Να Μιμείστε τον Ιησού και θα Έχετε Ειρήνη

1, 2. Γιατί ήταν ταραγμένος ο Ιησούς;

ΤΗΝ τελευταία ημέρα που πέρασε ως άνθρωπος, ο Ιησούς ήταν ταραγμένος. Σύντομα επρόκειτο να βρει βασανιστικό θάνατο στα χέρια άνομων ανθρώπων. Αλλά δεν τον απασχολούσε μόνο ο επικείμενος θάνατός του. Αγαπούσε βαθιά τον Πατέρα του και ήθελε να τον ευαρεστεί. Ήξερε ότι, αν αποδεικνυόταν πιστός υπό την επερχόμενη δύσκολη δοκιμασία, θα συνέβαλλε στη δικαίωση του ονόματος του Ιεχωβά. Ο Ιησούς αγαπούσε και τους ανθρώπους, και ήξερε ότι οι προοπτικές μας για αιώνια ζωή εξαρτόνταν από το αν θα τελείωνε την επίγεια πορεία του επιτυχώς.

² Αν και ο Ιησούς ένιωθε μεγάλη ένταση, είχε ειρήνη. Στους αποστόλους του είχε πει: «Σας δίνω την ειρήνη μου». (Ιωάν. 14:27) Είχε την «ειρήνη του Θεού», την ηρεμία και τη γαλήνη που απορρέουν από την πολύτιμη σχέση ενός ατόμου με τον Ιεχωβά. Αυτή η ειρήνη γαλήνευε τον νου και την καρδιά του.​—Φιλιπ. 4:6, 7.

 3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Κανείς μας δεν θα υποστεί ποτέ πίεση σαν αυτήν που υπέμεινε ο Ιησούς, αλλά όλοι όσοι τον ακολουθούν θα αντιμετωπίσουν δοκιμασίες. (Ματθ. 16:24, 25· Ιωάν. 15:20) Και όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς ενίοτε θα νιώθουμε ταραγμένοι. Πώς θα εμποδίζουμε την ανησυχία να μας κυριεύει και να μας στερεί την ειρήνη διάνοιας; Ας εξετάσουμε τρία πράγματα που έκανε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του και ας δούμε πώς μπορούμε να τον μιμούμαστε όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες.

 4. Έχοντας υπόψη το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:17, δώστε παραδείγματα που δείχνουν ότι ο Ιησούς προσευχήθηκε αρκετές φορές την τελευταία ημέρα της επίγειας ζωής του.

⁴ Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 5:17. Ο Ιησούς προσευχήθηκε αρκετές φορές την τελευταία ημέρα της ζωής του στη γη. Όταν θέσπισε τον εορτασμό της ανάμνησης του θανάτου του, προσευχήθηκε για το ψωμί και το κρασί. (1 Κορ. 11:23-25) Προτού ο ίδιος και οι μαθητές φύγουν από τον χώρο όπου είχαν τηρήσει το Πάσχα, προσευχήθηκε μαζί τους. (Ιωάν. 17:1-26) Όταν πήγαν στο Όρος των Ελαιών το ίδιο βράδυ, προσευχήθηκε επανειλημμένα. (Ματθ. 26:36-39, 42, 44) Ακόμα και τα τελευταία του λόγια προτού πεθάνει αποτελούσαν προσευχή. (Λουκ. 23:46) Μέσω της προσευχής, ο Ιησούς συμπεριέλαβε τον Ιεχωβά σε κάθε σημαντικό γεγονός εκείνης της μνημειώδους ημέρας.

 5. Γιατί εξασθένησε το θάρρος των αποστόλων;

⁵ Ένας λόγος για τον οποίο ο Ιησούς μπόρεσε να υπομείνει τη δοκιμασία του ήταν ότι στηρίχτηκε στον Πατέρα του με προσευχή. Οι απόστολοι, από την άλλη πλευρά, δεν εγκαρτέρησαν στην προσευχή εκείνο το βράδυ. Ως αποτέλεσμα, το θάρρος τους εξασθένησε όταν ήρθε η ώρα της δοκιμασίας. (Ματθ. 26:40, 41, 43, 45, 56) Όταν εμείς αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, θα παραμένουμε πιστοί μόνο αν ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού και προσευχόμαστε διαρκώς. Τι μπορούμε να ζητάμε στην προσευχή;

 6. Πώς θα μας βοηθάει η πίστη να έχουμε ειρήνη;

⁶ Μπορούμε να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά να μας “δώσει περισσότερη πίστη”. (Λουκ. 17:5· Ιωάν. 14:1) Χρειαζόμαστε πίστη επειδή ο Σατανάς θα δοκιμάσει όλους όσους ακολουθούν τον Ιησού. (Λουκ. 22:31) Πώς θα μας βοηθάει η πίστη να έχουμε ειρήνη ακόμα και όταν αντιμετωπίζουμε αλλεπάλληλες δοκιμασίες; Όταν έχουμε κάνει όλα όσα μπορούμε σε λογικά πλαίσια για να αντεπεξέλθουμε σε μια δοκιμασία, η πίστη θα μας ωθήσει να αφήσουμε το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά. Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι εκείνος μπορεί να χειριστεί τα πράγματα καλύτερα από ό,τι θα μπορούσαμε ποτέ εμείς, έχουμε ειρήνη διάνοιας και καρδιάς.​—1 Πέτρ. 5:6, 7.

