ΦΡΟΥΡΟΣ, ΦΥΛΑΚΑΣ
Κάποιος ο οποίος προστατεύει πρόσωπα ή περιουσιακά στοιχεία από πιθανή βλάβη, συνήθως τη νύχτα, και ο οποίος μπορεί να σημάνει συναγερμό ενόψει επαπειλούμενου κινδύνου.—Ιερ 51:12· Πρ 12:6· 28:16.
Στις προχριστιανικές Γραφές, τα ουσιαστικά που αποδίδονται «φρουρός» και «φύλακας» προέρχονται σε πολλές περιπτώσεις από το εβραϊκό ρήμα σαμάρ, που σημαίνει «φυλάω· τηρώ· προσέχω». (Γε 3:24· 17:9· 37:11) Οι εργάτες που ανοικοδομούσαν το τείχος της Ιερουσαλήμ υπό την κατεύθυνση του Νεεμία υπηρετούσαν και ως φρουροί τη νύχτα. (Νε 4:22, 23) Οι βασιλιάδες ανέθεταν σε δρομείς να συνοδεύουν τα άρματά τους ως φρουροί, όπως έκανε ο Αβεσσαλώμ και ο Αδωνίας όταν ο καθένας τους προσπάθησε να σφετεριστεί το θρόνο του Ισραήλ. (2Σα 15:1· 1Βα 1:5) Υπό τον Βασιλιά Ροβοάμ κάποιοι δρομείς υπηρετούσαν ως φρουροί στις πόρτες του ανακτόρου και φύλαγαν τις πολύτιμες χάλκινες ασπίδες. (1Βα 14:27, 28) Ο Αρχιερέας Ιωδαέ χρησιμοποίησε στο ναό δρομείς, μαζί με την Καρική Σωματοφυλακή, για να προστατέψουν τον νεαρό Βασιλιά Ιωάς και να εκτελέσουν τη Γοθολία.—2Βα 11:4-21· βλέπε ΔΡΟΜΕΙΣ· ΚΑΡΙΚΗ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΗ.
Η εβραϊκή λέξη ταμπάχ, που μεταφράζεται «μάγειρας» στο εδάφιο 1 Σαμουήλ 9:23, σήμαινε κατά βάση «σφαγέας» και κατέληξε να σημαίνει «εκτελεστής». Αλλού χρησιμοποιείται αναφορικά με τη σωματοφυλακή του Φαραώ της Αιγύπτου και του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα της Βαβυλώνας. (Γε 37:36· 2Βα 25:8, 11, 20· Δα 2:14) Η εβραϊκή λέξη μισμά‛αθ, που σημαίνει κατά βάση «ακροατές» και αποδίδεται «υποτελείς» στο εδάφιο Ησαΐας 11:14, χρησιμοποιείται για τη σωματοφυλακή του Δαβίδ (2Σα 23:23· 1Χρ 11:25) και για τη σωματοφυλακή του Σαούλ, αρχηγός της οποίας υπήρξε ο Δαβίδ.—1Σα 22:14.
Για προστασία από κλοπές και βανδαλισμούς, πολλές φορές έβαζαν φύλακες στα αμπέλια όταν ωρίμαζαν τα σταφύλια, ή στα κοπάδια, ίσως εγκαθιστώντας τους σε στέγαστρα ή σε υπερυψωμένες σκοπιές που είχαν χτιστεί γι’ αυτόν το σκοπό. (2Βα 17:9· 2Χρ 20:24· Ιωβ 27:18· Ησ 1:8) Οι πολιορκητικές δυνάμεις που επιτίθεντο σε οχυρωμένα μέρη είχαν φρουρούς οι οποίοι παρείχαν στρατιωτικές πληροφορίες στους διοικητές τους. (Ιερ 51:12) Όταν ο Βασιλιάς Σαούλ βρισκόταν με το στρατό του σε υπαίθριους καταυλισμούς, είχε και προσωπικούς φρουρούς, επιφορτισμένους με την ασφάλεια του βασιλιά τους.—1Σα 14:16· 26:15, 16.
