Οι Αγαπημένοι σας που Πέθαναν—Θα τους Ξαναδείτε;
Ο ΤΖΟΝ ήταν μόνο εννιά χρονών όταν πέθανε η μητέρα του. Αργότερα, θυμήθηκε τι συνέβη στο γραφείο κηδειών: «Της έκανα μια ζωγραφιά και έγραψα μια μικρή σημείωση πάνω σε αυτήν ζητώντας της να μας περιμένει όλους στον ουρανό. Έδωσα τη ζωγραφιά στον μπαμπά για να τη βάλει στο φέρετρο μαζί της, και, παρότι εκείνη ήταν νεκρή, μου αρέσει να σκέφτομαι ότι πήρε το τελευταίο μήνυμα που της έστειλα».—Πώς Νιώθεις Όταν Ένας Γονέας Πεθαίνει (How It Feels When a Parent Dies), από την Τζιλ Κρέμεντς.
Δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία για το ότι ο Τζον αγαπούσε πολύ τη μητέρα του. Αφού περιέγραψε τις καλές της ιδιότητες, αυτός είπε: «Ίσως να είναι απλώς ότι δεν θέλω να θυμάμαι τα άσχημα πράγματα, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άσχημο σχετικά με εκείνη. Ήταν η ομορφότερη γυναίκα που έχω δει σε όλη μου τη ζωή».
Σαν τον Τζον, πολλοί έχουν γλυκιές αναμνήσεις από τους αγαπημένους τους που έχουν πεθάνει και παραδέχονται ότι νιώθουν τη συναισθηματική ανάγκη να τους ξαναδούν. Η Ίντιθ, της οποίας ο 26χρονος γιος πέθανε από καρκίνο, είπε: «Έχω την ανάγκη να πιστεύω ότι ο γιος μου υπάρχει κάπου, αλλά δεν γνωρίζω πού. Θα τον ξαναδώ άραγε; Δεν ξέρω, αλλά ελπίζω ότι θα τον ξαναδώ».
Ασφαλώς, ο στοργικός Δημιουργός του ανθρώπου δεν μένει ασυγκίνητος απέναντι σε αυτή τη φυσιολογική ανθρώπινη επιθυμία. Να γιατί έχει υποσχεθεί ότι θα έρθει ο καιρός κατά τον οποίο εκατομμύρια άτομα θα ενωθούν ξανά με τους αγαπημένους τους που έχουν πεθάνει. Ο Λόγος του Θεού περιέχει πολυάριθμες αναφορές σε αυτή την υπόσχεση μιας επερχόμενης ανάστασης των νεκρών.—Ησαΐας 26:19· Δανιήλ 12:2, 13· Ωσηέ 13:14· Ιωάννης 5:28, 29· Αποκάλυψη 20:12, 13.
Ποιοι Ανασταίνονται για να Πάνε στον Ουρανό;
Ας εξετάσουμε την ελπίδα του Τζον ότι η αγαπημένη του μητέρα τον περιμένει στον ουρανό. Πολλοί εκκλησιαζόμενοι έχουν αυτή την ελπίδα ή πεποίθηση. Σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν τέτοιες απόψεις, διάφοροι κληρικοί και μερικοί κοινωνικοί λειτουργοί κάνουν κακή εφαρμογή εδαφίων από την Αγία Γραφή.
Για παράδειγμα, μια ειδικός στην υποβοήθηση των πενθούντων, η Δρ Ελίζαμπεθ Κούμπλερ-Ρος, ανέφερε στο βιβλίο της Για τα Παιδιά και το Θάνατο (On Children and Death): «Το ότι πεθαίνουμε σημαίνει απλώς ότι εγκαταλείπουμε το σώμα μας με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να βάλουμε στην άκρη ένα παλιό φθαρμένο πανωφόρι, ή να πάμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Στο εδάφιο Εκκλησιαστής 12:7, διαβάζουμε: ‘Και [θα] επιστρέψη το χώμα εις την γην, καθώς ήτο, και το πνεύμα [θα] επιστρέψη εις τον Θεόν, όστις έδωκεν αυτό’. Ο Ιησούς είπε: ‘Υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον, δια να ήσθε και σεις, όπου είμαι εγώ’. Είπε δε στον κλέφτη πάνω στο σταυρό: ‘Σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω’».
