Κεφάλαιο 122
Από τον Πιλάτο στον Ηρώδη και Πάλι στον Πιλάτο
ΑΝ ΚΑΙ ο Ιησούς δεν καταβάλλει καμιά προσπάθεια για να αποκρύψει το γεγονός ότι είναι βασιλιάς, εξηγεί πως η Βασιλεία του δεν αποτελεί απειλή για τη Ρώμη. ‘Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου’, λέει ο Ιησούς. ‘Αν η βασιλεία μου ήταν μέρος αυτού του κόσμου, οι υπηρέτες μου θα πολεμούσαν για να μην παραδοθώ στους Ιουδαίους. Όμως η βασιλεία μου δεν προέρχεται απ’ αυτή την πηγή’. Έτσι, ο Ιησούς δηλώνει τρεις φορές ότι έχει μια Βασιλεία, αν και αυτή δεν είναι γήινης προέλευσης.
Αλλά ο Πιλάτος τον πιέζει περισσότερο: ‘Είσαι λοιπόν βασιλιάς;’ Δηλαδή, είσαι βασιλιάς έστω κι αν η Βασιλεία σου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου;
Ο Ιησούς πληροφορεί τον Πιλάτο ότι έχει καταλήξει στο σωστό συμπέρασμα, καθώς αποκρίνεται: ‘Εσύ ο ίδιος λες πως είμαι βασιλιάς. Εγώ γι’ αυτό γεννήθηκα, και γι’ αυτό έχω έρθει στον κόσμο, για να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια. Όποιος είναι με το μέρος της αλήθειας ακούει τη φωνή μου’.
Ναι, ο σκοπός της ίδιας της ύπαρξης του Ιησού εδώ στη γη είναι να δώσει μαρτυρία για ‘την αλήθεια’, ιδιαίτερα για την αλήθεια σχετικά με τη Βασιλεία του. Ο Ιησούς είναι έτοιμος να παραμείνει πιστός σ’ αυτή την αλήθεια ακόμη κι αν αυτό του στοιχίσει τη ζωή του. Ο Πιλάτος, αν και ρωτάει, ‘Τι είναι αλήθεια;’ δεν περιμένει να του δοθεί περαιτέρω εξήγηση. Έχει ακούσει αρκετά για να εκδώσει απόφαση.
Ο Πιλάτος επιστρέφει στον όχλο που περιμένει έξω από το αρχοντικό. Έχοντας προφανώς τον Ιησού δίπλα του, λέει στους αρχιερείς και σ’ αυτούς που είναι μαζί τους: ‘Δεν βρίσκω κανένα έγκλημα σ’ αυτόν τον άνθρωπο’.
Εξοργισμένος από την απόφαση, ο όχλος αρχίζει να επιμένει: ‘Αυτός ξεσηκώνει το λαό διδάσκοντας σ’ όλη την Ιουδαία, μάλιστα άρχισε από τη Γαλιλαία και έχει φτάσει ως εδώ’.
Ο παράλογος φανατισμός των Ιουδαίων πρέπει να εκπλήσσει τον Πιλάτο. Έτσι, καθώς οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι συνεχίζουν να φωνάζουν, ο Πιλάτος γυρίζει προς τον Ιησού και τον ρωτάει: ‘Δεν ακούς πόσα πράγματα καταθέτουν αυτοί εναντίον σου;’ Όμως ο Ιησούς ούτε καν που επιχειρεί να απαντήσει. Η ηρεμία που έχει, παρά τις εξωφρενικές κατηγορίες τις οποίες αντιμετωπίζει, προκαλεί το θαυμασμό του Πιλάτου.
Μόλις μαθαίνει ότι ο Ιησούς είναι Γαλιλαίος, ο Πιλάτος διαβλέπει έναν τρόπο για να απαλλαγεί ο ίδιος από την ευθύνη. Ο κυβερνήτης της Γαλιλαίας, ο Ηρώδης Αντίπας (γιος του Ηρώδη του Μέγα), βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα, κι έτσι ο Πιλάτος στέλνει τον Ιησού σ’ αυτόν. Πρωτύτερα, ο Ηρώδης Αντίπας είχε αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαφτιστή, και από τότε ο Ηρώδης τρομοκρατούνταν όταν άκουγε για τα θαυματουργικά έργα που εκτελούσε ο Ιησούς, επειδή φοβόταν ότι ο Ιησούς ήταν στην πραγματικότητα ο Ιωάννης ο οποίος είχε εγερθεί από τους νεκρούς.
