότρυνση: «Ο γάμος να θεωρήται άξιος τιμής από όλους και η συζυγική κλίνη να είναι αμόλυντη. Διότι τους πόρνους και τους μοιχούς θα κατακρίνη ο Θεός». (Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ) Πόσο κατάλληλη ήταν αυτή η συμβουλή, αφού η σεξουαλική ανηθικότητα ήταν διαδεδομένη στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία! Οι σημερινοί Χριστιανοί χρειάζεται επίσης να δίνουν προσοχή σ’ αυτά τα λόγια ενόψει των ξεπεσμένων ηθικών κανόνων που επικρατούν στον κόσμο και ενόψει του γεγονότος ότι κάθε χρόνο αποκόπτονται χιλιάδες άτομα από την εκκλησία εξαιτίας σεξουαλικής ανηθικότητας.
14. Γιατί θα λέγατε ότι ο γάμος είναι άξιος τιμής;
14 Στα άτομα που δεν έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για το γάμο περιλαμβάνονταν και οι Εσσαίοι των ημερών του Παύλου. Αυτοί ήταν συνήθως άγαμοι, όπως είναι και μερικά άτομα στους κύκλους των κληρικών σήμερα, τα οποία εσφαλμένα θεωρούν την αγαμία ιερότερη από το γάμο. Ωστόσο, με αυτό που είπε ο Παύλος στους Εβραίους Χριστιανούς, κατέδειξε σαφώς ότι ο γάμος είναι άξιος τιμής. Η μεγάλη εκτίμηση για το γάμο έγινε φανερή όταν η Ναομί εξέφρασε την ακόλουθη ευχή για τις νύφες της που είχαν χηρέψει, τη Ρουθ και την Ορφά: ‘Ο Ιεχωβά να σας δώση να εύρητε ανάπαυσιν, εκάστη εν τω οίκω του ανδρός αυτής’. (Ρουθ 1:9) Σε κάποιο άλλο σημείο, ο ίδιος ο Παύλος τόνισε ότι ‘εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, . . . εμποδίζοντας τον γάμον’.—1 Τιμόθεον 4:1-5.
15. Ποιοι χαρακτηρίζονται πόρνοι και μοιχοί στο εδάφιο Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ, και πώς θα τους κρίνει ο Θεός;
15 Οι Εβραίοι, που ήταν προηγουμένως υπό το Νόμο, αλλά φέρθηκαν στη νέα διαθήκη, ήξεραν την εντολή: «Μη μοιχεύσης». (Έξοδος 20:14) Αλλά βρίσκονταν σ’ έναν ανήθικο κόσμο και χρειάζονταν την προειδοποίηση: «Η συζυγική κλίνη να είναι αμόλυντη. Διότι τους πόρνους και τους μοιχούς θα κατακρίνη ο Θεός». Στους πόρνους περιλαμβάνονται και τα ανύπαντρα άτομα που έχουν σεξουαλικές σχέσεις. Μοιχοί, ειδικότερα, είναι οι παντρεμένοι που συζούν με άτομα τα οποία δεν είναι σύντροφοί τους, μολύνοντας το συζυγικό τους κρεβάτι. Αφού τα άτομα που αμετανόητα ασκούν πορνεία και μοιχεία αξίζουν τη δυσμενή κρίση του Θεού, δεν θα γίνουν δεκτά στην ουράνια Νέα Ιερουσαλήμ ούτε θα απολαύσουν αιώνια ζωή στη γη υπό την εξουσία της Βασιλείας. (Αποκάλυψις 21:1, 2, 8· 1 Κορινθίους 6:9, 10) Αυτή η προειδοποίηση, δηλαδή να μη μολύνουν το συζυγικό κρεβάτι, θα πρέπει επίσης να κάνει τους παντρεμένους Χριστιανούς να αποφεύγουν την ακάθαρτη σεξουαλική διαγωγή με τους συντρόφους τους, αν και δεν υπάρχει τίποτα το ακάθαρτο στις κατάλληλες σεξουαλικές σχέσεις μέσα στο γάμο.—Βλέπε Σκοπιά, 15 Ιουλίου 1983, σελίδες 27-31.
«Αρκείσθε εις τα Παρόντα»
16, 17. Τι ειπώθηκε στο εδάφιο Εβραίους 13:5, και γιατί οι Εβραίοι χρειάζονταν αυτή τη συμβουλή;
16 Θα βρίσκουμε ικανοποίηση αν ακολουθούμε το Υπόδειγμά μας και αποδίδουμε ‘ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, έχοντας την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά είναι Βοηθός μας. Το να μπλεχτούμε για τα καλά σε υλιστικές επιδιώξεις μπορεί να αποτελεί πειρασμό. Αλλά οι Χριστιανοί δεν πρέπει να υποκύψουν σ’ αυτόν. Στους Εβραίους ειπώθηκε: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Εβραίους 13:5) Γιατί χρειάζονταν αυτή τη συμβουλή οι Εβραίοι Χριστιανοί;
17 Οι Εβραίοι ίσως να ενδιαφέρονταν υπερβολικά για τα χρήματα, επειδή θυμούνταν τη «μεγάλη πείνα» που έγινε όταν κυβερνούσε ο Κλαύδιος Καίσαρας (41-54 της Κοινής μας Χρονολογίας [Κ.Χ.]). Εκείνη η πείνα ήταν τόσο μεγάλη ώστε οι Χριστιανοί από άλλα μέρη έστειλαν προμήθειες για να βοηθήσουν τους αδελφούς τους στην Ιουδαία. (Πράξεις 11:28, 29) Σύμφωνα με τον Ιουδαίο ιστορικό Ιώσηπο, η πείνα κράτησε τρία χρόνια ή και περισσότερο, και προκάλεσε τρομερή φτώχεια στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ.—Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Κ΄, 2, 5· 5, 2.