Μήπως τα παραπάνω εδάφια πραγματικά σημαίνουν ότι οι αγαπημένοι μας που έχουν πεθάνει είναι τώρα ζωντανοί και μας περιμένουν στον ουρανό; Ας εξετάσουμε τα εδάφια πιο προσεκτικά, αρχίζοντας με το εδάφιο Εκκλησιαστής 12:7. Είναι φανερό ότι ο σοφός άντρας που έγραψε εκείνα τα λόγια δεν είχε την πρόθεση να έρθει σε αντίφαση με αυτό που είχε ήδη δηλώσει στο ίδιο βιβλίο της Αγίας Γραφής: «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν». (Εκκλησιαστής 9:5) Αυτός εξέταζε το θάνατο των ανθρώπων γενικά. Είναι άραγε λογικό να πιστεύουμε ότι όλοι οι δεδηλωμένοι αθεϊστές και οι πωρωμένοι κακούργοι επιστρέφουν στον Θεό μόλις πεθάνουν; Ούτε κατά διάνοια. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν μπορεί να λεχτεί για κανέναν από εμάς, ανεξάρτητα από το αν θεωρούμε τον εαυτό μας καλό ή κακό. Εφόσον κανείς από εμάς δεν ήταν με τον Θεό στον ουρανό, πώς μπορεί να λεχτεί ότι επιστρέφουμε σε Αυτόν;
Τότε τι εννοούσε ο Βιβλικός συγγραφέας λέγοντας ότι κατά το θάνατο ‘το πνεύμα επιστρέφει στον Θεό’; Χρησιμοποιώντας την εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «πνεύμα», δεν αναφερόταν σε κάτι μοναδικό το οποίο διακρίνει τον έναν άνθρωπο από τον άλλον. Απεναντίας, στο εδάφιο Εκκλησιαστής 3:19, ΜΝΚ, ο ίδιος θεόπνευστος Βιβλικός συγγραφέας εξηγεί ότι ο άνθρωπος και τα ζώα ‘όλα έχουν ένα και το αυτό πνεύμα’. Προφανώς, εννοούσε ότι το ‘πνεύμα’ είναι η δύναμη της ζωής που υπάρχει στα κύτταρα τα οποία αποτελούν το φυσικό σώμα του ανθρώπου και των ζώων. Δεν λάβαμε αυτό το πνεύμα κατευθείαν από τον Θεό. Μεταβιβάστηκε σε εμάς μέσω των ανθρώπινων γονέων μας όταν συλληφτήκαμε και αργότερα όταν γεννηθήκαμε. Επιπλέον, αυτό το πνεύμα δεν ταξιδεύει κατά γράμμα μέσα στο διάστημα ούτε επιστρέφει στον Θεό κατά το θάνατο. Η έκφραση ‘το πνεύμα επιστρέφει στον Θεό’ αποτελεί σχήμα λόγου το οποίο σημαίνει ότι οι προοπτικές ενός νεκρού ατόμου για μελλοντική ζωή εναπόκεινται τώρα στον Θεό. Σε αυτόν ανήκει η απόφαση για το ποιον θα θυμηθεί και τελικά θα αναστήσει. Παρατηρήστε μόνοι σας πόσο ξεκάθαρα το δείχνει αυτό η Αγία Γραφή στα εδάφια Ψαλμός 104:29, 30, ΜΝΚ.
