Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 40—Κατά Ματθαίον

Συγγραφέας: Ματθαίος

Τόπος Συγγραφής: Παλαιστίνη

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 41 Κ.Χ.

Καλύπτει την Περίοδο: 2 Π.Κ.Χ.-33 Κ.Χ.

 1. (α) Ποια υπόσχεση έθεσε ο Ιεχωβά ενώπιον του ανθρώπινου γένους από τον καιρό της Εδέμ κι έπειτα; (β) Πώς εδραιώθηκε σταθερά η ελπίδα για τον Μεσσία μεταξύ των Ιουδαίων;

ΑΠΟ τον καιρό της ανταρσίας στην Εδέμ, ο Ιεχωβά έχει θέσει ενώπιον του ανθρώπινου γένους την παρηγορητική υπόσχεση ότι θα φέρει απελευθέρωση, μέσω του Σπέρματος της «γυναικός» του, για όλους όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη. Αυτό το Σπέρμα, δηλαδή τον Μεσσία, είχε σκοπό να το φέρει σε ύπαρξη μέσα από το έθνος Ισραήλ. Καθώς περνούσαν οι αιώνες, ο Ιεχωβά έκανε να καταγραφούν πάμπολλες προφητείες, μέσω των θεόπνευστων Εβραίων συγγραφέων, προφητείες οι οποίες έδειχναν ότι το Σπέρμα θα ήταν Κυβερνήτης στη Βασιλεία του Θεού και ότι θα αναλάμβανε δράση για τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά, καθαρίζοντάς το για πάντα από τη μομφή που έχει συσσωρευτεί πάνω του. Μέσω αυτών των προφητών δόθηκαν πολλές λεπτομέρειες σχετικά μ’ εκείνον που θα δικαίωνε τον Ιεχωβά και θα έφερνε απελευθέρωση από το φόβο, την καταπίεση, την αμαρτία και το θάνατο. Όταν ολοκληρώθηκαν οι Εβραϊκές Γραφές, η ελπίδα για τον Μεσσία είχε εδραιωθεί σταθερά μεταξύ των Ιουδαίων.

 2. Όταν εμφανίστηκε ο Μεσσίας, γιατί ήταν ιδανικές οι συνθήκες για τη διάδοση των καλών νέων;

² Στο μεταξύ, η παγκόσμια σκηνή είχε αλλάξει. Ο Θεός είχε κατευθύνει έτσι τα έθνη ώστε να προετοιμαστεί η εμφάνιση του Μεσσία, και οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να διαδοθούν παντού τα νέα γι’ αυτό το γεγονός. Η πέμπτη παγκόσμια δύναμη, η Ελλάδα, είχε προμηθεύσει μια κοινή γλώσσα, ένα παγκόσμιο μέσο επικοινωνίας μεταξύ των εθνών. Η Ρώμη, η έκτη παγκόσμια δύναμη, είχε συνενώσει τα υποτελή σ’ αυτήν έθνη σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία και είχε φτιάξει δρόμους ώστε να γίνουν ευπρόσιτα όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας. Πολλοί Ιουδαίοι είχαν διασκορπιστεί σε όλη αυτή την αυτοκρατορία, κι έτσι είχαν μάθει κι άλλοι για τις προσδοκίες των Ιουδαίων που περιστρέφονταν γύρω από έναν μελλοντικό Μεσσία. Και τώρα, 4.000 και πλέον έτη μετά την Εδεμική υπόσχεση, εμφανίστηκε ο Μεσσίας! Το πολυπόθητο υποσχεμένο Σπέρμα είχε έρθει! Εκτυλίσσονταν τα σπουδαιότερα γεγονότα που συνέβησαν μέχρι τότε στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, καθώς ο Μεσσίας εκτελούσε πιστά εδώ στη γη το θέλημα του Πατέρα του.

 3. (α) Ποια προμήθεια έκανε ο Ιεχωβά για να καταγραφούν οι λεπτομέρειες της ζωής του Ιησού; (β) Τι το ξεχωριστό έχει κάθε Ευαγγέλιο, και γιατί είναι και τα 4 απαραίτητα;

³ Ήταν και πάλι καιρός να υπάρξουν θεόπνευστα συγγράμματα για να καταγραφούν αυτά τα βαρυσήμαντα γεγονότα. Το πνεύμα του Ιεχωβά ενέπνευσε 4 πιστούς άντρες να γράψουν ανεξάρτητες αφηγήσεις, προκειμένου να παρασχεθεί έτσι τετραπλή μαρτυρία για το ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας, το υποσχεμένο Σπέρμα και ο Βασιλιάς, και να δοθούν οι λεπτομέρειες για τη ζωή του, τη διακονία του, το θάνατό του και την ανάστασή του. Οι αφηγήσεις αυτές ονομάζονται Ευαγγέλια, και η λέξη «ευαγγέλιο» σημαίνει «καλά νέα». Ενώ και τα 4 είναι παράλληλες αφηγήσεις και συχνά μιλούν για τα ίδια περιστατικά, σίγουρα δεν είναι απλώς αντίγραφα το ένα του άλλου. Τα 3 πρώτα Ευαγγέλια συνήθως ονομάζονται συνοπτικά, που σημαίνει ότι έχουν «κοινή άποψη», γιατί αφηγούνται από παρόμοια σκοπιά τη ζωή του Ιησού εδώ στη γη. Αλλά ο καθένας από τους 4 συγγραφείς—ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης—αφηγείται με το δικό του τρόπο την ιστορία του Χριστού. Καθένας έχει το δικό του συγκεκριμένο θέμα και σκοπό, αφήνει να φανεί η δική του προσωπικότητα και έχει υπόψη του τους αναγνώστες για τους οποίους προοριζόταν κυρίως το σύγγραμμά του. Όσο περισσότερο ερευνούμε τα συγγράμματά τους τόσο περισσότερο εκτιμούμε τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του καθενός και ότι αυτά τα 4 θεόπνευστα βιβλία της Γραφής αποτελούν ανεξάρτητες, αλληλοσυμπληρούμενες και αρμονικές αφηγήσεις της ζωής του Ιησού Χριστού.

