Κεφάλαιο 32

«Από Αυτό θα Γνωρίσουν Όλοι Ότι Είστε Μαθητές μου»

ΗΤΑΝ η 14η Νισάν του 33 Κ.Χ., η τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του Ιησού. Ο Ιησούς γνώριζε ότι ο θάνατός του πλησίαζε, αλλά δεν σκεφτόταν τον εαυτό του. Απεναντίας, επωφελήθηκε από αυτή την ευκαιρία για να ενθαρρύνει τους μαθητές του.

Ο Ιησούς γνώριζε ότι η κατάσταση δεν θα ήταν εύκολη για εκείνους όταν ο ίδιος πια θα είχε φύγει. Αυτοί θα ήταν «αντικείμενα τους μίσους όλων των εθνών» λόγω του ονόματός του. (Ματθ. 24:9) Ο Σατανάς θα προσπαθούσε να τους διαιρέσει και να τους διαφθείρει. (Λουκ. 22:31) Ως αποτέλεσμα αποστασίας, θα εμφανίζονταν σύντομα κατ’ απομίμηση Χριστιανοί. (Ματθ. 13:24-30, 36-43) Επίσης, ‘εξαιτίας της αύξησης της ανομίας η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχραινόταν’. (Ματθ. 24:12) Ενόψει όλων αυτών, τι ήταν εκείνο που θα κρατούσε ενωμένους τους γνήσιους μαθητές του; Πάνω από όλα, η αγάπη τους για τον Ιεχωβά θα χρησίμευε ως ενωτικός δεσμός για αυτούς. (Ματθ. 22:37, 38) Αλλά έπρεπε επίσης να έχουν αγάπη ο ένας για τον άλλον και να την έχουν με τρόπο που θα τους ξεχώριζε από τον υπόλοιπο κόσμο. (Κολ. 3:14· 1 Ιωάν. 4:20) Τι είδους αγάπη είπε ο Ιησούς ότι θα προσδιόριζε εμφανώς τους αληθινούς ακολούθους του;

Το τελευταίο εκείνο βράδυ, ο Ιησούς έδωσε την εξής εντολή σε αυτούς: «Σας δίνω μια καινούρια εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· ακριβώς όπως εγώ σας αγάπησα, να αγαπάτε και εσείς ο ένας τον άλλον. Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάν. 13:34, 35) Ο Ιησούς μίλησε για την αγάπη πάνω από 20 φορές εκείνη τη νύχτα. Επίσης, τρεις φορές εξέφρασε την εντολή να ‘αγαπούν ο ένας τον άλλον’. (Ιωάν. 15:12, 17) Καταφανώς, ο Ιησούς είχε στο μυαλό του, όχι απλώς τους 11 πιστούς αποστόλους του που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ, αλλά και όλους τους άλλους που τελικά θα ασπάζονταν την αληθινή Χριστιανοσύνη. (Παράβαλε Ιωάννης 17:20, 21). Η εντολή τού να αγαπούν ο ένας τον άλλον θα ήταν δεσμευτική για όλους τους γνήσιους Χριστιανούς «όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων».—Ματθ. 28:20.

Μήπως, όμως, ο Ιησούς εννοούσε απλώς ότι οποιοδήποτε άτομο όπου και αν βρισκόταν στον κόσμο, αν έδειχνε καλοσύνη και αγάπη στο συνάνθρωπό του, θα προσδιοριζόταν λόγω αυτού του γεγονότος ως γνήσιος μαθητής του Ιησού;

Να «Έχετε Αγάπη Μεταξύ Σας»

Το ίδιο εκείνο βράδυ, ο Ιησούς είχε επίσης πολλά να πει και για την ενότητα. «Παραμείνετε σε ενότητα με εμένα», είπε στους μαθητές του. (Ιωάν. 15:4) Προσευχήθηκε να είναι οι ακόλουθοί του «όλοι ένα», και πρόσθεσε, «όπως ακριβώς εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με εμένα και εγώ είμαι σε ενότητα με εσένα, να είναι και αυτοί σε ενότητα με εμάς». (Ιωάν. 17:21) Σε αυτό το γενικό πλαίσιο τους έδωσε την εντολή: Να «έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάν. 13:35) Συνεπώς, την αγάπη τους δεν θα την εκδήλωναν απλώς και μόνο προς μερικούς στενούς φίλους ή μέσα σε μια και μόνο εκκλησία. Με πνεύμα παρόμοιο με εκείνο της εντολής του Ιησού, ο απόστολος Πέτρος έγραψε αργότερα: «Να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα». (1 Πέτρ. 2:17· παράβαλε 1 Πέτρου 5:9). Θα αποτελούσαν, λοιπόν, μια στενά συνδεδεμένη, παγκόσμια αδελφότητα. Θα ήταν κατάλληλο να δείχνουν ιδιαίτερη αγάπη σε όλους μέσα στην παγγήινη οικογένεια των πιστών επειδή αυτοί θα θεωρούνταν αδελφοί και αδελφές.