 7. Τι μάθατε από τα λόγια του Ρόμπερτ;

⁷ Η προσευχή μάς βοηθάει να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη ό,τι δοκιμασίες και αν αντιμετωπίζουμε. Σκεφτείτε το παράδειγμα του Ρόμπερτ, ενός πιστού πρεσβυτέρου που έχει περάσει τα 80. Ο Ρόμπερτ λέει: «Η συμβουλή των εδαφίων Φιλιππησίους 4:6, 7 με έχει βοηθήσει να αντέξω πολλές δοκιμασίες στη ζωή μου. Αντιμετώπισα οικονομικά προβλήματα. Επίσης, για κάποιο διάστημα έχασα το προνόμιο του πρεσβυτέρου». Τι βοηθάει τον Ρόμπερτ να διατηρεί εσωτερική ειρήνη; «Προσεύχομαι αμέσως μόλις με πιάνει ανησυχία», λέει. «Πιστεύω ότι, όσο πιο συχνά και έντονα προσεύχομαι, τόσο περισσότερη ειρήνη νιώθω».

 8. Όπως δηλώνει το εδάφιο Ιωάννης 8:29, για ποιον άλλον λόγο είχε εσωτερική ειρήνη ο Ιησούς;

⁸ Διαβάστε Ιωάννης 8:29. Ακόμα και όταν διωκόταν, ο Ιησούς είχε εσωτερική ειρήνη επειδή ήξερε ότι έδινε χαρά στον Πατέρα του. Παρέμενε υπάκουος ακόμα και όταν του ήταν δύσκολο. Αγαπούσε τον Πατέρα του και οικοδόμησε όλη τη ζωή του γύρω από την υπηρεσία του Ιεχωβά. Προτού έρθει στη γη, ήταν ο «δεξιοτέχνης εργάτης» του Θεού. (Παρ. 8:30) Ενόσω ήταν στη γη, δίδασκε με ζήλο τους άλλους για τον Πατέρα του. (Ματθ. 6:9· Ιωάν. 5:17) Αυτό το έργο έφερνε μεγάλη χαρά στον Ιησού.​—Ιωάν. 4:34-36.

 9. Πώς μας βοηθάει το έργο κηρύγματος να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη;

⁹ Μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιησού υπακούοντας στον Ιεχωβά και “έχοντας πάντοτε πολλά να κάνουμε στο έργο του Κυρίου”. (1 Κορ. 15:58) Όταν “ασχολούμαστε εντατικά” με το έργο κηρύγματος, είμαστε σε καλύτερη θέση να βλέπουμε τα προβλήματά μας στη σωστή τους διάσταση. (Πράξ. 18:5) Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που συναντούμε στη διακονία μας πολλές φορές έχουν χειρότερα προβλήματα από εμάς. Ωστόσο, όταν μαθαίνουν να αγαπούν τον Ιεχωβά και εφαρμόζουν τις συμβουλές του, η ζωή τους βελτιώνεται και γίνονται πιο ευτυχισμένοι. Κάθε φορά που βλέπουμε να συμβαίνει αυτό, βεβαιωνόμαστε ακόμα περισσότερο ότι ο Ιεχωβά θα μας φροντίσει. Αυτή η πεποίθηση μας βοηθάει να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη. Μια αδελφή που παλεύει σε όλη της τη ζωή με την κατάθλιψη και με βαθιά αισθήματα αναξιότητας διαπίστωσε πόσο αληθεύει αυτό. Η ίδια λέει: «Όταν είμαι δραστήρια στη διακονία, νιώθω πιο σταθερή συναισθηματικά και πιο ευτυχισμένη. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή, όταν είμαι στο έργο, νιώθω πιο κοντά στον Ιεχωβά».