 4. Τι είναι γνωστό για το συγγραφέα του πρώτου Ευαγγελίου;

⁴ Ο πρώτος που διατύπωσε γραπτώς τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό ήταν ο Ματθαίος. Το όνομά του είναι πιθανώς συντμημένη μορφή του εβραϊκού «Ματιθίαχ», που σημαίνει «Δώρο του Ιεχωβά». Αυτός ήταν ένας από τους 12 αποστόλους που διάλεξε ο Ιησούς. Τον καιρό που ο Κύριος περιόδευε στη γη της Παλαιστίνης, κηρύττοντας και διδάσκοντας σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού, ο Ματθαίος είχε στενή και προσωπική σχέση μ’ αυτόν. Προτού γίνει μαθητής του Ιησού, ο Ματθαίος ήταν τελώνης, ένα επάγγελμα που το αποστρέφονταν τελείως οι Ιουδαίοι, γιατί τους θύμιζε συνεχώς ότι δεν ήταν ελεύθεροι, αλλά υπό την κυριαρχία της αυτοκρατορικής Ρώμης. Ο Ματθαίος ήταν γνωστός και ως Λευί, και ήταν γιος του Αλφαίου. Δέχτηκε αμέσως την πρόσκληση του Ιησού να τον ακολουθήσει.—Ματθ. 9:9· Μάρκ. 2:14· Λουκ. 5:27-32.

 5. Πώς αποδεικνύεται ότι ο Ματθαίος είναι ο συγγραφέας του πρώτου Ευαγγελίου;

⁵ Μολονότι το Ευαγγέλιο που αποδίδεται στον Ματθαίο δεν αναφέρει ότι αυτός είναι ο συγγραφέας, αυτό το καταδεικνύουν οι πάμπολλες μαρτυρίες από τους πρώτους εκκλησιαστικούς ιστορικούς. Ίσως για κανένα άλλο αρχαίο βιβλίο να μην είναι τόσο καθαρά και ομόφωνα αποδεκτός ο συγγραφέας όσο για το βιβλίο του Ματθαίου. Από τον καιρό του Παπία της Ιεραπόλεως (αρχές του 2ου αιώνα Κ.Χ.) κι έπειτα, έχουμε μια σειρά από μάρτυρες των πρώτων αιώνων που βεβαιώνουν ότι αυτό το Ευαγγέλιο το έγραψε ο Ματθαίος και ότι αυτό είναι αυθεντικό μέρος του Λόγου του Θεού. Η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopedia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ δηλώνει: «Περικοπές από τον Ματθαίο αναφέρονται από τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα, από το συγγραφέα της επιστολής προς τον Διόγνητο (βλέπε σύγγραμμα του Ότο Ιουστίνος ο Μάρτυρας [Justin Martyr], τόμ. ii), από τον Ηγήσιππο, τον Ειρηναίο, τον Τατιανό, τον Αθηναγόρα, τον Θεόφιλο, τον Κλήμεντα, τον Τερτυλλιανό και τον Ωριγένη. Όχι μόνο από τα γραφόμενά τους, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο γίνονται αυτές οι παραθέσεις, από τη γεμάτη πεποίθηση αναφορά σε μια εξακριβωμένη αυθεντία, από την απουσία κάθε ίχνους αμφιβολίας, θεωρούμε αποδεδειγμένο ότι το βιβλίο που έχουμε στα χέρια μας δεν υποβλήθηκε σε κάποια αιφνίδια αλλαγή».a Το γεγονός ότι ο Ματθαίος ήταν απόστολος, και ως απόστολος είχε το πνεύμα του Θεού πάνω του, παρέχει τη διαβεβαίωση πως ό,τι έγραψε είναι ένα πιστό υπόμνημα.

 6, 7. (α) Πότε και σε ποια γλώσσα πρωτογράφτηκε το Ευαγγέλιο του Ματθαίου; (β) Τι δείχνει ότι γράφτηκε πρωτίστως για τους Ιουδαίους; (γ) Πόσες φορές περιέχει η Μετάφραση Νέου Κόσμου το όνομα Ιεχωβά σ’ αυτό το Ευαγγέλιο, και γιατί;

⁶ Ο Ματθαίος έγραψε την αφήγησή του στην Παλαιστίνη. Το ακριβές έτος δεν είναι γνωστό, αλλά ορισμένες σημειώσεις στο τέλος μερικών χειρογράφων (όλα μεταγενέστερα του 10ου αιώνα Κ.Χ.) λέγουν ότι γράφτηκε το 41 Κ.Χ. Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ο Ματθαίος έγραψε αρχικά το Ευαγγέλιό του στην εβραϊκή που μιλιόταν την εποχή του και αργότερα το μετέφρασε στην ελληνική. Στο έργο του Περί των Επιφανών Ανδρών (De viris inlustribus), κεφάλαιο III, ο Ιερώνυμος λέει: «Ο Ματθαίος, που λέγεται επίσης Λευί, και ο οποίος από τελώνης έγινε απόστολος, πρώτα συνέγραψε στην Ιουδαία ένα Ευαγγέλιο του Χριστού, στην εβραϊκή γλώσσα και με εβραϊκούς χαρακτήρες, προς όφελος εκείνων των περιτμημένων που είχαν πιστέψει».b Ο Ιερώνυμος προσθέτει ότι το εβραϊκό κείμενο του Ευαγγελίου αυτού υπήρχε στις μέρες του (4ος και 5ος αιώνας Κ.Χ.), στη βιβλιοθήκη που είχε συγκροτήσει ο Πάμφιλος στην Καισάρεια.

⁷ Στις αρχές του 3ου αιώνα ο Ωριγένης, αναλύοντας τα Ευαγγέλια, είπε, όπως αναφέρει ο Ευσέβιος, ότι το «πρώτο γράφτηκε . . . κατά τον Ματθαίο, . . . ο οποίος το συνέγραψε για όσους από τον Ιουδαϊσμό πίστεψαν, εφόσον γράφτηκε στην εβραϊκή γλώσσα».c Το ότι ο Ματθαίος έγραψε το βιβλίο του έχοντας κατά νου πρωτίστως τους Ιουδαίους το υποδηλώνουν οι γενεαλογίες που δίνει, οι οποίες δείχνουν τη νόμιμη καταγωγή του Ιησού ξεκινώντας από τον Αβραάμ, και οι πολλές παραθέσεις που κάνει από τις Εβραϊκές Γραφές, δείχνοντας ότι αυτές μιλούσαν για τον ερχόμενο Μεσσία. Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι ο Ματθαίος χρησιμοποιούσε το θείο όνομα Ιεχωβά με τη μορφή του Τετραγράμματου όταν παρέθετε από μέρη των Εβραϊκών Γραφών που περιείχαν αυτό το όνομα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον το βιβλίο του Ματθαίου, στη Μετάφραση Νέου Κόσμου, περιέχει το όνομα Ιεχωβά 18 φορές, όπως κάνει και η εβραϊκή μετάφραση του βιβλίου του Ματθαίου που έγινε από τον Φ. Ντέλιτς το 19ο αιώνα. Ο Ματθαίος θα είχε για το θείο όνομα την άποψη που είχε και ο Ιησούς, και δεν θα τον εμπόδιζε η επικρατούσα Ιουδαϊκή πρόληψη που έλεγε να μη χρησιμοποιείται αυτό το όνομα.—Ματθ. 6:9· Ιωάν. 17:6, 26.