Πώς θα εκδηλωνόταν αυτού του είδους η αγάπη; Τι θα ήταν εκείνο το τόσο ξεχωριστό, το τόσο διαφορετικό, στην αγάπη που θα είχαν ο ένας για τον άλλον, το οποίο οι άλλοι θα θεωρούσαν σαφή απόδειξη αληθινής Χριστιανοσύνης;

«Ακριβώς Όπως Εγώ σας Αγάπησα»

«Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν», δήλωνε ο Νόμος του Θεού προς τον Ισραήλ 1.500 και πλέον χρόνια προτού ζήσει ο Ιησούς εδώ στη γη. (Λευιτ. 19:18) Αυτού του είδους η αγάπη για τον πλησίον, όμως, δεν ήταν το είδος της αγάπης που θα ξεχώριζε τους ακολούθους του Ιησού. Ο Ιησούς είχε στο μυαλό του μια αγάπη που θα ξεπερνούσε κατά πολύ το να αγαπούμε τους άλλους όπως τον εαυτό μας.

Η εντολή να αγαπούμε ο ένας τον άλλον ήταν, όπως είπε ο Ιησούς, «καινούρια εντολή». Καινούρια, όχι επειδή ήταν πιο πρόσφατη από το Μωσαϊκό Νόμο, αλλά καινούρια ως προς το βαθμό στον οποίο θα έπρεπε να εκδηλώνεται η αγάπη. Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον «ακριβώς όπως εγώ σας αγάπησα», εξήγησε ο Ιησούς. (Ιωάν. 13:34) Η αγάπη του για τους μαθητές του ήταν ισχυρή, ακλόνητη. Ήταν αυτοθυσιαστική αγάπη. Την εκδήλωσε κάνοντας περισσότερα πράγματα από απλώς μερικές καλές πράξεις για αυτούς. Τους έθρεψε πνευματικά και, όταν ήταν απαραίτητο, φρόντισε και για τις φυσικές τους ανάγκες. (Ματθ. 15:32-38· Μάρκ. 6:30-34) Τελικά, ως ύστατη απόδειξη της αγάπης του, έδωσε τη ζωή του για αυτούς.—Ιωάν. 15:13.

Αυτό είναι το ιδιάζον είδος αγάπης που απαιτεί η «καινούρια εντολή», η αγάπη την οποία θα είχαν οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού ο ένας για τον άλλον. (1 Ιωάν. 3:16) Ποιοι δίνουν σήμερα σαφή απόδειξη ότι υπακούν σε αυτή την «καινούρια εντολή»; Οι αποδείξεις που παρουσιάστηκαν πρωτύτερα σε αυτό το βιβλίο καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας μία παγκόσμια αδελφότητα Χριστιανών.

Αυτοί είναι γνωστοί, όχι χάρη σε κάποια παράξενη ενδυμασία ή σε κάποια ασυνήθιστα έθιμα, αλλά χάρη στους ισχυρούς και θερμούς δεσμούς που έχουν ο ένας με τον άλλον. Έχουν τη φήμη ότι εκδηλώνουν μια αγάπη που υπερπηδά φυλετικές διαφορές και εθνικά σύνορα. Είναι γνωστοί για το ότι αρνούνται να πολεμήσουν ο ένας κατά του άλλου ακόμα και όταν τα κράτη στα οποία ζουν βρίσκονται σε πόλεμο. Οι άλλοι εκπλήσσονται με το πώς ο ένας σπεύδει σε βοήθεια του άλλου σε αντίξοους καιρούς, όπως όταν ένα μέρος πλήττεται από κάποια φυσική καταστροφή ή όταν μέλη της αδελφότητάς τους διώκονται επειδή διακρατούν ακεραιότητα στον Θεό. Είναι έτοιμοι να υπομείνουν ταλαιπωρίες ή να αντιμετωπίσουν κινδύνους για να βοηθήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους για τους οποίους ο Χριστός κατέθεσε τη ζωή του. Ναι, είναι πρόθυμοι και να πεθάνουν ο ένας για τον άλλον. Η αγάπη που εκδηλώνουν είναι μοναδική σε έναν κόσμο αυξανόμενης ιδιοτέλειας. Είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.a

Ένα παράδειγμα αυτής της αγάπης στην πράξη παρατηρήθηκε μετά τον τυφώνα Άντριου, ο οποίος έπληξε την ακτή της Φλόριντα των Η.Π.Α., τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 24ης Αυγούστου 1992. Στο πέρασμά του άφησε άστεγους γύρω στους 250.000 ανθρώπους. Στα θύματα περιλαμβάνονταν και χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά ενήργησε σχεδόν αμέσως διορίζοντας μια επιτροπή για την παροχή βοήθειας και διευθετώντας να διατεθούν χρήματα για την αντιμετώπιση των αναγκών. Οι Χριστιανοί επίσκοποι στην πληγείσα περιοχή ήρθαν αμέσως σε επαφή με τον κάθε Μάρτυρα για να εξακριβώσουν τις ανάγκες του και να προσφέρουν βοήθεια. Ήδη τη Δευτέρα το πρωί, τη μέρα του τυφώνα, Μάρτυρες στη Νότια Καρολίνα—εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά—έστειλαν στην περιοχή της καταστροφής ένα φορτηγό γεμάτο με ηλεκτρικές γεννήτριες, αλυσοπρίονα και πόσιμο νερό. Την Τρίτη, μαζί με ακόμα περισσότερες προμήθειες που είχαν προσφερθεί, έφτασαν και εκατοντάδες εθελοντές από άλλες πόλεις για να βοηθήσουν τους ντόπιους αδελφούς στην επισκευή Αιθουσών Βασιλείας και ιδιωτικών σπιτιών. Σχετικά με τις προσπάθειες για παροχή βοήθειας, μια γυναίκα που δεν ήταν Μάρτυρας και η οποία έμενε κοντά σε μια Αίθουσα Βασιλείας έκανε την εξής παρατήρηση: «Αυτή πρέπει να είναι στ’ αλήθεια η Χριστιανική αγάπη για την οποία μιλάει η Αγία Γραφή».

