Κεφάλαιο 121

Μπροστά στο Σάνχεδριν, Μετά στον Πιλάτο

Η ΝΥΧΤΑ φτάνει στο τέλος της. Ο Πέτρος έχει αρνηθεί τον Ιησού τρίτη φορά, και τα μέλη του Σάνχεδριν έχουν τελειώσει την παρωδία της δίκης που έκαναν κι έχουν διαλυθεί. Ωστόσο, μόλις ξημερώνει Παρασκευή, συνεδριάζουν ξανά, αυτή τη φορά στην αίθουσα του Σάνχεδριν. Σκοπός τους είναι πιθανώς να δώσουν κάποια χροιά νομιμότητας στη νυχτερινή δίκη. Όταν φέρνουν τον Ιησού μπροστά τους, λένε, όπως έλεγαν και στη διάρκεια της νύχτας: ‘Αν εσύ είσαι ο Χριστός, πες το μας’.

‘Ακόμα κι αν σας το έλεγα, δεν θα το πιστεύατε’, απαντάει ο Ιησούς. ‘Άλλωστε αν σας ρωτούσα εγώ, εσείς δεν θ’ απαντούσατε’. Ωστόσο, ο Ιησούς δείχνει θαρραλέα ποιος είναι λέγοντας: ‘Απ’ εδώ και στο εξής ο Γιος του ανθρώπου θα κάθεται στην ισχυρή δεξιά του Θεού’.

‘Εσύ λοιπόν είσαι ο Γιος του Θεού;’ θέλουν να μάθουν όλοι τους.

‘Εσείς οι ίδιοι λέτε ότι εγώ είμαι’, απαντάει ο Ιησούς.

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να διαπράξουν φόνο, αυτή η απάντηση είναι αρκετή. Τη θεωρούν βλασφημία. ‘Γιατί χρειαζόμαστε κι άλλη μαρτυρία;’ ρωτούν. ‘Αφού εμείς οι ίδιοι τ’ ακούσαμε από το δικό του το στόμα’. Έτσι, δένουν τον Ιησού, τον παίρνουν απ’ εκεί και τον παραδίδουν στο Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο.

Ο Ιούδας, αυτός που πρόδωσε τον Ιησού, παρατηρεί τι γίνεται. Όταν βλέπει ότι ο Ιησούς καταδικάστηκε, νιώθει τύψεις. Πηγαίνει στους αρχιερείς και στους πρεσβυτέρους για να επιστρέψει τα 30 ασημένια νομίσματα, και τους εξηγεί: ‘Αμάρτησα όταν πρόδωσα δίκαιο αίμα’.

‘Τι μας ενδιαφέρει εμάς; Δικό σου θέμα αυτό!’ απαντούν εκείνοι άκαρδα. Γι’ αυτό, ο Ιούδας πετάει τα ασημένια νομίσματα μέσα στο ναό, φεύγει και προσπαθεί να κρεμαστεί. Αλλά το κλαδί στο οποίο δένει ο Ιούδας το σχοινί προφανώς σπάζει, και το σώμα του πέφτει στα βράχια που είναι από κάτω, όπου και ξεσχίζεται.

Οι αρχιερείς δεν ξέρουν τι να κάνουν με τα ασημένια νομίσματα. ‘Δεν επιτρέπεται να τα ρίξουμε στο ιερό θησαυροφυλάκιο’, συμπεραίνουν, ‘επειδή είναι τιμή αίματος’. Έτσι, αφού συσκέπτονται, αγοράζουν με τα χρήματα τον αγρό του κεραμέα για να θάβουν τους ξένους. Γι’ αυτό ο αγρός παίρνει τελικά την ονομασία ‘Αγρός Αίματος’.

Είναι ακόμα νωρίς το πρωί όταν ο Ιησούς οδηγείται στο αρχοντικό του κυβερνήτη. Αλλά οι Ιουδαίοι που τον συνοδεύουν αρνούνται να μπουν μέσα επειδή πιστεύουν ότι μια τέτοια στενή επαφή με τους Εθνικούς θα τους μιάνει. Έτσι, ο Πιλάτος βγαίνει έξω, για να τους διευκολύνει. ‘Ποια κατηγορία φέρνετε εναντίον αυτού του ανθρώπου;’ ρωτάει.