 8. Πώς αντικατοπτρίζεται στα περιεχόμενα του Ευαγγελίου του Ματθαίου το γεγονός ότι αυτός υπήρξε τελώνης;

⁸ Αφού ο Ματθαίος υπήρξε τελώνης, ήταν φυσικό να είναι σαφής όταν αναφέρεται σε χρήματα, αριθμούς και αξίες. (Ματθ. 17:27· 26:15· 27:3) Ο Ματθαίος εκτιμούσε πάρα πολύ το έλεος που έδειξε ο Θεός επιτρέποντας σ’ αυτόν, έναν καταφρονημένο τελώνη, να γίνει διάκονος των καλών νέων και στενός σύντροφος του Ιησού. Γι’ αυτό και βλέπουμε ότι αυτός είναι ο μόνος Ευαγγελιστής που μας αναφέρει πως ο Ιησούς επέμεινε επανειλημμένα ότι απαιτείται και έλεος εκτός από τις θυσίες. (9:9-13· 12:7· 18:21-35) Ο Ματθαίος ενθαρρύνθηκε σε μεγάλο βαθμό από την παρ’ αξία καλοσύνη του Ιεχωβά, και κατάλληλα αναφέρει μερικά από τα πιο παρηγορητικά λόγια που είπε ο Ιησούς: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν». (11:28-30) Πόσο αναζωογονητικά ήταν τα τρυφερά αυτά λόγια γι’ αυτόν τον πρώην τελώνη, για τον οποίον οι συμπατριώτες του θα είχαν, αναμφίβολα, εκστομίσει πάμπολλες προσβολές!

 9. Ποιο θέμα και ποιο ύφος παρουσίασης χαρακτηρίζουν το βιβλίο του Ματθαίου;

⁹ Ο Ματθαίος τόνισε ιδιαίτερα ότι το θέμα της διδασκαλίας του Ιησού ήταν «η βασιλεία των ουρανών». (4:17) Γι’ αυτόν, ο Ιησούς ήταν ο Κήρυκας-Βασιλιάς. Χρησιμοποίησε τον όρο «βασιλεία» τόσο συχνά (πάνω από 50 φορές) ώστε το Ευαγγέλιό του θα μπορούσε να ονομαστεί το Ευαγγέλιο της Βασιλείας. Τον Ματθαίο τον ενδιέφερε περισσότερο να παρουσιάσει με λογική σειρά τις δημόσιες ομιλίες και τα κηρύγματα του Ιησού παρά να τηρήσει αυστηρώς χρονολογική σειρά. Στα πρώτα 18 κεφάλαια, η έμφαση που έδωσε ο Ματθαίος στο θέμα της Βασιλείας τον έκανε να ξεφύγει από τη διάταξη κατά χρονολογική σειρά. Εντούτοις, τα τελευταία 10 κεφάλαια (19ο ως 28ο) ακολουθούν, σε γενικές γραμμές, χρονολογική σειρά και εξακολουθούν, επίσης, να τονίζουν τη Βασιλεία.

10. Ποιο είναι το ποσοστό των περιεχομένων που υπάρχουν μόνο στο βιβλίο του Ματθαίου, και ποια περίοδο καλύπτει το Ευαγγέλιο αυτό;

¹⁰ Το 42 τοις εκατό της αφήγησης του Ευαγγελίου του Ματθαίου δεν υπάρχει σε κανένα από τα άλλα 3 Ευαγγέλια.d Αυτό ισχύει και για τουλάχιστον 10 παραβολές, ή αλλιώς παραδείγματα: Τα ζιζάνια στον αγρό (13:24-30), ο κρυμμένος θησαυρός (13:44), το πολύτιμο μαργαριτάρι (13:45, 46), το δίχτυ (13:47-50), ο άσπλαχνος δούλος (18:23-35), οι εργάτες και το δηνάριο (20:1-16), ο πατέρας και οι 2 γιοι (21:28-32), ο γάμος του γιου του βασιλιά (22:1-14), οι 10 παρθένες (25:1-13), και τα τάλαντα (25:14-30). Γενικά, η αφήγηση του βιβλίου αρχίζει από τη γέννηση του Ιησού, το 2 Π.Κ.Χ., και τελειώνει αναφέροντας τη συνάντηση που είχε ο Ιησούς με τους μαθητές του ακριβώς πριν από την ανάληψή του, το 33 Κ.Χ.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

11. (α) Πώς αρχίζει, όπως είναι λογικό, το Ευαγγέλιο αυτό, και ποια αρχικά γεγονότα εξιστορούνται; (β) Ποιες είναι μερικές από τις προφητικές εκπληρώσεις στις οποίες στρέφει την προσοχή μας ο Ματθαίος;

¹¹ Παρουσίαση του Ιησού και των νέων για ‘τη βασιλεία των ουρανών’ (1:1–4:25). Ο Ματθαίος αρχίζει, όπως είναι λογικό, με τη γενεαλογία του Ιησού, αποδεικνύοντας το νόμιμο δικαίωμα του Ιησού ως κληρονόμου του Αβραάμ και του Δαβίδ. Έτσι αιχμαλωτίζει την προσοχή των Ιουδαίων αναγνωστών. Κατόπιν, διαβάζουμε την αφήγηση για τη θαυματουργική σύλληψη του Ιησού, τη γέννησή του στη Βηθλεέμ, την επίσκεψη των αστρολόγων, τη σφαγή από τον εξαγριωμένο Ηρώδη όλων των αγοριών της Βηθλεέμ που ήταν κάτω των 2 ετών, τη φυγή του Ιωσήφ και της Μαρίας στην Αίγυπτο μαζί με το μικρό παιδί και τη μετέπειτα επιστροφή τους στη Ναζαρέτ, όπου και έμειναν. Ο Ματθαίος φροντίζει να στρέψει την προσοχή στις εκπληρώσεις των προφητειών, για να πιστοποιήσει ότι ο Ιησούς είναι ο προειπωμένος Μεσσίας.—Ματθ. 1:23—Ησ. 7:14· Ματθ. 2:1-6—Μιχ. 5:2· Ματθ. 2:13-18—Ωσηέ 11:1 και Ιερ. 31:15· Ματθ. 2:23—Ησ. 11:1, υποσημείωση στη ΜΝΚ.