Ο Ιεχωβά Θεός έχει θέσει ως σκοπό του να αναστηθεί ένας περιορισμένος αριθμός πιστών ακολούθων του Χριστού, συνολικά μόνο 144.000 άτομα, σε ουράνια ζωή ως πνευματικοί γιοι του Θεού. (Αποκάλυψη 14:1, 3) Αυτοί αποτελούν μια ουράνια κυβέρνηση μαζί με τον Χριστό, για την ευλογία της ανθρωπότητας που βρίσκεται πάνω στη γη.
Οι πρώτοι που έμαθαν για αυτό ήταν οι πιστοί απόστολοι του Ιησού, στους οποίους εκείνος είπε: «Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλές κατοικίες. Αλλιώς, θα σας το έλεγα, επειδή πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Επίσης, αν πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι ξανά και θα σας πάρω κοντά μου, ώστε εκεί που είμαι εγώ να είστε και εσείς». (Ιωάννης 14:2, 3) Εκείνοι οι απόστολοι και οι άλλοι πρώτοι Χριστιανοί πέθαναν και έπρεπε να περιμένουν στο θάνατο, χωρίς να έχουν κάποια συνειδητότητα, μέχρις ότου έρθει ο Ιησούς για να τους ανταμείψει με ουράνια ανάσταση. Γι’ αυτό διαβάζουμε ότι ο πρώτος Χριστιανός μάρτυρας, ο Στέφανος, «κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου».—Πράξεις 7:60· 1 Θεσσαλονικείς 4:13.
Ανάσταση σε Ζωή στη Γη
Τι θα λεχτεί όμως για την υπόσχεση την οποία έδωσε ο Ιησούς στον κακούργο που πέθανε δίπλα του; Όπως πολλοί Ιουδαίοι εκείνου του καιρού, έτσι και αυτός ο άντρας πίστευε ότι ο Θεός θα έστελνε έναν Μεσσία ο οποίος θα ίδρυε μια βασιλεία και θα αποκαθιστούσε την ειρήνη και την ασφάλεια στο Ιουδαϊκό έθνος πάνω στη γη. (Παράβαλε 1 Βασιλέων 4:20-25 με Λουκάς 19:11· 24:21 και Πράξεις 1:6). Επιπλέον, ο κακοποιός εξέφρασε πίστη στο ότι ο Ιησούς ήταν ακριβώς Εκείνος που είχε επιλέξει ο Θεός για να είναι ο Βασιλιάς. Εντούτοις, εκείνη τη στιγμή, ο επικείμενος θάνατος του Ιησού ως καταδικασμένου ανθρώπου το έκανε αυτό να φαίνεται απίθανο. Για αυτόν το λόγο ο Ιησούς καθησύχασε τον κακούργο εισάγοντας την υπόσχεσή Του με τα εξής λόγια: «Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».—Λουκάς 23:42, 43.
Οι μεταφράσεις της Αγίας Γραφής που παρεμβάλλουν ένα κόμμα πριν από τη λέξη «σήμερα» δημιουργούν πρόβλημα για τους ανθρώπους που θέλουν να καταλάβουν τα λόγια του Ιησού. Ο Ιησούς δεν πήγε σε κάποιον παράδεισο εκείνη την ίδια ημέρα. Απεναντίας, παρέμεινε επί τρεις ημέρες στο θάνατο, χωρίς να έχει κάποια συνειδητότητα, μέχρι που ο Θεός τον ανέστησε. Ακόμη και μετά την ανάσταση και την ανάληψη του Ιησού στον ουρανό, εκείνος έπρεπε να περιμένει στα δεξιά του Πατέρα του μέχρις ότου έρθει ο καιρός για να κυβερνήσει την ανθρωπότητα ως Βασιλιάς. (Εβραίους 10:12, 13) Σύντομα, η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Ιησού θα φέρει ανακούφιση στην ανθρωπότητα και θα μετατρέψει ολόκληρη τη γη σε παράδεισο. (Λουκάς 21:10, 11, 25-31) Τότε αυτός θα εκπληρώσει την υπόσχεση που έδωσε σε εκείνον τον κακούργο με το να τον αναστήσει σε ζωή στη γη. Επίσης, ο Ιησούς θα είναι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο με την έννοια ότι θα βοηθήσει να καλυφτούν όλες οι ανάγκες αυτού του ανθρώπου, περιλαμβανομένης και της ανάγκης τού να φέρει τον τρόπο της ζωής του σε αρμονία με τους δίκαιους νόμους του Θεού.