10. Τι μάθατε από τα λόγια της Μπρέντα;

¹⁰ Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα μιας αδελφής ονόματι Μπρέντα. Τόσο εκείνη όσο και η κόρη της πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η Μπρέντα είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο και οι δυνάμεις της είναι περιορισμένες. Κηρύττει από πόρτα σε πόρτα όποτε μπορεί, αλλά δίνει μαρτυρία κυρίως γράφοντας επιστολές. Η ίδια λέει: «Από τη στιγμή που αποδέχτηκα διανοητικά και συναισθηματικά ότι η κατάστασή μου είναι μη αναστρέψιμη σε αυτό το σύστημα, ένιωσα ελεύθερη να εστιάσω την προσοχή μου στη διακονία μου. Μάλιστα το έργο βοηθάει το μυαλό μου να ξεφεύγει από τις ανησυχίες μου. Με αναγκάζει να συγκεντρωθώ στο πώς θα βοηθήσω τα άτομα με τα οποία έρχομαι σε επαφή στον τομέα της εκκλησίας μας. Και μου υπενθυμίζει συνεχώς την ελπίδα που έχω για το μέλλον».

11-13. (α) Πώς αποδείχτηκαν αληθινοί φίλοι του Ιησού οι απόστολοι και άλλα άτομα; (β) Πώς επιδρούσαν στον Ιησού οι φίλοι του;

¹¹ Σε όλη τη διάρκεια της απαιτητικής διακονίας του Ιησού, οι πιστοί απόστολοι αποδείχτηκαν αληθινοί φίλοι για αυτόν. Ήταν ζωντανά παραδείγματα της παροιμίας που λέει: «Υπάρχει φίλος πιστότερος από αδελφό». (Παρ. 18:24) Ο Ιησούς θεωρούσε πολύτιμους τέτοιους φίλους. Στη διάρκεια της διακονίας του, κανείς από τους σαρκικούς αδελφούς του δεν πίστεψε σε αυτόν. (Ιωάν. 7:3-5) Κάποια στιγμή μάλιστα οι συγγενείς του νόμιζαν ότι είχε τρελαθεί. (Μάρκ. 3:21) Αλλά στους πιστούς αποστόλους ο Ιησούς μπορούσε να πει το εξής το βράδυ πριν από τον θάνατό του: «Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου».​—Λουκ. 22:28.

¹² Οι απόστολοι ενίοτε απογοήτευαν τον Ιησού αλλά εκείνος, αντί να εστιάζει στα λάθη τους, έβλεπε ότι είχαν πίστη σε αυτόν. (Ματθ. 26:40· Μάρκ. 10:13, 14· Ιωάν. 6:66-69) Το τελευταίο βράδυ που ήταν μαζί τους προτού εκτελεστεί, είπε σε εκείνους τους όσιους άντρες: «Σας αποκαλώ φίλους, επειδή όλα όσα έχω ακούσει από τον Πατέρα μου σας τα έχω κάνει γνωστά». (Ιωάν. 15:15) Χωρίς αμφιβολία, οι φίλοι του Ιησού ήταν μεγάλη πηγή ενθάρρυνσης για αυτόν. Η βοήθεια που του παρείχαν στη διακονία του πλημμύριζε την καρδιά του με χαρά.​—Λουκ. 10:17, 21.

¹³ Εκτός από τους αποστόλους, ο Ιησούς είχε και άλλους φίλους, άντρες και γυναίκες, οι οποίοι τον βοηθούσαν στο έργο κηρύγματος καθώς και με άλλους πρακτικούς τρόπους. Μερικοί του άνοιγαν το σπίτι τους ώστε να έχει κάπου να φάει. (Λουκ. 10:38-42· Ιωάν. 12:1, 2) Άλλοι τον συνόδευαν στις περιοδείες του και μοιράζονταν μαζί του τα υπάρχοντά τους. (Λουκ. 8:3) Ο Ιησούς είχε καλούς φίλους επειδή ήταν και ο ίδιος καλός φίλος. Έκανε καλά πράγματα για τους άλλους και είχε λογικές προσδοκίες από αυτούς. Παρότι ήταν τέλειος, εκτιμούσε την υποστήριξη που του παρείχαν οι ατελείς φίλοι του. Και εκείνοι αναμφίβολα τον βοηθούσαν να διατηρεί την εσωτερική του ειρήνη.

14, 15. Πώς μπορούμε να βρούμε καλούς φίλους, και πώς μας βοηθούν αυτοί;