12. Τι συμβαίνει στο βάφτισμα του Ιησού και αμέσως μετά;

¹² Κατόπιν, η αφήγηση του Ματθαίου παραλείπει ένα διάστημα σχεδόν 30 ετών. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής κηρύττει στην έρημο της Ιουδαίας: «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». (Ματθ. 3:2) Βαφτίζει τους μετανοημένους Ιουδαίους στον Ιορδάνη Ποταμό και προειδοποιεί τους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους για τη μέλλουσα οργή. Ο Ιησούς έρχεται από τη Γαλιλαία και βαφτίζεται. Αμέσως, κατεβαίνει το πνεύμα του Θεού πάνω του και μια φωνή από τον ουρανό λέει: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». (3:17) Ο Ιησούς οδηγείται, κατόπιν, στην έρημο, όπου, αφού νηστεύει επί 40 μέρες, υποβάλλεται σε πειρασμούς από τον Σατανά τον Διάβολο. Τρεις φορές αποκρούει τον Σατανά με παραθέσεις από το Λόγο του Θεού, και τελικά του λέει: ‘Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει’.—4:10.

13. Ποια είναι η συγκλονιστική εκστρατεία που αρχίζει τώρα στη Γαλιλαία;

¹³ «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Τα συγκλονιστικά αυτά λόγια διακηρύττει τώρα στη Γαλιλαία ο χρισμένος Ιησούς. Καλεί 4 ψαράδες από τα δίχτυα τους να τον ακολουθήσουν και να γίνουν «αλιείς ανθρώπων», και περιέρχεται μαζί μ’ αυτούς «όλην την Γαλιλαίαν, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν μεταξύ του λαού».—4:17, 19, 23.

14. Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ποιους μακαρισμούς διατυπώνει ο Ιησούς, και τι λέει για τη δικαιοσύνη;

¹⁴ Η Επί του Όρους Ομιλία (5:1–7:29). Καθώς αρχίζουν να τον ακολουθούν πλήθη, ο Ιησούς ανεβαίνει στο βουνό, κάθεται και αρχίζει να διδάσκει τους μαθητές του. Ανοίγει αυτή τη συναρπαστική ομιλία του με εννέα ‘μακαρισμούς’: Ευτυχισμένοι είναι «οι πτωχοί τω πνεύματι [εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, ΜΝΚ]», εκείνοι που πενθούν, οι πράοι, εκείνοι που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη, οι ελεήμονες, οι καθαροί στην καρδιά, οι ειρηνοποιοί, εκείνοι που διώκονται χάρη της δικαιοσύνης και εκείνοι που ονειδίζονται και για τους οποίους λέγονται ψεύδη. «Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς». Αποκαλεί τους μαθητές του «το άλας της γης» και «το φως του κόσμου», και εξηγεί ποια δικαιοσύνη απαιτείται για την είσοδο στη Βασιλεία των ουρανών—δικαιοσύνη τόσο διαφορετική από την τυπολατρία των γραμματέων και των Φαρισαίων. «Εστέ λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς είναι τέλειος».—5:12-14, 48.

15. Τι έχει να πει ο Ιησούς για την προσευχή και για τη Βασιλεία;

¹⁵ Ο Ιησούς προειδοποιεί για τα υποκριτικά δώρα και τις υποκριτικές προσευχές. Διδάσκει τους μαθητές του να προσεύχονται για τον αγιασμό του ονόματος του Πατέρα, για τον ερχομό της Βασιλείας Του και για την καθημερινή τροφή που χρειάζονται. Ο Ιησούς κρατάει τη Βασιλεία στο προσκήνιο από την αρχή ως το τέλος της ομιλίας. Συνιστά σε όσους τον ακολουθούν να μην ανησυχούν ούτε να εργάζονται μόνο και μόνο για τα υλικά πλούτη, επειδή ο Πατέρας γνωρίζει τις πραγματικές τους ανάγκες. «Ζητείτε πρώτον», λέει, «την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή».—6:33.

16. (α) Ποια συμβουλή δίνει ο Ιησούς για τις σχέσεις με τους άλλους, και τι λέει σχετικά μ’ εκείνους που υπακούν στο θέλημα του Θεού και μ’ εκείνους που δεν υπακούν; (β) Τι επίδραση έχει η ομιλία του;

¹⁶ Ο Κύριος δίνει μια συμβουλή για τις σχέσεις με τους άλλους, λέγοντας: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς». Οι λίγοι που βρίσκουν την οδό της ζωής θα είναι εκείνοι που πράττουν το θέλημα του Πατέρα του. Οι εργάτες της ανομίας θα αναγνωριστούν από τους καρπούς τους και θα απορριφθούν. Ο Ιησούς παρομοιάζει τον άνθρωπο που υπακούει στα λόγια του με «άνδρα φρόνιμον, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν». Τι επίδραση έχει αυτή η ομιλία στα πλήθη που ακούν; ‘Εκπλήσσονται δια την διδαχήν αυτού’, γιατί διδάσκει «ως έχων εξουσίαν, και ουχί ως οι γραμματείς».—7:12, 24-29.

17. Πώς δείχνει ο Ιησούς την εξουσία που έχει ως Μεσσίας, και τι στοργικό ενδιαφέρον εκδηλώνει;

¹⁷ Το κήρυγμα της Βασιλείας επεκτείνεται (8:1–11:30). Ο Ιησούς κάνει πολλά θαύματα—θεραπεύει λεπρούς, παραλυτικούς και δαιμονιζόμενους. Δείχνει, μάλιστα, ότι έχει εξουσία πάνω στον άνεμο και στα κύματα καταλαγιάζοντας μια θύελλα, και εγείρει ένα κορίτσι από τους νεκρούς. Πόση συμπόνια αισθάνεται ο Ιησούς για τα πλήθη καθώς βλέπει πόσο εξαπατημένα και εγκαταλειμμένα είναι, «ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα»! Όπως λέει ο ίδιος στους μαθητές του, «ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον κύριον του θερισμού, δια να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού».—9:36-38.