‘Αν αυτός ο άνθρωπος δεν είχε κάνει κάτι κακό, δεν θα τον παραδίδαμε σ’ εσένα’, απαντούν εκείνοι.

Επειδή ο Πιλάτος δεν θέλει να αναμειχθεί, τους αποκρίνεται: ‘Πάρτε τον εσείς και κρίνετέ τον σύμφωνα με το νόμο σας’.

Αποκαλύπτοντας τη φονική τους πρόθεση, οι Ιουδαίοι ισχυρίζονται: ‘Εμείς δεν έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να θανατώσουμε κάποιον’. Πράγματι, αν θανατώσουν τον Ιησού στη διάρκεια της Γιορτής του Πάσχα, αυτό πιθανώς να προκαλέσει αναβρασμό στο λαό, εφόσον πολλοί έχουν μεγάλη εκτίμηση για τον Ιησού. Αλλά αν μπορέσουν να κάνουν τους Ρωμαίους να τον εκτελέσουν βάσει κάποιας πολιτικής κατηγορίας, αυτό θα συντελέσει ώστε να απαλλαχθούν από την ευθύνη στα μάτια του λαού.

Γι’ αυτό, χωρίς να αναφέρουν τη δίκη που έκαναν προηγουμένως, στη διάρκεια της οποίας καταδίκασαν τον Ιησού για βλασφημία, οι θρησκευτικοί ηγέτες μηχανεύονται τώρα διάφορες άλλες κατηγορίες. Διατυπώνουν την εξής τριπλή κατηγορία: ‘Βρήκαμε αυτόν τον άνθρωπο [1] να υπονομεύει το έθνος μας και [2] να εμποδίζει την πληρωμή φόρων στον Καίσαρα και [3] να λέει ότι αυτός είναι ο Χριστός ο βασιλιάς’.

Η κατηγορία που ανησυχεί τον Πιλάτο είναι ότι ο Ιησούς ισχυρίζεται πως είναι βασιλιάς. Γι’ αυτό, μπαίνει ξανά στο αρχοντικό, καλεί τον Ιησού να παρουσιαστεί μπροστά του και τον ρωτάει: ‘Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;’ Με άλλα λόγια, παραβίασες το νόμο ανακηρύσσοντας τον εαυτό σου βασιλιά ανταγωνιστή του Καίσαρα;

Ο Ιησούς θέλει να μάθει πόσα πράγματα έχει ήδη ακούσει ο Πιλάτος γι’ αυτόν, έτσι ρωτάει: ‘Από μόνος σου τα λες αυτά ή σου έχουν μιλήσει άλλοι για μένα;’

Ο Πιλάτος ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά μ’ αυτόν και ότι έχει την επιθυμία να μάθει τα γεγονότα. ‘Εγώ δεν είμαι Ιουδαίος, έτσι δεν είναι;’ αποκρίνεται. ‘Το δικό σου έθνος και οι αρχιερείς σε παρέδωσαν σ’ εμένα. Τι έκανες;’

Ο Ιησούς δεν επιχειρεί καθόλου να αποφύγει το ζήτημα αυτό, το ζήτημα της βασιλικής ιδιότητας. Η απάντηση που δίνει τώρα ο Ιησούς αναμφίβολα εκπλήσσει τον Πιλάτο. Λουκάς 22:66–23:3· Ματθαίος 27:1-11· Μάρκος 15:1· Ιωάννης 18:28-35· Πράξεις 1:16-20.

▪ Με ποιο σκοπό συνεδριάζει ξανά το Σάνχεδριν το πρωί;

▪ Πώς πεθαίνει ο Ιούδας, και τι γίνεται με τα 30 ασημένια νομίσματα;

▪ Αντί να τον σκοτώσουν οι ίδιοι, γιατί οι Ιουδαίοι θέλουν να είναι οι Ρωμαίοι εκείνοι που θα θανατώσουν τον Ιησού;

▪ Ποιες κατηγορίες διατυπώνουν οι Ιουδαίοι εναντίον του Ιησού;