18. Ποιο μάθημα μας δίνει η συμβουλή που είναι γραμμένη στο εδάφιο Εβραίους 13:5;
18 Υπάρχει εδώ κανένα μάθημα για εμάς; Ναι, γιατί άσχετα με το πόσο φτωχοί μπορεί να είμαστε, θα πρέπει να μην είμαστε φιλάργυροι ούτε να ενδιαφερόμαστε υπερβολικά για τα χρήματα. Αντί να ανησυχούμε για την οικονομική εξασφάλιση, ίσως δε και να γινόμαστε πλεονέκτες, θα πρέπει να ‘αρκούμαστε στα παρόντα’. Ο Ιησούς είπε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή». (Ματθαίος 6:25-34) Έδειξε επίσης ότι θα πρέπει να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στο να ‘πλουτίζουμε στον Θεό’, επειδή ‘η ζωή μας δεν συνίσταται από τα υπάρχοντά μας’. (Λουκάς 12:13-21) Αν η φιλαργυρία απειλεί την πνευματικότητά μας, τότε ας δώσουμε προσοχή στη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος στους Εβραίους και ας θυμόμαστε ότι ‘η ευσέβεια μετ’ αυταρκείας είναι μέγας πλουτισμός’.—1 Τιμόθεον 6:6-8.
Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά
19. Ποια διαβεβαίωση έδωσε ο Θεός στον Ιησού του Ναυή, και πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτή η διαβεβαίωση;
19 Ως ακόλουθοι του Ιησού, που επιζητούμε να ‘αποδίδουμε ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, πρέπει να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας, όχι στα χρήματα, αλλά στον ουράνιο Πατέρα μας, του οποίου η βοήθεια είναι ζωτική. Οποιαδήποτε προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να θυμόμαστε τη διαβεβαίωσή του: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Εβραίους 13:5) Εδώ ο Παύλος αναφέρθηκε στα λόγια που είχε πει ο Θεός στον Ιησού του Ναυή: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Ιησούς του Ναυή 1:5· παράβαλε Δευτερονόμιον 31:6, 8.) Ο Ιεχωβά ποτέ δεν εγκατέλειψε τον Ιησού του Ναυή, και δεν θα εγκαταλείψει κι εμάς αν εμπιστευόμαστε σ’ Αυτόν.
20. (α) Ποιο είναι το εδάφιο του έτους 1990; (β) Τι θα πρέπει να κάνουμε συνεχώς και χωρίς φόβο;
20 Η αστείρευτη βοήθεια που προσφέρει ο Θεός θα τονίζεται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, στη διάρκεια των ερχόμενων μηνών, γιατί το εδάφιο του έτους 1990 λέει: ‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου»’. Αυτά τα λόγια βρίσκονται στο εδάφιο Εβραίους 13:6, ΜΝΚ, όπου ο Παύλος παρέθεσε τα λόγια του ψαλμωδού και είπε στους Εβραίους: ‘Έτσι ώστε να έχουμε μεγάλο θάρρος και να λέμε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’ (Ψαλμός 118:6) Μολονότι διωκόμαστε, δεν φοβόμαστε, γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παραπάνω απ’ ό,τι επιτρέπει ο Θεός. (Ψαλμός 27:1) Ακόμη κι αν χρειαστεί να πεθάνουμε κρατώντας ακεραιότητα, έχουμε την ελπίδα της ανάστασης. (Πράξεις 24:15) Γι’ αυτό, ας συνεχίσουμε να ακολουθούμε το Υπόδειγμά μας, καθώς ‘αποδίδουμε ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά είναι Βοηθός μας.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Γιατί οι Εβραίοι Χριστιανοί χρειάζονταν ιδιαίτερα τη βοήθεια του Ιεχωβά;
◻ Πώς ‘μένει η αδελφική αγάπη’ του λαού του Ιεχωβά;
◻ Γιατί πρέπει να είμαστε φιλόξενοι;
◻ Τι μπορούμε να κάνουμε για να δείξουμε ότι θυμόμαστε τους ομοπίστους μας που ταλαιπωρούνται;
◻ Γιατί πρέπει να θεωρούμε το γάμο άξιο τιμής;