18. (α) Ποιες οδηγίες και νουθεσίες δίνει ο Ιησούς στους αποστόλους του; (β) Γιατί είναι ουαί για «την γενεάν ταύτην»;

¹⁸ Ο Ιησούς διαλέγει και διορίζει τους 12 αποστόλους. Τους δίνει σαφείς οδηγίες για το πώς να κάνουν το έργο τους και τονίζει το κεντρικό δόγμα της διδασκαλίας τους: «Υπάγοντες κηρύττετε, λέγοντες ότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Τους δίνει νουθεσίες που τις διακρίνει σοφία και αγάπη: «Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε». «Γίνεσθε . . . φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί». Θα τους μισήσουν και θα τους διώξουν ακόμη και στενοί συγγενείς, αλλά ο Ιησούς τούς υπενθυμίζει: «Όστις εύρη την ζωήν αυτού θέλει απολέσει αυτήν, και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι’ εμέ θέλει ευρεί αυτήν». (10:7, 8, 16, 39) Ξεκινούν, λοιπόν, για να διδάξουν και να κηρύξουν στις πόλεις που διορίστηκαν! Ο Ιησούς λέει ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είναι ο αγγελιοφόρος που στάλθηκε πριν απ’ αυτόν, ο υποσχεμένος «Ηλίας», αλλά ‘η γενεά ταύτη’ δεν δέχεται ούτε τον Ιωάννη ούτε αυτόν, τον Γιο του ανθρώπου. (11:14, 16) Γι’ αυτό, ουαί σ’ αυτή τη γενεά και στις πόλεις που δεν μετανόησαν βλέποντας τα θαύματά του! Αλλά, όσοι γίνονται μαθητές του θα βρουν «ανάπαυσιν [αναζωογόνηση, ΜΝΚ]» για την ψυχή τους.

19. Όταν οι Φαρισαίοι αμφισβητούν την ορθότητα αυτών που κάνει ο Ιησούς το Σάββατο, πώς τους καταγγέλλει εκείνος;

¹⁹ Οι κατηγορίες των Φαρισαίων αποκρούονται και οι ίδιοι καταγγέλλονται (12:1-50). Οι Φαρισαίοι προσπαθούν να βρουν σφάλμα στον Ιησού στο ζήτημα του Σαββάτου, αλλά αυτός αποκρούει τις κατηγορίες τους και καταδικάζει με καυστικά λόγια την υποκρισία τους. Τους λέει: «Γεννήματα εχιδνών, πώς δύνασθε να λαλήτε καλά όντες πονηροί; Διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα». (12:34) Δεν θα τους δοθεί κανένα σημείο, εκτός από το σημείο του Ιωνά του προφήτη: Ο Γιος του ανθρώπου θα είναι 3 μέρες και 3 νύχτες στην καρδιά της γης.

20. (α) Γιατί μιλάει ο Ιησούς με παραβολές; (β) Ποιες παραβολές για τη Βασιλεία λέει τώρα;

²⁰ Εφτά παραβολές για τη Βασιλεία (13:1-58). Γιατί μιλάει ο Ιησούς με παραβολές; Ο ίδιος εξηγεί στους μαθητές του: «Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη». Λέει ότι οι μαθητές του είναι ευτυχισμένοι επειδή βλέπουν και ακούν. Τι αναζωογονητική διδασκαλία δίνει τώρα γι’ αυτούς! Αφού εξηγεί την παραβολή του σπορέα, ο Ιησούς λέει την παραβολή των ζιζανίων του αγρού, του σιναπόσπορου, του προζυμιού, του κρυμμένου θησαυρού, του πολύτιμου μαργαριταριού και του διχτυού—που όλες απεικονίζουν κάτι σε σχέση με «την βασιλείαν των ουρανών». Κι όμως, οι άνθρωποι σκανδαλίζονται μ’ αυτόν, και ο Ιησούς τούς λέει: «Δεν είναι προφήτης άνευ τιμής ειμή εν τη πατρίδι αυτού και εν τη οικία αυτού».—13:11, 57.

21. (α) Ποια θαύματα κάνει ο Ιησούς, και ως ποιον τον προσδιορίζουν αυτά; (β) Ποιο όραμα δίνεται όσον αφορά τον ερχομό του Γιου του ανθρώπου «εν τη βασιλεία» του;

²¹ Περαιτέρω διακονία και θαύματα του ‘Χριστού’ (14:1–17:27). Ο Ιησούς θλίβεται βαθιά με την είδηση για τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Βαφτιστή, που έγινε κατόπιν διαταγής του άτολμου Ηρώδη Αντίπα. Τρέφει θαυματουργικά ένα πλήθος 5.000 και πλέον ατόμων· περπατάει πάνω στη θάλασσα· αποκρούει μια ακόμη επίκριση των Φαρισαίων, οι οποίοι, όπως λέει, ‘παραβαίνουν την εντολή του Θεού εξαιτίας της παράδοσής τους’· θεραπεύει μια δαιμονιζόμενη, καθώς και «χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κουλλούς και άλλους πολλούς»· και τρέφει πάλι 4.000 και πλέον άτομα με 7 ψωμιά και λίγα μικρά ψάρια. (15:3, 30) Απαντώντας σε μια ερώτηση του Ιησού, ο Πέτρος προσδιορίζει την ταυτότητα του Ιησού, λέγοντας: «Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος». Ο Ιησούς επαινεί τον Πέτρο και δηλώνει: «Επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου». (16:16, 18) Τώρα, ο Ιησούς αρχίζει να μιλάει για τον επικείμενο θάνατό του και την ανάστασή του την τρίτη μέρα. Αλλά, επίσης, υπόσχεται ότι μερικοί από τους μαθητές του «δεν θέλουσι γευθή θάνατον, εωσού ίδωσι τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού». (16:28) Ύστερα από 6 μέρες, ο Ιησούς παίρνει τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους πηγαίνει σ’ ένα ψηλό βουνό για να τον δουν να μεταμορφώνεται ένδοξα. Εκείνοι βλέπουν σε όραμα τον Μωυσή και τον Ηλία να συνομιλούν με τον Ιησού και ακούν μια φωνή από τον ουρανό να λέει: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην· αυτού ακούετε». Αφού κατεβαίνουν από το βουνό, ο Ιησούς τούς λέει ότι ο υποσχεμένος «Ηλίας» έχει ήδη έρθει, και εκείνοι καταλαβαίνουν ότι τους μιλάει για τον Ιωάννη τον Βαφτιστή.—17:5, 12.