Στα τείχη των πόλεων και στους πύργους τοποθετούνταν συνήθως φρουροί για να παρατηρούν όσους κατευθύνονταν προς τα εκεί προτού προλάβουν να πλησιάσουν. (2Σα 18:24-27· 2Βα 9:17-20) Μερικές φορές οι φρουροί έκαναν τις περιπολίες τους και στους δρόμους της πόλης. (Ασμ 3:3· 5:7) Κάποιοι που γεμάτοι φόβο έμεναν ξύπνιοι τις επικίνδυνες ώρες της νύχτας μπορεί να ρωτούσαν επανειλημμένα τους φρουρούς αν όλα πήγαιναν καλά (Ησ 21:11, 12), ήταν δε φυσικό να λαχταρούν και οι ίδιοι οι φρουροί να φέξει. (Ψλ 130:6) Ευτυχισμένη ήταν η πόλη που, εκτός από τους φύλακες, είχε και τον Ιεχωβά να τη φυλάει.—Ψλ 127:1.
Στις ρωμαϊκές φυλακές συνήθιζαν να αλυσοδένουν τον φυλακισμένο με έναν στρατιώτη της φρουράς ή, για μέγιστη ασφάλεια, με δύο φρουρούς, όπως στην περίπτωση του Πέτρου. (Πρ 12:4, 6) Κατά την πρώτη φυλάκιση του αποστόλου Παύλου στη Ρώμη, τον μεταχειρίστηκαν με σεβασμό επιτρέποντάς του να μένει σε δικό του νοικιασμένο σπίτι φρουρούμενος από έναν στρατιώτη. (Πρ 28:16, 30) Κατά τη δεύτερη φυλάκισή του, αναμφίβολα του επιβλήθηκαν περισσότεροι περιορισμοί.
Για να μην πληροφορηθεί ο λαός την ανάσταση του Ιησού, οι πρωθιερείς δωροδόκησαν τους Ρωμαίους φρουρούς προκειμένου να διαδώσουν το ψέμα ότι οι ακόλουθοί του είχαν κλέψει το σώμα του.—Ματ 27:62-66· 28:11-15· βλέπε ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ.
Η ρωμαϊκή Πραιτωριανή Φρουρά συστάθηκε από τον Καίσαρα Αύγουστο το 13 Π.Κ.Χ. ως σωματοφυλακή του αυτοκράτορα. (Φλπ 1:12, 13) Ο Αυτοκράτορας Τιβέριος εγκατέστησε μόνιμα αυτή τη φρουρά κοντά στα τείχη της Ρώμης, και μέσω αυτής έθετε υπό έλεγχο κάθε απόπειρα εξέγερσης από μέρους του λαού. Αυτό προσέδωσε μεγάλο κύρος στο διοικητή της φρουράς, η οποία έφτασε να αριθμεί περίπου 10.000 άντρες. Με τον καιρό η Πραιτωριανή Φρουρά απέκτησε τόση δύναμη ώστε μπορούσε να ενθρονίζει και να εκθρονίζει αυτοκράτορες.
Οι ιερείς και οι Λευίτες ήταν οργανωμένοι υπό διάφορους διοικητές για να φρουρούν το ναό στην Ιερουσαλήμ.—Βλέπε ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ.
Μεταφορική Χρήση. Ο Ιεχωβά ήγειρε προφήτες που υπηρετούσαν μεταφορικά ως φρουροί για το έθνος του Ισραήλ (Ιερ 6:17), και μάλιστα οι ίδιοι μίλησαν μερικές φορές για φρουρούς με συμβολικό τρόπο. (Ησ 21:6, 8· 52:8· 62:6· Ωσ 9:8) Αυτοί οι προφήτες-φρουροί είχαν την ευθύνη να προειδοποιούν τους πονηρούς για την επικείμενη καταστροφή, και αν δεν το έκαναν, θεωρούνταν υπόλογοι. Φυσικά, αν ο λαός δεν ανταποκρινόταν και δεν έδινε προσοχή στην προειδοποίηση, το αίμα τους ήταν πάνω στους ίδιους. (Ιεζ 3:17-21· 33:1-9) Ένας άπιστος προφήτης ήταν τόσο άχρηστος όσο και ένας τυφλός φρουρός ή ένας άφωνος σκύλος.—Ησ 56:10.
Για πληροφορίες σχετικά με την Πύλη της Φρουράς, βλέπε ΠΥΛΗ.