Θα μειωνόταν αυτή η αγάπη έπειτα από μια-δυο πράξεις καλοσύνης; Θα εκδηλωνόταν μόνο σε άτομα της ίδιας φυλής ή εθνικότητας; Ασφαλώς όχι! Ως αποτέλεσμα ασταθών πολιτικών και οικονομικών συνθηκών στο Ζαΐρ, στη διάρκεια του 1992 πάνω από 1.200 Μάρτυρες εκεί έχασαν τα σπίτια τους και όλα τα υπάρχοντά τους. Άλλοι Μάρτυρες στο Ζαΐρ έσπευσαν αμέσως να τους βοηθήσουν. Παρ’ όλο που αντιμετώπιζαν σκληρές πιέσεις και οι ίδιοι, μοιράστηκαν ό,τι είχαν με πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν στο Ζαΐρ από το Σουδάν. Σύντομα, έφτασαν προμήθειες από τη Νότια Αφρική και τη Γαλλία· αυτές περιελάμβαναν καλαμποκάλευρο, παστά ψάρια και ιατρικές προμήθειες—πράγματα που μπορούσαν όντως να χρησιμοποιήσουν. Επανειλημμένα προσφέρθηκε βοήθεια, ανάλογα με το τι απαιτούσαν οι συνθήκες. Ενόσω γινόταν αυτό, παρεχόταν παρόμοια βοήθεια και σε πολλές άλλες χώρες.

Ωστόσο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν επαναπαύονται στο ότι έχουν αυτού του είδους την αγάπη. Αναγνωρίζουν πως, ως ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να εξακολουθούν να είναι σε εγρήγορση.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 710]

Τι είδους αγάπη είπε ο Ιησούς ότι θα προσδιόριζε εμφανώς τους αληθινούς ακολούθους του;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 711]

Θα αποτελούσαν μια στενά συνδεδεμένη, παγκόσμια αδελφότητα

[Πλαίσιο στη σελίδα 712]

«Οι Μάρτυρες Ενδιαφέρονται για τους Δικούς Τους—Και για τους Άλλους»

Κάτω από αυτόν τον τίτλο, η εφημερίδα «Δε Μαϊάμι Χέραλντ» (The Miami Herald) περιείχε ένα άρθρο σχετικά με τις προσπάθειες για παροχή βοήθειας τις οποίες κατέβαλαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη νότια Φλόριντα ύστερα από τη φοβερή καταστροφή που προκάλεσε ο τυφώνας Άντριου τον Αύγουστο του 1992. Το άρθρο δήλωνε: «Κανείς στο Χόουμστεντ δεν θα κλείσει καταπρόσωπο την πόρτα του στους Μάρτυρες του Ιεχωβά αυτή την εβδομάδα—αν του έχει απομείνει πόρτα για να κλείσει. Περίπου 3.000 εθελοντές Μάρτυρες από όλη τη χώρα έφτασαν στην πληγείσα περιοχή, πρώτα για να βοηθήσουν τους δικούς τους και κατόπιν για να βοηθήσουν τους άλλους. . . . Περίπου 150 τόνοι τρόφιμα και προμήθειες έχουν διοχετευτεί μέσω ενός κέντρου διακίνησης, το οποίο βρίσκεται στην Αίθουσα Συνελεύσεων στη δυτική κομητεία Μπρόουαρντ, σε δυο Αίθουσες Βασιλείας στην περιοχή του Χόουμστεντ. Από τις αίθουσες, οι ομάδες ξεκινούν κάθε πρωί προς διάφορες κατευθύνσεις για να επισκευάσουν τα σπίτια των Μαρτύρων αδελφών τα οποία έχουν υποστεί ζημιές. . . . Μια υπαίθρια κουζίνα ετοιμάζει σε μικρό χρονικό διάστημα γεύματα για 1.500 περίπου άτομα, τρεις φορές τη μέρα. Και δεν πρόκειται απλώς για σάντουιτς και ντόνατ. Προσφέρεται στους εθελοντές σπιτικό ψωμί, σπιτικά λαζάνια, φρέσκιες σαλάτες, φαγητά κατσαρόλας, κρέπες και γαλλικά τοστ—όλα αυτά από υλικά που καταφτάνουν ως προσφορές».—31 Αυγούστου 1992, σελίδα 15Α.