22. Τι συμβουλεύει ο Ιησούς σχετικά με τη συγχώρηση;

²² Ο Ιησούς συμβουλεύει τους μαθητές του (18:1-35). Στο διάστημα που βρίσκεται στην Καπερναούμ, ο Ιησούς μιλάει στους μαθητές του για την ταπεινοφροσύνη, για τη μεγάλη χαρά που φέρνει η επαναφορά ενός πλανημένου προβάτου και για τη διευθέτηση διαφορών μεταξύ αδελφών. Ο Πέτρος ρωτάει: ‘Πόσες φορές πρέπει να συγχωρήσω τον αδελφό μου;’ Και ο Ιησούς απαντάει: «Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά». Για να δώσει έμφαση σ’ αυτό, ο Ιησούς λέει την παραβολή του δούλου στον οποίον ο κύριός του χάρισε χρέος 60 εκατομμυρίων δηναρίων. Ο δούλος αυτός έβαλε αργότερα στη φυλακή ένα σύνδουλό του για χρέος μόνο 100 δηναρίων και, ως αποτέλεσμα, ο άσπλαχνος δούλος παραδόθηκε κι αυτός στους δεσμοφύλακες.e Ο Ιησούς εξηγεί ποιο είναι το σημείο: «Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος . . . τον αδελφόν αυτού».—18:21, 22, 35.

23. Τι εξηγεί ο Ιησούς σχετικά με το διαζύγιο και σχετικά με το δρόμο που οδηγεί στη ζωή;

²³ Οι τελευταίες μέρες της διακονίας του Ιησού (19:1–22:46). Ο ρυθμός των γεγονότων επιταχύνεται και η ένταση κορυφώνεται, καθώς οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι εξοργίζονται περισσότερο με τη διακονία του Ιησού. Έρχονται με σκοπό να τον παγιδεύσουν στο ζήτημα του διαζυγίου, αλλά αποτυχαίνουν· ο Ιησούς δείχνει ότι η μόνη Γραφική βάση για διαζύγιο είναι η πορνεία. Ένας πλούσιος νέος έρχεται στον Ιησού και τον ρωτάει για το δρόμο που οδηγεί στην αιώνια ζωή, αλλά φεύγει λυπημένος όταν διαπιστώνει ότι πρέπει να πουλήσει όλα όσα έχει και να γίνει ακόλουθος του Ιησού. Αφού λέει την παραβολή των εργατών και του δηναρίου, ο Ιησούς μιλάει πάλι για το θάνατο και την ανάστασή του, και λέει: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθή, αλλά δια να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών».—20:28.

24. Όταν ο Ιησούς μπαίνει στην τελευταία εβδομάδα της ανθρώπινης ζωής του, τι έρχονται και τον ρωτούν κάποιοι θρησκευτικοί εναντιούμενοι, και πώς αντιμετωπίζει εκείνος τις ερωτήσεις τους;

²⁴ Τώρα ο Ιησούς μπαίνει στην τελευταία εβδομάδα της ανθρώπινης ζωής του. Κάνει μια θριαμβευτική είσοδο στην Ιερουσαλήμ ως ‘Βασιλεύς, καθήμενος επί πώλου όνου’. (21:4, 5) Καθαρίζει το ναό από τους αργυραμοιβούς και τους άλλους κερδοσκόπους, και το μίσος των εχθρών του εντείνεται όταν τους λέει: «Οι τελώναι και αι πόρναι υπάγουσι πρότερον υμών εις την βασιλείαν του Θεού». (21:31) Οι εύστοχες παραβολές του για τον αμπελώνα και το γάμο δείχνουν ακριβώς αυτό. Ο Ιησούς απαντάει επιδέξια σε μια ερώτηση των Φαρισαίων σχετική με το φόρο, λέγοντάς τους να αποδίδουν «τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν». (22:21) Παρόμοια αποκρούει μια δόλια ερώτηση των Σαδδουκαίων και υποστηρίζει την ελπίδα της ανάστασης. Οι Φαρισαίοι έρχονται πάλι για να του κάνουν μια ερώτηση σχετικά με το Νόμο, και ο Ιησούς τούς λέει ότι η μεγαλύτερη εντολή είναι να αγαπάει ο άνθρωπος ολοκληρωτικά τον Ιεχωβά και η δεύτερη είναι να αγαπάει τον πλησίον του όπως τον εαυτό του. Ο Ιησούς κατόπιν τους ρωτάει: ‘Πώς γίνεται να είναι ο Χριστός γιος του Δαβίδ και συγχρόνως Κύριός του;’ Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει, και από τότε κανείς δεν τολμάει να τον ρωτήσει κάτι.—22:45, 46.

25. Πώς καταγγέλλει έντονα ο Ιησούς τους γραμματείς και τους Φαρισαίους;

²⁵ ‘Ουαί εις εσάς, υποκριταί’ (23:1–24:2). Μιλώντας προς τα πλήθη στο ναό, ο Ιησούς προβαίνει σε μια ακόμη καυστική καταγγελία κατά των γραμματέων και των Φαρισαίων. Όχι μόνο έχουν γίνει οι ίδιοι ακατάλληλοι για να εισέλθουν στη Βασιλεία, αλλά και καταφεύγουν σε κάθε είδους πανουργία προκειμένου να εμποδίσουν και άλλους να εισέλθουν. Όπως ακριβώς οι ασβεστωμένοι τάφοι, έτσι κι αυτοί απ’ έξω φαίνονται ωραίοι, αλλά μέσα είναι γεμάτοι διαφθορά και σήψη. Ο Ιησούς καταλήγει με την εξής κρίση κατά της Ιερουσαλήμ: «Αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος». (23:38) Καθώς αναχωρεί από το ναό, ο Ιησούς προφητεύει την καταστροφή του.

26. Ποιο προφητικό σημείο δίνει ο Ιησούς όσον αφορά την παρουσία του με βασιλική δόξα;

²⁶ Ο Ιησούς δίνει ‘το σημείο της παρουσίας του’ (24:3–25:46). Στο Όρος των Ελαιών, οι μαθητές του τον ρωτούν σχετικά με ‘το σημείο της παρουσίας του και της συντέλειας του συστήματος πραγμάτων’. Απαντώντας ο Ιησούς μιλάει για έναν καιρό πολέμων—‘έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλεία’—για ελλείψεις τροφίμων, σεισμούς, αύξηση της ανομίας, για το παγκόσμιο κήρυγμα ‘αυτών των καλών νέων της βασιλείας’, για το διορισμό ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου . . . επί πάντων των υπαρχόντων αυτού’ και για πολλά άλλα χαρακτηριστικά του σύνθετου σημείου που θα σημάνει ‘την έλευση του Γιου του ανθρώπου με δόξα για να καθήσει στο θρόνο της δόξας του’. (24:3, 7, 14, 45-47· 25:31) Ο Ιησούς ολοκληρώνει τη σπουδαία αυτή προφητεία με τις παραβολές των 10 παρθένων και των ταλάντων, οι οποίες δείχνουν ότι θα υπάρξουν χαρωπές ανταμοιβές για τους άγρυπνους και τους πιστούς, και με την παραβολή των προβάτων και των εριφίων, η οποία δείχνει ότι οι εριφοειδείς άνθρωποι απέρχονται «εις κόλασιν [εκκοπή, ΜΝΚ] αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον».—25:46.