Ανάσταση Πολλών
Όπως και στην περίπτωση εκείνου του μετανοημένου κακούργου, η ανάσταση των περισσότερων ανθρώπων θα λάβει χώρα εδώ στη γη. Αυτό βρίσκεται σε αρμονία με το σκοπό του Θεού όσον αφορά τη δημιουργία του ανθρώπου. Ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα τοποθετήθηκαν σε έναν παραδεισένιο κήπο και τους ειπώθηκε να καθυποτάξουν τη γη. Αν έμεναν υπάκουοι στον Θεό, ποτέ δεν θα γερνούσαν ούτε θα πέθαιναν. Στον κατάλληλο καιρό του Θεού, ολόκληρη η γη θα είχε καθυποταχτεί, και ο Αδάμ καθώς και οι τέλειοι απόγονοί του θα την είχαν κάνει έναν παγγήινο παράδεισο.—Γένεσις 1:28· 2:8, 9.
Εντούτοις, επειδή ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν εκούσια, επέφεραν το θάνατο στον εαυτό τους και στους μελλοντικούς τους απογόνους. (Γένεσις 2:16, 17· 3:17-19) Να γιατί η Αγία Γραφή δηλώνει: «Μέσω ενός ανθρώπου [του Αδάμ] μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».—Ρωμαίους 5:12.
Υπήρξε μόνο ένας άνθρωπος ο οποίος γεννήθηκε απαλλαγμένος από την κληρονομημένη αμαρτία. Αυτός ήταν ο τέλειος Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, του οποίου η ζωή μεταφέρθηκε από τον ουρανό στην κοιλιά μιας Ιουδαίας παρθένας, της Μαρίας. Ο Ιησούς παρέμεινε αναμάρτητος και δεν του άξιζε να θανατωθεί. Επομένως, ο θάνατός του έχει λυτρωτική αξία για «την αμαρτία του κόσμου». (Ιωάννης 1:29· Ματθαίος 20:28) Γι’ αυτό μπορούσε ο Ιησούς να πει: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή».—Ιωάννης 11:25.
Συνεπώς, ναι, μπορείτε να καλλιεργείτε την προοπτική τού να ενωθείτε ξανά με τους αγαπημένους σας που έχουν πεθάνει, αλλά αυτό απαιτεί να ασκείτε πίστη στον Ιησού ως τον Λυτρωτή σας και να υπακούτε σε αυτόν ως τον διορισμένο Βασιλιά του Θεού. Σύντομα, η Βασιλεία του Θεού θα σαρώσει όλη την κακία από αυτή τη γη. Όλοι οι άνθρωποι που αρνούνται να υποταχτούν στη διακυβέρνησή της θα καταστραφούν. Εντούτοις, οι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού θα επιζήσουν και θα ασχοληθούν με το έργο της μετατροπής αυτής της γης σε παράδεισο.—Ψαλμός 37:10, 11· Αποκάλυψη 21:3-5.
Τότε θα έρθει ο συναρπαστικός καιρός για να αρχίσει η ανάσταση. Θα είστε εκεί για να καλωσορίσετε τους νεκρούς; Όλα εξαρτώνται από το τι κάνετε τώρα. Υπέροχες ευλογίες αναμένουν όλους εκείνους που τώρα υποτάσσονται στη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Ιεχωβά μέσω του Γιου του, του Ιησού Χριστού.