¹⁴ Οι καλοί φίλοι μάς βοηθούν να παραμένουμε όσιοι στον Ιεχωβά. Και ο καλύτερος τρόπος για να βρούμε καλούς φίλους είναι να είμαστε εμείς οι ίδιοι καλοί φίλοι. (Ματθ. 7:12) Για παράδειγμα, η Γραφή μάς προτρέπει να δαπανούμε τον εαυτό μας για τους άλλους, ιδίως για όσους βρίσκονται «σε ανάγκη». (Εφεσ. 4:28) Σκέφτεστε κάποιον στην εκκλησία σας που θα μπορούσατε να βοηθήσετε; Μήπως μπορείτε να κάνετε τα ψώνια κάποιου ευαγγελιζομένου που δεν είναι σε θέση να βγει από το σπίτι; Μήπως μπορείτε να προσφέρετε ένα γεύμα σε μια οικογένεια που τα βγάζει πέρα δύσκολα; Αν ξέρετε να χρησιμοποιείτε τον ιστότοπο jw.org^® και την εφαρμογή JW Library^®, θα μπορούσατε μήπως να βοηθήσετε και άλλους στην εκκλησία σας να αποκτήσουν πρόσβαση στους θησαυρούς που υπάρχουν εκεί; Όταν εστιάζουμε στο να βοηθάμε άλλους, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να είμαστε ευτυχισμένοι.​—Πράξ. 20:35.

¹⁵ Οι φίλοι μας θα μας υποστηρίζουν όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, βοηθώντας μας να διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη. Όπως ο Ελιού άκουγε καθώς ο Ιώβ μιλούσε για τις δοκιμασίες του, έτσι και οι φίλοι μας μάς βοηθούν ακούγοντας υπομονετικά καθώς εκφράζουμε τις ανησυχίες μας. (Ιώβ 32:4) Δεν πρέπει να αναμένουμε από τους φίλους μας να παίρνουν αποφάσεις για λογαριασμό μας, αλλά είναι σοφό να ακούμε τις βασισμένες στη Γραφή συμβουλές τους. (Παρ. 15:22) Και όπως ο βασιλιάς Δαβίδ δεχόταν ταπεινά τη βοήθεια των φίλων του, έτσι και εμείς δεν πρέπει να αφήνουμε την υπερηφάνεια να μας εμποδίζει να δεχτούμε τη βοήθεια που προσφέρουν οι φίλοι μας σε καιρούς ανάγκης. (2 Σαμ. 17:27-29) Πραγματικά, τέτοιοι καλοί φίλοι είναι δώρο από τον Ιεχωβά.​—Ιακ. 1:17.

16. Σύμφωνα με τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7, ποιος είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να αποκτήσουμε ειρήνη; Εξηγήστε.

¹⁶ Διαβάστε Φιλιππησίους 4:6, 7. Γιατί μας λέει ο Ιεχωβά ότι μπορούμε να λάβουμε την ειρήνη που δίνει «μέσω του Χριστού Ιησού»; Επειδή μπορούμε να βρούμε διαρκή ειρήνη στις σκέψεις και στα αισθήματά μας μόνο αν κατανοούμε τη θέση που έχει ο Ιησούς στον σκοπό του Θεού και έχουμε πίστη στον ρόλο που εκπληρώνει. Για παράδειγμα, μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού, όλες οι αμαρτίες μας μπορούν να συγχωρηθούν. (1 Ιωάν. 2:12) Τι παρηγοριά μάς δίνει αυτή η σκέψη! Ως Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς θα αναιρέσει κάθε βλάβη που ίσως μας προκαλέσει ο Σατανάς και το σύστημά του. (Ησ. 65:17· 1 Ιωάν. 3:8· Αποκ. 21:3, 4) Τι ελπίδα μάς εμπνέει αυτό! Και παρότι ο Ιησούς μάς έχει αναθέσει έναν απαιτητικό διορισμό, είναι μαζί μας και μας υποστηρίζει στη διάρκεια των τελευταίων ημερών αυτού του συστήματος. (Ματθ. 28:19, 20) Τι θάρρος μάς δίνει αυτό! Παρηγοριά, ελπίδα και θάρρος​—αυτοί είναι μερικοί από τους γερούς θεμέλιους λίθους πάνω στους οποίους οικοδομείται η ειρήνη διάνοιάς μας.

17. (α) Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να διατηρεί την εσωτερική του ειρήνη; (β) Σύμφωνα με την υπόσχεση που δίνεται στο εδάφιο Ιωάννης 16:33, τι θα μπορούμε να κάνουμε;

¹⁷ Πώς λοιπόν μπορείτε να διατηρείτε την ειρήνη διάνοιάς σας όταν σας πλήττουν σφοδρές δοκιμασίες; Κάνοντας ό,τι έκανε και ο Ιησούς. Πρώτον, να προσεύχεστε και να εμμένετε στην προσευχή. Δεύτερον, να υπακούτε στον Ιεχωβά και να κηρύττετε με ζήλο ακόμα και όταν αυτό είναι δύσκολο. Και τρίτον, να στρέφεστε στους φίλους σας για βοήθεια. Τότε η ειρήνη του Θεού θα περιφρουρεί τη διάνοια και την καρδιά σας. Και όπως ο Ιησούς, έτσι και εσείς θα βγαίνετε νικητές σε οποιαδήποτε δοκιμασία.​—Διαβάστε Ιωάννης 16:33.