27. Ποια γεγονότα χαρακτηρίζουν την τελευταία μέρα του Ιησού πάνω στη γη;

²⁷ Γεγονότα της τελευταίας μέρας του Ιησού (26:1–27:66). Μετά τον εορτασμό του Πάσχα, ο Ιησούς θεσπίζει κάτι καινούριο με τους πιστούς αποστόλους του, καλώντας τους να πάρουν από το άζυμο ψωμί και το κρασί, σύμβολα του σώματός του και του αίματός του. Κατόπιν, πηγαίνουν στη Γεθσημανή, όπου ο Ιησούς προσεύχεται. Εκεί έρχεται ο Ιούδας μαζί μ’ ένα οπλισμένο πλήθος και προδίδει τον Ιησού μ’ ένα υποκριτικό φιλί. Ο Ιησούς οδηγείται στον αρχιερέα, και οι αρχιερείς, μαζί με ολόκληρο το Σάνχεδριν, ψάχνουν να βρουν ψευδομάρτυρες κατά του Ιησού. Όπως προφήτευσε ο Ιησούς, ο Πέτρος τον απαρνιέται όταν τίθεται σε δοκιμασία. Ο Ιούδας, νιώθοντας τύψεις, πετάει μέσα στο ναό τα χρήματα της προδοσίας που έκανε, φεύγει και πηγαίνει να κρεμαστεί. Το πρωί, ο Ιησούς οδηγείται μπροστά στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πιλάτο, ο οποίος τον παραδίδει για να εκτελεστεί, πιεζόμενος από τον όχλο που κραυγάζει, υποκινούμενος από τους ιερείς: «Το αίμα αυτού ας ήναι εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών». Οι στρατιώτες του κυβερνήτη εμπαίζουν το βασιλικό αξίωμα του Ιησού και, κατόπιν, τον πηγαίνουν στο Γολγοθά, όπου τον κρεμούν σ’ ένα ξύλο ανάμεσα σε 2 ληστές και βάζουν μια επιγραφή πάνω από το κεφάλι του που λέει: «Ούτος εστίν Ιησούς ο βασιλεύς των Ιουδαίων». (27:25, 37) Ύστερα από ώρες μαρτυρίου, ο Ιησούς τελικά πεθαίνει γύρω στις 3 το απόγευμα, και μετά τον βάζουν σ’ έναν καινούριο τάφο, που ανήκει στον Ιωσήφ από την Αριμαθαία. Αυτή υπήρξε η πιο βαρυσήμαντη μέρα όλης της ιστορίας!

28. Με ποια είδηση, η οποία είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να υπάρξει, αποκορυφώνει ο Ματθαίος την αφήγησή του, και με την ανάθεση ποιας αποστολής την τελειώνει;

²⁸ Η ανάσταση και οι τελικές οδηγίες του Ιησού (28:1-20). Ο Ματθαίος τώρα αποκορυφώνει την αφήγησή του με την καλύτερη είδηση. Ο νεκρός Ιησούς έχει αναστηθεί—ζει και πάλι! Νωρίς την πρώτη μέρα της εβδομάδας, η Μαρία η Μαγδαληνή και «η άλλη Μαρία» έρχονται στον τάφο και ακούν τον άγγελο να ανακοινώνει το χαρμόσυνο αυτό γεγονός. (28:1) Για να το επιβεβαιώσει, ο ίδιος ο Ιησούς εμφανίζεται σ’ αυτές. Οι εχθροί προσπαθούν μάλιστα να αντιδράσουν στο γεγονός της ανάστασής του, δωροδοκώντας τους στρατιώτες που ήταν φρουροί του τάφου για να πουν ότι «οι μαθηταί αυτού ελθόντες δια νυκτός έκλεψαν αυτόν, ενώ ημείς εκοιμώμεθα». Αργότερα, στη Γαλιλαία, ο Ιησούς έχει άλλη μια συνάντηση με τους μαθητές του. Ποια είναι η αποχαιρετιστήρια οδηγία του γι’ αυτούς; Η εξής: «Πορευθέντες . . . μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Θα είχαν καθοδηγία σ’ αυτό το έργο κηρύγματος; Τα τελευταία λόγια του Ιησού που αναγράφει ο Ματθαίος δίνουν την ακόλουθη διαβεβαίωση: «Ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».—28:13, 19, 20.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

29. (α) Πώς συνδέει ο Ματθαίος τις Εβραϊκές και τις Ελληνικές Γραφές; (β) Ποιο προνόμιο, που απόλαυσε ο Ιησούς, μπορούν να έχουν και οι Χριστιανοί σήμερα;

²⁹ Πράγματι, το βιβλίο του Ματθαίου, το πρώτο από τα 4 Ευαγγέλια, συνδέει θαυμάσια τις Εβραϊκές Γραφές με τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Δείχνει αλάνθαστα ποιος είναι ο Μεσσίας και Βασιλιάς της υποσχεμένης Βασιλείας του Θεού, γνωστοποιεί τι απαιτείται να κάνει κάποιος για να γίνει ακόλουθός του και παρουσιάζει το έργο που έχουν να κάνουν οι ακόλουθοί του εδώ στη γη. Πρώτα ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, έπειτα ο Ιησούς και τελικά οι μαθητές του κήρυξαν: «Επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Επιπλέον, η εντολή του Ιησού ισχύει μέχρι και στη συντέλεια αυτού του συστήματος πραγμάτων: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». Αληθινά, ήταν και εξακολουθεί να είναι μεγάλο και θαυμάσιο προνόμιο η συμμετοχή σ’ αυτό το έργο της Βασιλείας, που περιλαμβάνει και ‘τη μαθήτευση ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη’, ενεργώντας σύμφωνα με το υπόδειγμα του Κυρίου.—3:2· 4:17· 10:7· 24:14· 28:19.