Τώρα, ο Ηρώδης είναι ενθουσιασμένος που θα έχει την ευκαιρία να δει τον Ιησού. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ενδιαφέρεται για το καλό του Ιησού ούτε επειδή θέλει να καταβάλει πραγματική προσπάθεια για να μάθει αν είναι αληθινές ή όχι οι κατηγορίες που του προσάπτουν. Αντίθετα, είναι απλώς περίεργος και ελπίζει να δει τον Ιησού να εκτελεί κάποιο θαύμα.
Ωστόσο, ο Ιησούς αρνείται να ικανοποιήσει την περιέργεια του Ηρώδη. Μάλιστα, όταν τον ανακρίνει ο Ηρώδης, αυτός δεν λέει λέξη. Απογοητευμένοι, ο Ηρώδης και η στρατιωτική του φρουρά περιγελούν τον Ιησού. Τον ντύνουν μ’ ένα φανταχτερό ένδυμα και τον κοροϊδεύουν. Ύστερα τον στέλνουν πίσω στον Πιλάτο. Ως αποτέλεσμα, ο Ηρώδης και ο Πιλάτος, οι οποίοι παλιότερα ήταν εχθροί, γίνονται καλοί φίλοι.
Όταν ο Ιησούς επιστρέφει, ο Πιλάτος συγκαλεί τους αρχιερείς, τους Ιουδαίους κυβερνήτες και το λαό, και λέει: ‘Μου φέρατε αυτόν τον άνθρωπο λέγοντας ότι υποκινεί το λαό να στασιάσει, και κοιτάξτε! Τον εξέτασα μπροστά σας και δεν βρήκα σ’ αυτόν τον άνθρωπο καμιά βάση για τις κατηγορίες που επισύρετε εναντίον του. Μάλιστα, ούτε κι ο Ηρώδης βρήκε, γι’ αυτό και τον ξανάστειλε σ’ εμάς· και κοιτάξτε! Δεν έχει διαπράξει τίποτα που να είναι άξιο θανάτου. Γι’ αυτό, θα του επιβάλω κάποια τιμωρία και θα τον αφήσω ελεύθερο’.
Έτσι, ο Πιλάτος έχει δηλώσει δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος. Αυτός θέλει πολύ να τον αφήσει ελεύθερο, επειδή αντιλαμβάνεται ότι οι ιερείς τον παρέδωσαν μόνο και μόνο από φθόνο. Καθώς συνεχίζει τις προσπάθειές του για να ελευθερώσει τον Ιησού, ο Πιλάτος αποκτά ένα ακόμη ισχυρότερο κίνητρο για να το κάνει αυτό. Ενώ κάθεται στη δικαστική του έδρα, η γυναίκα του στέλνει ένα μήνυμα και τον παροτρύνει: ‘Μην κάνεις τίποτα σ’ εκείνον το δίκαιο άνθρωπο, γιατί υπέφερα πολύ σήμερα σ’ ένα όνειρο [προφανώς θεϊκής προέλευσης] εξαιτίας του’.
Όμως, πώς μπορεί ο Πιλάτος να αφήσει ελεύθερο αυτόν τον αθώο άνθρωπο, πράγμα που γνωρίζει ότι πρέπει να κάνει; Ιωάννης 18:36-38· Λουκάς 23:4-16· Ματθαίος 27:12-14, 18, 19· 14:1, 2· Μάρκος 15:2-5.
▪ Πώς απαντάει ο Ιησούς στην ερώτηση σχετικά με τη βασιλική του ιδιότητα;
▪ Ποια είναι ‘η αλήθεια’ για την οποία έχει δώσει μαρτυρία ο Ιησούς διαθέτοντας την επίγεια ζωή του γι’ αυτόν το σκοπό;
▪ Ποια είναι η απόφαση του Πιλάτου, πώς αντιδρά ο λαός, και τι κάνει ο Πιλάτος τον Ιησού;
▪ Ποιος είναι ο Ηρώδης Αντίπας, γιατί είναι ενθουσιασμένος που βλέπει τον Ιησού, και τι κάνει στον Ιησού;
▪ Γιατί ο Πιλάτος θέλει πολύ να αφήσει ελεύθερο τον Ιησού;