30. Ποιο συγκεκριμένο μέρος του βιβλίου του Ματθαίου έχει αναγνωριστεί για την πρακτική του αξία;

³⁰ Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου αποτελεί πράγματι ‘καλά νέα’. Το θεόπνευστο άγγελμά του αποτελούσε ‘καλά νέα’ για εκείνους που το πρόσεξαν τον 1ο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, και ο Ιεχωβά Θεός έχει φροντίσει να διαφυλαχθεί αυτό για να αποτελεί ‘καλά νέα’ μέχρι σήμερα. Ακόμη και μη Χριστιανοί υποχρεώθηκαν να αναγνωρίσουν τη δύναμη αυτού του Ευαγγελίου, όπως, για παράδειγμα, ο Ινδουιστής ηγέτης Μοχάντας (Μαχάτμα) Γκάντι, για τον οποίον αναφέρεται ότι είπε στον λόρδο Ίρβιν, πρώην αντιβασιλιά της Ινδίας: «Όταν η χώρα σας και η δική μου βαδίσουν μαζί σύμφωνα με τις διδασκαλίες που εξετέθησαν από τον Χριστό στην Επί του Όρους Ομιλία, θα έχουμε λύσει τα προβλήματα, όχι μόνο των χωρών μας, αλλά και όλου του κόσμου».f Σε κάποια άλλη περίπτωση, ο Γκάντι είπε: «Με κάθε τρόπο να πίνετε από τα τρεχούμενα νερά που σας δίνει η Επί του Όρους Ομιλία . . . Επειδή η διδασκαλία της Ομιλίας αυτής είναι για τον καθένα από εμάς».g

31. Ποιοι έχουν δείξει πραγματική εκτίμηση για τις συμβουλές που βρίσκονται στο βιβλίο του Ματθαίου, και γιατί είναι ωφέλιμο να μελετούμε ξανά και ξανά αυτό το Ευαγγέλιο;

³¹ Εντούτοις, ολόκληρος ο κόσμος, περιλαμβανομένου και του μέρους εκείνου που ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικό, εξακολουθεί να έχει τα προβλήματά του. Μόνο μια μικρή μειονότητα αληθινών Χριστιανών εκτιμά, μελετά και εφαρμόζει την Επί του Όρους Ομιλία και όλες τις άλλες υγιείς συμβουλές του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, και αποκομίζει απ’ αυτό ανεκτίμητα οφέλη. Είναι ωφέλιμο να μελετούμε ξανά και ξανά τις θαυμάσιες νουθεσίες που έδωσε ο Ιησούς σχετικά με την ανεύρεση της πραγματικής ευτυχίας, την ηθική και το γάμο, τη δύναμη της αγάπης, την ευπρόσδεκτη προσευχή, τις πνευματικές αξίες σε αντίθεση με τις υλικές, την εκζήτηση πρώτα της Βασιλείας, το σεβασμό για τα άγια πράγματα, καθώς και σχετικά με την επαγρύπνηση και την υπακοή. Το 10ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ματθαίου περιέχει τις οδηγίες σχετικά με την υπηρεσία, τις οποίες έδωσε ο Ιησούς για εκείνους που αρχίζουν να κηρύττουν τα καλά νέα ‘της βασιλείας των ουρανών’. Οι πολλές παραβολές του Ιησού παρέχουν ζωτικά μαθήματα σε όλους εκείνους που ‘έχουν αφτιά για να ακούν’. Επιπλέον, οι προφητείες του Ιησού, όπως η λεπτομερής πρόρρησή του για ‘το σημείο της παρουσίας του’, οικοδομούν ισχυρή ελπίδα και εμπιστοσύνη για το μέλλον.—5:1–7:29· 10:5-42· 13:1-58· 18:1–20:16· 21:28–22:40· 24:3–25:46.

32. (α) Δείξτε με παραδείγματα πώς αποδεικνύουν οι εκπληρωμένες προφητείες ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. (β) Ποια ισχυρή διαβεβαίωση δίνουν αυτές οι εκπληρώσεις σ’ εμάς σήμερα;

³² Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου είναι γεμάτο εκπληρωμένες προφητείες. Σε πολλές περιπτώσεις, οι παραθέσεις του από τις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές είχαν σκοπό να δείξουν αυτές τις εκπληρώσεις. Αυτές παρέχουν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις για το ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, επειδή θα ήταν εντελώς αδύνατο να κανονιστούν εκ των προτέρων όλες αυτές οι λεπτομέρειες. Παραβάλετε, για παράδειγμα, τα εδάφια Ματθαίος 13:14, 15 με Ησαΐας 6:9, 10· Ματθαίος 21:42 με Ψαλμός 118:22, 23· και Ματθαίος 26:31, 56 με Ζαχαρίας 13:7. Τέτοιες εκπληρώσεις μάς παρέχουν, επίσης, ισχυρή διαβεβαίωση ότι όλες οι προφητικές προβλέψεις του ίδιου του Ιησού, τις οποίες κατέγραψε ο Ματθαίος, θα βγουν αληθινές στον ορισμένο καιρό, καθώς οι ένδοξοι σκοποί του Ιεχωβά σχετικά με «την βασιλείαν των ουρανών» πλησιάζουν στην πραγματοποίησή τους.

33. Για ποια γνώση και ελπίδα μπορούν να αγάλλονται τώρα όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη;

³³ Πόσο ακριβής υπήρξε ο Θεός όταν προέλεγε τη ζωή του Βασιλιά αυτής της Βασιλείας, ακόμη και στις παραμικρές λεπτομέρειες! Πόσο ακριβής υπήρξε ο θεόπνευστος Ματθαίος όταν κατέγραφε πιστά την εκπλήρωση αυτών των προφητειών! Καθώς όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη αναλογίζονται όλες τις προφητικές εκπληρώσεις και υποσχέσεις που αναγράφονται στο βιβλίο του Ματθαίου, μπορούν πράγματι να αγάλλονται για τη γνώση και την ελπίδα σχετικά με «την βασιλείαν των ουρανών», το όργανο που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά προκειμένου να αγιάσει το όνομά του. Αυτή η Βασιλεία, υπό τον Ιησού Χριστό, είναι εκείνη η οποία φέρνει ανείπωτες ευλογίες ζωής και ευτυχίας στους πράους και στους πνευματικά πεινασμένους «εν τη παλιγγενεσία, όταν καθήση ο Υιός του ανθρώπου επί του θρόνου της δόξης αυτού». (Ματθ. 19:28) Όλα αυτά περιέχονται στα «κατά Ματθαίον» καλά νέα, τα συναρπαστικά αυτά καλά νέα.

[Υποσημειώσεις]